|
Gisteren had ik een over drukke dag. Veel therapie en onverwachte bezoekjes. Daisy, An, Eva, Annemie,... Wat een drukte. Daisy kwam een uitnodiging brengen voor een verjaardagsfeest woensdag. Volker heeft een dubbeldate maar ik regel het wel dat hij kan gaan. Mijn zus An kwam Volker zijn kokskleren brengen voor het schoolfeest Volker de kok heeft zijn kleren. Effe bij praten over haar jongens en de mijne. Annemie de kine is geweest we hebben goed gebabbeld terwijl ik enkele stapjes zette van bed tot half in de veranda. Ik loop rechter maar toch had ik last van mijn onderrug. Het was leuk stappen hoofd erbij houden rekje vooruit- linkervoet vooruit recht op staan en dan zwaai met je rechtervoet vooruit. Het was heel raar effe want in de voormiddag was Eva hier een vriendin die aan Reike en Kristalhealing doet. Ik wist niet dat ik er voor open stond maar het is gelukt ik heb me volledig kunnen ontspannen. Ik had mijn zorgen verteld aan Eva pijn in de knie voosheid in mijn rechter voet en been - pijn schouder en nek. Ik had bewust niet alles gezegd omdat ik vond dat niet frappant was en dan was ik nu nog bezig aan het vertellen. Ze was bezig en ze vroeg denk of zeg ik laat los en erna zei ze je staat open om te ontvangen. Ze zei ook dat ik op een moment kon zuchten en dacht nog (ja natuurlijk) Ze bleef heel lang hangen rond mijn longen en hart zo na een tijd moest ik heel diep inademen en natuurlijk een grote zucht zoals voorspeld. Ze vertelde dat mijn longen nog steeds herstellende waren van wat er meer 2 jaar geleden is gebeurt. Ze legde stenen (kristallen) op bepaalde plaatsen op mijn lichaam en ze had 1 kristal in haar hand. Ze legde haar handen op verschillende plaatsen geen drukpunten of massage gewoon haar handen leggen. haar handen werden heel warm.
Op een bepaald moment ze was bezig aan de benen en ik kan mijn knie niet strekken er ligt dan ook een opgerolde handdoek onder om om wat rust te krijgen. Ze haalde de handdoek weg en na de behandeling merkte ik op dat mijn been gestrekt lag en geen pijn deed. Het was maar tijdelijk maar het was alsof er dingen gebeurde. Aan mijn voos rechterbeen en voet is ook beginnen werken. De voosheid verdween niet maar ik kreeg tintelingen in mijn been. Het was een bizar gevoel de communicatie loopt niet goed tussen mijn kleine hersencellen en mijn ledematen. Ik weet ik heb geen fysiek letsel maar de communicatie loopt niet goed. maar het was alsof mijn lichaam zei je gaat normaal altijd rechtdoor neem nu eens een alternatieve weg. Het niet de kortste weg maar wel soms een betere weg. Het was een rare gewaarwording.
Terwijl de sessie liep dacht ik ook bewuster na over mijn lichaam en ik heb me voorgenomen om mijn lichaam de optimale kansen te geven. Gezonder eten was ik al begonnen sinds 3 weken veel fruit 2 stuks per dag en vanaf zondag ga ik beginnen met veel water te drinken. Het moet wat minder met cola mijn godendrank. Ik hab dan ook een missie gegeven. Aankoop van appelen, bananen, appelsienen, yoghurt en flesjes water van een 0.5L water. De waterflesjes is maar voor het flesje en ik kan ze steeds bijvullen aan de kraan. Een fles van 1.5L is niet zo handig en het moet motiverend blijven. Het zal wennen zijn maar ik ga ervoor.
Toen Eva aan mijn longen kwam gebeurde er iets heel vreemd op een moment was het precies dat iemand mijn longen vast nam ik ademde goed en ineens drukte iemand mijn longen leeg precies dat als je zak oprolde en de lucht eruit moest duwen. Het voelde fantastisch en het was een vreemd gedoe. Het is soms moeilijk te omschrijven maar ik weet wel dat het me energie geeft om verder te doen. Het is iets voor mezelf, een batterij die me de nodige energie geeft om verder te gaan. Ik zeg altijd ik moet dit doen voor Volker, Lander en Jo maar ik mag zeker mezelf niet vergeten en denken OP DE EERSTE PLAATS MOET IK DIT VOOR MEZELF DOEN. Alles de kine hier en in Pellenberg, de psy, de verpleeging (die geven niet alleen verzorging maar ook revalidatie zoals zelfstandig in bad gaan. Iedereen is bezig om Inge zo zelfstandig mogelijk te krijgen) Ook de Reiki en Kristalhealingkan ik daarin rijmen eens tot mezelf komen en even bezinnen. Binnenkort nog zo een sessie om beter te worden. Dinsdag 18 juni is het zover.
|
