Vandaag was het niet zo stikkend warm als eergisteren maar toch nog goed vond ik. Deze morgen naar Pellenberg stappen tussen parallelle baren 3 keer op en af , lengte 3 à 4 meter (denk ik). Nu-step en dan de statafel. Het was een productieve dag vandaag maar het voelde gek aan want ik had het gevoel meer te kunnen maar aan de andere kant was ik ook rap misselijk en moe. Ik was wel fier op mezelf en op mijn prestaties want ik had energie teveel en ik had nog een bad geplant met Lieve. Een SMSje naar haar om te zeggen we zijn thuis om dan op haar beurt een SMSje te sturen naar ons om te zeggen welk uur ze kwam, zo kon ik ongeveer weten wanneer ik in bad kon en Jo me erin kon zetten. Het is een hele opdracht. Rechtstaan vanuit de rolstoel zonder extra steun enkel Jo en het looprekje, enkel stappen, aankomst broek naar beneden gaan zitten, schoenen en broek uit, trui uit en zo. Jo pakt dan mijn benen en draait me zo in bad. Aangezien ik op een hoog- laag badlift zit zet ik dat ding in het gang en laat ik me in het lekker warme water zakken. Even de haren wassen, lijfje wassen handen afdrogen even lezen, een spelletje op de GSM altijd zalig om te doen. Wachten op Lieve of andere verpleging en dan zoals altijd die zijn er veel te vroeg. Samen met Jo gaan ze een geolied team aan het werk ik zit op de rand van het bad. Mijn voeten, benen, en bovenlijf worden afgedroogd, kleren aan broeken (halfstok), kousen, schoenen en bovenkledij om dan recht te staan met het looprekje alle nette plekjes afdrogen, alles optrekken en goed trekken om dan een draai te nemen een paar stapjes en dan in de rolstoel te gaan zitten. Al die dingen maakt het badje toch de moeite waard.
Volker en lander hadden geen school een vrije dag maar Volker had tegen morgen huiswerk meegekregen. Taal en de tafel van 9 leren, Want morgen gaan ze op uitstap naar Kortrijk-Dutsel maar zijn euro is nog niet gevallen want hij zal zijn huiswerk niet moeten afgeven. Zijn rekenen ging vlot maar niet op de overdreven manier. We hebben een beetje een woordwissel gehad. Ik had er wel wat werk ingestoken. Spelend leren wel leuk dacht ik. Cijfers op volgorde zetten, enkele sommen maken, punten verbinden en dan alles nog eens met de deeltafels. De deeltafels waren een ramp, hij luisterde niet naar wat ik zei en hij werd boos. De ene fout na de andere het was niet leuk per opdracht had ik 10 oefeningen en hij had er 4 juist op alle reeksen van de deeloefeningen. Wel balen en ik heb Volker nog eens de kolom deeltafels voor zijn neus geschoven en het was heel raar kon hij het niet of heeft hij met mijn voeten gespeeld maar de reeks had hij helemaal juist gemaakt. Het was een intensieve sessie rekenen met Volker een heel avontuur.
Taal was ook zoiets ik zat erbij en hij is zo koppig en slordig (dit heeft hij van zijn mama) Mama ik moet bij elk woord beginnen met s of z ...
hij kon het wel en liet hem even doen ik zeg hem nog dat ik het zeker ging nakijken. Geen probleem dacht hij. Ik ben samen met Lander een paar spelletjes aan het spelen in zijn spidermanboek, doolhof, zoek de fout en kleuren. Maar ineens, hij was zo snel klaar veel te snel volgens mij. Toen ik zag hoe hij zijn huiswerk had gemaakt ben even geploft. In elk prentje moest hij de eerste letter van het woord schrijven bv. Z van zon, zee of S van stoel, slee. onder elke tekening had hij en streep getrokken driehoekjes, boogjes, kriebels en krabbels. Ik ben geploft en zei dat dit niet kon. Hij zei jawel en dit en dat,... heel veel argumenten maar dan heeft hij geen rekening gehouden met zijn mama. Ik zei laat eens kijken. Oh zei ik "hier staat wat jij moet doen"
zeg het woord luidop
schrijf het woord beginnend met s of z
schrijf het woord onder het prentje
zeg het woord nog eens luidop
Idem dito met het volgende blad vul de zin aan met 1 van de 2 woorden zien of sien. Enkel opgevuld met boogjes en zo van die dingen verschrikkelijk. Het was niet fijn Volker heeft een flinke uitbrander gekregen en zal niet te veel meer moeten bewegen. Hij is me er toch eentje. Hij heeft 2 rode stippen gekregen bij nog 1 opmerking krijgt hij een grote rode bol en is hij zijn beloning van de dag kwijt.
En dan mijn titel van vandaag verduidelijken. Ik ben beginnen water drinken ongeveer 1.5 L per dag. Mijn pipi is iets te geconcentreerd en is niet gezond en aangezien ik meer beweeg en aan Reiki doe enzo vind ik het belangrijk om ook gezonder te gaan leven. Vandaar het water 3 kleine flesjes die ik dagelijks opvul met kraantjeswater (water is water). Een halve liter is overzichtelijk en opzich snel leeg. Hopelijk voel ik het binnen een paar weken het aan mijn broeken.
Rond half 8 waren we wakker met het idee "we hebben veel te doen want opa komt Vaderdag vieren". Even vergeten dat hier ook een papa rond loopt. Maar na een uurtje kregen we het in de mot. Even mijn kerels op de hoogte gebracht en zowel Volker en Lander waren superblij om hun cadeau aan papa te geven. Een sleutelhanger van Volker in krimpfolie met een mooie tekening op en van Lander een mooi schilderijtje voor boven papa's bed.
Jo zijn papa is op bezoek geweest voor Vaderdag. We hadden geen cadeautje maar wel een lekker etentje voorzien. Vol au vent met frietjes met koude groenten of appelmoes voor de liefhebbers. Tussen 15 uur en 16 uur had Tante Betty een lekker dessert voorzien taart, cake, koekjes chips, enz. Het was een festijn. We zijn lekker buiten gaan zitten het was een warme maar niet overdreven warme dag. Het was gewoon zalig. Marceline had een enorme fascinatie voor mijn Reiki en Kistalhealing en ze weet van mijn coma en vroeg ineens wat het allemaal was heel vreemd want ik weet niet wat dat allemaal is ik weet dat ik dat doorgemaakt heb van horen zeggen. Maar meer weet ik daar niet van. Het was een raar gedoe maar gezellig. Mensen zien me als een expert op gebied van gezondheid. Ze vragen raad over bepaalde aandoening waar ik niets van weet. zolang het woord Pellenberg valt word ik de expert, super grappig maar ik moet ze wel teleurstellen op dat gebied. Het enige wat ik wel doe is als ze praten over revalidatie dan zeg ik steeds ga ervoor, luister naar de kine en neem voldoende rust zeker s'nachts. Mensen die niet gemotiveerd zijn liggen eruit en mogen naar huis. Ik weet zo goed hoe belangrijk die reva is, het brengt je zoveel verder. Een betere zithouding, reiken, leren stappen of staan. Hoe traag het gaat maar als je blijft gaan kom je er wel ook al zijn het kleine stapjes,... Ik ben er toen voor gegaan en als je kijkt hoe ik daar ben binnen gegaan en nu ben het is een hemelsbreed verschil. Ok de rolstoel is er maar ik kon niets meer leren bewegen, staan en uiteindelijk leren stappen met ondersteuning ook al hadden ze gezegd bij het laatste stappen zit er niet meer in. Maar ik heb gevochten voor een paar stapjes met een looprekje SUPER TOCH.
