We zijn nu zo'n duizend kilometer ten zuiden van Santiago. We zijn in de buurt van het merengebied, een favoriete vakantieplaats voor de Chilenen. Wij nemen de bus om in twintig minuutjes naar het grootste meer te rijden. Bij aankomst zouden we even goed in Duitsland kunnen zijn. Hier zijn indertijd veel Duitsers neergestreken en dat is nog te zien aan de bouwstijl. De bergen verschuilen zich achter de wolken. Van zodra die optrekken en je de kan vulkaan zien weet je dat Duitsland ver weg is. We klimmen nog een kleine heuvel op maar verder is er in het stadje niet te beleven. We keren terug naar Puerto Montt en de kleine vissershaven die ernaast ligt. Zoveel vissers zijn er niet maar des te meer toeristen, restaurantjes en souvenir stalletjes. We eten in een container tussen de locals. Naast ons drinken vier zussen 'pisco sour'. Al een geluk dat we ons daardoor lieten inspireren want die was wel lekker. De mosselen waren super jumbo maar lang niet zo goed als bij ons. Mijn 'sopa marinera' was wel heel gevuld met schaaldieren maar ook niet zo lekker. Maar de sfeer was best in orde. Daarna neem ik nog een kleine overzet naar het eilandje ertegenover. Het is maar tien minuutjes klimmen naar het kruis waar je van een weids uitzicht kan genieten, ik tel 10 besneeuwde toppen. Het is best warm. We hadden onze badpakken moeten meenemen. Zwemmen doen we dus maar op de boot. Het water is kalm vandaag.