Ik ben in vertraging met alles dat is zo als je een druk bezette madam bent. Gisteren was het schoolfeest bij Volker en Lander op school en zoals de traditie verwacht, was het een prachtig mooie warme dag. Zon en Tropische temperaturen meer moet dat niet zijn. Lander moest als wortel naar school en Volker als kok. Lander in een oranje broekje en rode t-shirt. Lander had een kroon gemaakt met een wortel op. De wortel hing voor zijn ogen waardoor hij een beetje scheel keek. Het leuke en grappige was dat hij zijn wortel kroon wou aanhouden, we zijden anders moet je de kroon draaien maar neen wortel voor zijn oogjes. Dan maar effe oogjes die paraplu stonden 2de en 3de kleuterklas, ze waren herkenbaar. Het versje en het liedje over worteltjes hebben ze super goed gedaan. Volker was een echte kok met koksvest schort heeft hij al uit gedaan omwille van de warmte ze hadden een groene kokshoed gemaakt met rode bolletjes aan dat waren de "trostomaten" kei lief en schattig. We zijn echt trots op onze kerels en ook wel op alle kinderen van de school die iets hebben gedaan op het schoolfeest. Maar Volker en Lander jullie waren weer top. Morgen een dagje geen school geniet ervan.
Voor mij ...
Aangezien ik vroeger dagelijks op school was een mama van een kleuter, ik daar werkte als naschoolse opvangmama en ik zat in het feestcomite, iedereen kende me wel. Nu doe ik de moeite niet meer om dagelijks naar school te gaan te veel gewring. Transfer auto -rolstoel en omgekeerd maal 2 teveel moeite voor maar 5 minuten neen dank u. Maar op projectvoorstellingen, oudercontacten en het schoolfeest ben ik er wel. Op belangrijke momenten doe ik het zeker. Het schoolfeest is de grootste confrontatie ik zie dan ook iedereen mama's, papa's, juffen, meesters gewoon weg iedereen, het is precies een eerste schooldag Ik kom de school binnen en het begint al hey die hey die, hey iedereen. Ik ben tot in de helft van de speelplaats geraakt en daar ben ik gebleven bla bla bla tegen de ene bla bla bla tegen de andere. Het was voor iedereen een leuk weerzien. Het rare is ik maak me zenuwachtig voor niets maar het is precies een eerste schooldag. Ik heb ook een babbel gehad met juf Griet Volker gaat volgend jaar naar de 2de graad dus naar meester Simon leuk de gedachte van een meester te hebben maar ik hoor er leuke maar ook minder leuke dingen over. Het is een beetje chaotisch boeltje. Ik wil voor Volker dat hij zich goed voelt maar hij moet ook goed begeleidt worden. Juf Griet coacht meester Simon en neemt af en toe de klas over wat ik alleen kan aanmoedigen. Zij is ook de zorgleerkracht van de 2de graad. Ze was blij dat ik erover was begonnen en dat Volker een goede start kan maken in het 3de. Tja eens een mama altijd een mama en je wilt het beste voor je kind.
Volker was ook in even in de klas van juf Christel binnen gegaan en even die veiligheid gaan voelen van uit kleutertijd. Christel heeft Volker super opgevangen toen ik in het ziekenhuis was beland in 2011.
Ik vertelde het haar en ze ziet Volker heel graag want ze vraagt af en toe aan de juf hoe het gaat met hem en als ze Jo ziet ook ze blijft hem volgen. Volker heeft een speciaal plekje gekregen in haar hart omgekeerd ook hoor.
Lander zijn ju Michelle kwam naar me en zei het heeft gewerkt met de ster en de kaka fantastisch toch, he. Ik zei haar dat hij nu nog steeds proper is en dat we bewust verder doen. Sterren en rode stippen voor een propere broek en om de 10 dagen 2 euro aan koekje of snoepje of gewoon iets lekkers.
Bij het babbelen babbelde ik even met de mama van Hannah uit Volker zijn klas en die zei hoe wel opgevoede jongens ik had (ik dacht even "zijn dit mijn jongens") Ze zijn dankbaar vriendelijk en ze antwoorden beleefd en duidelijk. Ik dacht oef want hier thuis zijn het soms andere kinderen. Maar het streelde ons ego.
Het was snel 5.30 en toen zijn we naar huis gekomen 4 uur daar met 1 drankje omdat ik geen tijd had om te drinken. De contacten, Volker en Lander hun klas zien met de kunstwerkjes zalig gewoon. Daarvoor doen we het even de wereld zien waar de jongens 5 dagen per week vertoeven om zich te ontwikkelen, waar ze onder en met kinderen leven, leren contacten leggen, leren opkomen voor zichzelf en zoveel meer. Het moet dan ook een plek zijn waar ze zich goed voelen.
Gisteren had ik een over drukke dag. Veel therapie en onverwachte bezoekjes. Daisy, An, Eva, Annemie,... Wat een drukte. Daisy kwam een uitnodiging brengen voor een verjaardagsfeest woensdag. Volker heeft een dubbeldate maar ik regel het wel dat hij kan gaan. Mijn zus An kwam Volker zijn kokskleren brengen voor het schoolfeest Volker de kok heeft zijn kleren. Effe bij praten over haar jongens en de mijne. Annemie de kine is geweest we hebben goed gebabbeld terwijl ik enkele stapjes zette van bed tot half in de veranda. Ik loop rechter maar toch had ik last van mijn onderrug. Het was leuk stappen hoofd erbij houden rekje vooruit- linkervoet vooruit recht op staan en dan zwaai met je rechtervoet vooruit. Het was heel raar effe want in de voormiddag was Eva hier een vriendin die aan Reike en Kristalhealing doet. Ik wist niet dat ik er voor open stond maar het is gelukt ik heb me volledig kunnen ontspannen. Ik had mijn zorgen verteld aan Eva pijn in de knie voosheid in mijn rechter voet en been - pijn schouder en nek. Ik had bewust niet alles gezegd omdat ik vond dat niet frappant was en dan was ik nu nog bezig aan het vertellen. Ze was bezig en ze vroeg denk of zeg ik laat los en erna zei ze je staat open om te ontvangen. Ze zei ook dat ik op een moment kon zuchten en dacht nog (ja natuurlijk) Ze bleef heel lang hangen rond mijn longen en hart zo na een tijd moest ik heel diep inademen en natuurlijk een grote zucht zoals voorspeld. Ze vertelde dat mijn longen nog steeds herstellende waren van wat er meer 2 jaar geleden is gebeurt. Ze legde stenen (kristallen) op bepaalde plaatsen op mijn lichaam en ze had 1 kristal in haar hand. Ze legde haar handen op verschillende plaatsen geen drukpunten of massage gewoon haar handen leggen. haar handen werden heel warm.
Op een bepaald moment ze was bezig aan de benen en ik kan mijn knie niet strekken er ligt dan ook een opgerolde handdoek onder om om wat rust te krijgen. Ze haalde de handdoek weg en na de behandeling merkte ik op dat mijn been gestrekt lag en geen pijn deed. Het was maar tijdelijk maar het was alsof er dingen gebeurde. Aan mijn voos rechterbeen en voet is ook beginnen werken. De voosheid verdween niet maar ik kreeg tintelingen in mijn been. Het was een bizar gevoel de communicatie loopt niet goed tussen mijn kleine hersencellen en mijn ledematen. Ik weet ik heb geen fysiek letsel maar de communicatie loopt niet goed. maar het was alsof mijn lichaam zei je gaat normaal altijd rechtdoor neem nu eens een alternatieve weg. Het niet de kortste weg maar wel soms een betere weg. Het was een rare gewaarwording.
Terwijl de sessie liep dacht ik ook bewuster na over mijn lichaam en ik heb me voorgenomen om mijn lichaam de optimale kansen te geven. Gezonder eten was ik al begonnen sinds 3 weken veel fruit 2 stuks per dag en vanaf zondag ga ik beginnen met veel water te drinken. Het moet wat minder met cola mijn godendrank. Ik hab dan ook een missie gegeven. Aankoop van appelen, bananen, appelsienen, yoghurt en flesjes water van een 0.5L water. De waterflesjes is maar voor het flesje en ik kan ze steeds bijvullen aan de kraan. Een fles van 1.5L is niet zo handig en het moet motiverend blijven. Het zal wennen zijn maar ik ga ervoor.
Toen Eva aan mijn longen kwam gebeurde er iets heel vreemd op een moment was het precies dat iemand mijn longen vast nam ik ademde goed en ineens drukte iemand mijn longen leeg precies dat als je zak oprolde en de lucht eruit moest duwen. Het voelde fantastisch en het was een vreemd gedoe. Het is soms moeilijk te omschrijven maar ik weet wel dat het me energie geeft om verder te doen. Het is iets voor mezelf, een batterij die me de nodige energie geeft om verder te gaan. Ik zeg altijd ik moet dit doen voor Volker, Lander en Jo maar ik mag zeker mezelf niet vergeten en denken OP DE EERSTE PLAATS MOET IK DIT VOOR MEZELF DOEN. Alles de kine hier en in Pellenberg, de psy, de verpleeging (die geven niet alleen verzorging maar ook revalidatie zoals zelfstandig in bad gaan. Iedereen is bezig om Inge zo zelfstandig mogelijk te krijgen) Ook de Reiki en Kristalhealingkan ik daarin rijmen eens tot mezelf komen en even bezinnen. Binnenkort nog zo een sessie om beter te worden. Dinsdag 18 juni is het zover.
Een eerste warmteprik zalig gewoon. Volker en Lander zijn thuis gekomen van school en zijn direct hun zwemboek ingedoken en daarna het zwembad. Het zwembad as iets te koud maar ze zouden of moesten proberen te zwemmen. Ik vond het een voordeel de jongens in hun zwembroek even het water in en ze waren gewassen. Na 10 minuten kregen ze kou en hebben ze zich afgedroogd en pyjama aangedaan. Het was vroeg maar niet erg. Volker had geen huiswerk maar Volker moet als kok in het wit naar school zaterdag "schoolfeest". Lander gaat als wortel. Op 26 juni worden we verwacht in de klas van Lander voor de projectvoorstelling over bijen. De jongens hebben een productieve dag gehad. Morgen nog een drukke dag, zaterdag schoolfeest en dan 2 dagen thuis want Volker en Lander moeten maandag niet naar school.
Het was een rustige dag Inke is langs geweest en we zijn samen naar de winkel geweest gewoon om effe weg te zijn. We zijn gewoon uien gaan kopen en we hebben een lekker ijsje gegeten.
Ze was echt een maatje vandaag.
Ik heb ook contact gehad met mijn broer Marc en we hebben een reuze babbel gehad. Ik had er nood aan een babbel met Marc een babbel met Inke. Het is zoeken naar mezelf zorgen voor Jo de jongens en voor mezelf. Het is niet altijd simpel.
Met Inke had ik het over mijn NAH de nadelen de voordelen al zijn er dat niet zoveel. De manke communicatie van mijn hoofd naar mijn benen, draaierig zijn, gevoel in arm hand en benen en mijn beleving. Tja 8 december 2011 is de hemel op mijn hoofd gevallen en hebben ze me dingen gezegd die gingen blijven en de dingen die gingen beteren. We zijn nu veel verder en inderdaad er zijn dingen verbeterd en over sommige dingen hebben ze gelijk gehad maar het rare is je blijft hopen je blijft vechten voor dat ietsie pitsie verbetering, al is het maar de beweging van mijn kleine teen. Maar ja het nu eenmaal zo. Nu nog effe samen iets doen met mijn kerels en morgen is weer een nieuwe dag.
Het is geen
aanval op mijn kines, verpleegkundigen of andere zorgverstrekkers die langs
komen. Ik ben jullie allemaal heel dankbaar voor wat jullie doen voor ons.
Iedereen die een hand uitsteekt om dit gezin te helpen draag ik op handen zo
ook Jo en de jongens waar ik het dan ook 90% voor doe tja 10% doe ik het voor
mezelf J.
Ik ben over
2 weken een jaar thuis wat ik toen dacht was dat alles ging veranderen. Alles
ging in zijn plooi vallen. Ik ging opstaan en mee bokes maken voor de
jongens, de jongens brengen halen waar ze ook heen moesten. Maar niets is
minder waar. S morgens lig ik te lang in bed tot de verpleging komt. De
verzorging duurt ongeveer 30 tot 45 minuten tegen dan zijn de jongens klaar een
hebben ze een boke gegeten en zijn ze al aan het spelen of kijken ze nog een
beetje TV. Op dinsdag en donderdag heb ik heel vroeg therapie want in het begin
deed de transfer pijn heel veel pijn. Daardoor hebben de kine en ik daar heel hard aan gewerkt. Waardoor ik het als snel voor bekeken
hield het brengen en halen, enkel op belangrijke dagen ga ik mee naar school
schoolfeest, projectvoorstellingen en laatste schooldagen voor een vakantie.
Ondertussen ben ik een pak mobieler en ga ik af en toe mee naar de speeltuin,
boodschappen doen of op de daguitstap naar de dierentuin (abonnement). S morgens
hou ik het voor bekeken. Het was een hele shock naar huis komen. Je zit in een
beschermde wereld de wereld van Pellenberg en vlieg je naar huis, het kon
niet rap genoeg gaan. Toen ik nog op weekend kwam wist ik dat ik op zondag
terug naar Pellenberg ging mijn beschermde nestje. Maar toen die 22ste vloog ik van naar
huis en er was geen weg terug. Ik wou ook niet terug. Ik was blij dat ik terug
bij mijn gezin was. 16 maanden waren voorbij gevlogen maar eens alles in plooi
was gevallen kwam alles even snel terug in mijn gezicht gevlogen. De
vaardigheden, gevoelens die ik niet kon plaatsen, Het ging allemaal anders dan
ik dacht.
Blijven nu
sommige mensen nu echt weg omdat alles anders is en ik af en toe boos ben op
mezelf of op anderen. Is mijn karakter nu zo hard veranderd. Op sommige dingen
ben ik zeker anders ik ben minder verdraagzaam en kan niet meer tegen echt
drukte, ik loop weg van een bezoek aan de stad en stel dit liever een dag of
weken, maanden uit. Ik doe wel andere dingen een spelletje met de jongens, eens
praten, huiswerk maken, samen dingen bekijken en bespreekbaar maken. Zo heb ik
met een bepaald knulletje over pesten gewerkt en het heeft geholpen in
samenspraak met de juf enzo. Ik heb manieren gezocht om Volker te helpen met
zijn taal, ook op school hebben ze dit mee opgepakt en samen stonden we sterk
zo zat Volker in november met het lezen half 1ste lrj en nu einde 2de
leerjaar straf he. Nu werken we aan rekenen en zo komt er steeds iets bij. Als
papa en mama hebben we een beloningssysteem uitgedokterd voor de jongens Volker
is een pak beleefder en Lander doet geen kaka in de broek meer. Alleen kon ik
dit niet bereiken maar als gezin staan we sterk. Maar toch voel ik me heel
alleen. Mensen die zeggen dat sommige wegblijven ik kan dat niet vatten met
mijn meesterbrein J Ik heb het idee dat ik niet zoveel veranderd
ben iets mondiger en ik zeg al iets vaker wat er op mijn lever ligt. Dat moet
je wel op een gang waar 25 man ligt opkomen voor jezelf voor ze over u kruipen.
Toen ze me dit vertelden deed dat enorm pijn.
Bij het
naar huis komen ben ik achter de PC gekropen en weg gevlucht in mijn wereld,
mijn kleine compacte cyberwereldje het was mijn veilige wereldje. Ik had contact
met mensen die ik niet voor ogen moest komen en in typen kan je gevoel leggen
of niet. Ik heb het lang niet gedaan om mezelf te beschermen. Maar op een
moment met je ermee buiten treden. Eerst was het de kleur van de rolstoel dan
enkele berichtjes hier en daar en dan maar de blog. Bloggen deed er effe goed aan
(nu nog) om alles even te over denken, alles neer te schijven en te verwerken.
Ik hoor vaak super dat je dit doet maar aan de andere kant hoor ik het is
gevaarlijk en dat is maar een fictieve wereld. Ok een fictieve wereld maar ik
heb het wel kunnen neerschrijven en het is uit mijn systeem. De mensen kunnen
er iets uithalen of gewoon lezen. Ze doen ermee wat ze willen. Er staat van
alles in leuke dingen minder leuke dingen over mezelf, mijn relatie en de
jongens. Iedereen doet ermee wat ze willen. maar 1 ding ben ik zeker ik ben mezelf tegengekomen dit jaar.
Maar het is
nu woensdag en Lander is bij een vriend gaan spelen hij wou dit ook eens doen
gelijk zijn broer. Dus wij hebben dat even geregeld. Stan en Lander volgens mij
word dat een hecht team.
Volker een
middag alleen thuis lekker genieten van de aandacht het was mega cool.
Op mijn Facebook kreeg ik een filmpje van een man en een krokodil. Dat was lachen en ik dacht hoe dom kan je zijn. De man tikte met zijn hand op de snuit van een krokodil. De snuit stond open en hij ging maar door tik tik tik. Hij probeerde even zijn hand erin te steken maar hij trok op tijd terug. Terug da beest aan het tikken op de snuit en toen gebeurde het hij stak zijn hand nog eens in de bek van het diertje en toen knap en dat zal wel pijn gedaan hebben. Maar hoe dom kan je zijn uw hand in de muil van een krokodil steken.
Vandaag had ik een berichtje van een vriendin en ik moet zeggen ik vond het niet fijn. Ik heb haar leren kennen in Pellenberg en het klikte nogal en ik heb nog steeds contact met haar. We spreken af en toe af en dan kletsen we even bij. Als je haar ziet dan zie je het niet dat ze een heel zwaar ongeluk heeft gehad. Ze is al een hele tijd thuis nog voor ik definitief naar huis mocht en nu merkt ze nog steeds nieuwe facetten op van haar ongeluk. Nieuwe beperkingen, nieuwe letsels die naar boven komen wat maakt dat ze terug een stap terug is in haar revalidatie. We blijven duimen en hopen dat we samen blijven vooruit gaan.
Ik merk het ook bij mezelf ik moet blijven gaan en hoop op een vooruitgang geen achteruitgang. Zolang ik blijf gaan ga ik vooruit ook al blijf ik even hangen. Er is een moment dat ik terug vooruit schiet. Zoals nu is er een grote Duploplaat aan mijn rechter voet is gebonden om een andere ondergrond te voelen en eventueel andere zenuwbanen te prikkelen. Het is grappig want Lander begrijpt niet goed wat er met mijn voet gebeurt. Een blok aan mama's voet best gek. Het grappige is dat ik er morgen iets meer blokken moet aanhangen zodat de "zool" dikker is. Een slapende voet is ook niet alles en hopelijk doet de blok zijn werk.
De tijd dwarrelt voorbij rustig aan op weg weg naar een punt waar het ineens wordt opgemerkt.15.11 uur zo laat is het nu. Het is een dag van denken en vooral niet veel doen. Jozefien is geweest en heb ik even mijn verhaal gedaan. Dan ben ik vooral koppig geweest tegen 13.30 ben ik beginnen praten. met weinig resultaat. Ik blijf proberen en hopelijk krijg ik contact met ...
Lander is aan het leren over wortelen en moest verkleedt als een wortel naar school. Een rode broek aan en onze wortel is weg straks het verhaal.
Volker was super fier op zijn Vaderdag cadeau even geholpen maar het resultaat mag er zijn.
Wat een leuke dag hoorde te worden is een stomme rotdag geworden. Een dag met veel ruzie tussen Jo en mij. Ik zou hem zo graag terug vinden want wij zijn echte maatjes. Maar zolang hij blijft verwijten te gooien kan ik er niet tegenop boksen. Hij staat pal voor mij als een muur 1 blok beton. Ik voel me er echt niet goed bij. Sommige dingen daar kan ik iets aandoen bv. minder op de pc geen probleem. Maar andere dingen daar zal hij toch vrede mee moeten nemen. De rolstoel met al de ongemakken erbij, de pijn in mijn gewrichten. Hopelijk krijg ik binnen 2 weken hier een antwoord op. Hij vindt dat ik vlucht van de wereld hier door veel te lezen, de pc, spelletje op de GSM en zo van die dingen. Ok maar mag ik ook de tijd om te verwerken van wat er gebeurt is. Blijkbaar niet!!! Ik zou zo graag terug betrokken zijn samen dingen beslissen bv. een grote aankoop of wat gaan "we" klaarmaken gedachten uitwisselen er samen zijn voor de jongens. Daarnet we eten pizza en Jo vraagt aan Volker wil je nog een stuk? Op zich niet zo erg. Maar Volker begint te vertellen politie dit politie dat enz. Ik zeg dan om hem te steunen (dacht ik) Volker wil je eerst antwoorden op papa zijn vraag. Jo zegt doodleuk en kijkt nogal fars naar mij en zegt tegen Volker (alsof ik niet wil luisteren naar hem) Vertel maar jongen en als Volker zijn verhaal af heeft zegt hij wil je nog een stuk pizza. Ik was om te ploffen, beeld ik me dit in of maak ik er gewoon een groot probleem van. Natuurlijk in mijn hoofd maak ik het probleem groter dan dat het is maar als je boos bent maak je der gewoon een punt van. Je gaat anders gaan denken, dingen anders te bekijken, enz.
Met de jongens was het super leuk huiswerk gemaakt, De Elfenheuvel gekeken nog 3 afleveringen en dan weten we het gaan Dagmar en Saartje samen verder. Lander is best grappig mama Saartje en Dagmar zijn verliefd. Wij zeggen dan ja en vragen dan ben jij ook verliefd en ja hoor hij is verliefd. Hij begint dan te lachen en zegt dan op mama, papa en Volker. Best wel grappig. Hij gaat toch l niet meer trouwen met mij "die tijd hebben we ook gehad".
Volker zijn huiswerk was super met het klaskamp was alles een beetje in vertraging geen huiswerk ok. Mag ik je agenda: geen probleem. Hij moest nog iets kleuren en plakken. We hebben veel plezier gemaakt met z'n 2 en het resultaat is op zijn Volkers. Rap rap maar dat is niet met zijn mama meegerekend. die zat op zijn vel je kan beter, denk na voor dat je plakt,... Het zijn er me tweetje die 2 van mij
Na de donkere periode van vies weer zowel binnen als buiten is de de zon doorbroken ook binnen. Het was weer de een zondag der zondagen Patricia wat later 10 uur zalig. Opgestaan Marc, Jeroen en Michiel hier binnen en hun giga hond Molleke. Tof beestje hoor echt een knuffelaar. Een beetje gelachen, gebabbeld en iets gedronken cola, koffie het maakte niet uit. Het was tof.
Zoals afgesproken ging ik in bad en zo proberen we enkele bewegingen die de transfer gemakkelijker kan maken en minder intensief voor zowel voor Jo als ik, rechtstaan aan het bad met looprekje en vooral veel spierkracht van Jo omdat ik nergens een houvast had. Maar het is gelukt. Wat ik niet verwacht had was de pijn in mijn linkerknie. De knie waar ik normaal bijna of geen pijn in mag en kan hebben maar lap ik heb het toch weer. Morgen heb ik kine in Pellenberg en ik ga Sabien eens laten kijken naar de verdorie stomme knie. 19 juni moet ik op controle bij Hilde in Pellenberg. Eens kijken eens voelen meer gaat dat niet zijn en dan Inge we gaan een bodscan doen. Je weet wel eentje met injectie met rad. act. vloeistof 3 uur wachten en dan de scan. Als het dat maar is een prikje hier of een prikje daar als het maar antwoorden geeft. Het enige wat ik wil is minder pijn en dat ik wat minder pijnstillers moet nemen. Een mindere dosis van bepaalde dingen en dingen die ik zou willen laten. Sommige dingen zullen nooit verdwijnen maar andere dingen hoop ik wel. Maar genoeg.
Jo heeft een fietstocht gedaan met de jongens en ik heb iets gemist mijn ogen waren toe. Als ze thuis waren hebben we een lekker ijsje gegeten buiten op ons terras. Volker in de ban van politie en Lander lekker speels. Volker die hier de plak slaat met zijn boetes maar wat hij vergeet is dat de mama en de papa een nog iets hogere graad hebben. Hier GAS boetes alom. Roepen, ergens blijven hangen, slokken bij het drinken. Onze vakantie komt eraan en we moeten ook onze vakantie betalen. Nee nee, het controlerend gedoe van Volker zijn we een beetje beu. Het is al weken aan een stuk hij is politie en alles draait daar rond. Verschrikkelijk, in het begin was het allemaal wel grappig maar nu is het echt een beetje irritant. We zouden graag hebben dat hij ne keer iets anders speelt. Dat is volgens mij niet zoveel gevraagd. Gelukkig is zijn geweer stuk gegaan door erop te gaan zitten (wij kunnen dit niet maken ) en gaat de vuilbak in. Stuk is stuk.
Lander in de fietskar mee gaan fietsen lekker genieten. Ik wou dat ik dit ook nog kon. Ik mis het zo mijn oude leventje, gaan en staan waar ik wou, fietsen, met de auto rijden het zijn dingen die ik heel graag deed. In de auto met muziek van Piet Piraat, op de fiets langs de paden van Kessel-Lo en omstreken, met de Auto geen grenzen gewoon doen. Ik weet het zal nooit terug komen maar het verlangen blijft volgens mij hangen. Ik droom ook nooit over deze toestand waar ik nu inzit. Er komt nooit een rolstoel voor in mijn droom, ik stap, ren, rij alles wat ik graag doe. Maar Inge in een rolstoel bestaat nog niet in mijn dromen en ik hoop dat die heel lang wegblijven
Na al deze uitspattingen moet ik zeggen dat Jo mijn rolstoel heeft gewassen dus er hangt minder stof en modder aan en hij is weer Kawasakigroen.
Vandaag is oma op bezoek geweest met een lekkere koek met crème. We hebben het ons laten smaken. Volker had me de opdracht gegeven om een politie kantoor te maken in Lego. Opdracht aanvaard en toch wel 2 uur eraan bezig geweest. 2 parkings, 2 cellen met wc en heel wat bureau ruimte en zeker niet te vergeten een helikopter platform. Hij blij en ik wel trots op het resultaat.
net voor het avondeten moesten ze opruimen zowel boven als beneden. Boven is niet gelukt. Ik kan spijtig genoeg niet naar boven maar ze waren heel veel ruzie aan het maken die 2 kerels. We hebben ze dan naar beneden gehaald en hier was er terug een taak die te wachten stond. Na veel ruzie en heen en weer gebabbel ben ik er tussen gaan zitten als een agent. Het is opgeruimd en de mama en de papa zijn super gelukkig. Effe puntjes op de I gezet. Wie speelt moet opruimen. Het klinkt als een logische zin maar die zin hoorde ook niet in mijn woordenschat. Ik wil niet dat mijn jongens gelijk ik was vroeger met iets spelen en dan hoofd draaien en met iets anders beginnen. Een beetje organisatie mag wel. Voor velen die dit lezen gaat het even verschieten zijn als ik vroeger de late had 8 uur gedaan of 10 uur gedaan en ik moest de volgende dag niet werken of het komende weekend kuiste ik onze woonst stof afdoen, stofzuigen, dweilen ik deed het allemaal en dan moe maar voldaan bed in. De Volgende dag waren Jo en ik zo blij dat alles proper was dat we een tof weekend tegemoet gingen.
Tussen Jo en ik is het nog een beetje spannend, straks eens proberen praten en we zien wel straks en morgen.
Sommige dagen zijn super, andere dagen zijn stom en vandaag was zo een bizarre dag. Hij was goed begonnen maar had op een gegeven een neerwaartse wending. Jo gaf me een heel slecht gevoel. Alsof ik me geen bal van de jongens aantrok. Tja dat mag hij vinden maar ik weet wel beter hoop ik. Zo begon hij over dat Lander met Lifty aan het spelen was en dat ik dat niet wist haha. Effe stuk op lik gegeven en gezegd dat heb je niet gehoord of gezien, he. Dat hij met Lifty in het deurgat aan het spelen was en dat ik zei amai met Lifty met kraan en al. Tja da heb ik niet gehoord. Ook de valiezen van de jongens had ik alles klaargezet zodat hij alles de extra's die hij nog moest aankopen erin moest steken. Ik kwam thuis van de sport en hij was alles nieuw aan het nemen. Ik vroeg waarom en hij wist het niet. Tja luisteren doet wonderen. Ik heb hem gezegd dat ik het moeilijk vond dat er precies een concurrentiestrijd was met de kinderen. Hoeveel Lander zegt dat hij tegen papa praat als hij iets vraagt en ik reageer sneller omdat ik ook kan helpen. Bv. Limonade inschenken, even tekenen niet voetballen. Ik doe wel degelijk dingen met de jongens. Ik was super boos en het is nog niet door ze ne.
Vandaag zijn de jongens terug gekomen van kamp maar door mijn koppigheid ben ik niet meegegaan naar school. Lander was goed op tijd. Volker had een vertraging en ik kreeg telefoon van Ludo die me belde dat ze in file stonden in Aarschot en dat ze Volker thuis gingen afzetten. Ik gebeld naar Jo om te zeggen dat hij naar huis kon komen met het verhaal van de file enzo. Jo hier thuis en nog geen 5 minuten later telefoon van Thomas dat iedereen aan school stond en dat ze Volker dan wel naar huis gingen brengen. Daar is nog niet het laatste woord over gesproken. Er moeten betere en duidelijkere afspraken worden gemaakt zodat wij als mama en papa weten wat we moeten doen en school staan niet aan school staan het is een klein verschil met grote gevolgen.
Maar Volker en Lander zijn in hun vertrouwde omgeving en ik heb ze al een super dikke knuffel gegeven.
We hebben samen gegeten en we dachten die hebben honger als een paard maar niet. Volker had ook een toffe mededeling. Mama papa tijdens het kamp heb ik geen andere kleren aangedaan alles is proper,... Lander vertelde er was vuur op kamp (kampvuur) en ik heb slecht geslapen tja de kleine ventjes hebben een toptijd gehad.
Ik hoop voor mezelf en Jo dat alles terug in orde komt met ons.
Lander is deze morgen op klaskamp vertrokken tot morgen we hebben beloofd om goed op slangetje te zorgen. Maar toen ik dat zo aan het overlopen was met Jo daarnet gaat Volker zeggen en mijn knuffel dan,... Mijn gedachte was om aap hier ook te slapen te leggen. Jo naar boven achter aap en kwam naar beneden met aap, aap, aap, aap, Pinky en Jules. Een extra dekentje en Jo legde heel professioneel een kussen en een dekentje voor de knuffels Slangetje ligt naast mij op het nachtkastje dat hij zeker niet kan weg kruipen.
Lander was echt stoer toen hij vertrok en kek achter zich aan en zag Jo hem uitzwaaien en vroeg nog een knuffel voor hij de grote bus opging. Maar zonder tranen was hij weg. Morgen slaan we onze lange armen rond hen heen en nemen we ze mee naar huis.
Volker zal vertellen en vertellen en vertellen.
Lander kan ik me de conversatie best inbeelden
ik: hoe is het geweest?
hij: goed
ik: wat heb je allemaal gedaan?
hij: dat weet ik nog niet
einde babbel met Lander. Als Jo dan nog eens probeert heeft hij net hetzelfde voor. Ik hou iedereen op de hoogte.
Volker is vertrokken op kamp naar de Hoge Rielen. Hij is goed zenuwachtig vertrokken en ik heb een dikke knuffel gekregen. Volker was behoorlijk zenuwachtig zoals ik al zei moeilijk in bed en er heel rap uit. Mama ik ben klaar 6.10 uur gaan we vertrekken naar school. Neen, jongen is er is nog niemand op school. Hoe kan dit niemand op school. mag ik op de pc ok dat mag je, 10 min later is hij aan het spelen met echt speelgoed en vraagt ineens mag ik tv kijken ok doe maar. Zolang we hem maar aan de waggel houden, denk ik dan. Jo is dan maar wat vroeger vertrokken naar school. Hij is goed vertrokken. TOT VRIJDAG VOLKER.
Lander is nu koning te rijk en mag iets kiezen in de winkel want zijn broekje is proper al enkele dagen. We hebben er veel druk op gezet wie op kamp gaat doet toch geen kaka in de broek.... Maar het heeft geholpen
Gisteren had ik sport en ik zat toevallig in het groepje van Maarten en Nico. De juf Alba van Spaanse origine zegt steeds Martine tegen hem ik was dit aan het vertellen tegen Jo en de jongens en aan het lachen. Toen bleek dat ik bij Maarten in de groep zat zei ik ah Martine ik zit bij u in de groep. Hilariteit alom. Toen zei Volker zo heel droog WAT JIJ DOET MAG OOK NIET HE WANT JE BENT EEN MEELOPER. Jo en ik keken elkaar aan en we wisten effe niet wat te zeggen. Maar vooral gezegd en ook wetend "je hebt gelijk". Wijsheid van een kereltje van 8 jaar.
Het was de laatste keer sport voor dit sportjaar. In september start ik terug.
Hopelijk starten we met meer vrouwen dan vorig jaar. 4 vrouwen en 13 mannen het is niet eerlijk.
Ik heb niet zoveel te melden ben een beetje moe en ik zou heel graag slapen maar ik mag nog niet maar ik weet het zal niet laat worden rond 9 uur en hopen dat ik iets vaster dan vorige nacht slaap. Veel wakker en rare dromen.
Lander had een knuffel ooit gekregen van oma. We waren ooit een pyjama kopen voor Volker en Lander liep rond in de winkel en had een knuffel genomen (Slangetje). We legden die knuffel weg en elke keer we hem terug legde pakte hij die ene knuffel terug. Toen zei oma "oh kei lief wet je wat hij krijgt die knuffel van mij daardoor was Slangetje 4 jaar lang Lander zijn vriend. Maar enkele weken geleden waren we slangtje kwijt. Nergens te vinden. Ik wist de de knuffelkliniek bestond van Woody en ik ben beginnen zoeken naar een eventueel slangetje voor Lander. Gezocht en gevonden even formulier invullen en een winkel in de buurt zoeken waar we hem konden halen. Mijn gezinshulp vertelde toen dat er een winkel bij haar in de buurt was. Dus het was snel geregeld. De volgende dag kregen we een mail terug dat we hem die vrijdag konden halen. Vandaag heeft Lander zijn Slangetje gekregen. Hij is super blij en heeft Slangetje in zijn hart gesloten. Slangetje mag el niet mee op kamp maar hij moet wel een bed hebben hier in huis. Volgende nacht moet hij bij Jo of mij slapen.
Het grappige na weken afwezigheid zal zijn ander Slangetje uitkomen dat is toch altijd zo als je iets vervangt dan komt het oude uit.
Samen met Inke hebben we de valies voor Volker zijn klaskamp verzameld. Deze avond doen we de rest.
Lander is nog een dagje thuis hij heeft geen koorts meer maar effe op zijn plooi komen is zeker op zijn plaats. Gelukkig is Lander nog een kleuter want in de lagere school zou het niet waar zijn. Morgen nog even een halve dag naar school en dan op kamp het zal hier stil zijn. Volker 2 nachten weg Lander 1 nacht. Bizar.
Gisteren waren Jo en ik aan het kletsen met de jongens. Toen dat Jo en ik zo oud waren als Volker en Lander bestond er geen GSM, DVD, platte TV's,... Hij vond het kei raar. Toen we zeiden dat er nog kei veel mensen keken naar een tv die alleen zwart-wit de beelden uitzond sloeg hij helemaal dubbel. Hij vond het super raar en vond ons wel een beetje raar. Mama en papa die al die dingen niet hadden. Ik zei ook dat als wij kindjes waren dat we geen gordel moesten dragen in de auto achterin. Kei gevaarlijk maar sommige auto's hadden ook geen gordel. Volker en Lander vonden ons een beetje prehistorische monsters. Zeker toen we zegden dat we geen PC hadden. Wat ik was vergeten zeggen is dat wij wel al een Donky Kongspelletje hadden van Nintendo. Zo een console dingske met 1 spelletje en 1 à 2 schermpjes. Uren heb ik daarop gespeeld 3 levens en bij 300 punten werd het moeilijker en kreeg je je levens terug aangevuld tot 3 en bij 1000 punten ook. maar met het ouder worden rol je daar gewoon in en heb je dat niet door. Alleen op momenten dat je daarover nadenkt denk je wel eens terug en valt je frank. "nu is dat Euro". Dat is ook zoiets de Euro en de Europese Unie we hebben het allemaal weten opkomen en is dat goed of slecht ik weet het niet. Alles heeft zijn voor of nadelen. Op sommige dingen kijk je heel nostalgisch terug Merlina, Hoger Lager, Ralph Inbar met de Bannasplit, Het Liegebeest, zalige tijden vond ik het. Nu wil ik toch een beetje van die nostalgie meegeven aan Volker en Lander met Sesamstraat en Jo heeft de ganse reeks van de Muppetshow. Wat vooral Lander wel leuk vindt.
Of het vroeger of nu beter is ik weet het niet gelukkig hebben we nu meer luxe een zachter bed, meer keuze in de winkel qua groenten, fruit of andere voedingsmiddelen enz. Er zijn meer activiteiten voor alle leeftijden en het maakt niet uit of je iets voor hebt gehad ja of neen. Zit je in een rolstoel zoals ik er is steeds een activiteit ter beschikking. In mijn geval is dat conditie training wat ik later op de dag heb. Ik kijk er naar uit het is de laatste van dit sportjaar en in september start ik terug op het Sportkot in Leuven.
Zoals altijd is de dag te vroeg begonnen. Wat we gisteren hebben uitgesteld hebben we vandaag geplant, een bad. Eerst naar Pellenberg naar huis en om 13 uur bad in om 14 uur kwam Patricia. Lander had nog koorts en is een dagje thuis gebleven als het morgen nog zo is dan blijft hij nog een dagje thuis maar dan bel ik even de dokter. Maar terug naar deze middag. Ik zat aan de pc te koekeloeren niets te doen en Jo kwam, kom je Fiebke (Jo zijn koosnaampje voor mij). Ik werd wakker en zei "hebben we afgesproken moeten we weg?" Inge ge gaat wel in bad he. Oh nee dacht ik bij mezelf ik zou zo graag slapen maar toch bad laten lopen en bad in. Onder ons is dat goed te doen zolang we aan bed vertrekken en niet gaan staan in badkamer. Vandaag hebben we dit geprobeerd vanuit de rolstoel rechtstaan in de badkamer met ons 2 is dit niet te doen. Jo die 100% van zijn kracht moet gebruiken en ik die probeer kracht te zetten maar het niet kan omdat er nergens een houvast is. Het is ons gelukt maar het is niet voor herhaling vatbaar.Het rare is dat we niet kunnen stoppen halfweg maar gewoon moeten blijven doorgaan.
Maar het resultaat was HET BAD WAS ZALIG NAT ik riek goed en ik voel me super. Haren gewassen, lijf gewassen en samen met Jo en Patricia als een geoliede machine mij uit bed gezet en kleren aan.
Volker kwam thuis en zei mag ik huiswerk maken. Natuurlijk mag je huiswerk maken herhaling van woordpakket. Het liep in het begin niet vlot maar hij heeft zich goed herpakt. de eerste 3 woorden waren fout de rest was juist. Ik heb ze even opgeschreven en hij heeft ze zonder morren ze terug geschreven en snapte ook de fout. Je zag het aan zijn snuit dat hij de fout snapte. Even nog de agenda tekenen (die was voor een keer ingevuld).
Hij kwam ook thuis met de indeling van de kamers op kamp. Hij ligt bij Luka, Adam en Pepijn. Luka en Pepijn snapte ik maar Adam was toch een aangename verrassing. Volker werd een tijdje vies bekeken door Adam maar door dit toch te blijven melden is er toch een oplossing gekomen. Anders was ik blij dat het kamp er was zodat de jongens op een andere manier konden omgaan met elkaar. Een kamp kan soms wonderen doen. Je weet wel een kleinere groep, geen druk van de kinderen op de speelplaats een andere omgeving het zijn dingen die allemaal kunnen meespelen. Maar als het nu al de goede richting uitgaat dan kijk ik positief naar de grote vakantie.
Ik weet niet wat er aan de hand is maar Volker is super druk is het omdat hij woensdag op klaskamp vertrekt of is het gewoon zo. Roepen, overacting noem het maar op. Tot vervelens toe. Ik dacht altijd roepen doe je buiten.
Lander is al een paar dagen niet op zijn plooi verkouden en deze morgen is hij opgestaan met koorts hopelijk is hij tegen donderdag beter en kan hij mee op klaskamp.
En dan heb je ik Inge sinds 2 dagen veel last van mijn nek en van daaruit hoofdpijn. Hoofdpijn is volgens mij de meest ambetante pijn die je kan hebben samen met tandpijn.Het probleem is ik zou iets kunnen nemen tegen hoofdpijn maar ik neem al zoveel medicatie dat ik niet teveel mag switchen. Pijnstillers zowel plakkers als tabletten, spierverslappers, anti epileptica, bloedverdunner , ... veel te veel om op te noemen.
Straks ga ik in bad zalig lijkt me dat zo lekker warm water op mijn hoofd en shampoo, wassen zalig gewoon en gewoon voelen dat water echt nat is.
Deze middag je weet het ondertussen al ik had hoofdpijn dat voortkwam uit mijn nek. Ik zei tegen Jo ik heb een afspraak met Lieve voor het bad ik ga ze verwittigen ze moet haar niet haasten ik ga nu slapen tot ik wakker word. Om 12 uur lag ik op bed met mijn ogen toe. Ik heb geslapen tot 14 uur zalig gewoon en de pijn was weg. Hopelijk kan ik deze nacht doorslapen en niet gelijk vorige nacht veel het uur zien. Lander heeft nog steeds koorts maar hij is heel actief hij speelt, ravot, hij tettert en hij hoest. Morgen als het niet beter is blijft hij een dagje thuis zodat hij zeker mee kan op klaskamp. Het zou erg zijn moesten we dit moeten afpakken omwille van zo een domme infectie. Zo een eerste klaskamp is toch wel speciaal voor zo een klein ventje.
Volker heeft verder gezet met wat hij bezig was druk druk druk. Hij moest nog huiswerk maken en daar heb ik mijn werk van gemaakt. Taal was een makkie ou en au dictee herhaling. Zijn rekenen was iets anders. De maaltafel van 6 lezen herhalen oefeningen zowel schrijven als luidop opzeggen. Ik heb hem vele kansen gegeven maar het ging niet zo goed. Ik ben nu opzoek naar een methode die kan werken.
Tafels en Volker het gaat niet altijd.
Ik ben zo een mama die dan ook ineens zegt aan tafel 2 X 6 = en dan zegt hij normaal 12 (gisteren toch) vandaag wist hij het niet meer. raar maar waar. Of hij met mijn voeten aan het spelen was ik denk het niet. Ik ga er me deze week op toeleggen op tafels aanleren bij Volker.
Onze Lander maakt het hem ook niet gemakkelijk want die zit tussendoor steeds getallen te roepen die hij mooi vindt. Op zich grappig maar niet gemakkelijk.
Ze zijn alle 2 zo zenuwachtig voor het kamp als het zover is dan gaan Jo en ik alle 2 omver liggen van vermoeidheid. Volker die 3 dagen lang iets anders gaan leren dan tafels en taal. Leren over de natuur, knutselen, spelen enz en hetzelfde voor Lander. De kinderen van hun klas op een andere manier leren kennen. Zo hoop ik voor Volker om die ene jongen op een andere manier te leren kennen. Wat ik ook ga doen deze week is contact opnemen met de mama van de jongen die Volker pest.
Wat ik merk bij mezelf is dat het precies is of ik heb het allemaal een beetje gehad. Volker zijn school die een beetje stroef loopt, zijn rekenen, zijn taal, het gepest, de drukte van de jongens het is allemaal een beetje druk. Ik weet de oplossing voor mezelf een beetje beter slapen en wat minder hooi op mijn vork nemen. Ik wil zoveel doen om mijn revalidatie te bevorderen dat het zich een beetje tegen mezelf keert. Een beetje leren doseren en ik zal er wel komen op Inge haar wijze.
Gelukkig gaat het goed met Jo en mij. We waren elkaar wat kwijt maar we hebben elkaar terug gevonden en na veel gebabbel zijn we elkaar weer tegengekomen. We zijn er samen uitgeraakt en we willen samen met en voor de jongens samen verder. We zien elkaar nog heel graag en zoals de kaarten nu liggen gaan we nog heel lang verder met ons 4, 5 met Darwin de poes erbij. Waar Jo en ik nu staan velen kijken ze van op maar onderschat het niet voor Jo. Jo heeft me naar het ziekenhuis gebracht en heeft een heel andere vrouw in de plaats gekregen. Een madam die op heel wat manieren anders is zowel fysiek als haar karakter die toch wel anders is. Ok de rolstoel, maar ook de verwerking van alles heeft me toch wel veranderd. Ik ben niet depressief maar een super optimist ben ik ook niet meer ze ne. Goedlachs ben ik nog wel en sarcastisch ben ik ook geworden maar op 1 of andere manier ben ik wel anders geworden.
Soms vind ik het allemaal niet zo erg en denk ik er zijn mensen die erger geraakt zijn dan ik want ik heb alles nog buiten alles onder de gordel zit niet goed. Maar op andere momenten als andere mensen zeggen zie eens Inge wat je al terug kan denk ik ja maar IK KON VROEGER ALLES. maar ja het is wat het is en ik zal er de maximum moeten eruit moeten halen en hopen op dat net ietske meer. Het zal gaan met up en downs en we zullen de triomfen en nederlagen tegenkomen en hopelijk ben ik de kampioen als ik eruit kom.
Zaterdag is zwemdag voor de jongens. Lander is super gemotiveerd en doet dit heel graag maar Volker is liever lui dan moe. Elke week is het weer ik heb geen zin mag ik thuisblijven 1 keer maar. Dat kan maar niet elke keer. Hij vindt dat hij al genoeg sport doet 2 uur op school dat is wel veel, he mama. Jo en ik vinden van niet, samen vinden we dat ze een sport moeten doen waarvan zwemmen 1 verplichte zwemcursus. We vinden het belangrijk als ze in een plas vallen dat ze aan de kant geraken.
Volgend jaar mogen de jongens kiezen.
Volker zei dan ga ik voetbal doen.
Ok jongen dan moet 2 maal gaan trainen en 1 match per week.
3 dingen da doe ik niet ze ne mama.
Dilemma opgelost we zoeken een activiteit en anders blijft het bij zwemmen.
Volker en zwemmen of sport is geen combinatie. Volker is altijd moeilijk te motiveren geweest om iets te doen. Veel ideeën maar weinig inzet. Bij het spelen geraakt hij moeilijk in beweging. Hij vraagt steeds om me te doen of hij verveeld zich of zit Lander te plagen.
Ik vertel dit soms aan vrienden die kinderen hebben van dezelfde leeftijd en ik hoor dat dit een gedrag is eigen aan de leeftijd van 8 jaar en dan denk ik oef ik ben niet alleen.
Sinds enkele weken neem ik slaapmedicatie waardoor ik toch wel beter slaap. eerst een hele dan gene en dan terug een hele.Dat was niet de combinatie en nu neem ik elke dag een halve in. Het is een inslapertjes medicatie en het werp zijn vruchten af. Ik slaap sneller, langer en ik heb minder tijd om na te denken. Er zijn momenten geweest dat ik om 2 uur wakker werd en dan lag te tobben in bed tot 4 uur. Niet fijn maar dan zag ik 5 uur nog en 6 uur. Uiteindelijk ben ik beginnen spellekes beginnen spelen op de GSM tot hij plat was. Als gevolg elke dag dat ding opladen. Nu speel ik ook soms maar dat is voor ik ga slapen en als ik aan het wachten ben op iets. Tja ik heb ook WIFI op dat ding en kan internetten. Maar geef me geen afstandsbediening want ik val gewoon inslaap tot ik 2 uur later wakker word en de tv zelf afzet.
Nu ik ben beginnen sporten ben ik opzoek naar een bovenarmband voor mij GSM in te steken want nu zit hij tussen mijn benen, een zakje van m'n trui die ik niet altijd aan heb en niet al m'n truien hebben dat. En mijn GSM soms laten vallen is uiteindelijk een dure grap. Er is al ene stuk gegaan hij gleed van mijn been en poef van 10 cm hoog en stuk. Daar ging mijne Samsung Galaxy tof ding maar stuk. dus ik ben op zoek. Groen rood zwart het maakt niet uit als het maar gene roze is.
Gisteren of eergisteren had ik een leuke mail gestuurd naar alle mensen die me dierbaar zijn met een foto van Inge en de rollator met als bagage Lander. Ik werd overdonderd door mails van mensen die mijn prestatie super vonden. Stappen met een rollator is toch anders dan met een looprekje. Alles gaat sneller. Ik ben blij dat ik het kan en ik hoop dat ik er wat vlotter in zal worden. Ik weet van mezelf het zal nooit zoals vroeger worden maar ik hoop dat ik kan stappen tot in de keuken en kan eten maken al zittend ( geen ondersteuning= vallen) in bad gaan 1 à 2 keer per week. Dat zou super zijn.
Sommige mensen sturen echt bemoedigende berichtjes en ik vind het super.
Ik weet dat ze weten dat ik vroeger vroeger alles kon en door een stomme infectie die uit de hand is gelopen zit ik nu met de pech van een rolstoel te moeten hebben. Maar die mensen zien hoe het nu is en hoe het een paar maanden geleden was en hoe ik was toen ik in GHB lag met het niets te kunnen doen. Ze zien mijn strijdt zoals het nu is en zien dat ik al heel wat kan. Zo laat ik de leiding over het gezin aan "ons" over en niet alleen aan Jo. Samen dingen beslissen samen dingen doen. Een half jaar geleden lied ik heel wat dingen aan Jo over. We praten nu over alles en nog wat en we wisselen ideeën uit, ook uiten we af en toe kritiekpunten naar elkaar. Geen verwijten maar werkpunten. Bij Jo is het consequent zijn bij mij ik ben iets te lief met een knuffel kom je er wel van af ken je dat. De jongens weten dat dus we werken eraan.
Nu de jongens gaan zwemmen zijn heb ik een dik uur rust ik ben alleen thuis een muziekje, de pc wel een leuk gevoel af en toe gewoon effe hangen en alles op een rijtje zetten. het is soms nodig. Want ik denk dat je niet wilt weten wat er in mijn hoofd omgaat ook al kom ik meestal goedlachs over.
Vandaag hebben Volker en Lander hun brevet van watergewenning gekregen.
Volker die in 2011 zou gestart zijn en niet kon omdat Jo iets e veel aan zijn hoofd had en ik in het ziekenhuis lag, kon hij pas in 2012 starten het jaar dat hij naar het twede leerjaar ging maar hij heeft het gehaald.
Lander die een echte waterrat is gestart in het eerste groepje maar mocht heel snel naar het tweede groepje bij zijn broer. Als je optijd start gaat het allemaal sneller. Maar voor Volker beter omdat hij een maatje heeft.
Ons jong geweld heeft gewonnen
angst overwonnen
met steun en dan zonder steun in het water in
drijven
actief drijven
hij kan als een dolfijn in het water springen
doen alsof ze slapen in het water en dan rechtopstaan
) en gaat de vuilbak in. Stuk is stuk.
Lander vertelde er was vuur op kamp (kampvuur) en ik heb slecht geslapen tja de kleine ventjes hebben een toptijd gehad.
