Volker heeft verder gezet met wat hij bezig was druk druk druk. Hij moest nog huiswerk maken en daar heb ik mijn werk van gemaakt. Taal was een makkie ou en au dictee herhaling. Zijn rekenen was iets anders. De maaltafel van 6 lezen herhalen oefeningen zowel schrijven als luidop opzeggen. Ik heb hem vele kansen gegeven maar het ging niet zo goed. Ik ben nu opzoek naar een methode die kan werken. 

Tafels en Volker het gaat niet altijd. 

Ik ben zo een mama die dan ook ineens zegt aan tafel 2 X 6 = en dan zegt hij normaal 12 (gisteren toch) vandaag wist hij het niet meer. raar maar waar. Of hij met mijn voeten aan het spelen was ik denk het niet. Ik ga er me deze week op toeleggen op tafels aanleren bij Volker.

Onze Lander maakt het hem ook niet gemakkelijk want die zit tussendoor steeds getallen te roepen die hij mooi vindt. Op zich grappig maar niet gemakkelijk.

Ze zijn alle 2 zo zenuwachtig voor het kamp als het zover is dan gaan Jo en ik alle 2 omver liggen van vermoeidheid. Volker die 3 dagen lang iets anders gaan leren dan tafels en taal. Leren over de natuur, knutselen, spelen enz en hetzelfde voor Lander. De kinderen van hun klas op een andere manier leren kennen. Zo hoop ik voor Volker om die ene jongen op een andere manier te leren kennen. Wat ik ook ga doen deze week is contact opnemen met de mama van de jongen die Volker pest. 

Wat ik merk bij mezelf is dat het precies is of ik heb het allemaal een beetje gehad. Volker zijn school die een beetje stroef loopt, zijn rekenen, zijn taal, het gepest, de drukte van de jongens het is allemaal een beetje druk. Ik weet de oplossing voor mezelf een beetje beter slapen en wat minder hooi op mijn vork nemen. Ik wil zoveel doen om mijn revalidatie te bevorderen dat het zich een beetje tegen mezelf keert. Een beetje leren doseren en ik zal er wel komen op Inge haar wijze.

Gelukkig gaat het goed met Jo en mij. We waren elkaar wat kwijt maar we hebben elkaar terug gevonden en na veel gebabbel zijn we elkaar weer tegengekomen. We zijn er samen uitgeraakt en we willen samen met en voor de jongens samen verder. We zien elkaar nog heel graag en zoals de kaarten nu liggen gaan we nog heel lang verder met ons 4, 5 met Darwin de poes erbij. Waar Jo en ik nu staan velen kijken ze van op maar onderschat het niet voor Jo. Jo heeft me naar het ziekenhuis gebracht en heeft een heel andere vrouw in de plaats gekregen. Een madam die op heel wat manieren anders is zowel fysiek als haar karakter die toch wel anders is. Ok de rolstoel, maar ook de verwerking van alles heeft me toch wel veranderd. Ik ben niet depressief maar een super optimist ben ik ook niet meer ze ne. Goedlachs ben ik nog wel en sarcastisch ben ik ook geworden maar op 1 of andere manier ben ik wel anders geworden. 

Soms vind ik het allemaal niet zo erg en denk ik er zijn mensen die erger geraakt zijn dan ik want ik heb alles nog buiten alles onder de gordel zit niet goed. Maar op andere momenten als andere mensen zeggen zie eens Inge wat je al terug kan denk ik ja maar IK KON VROEGER ALLES. maar ja het is wat het is en ik zal er de maximum moeten eruit moeten halen en hopen op dat net ietske meer. Het zal gaan met up en downs en we zullen de triomfen en nederlagen tegenkomen en hopelijk ben ik de kampioen als ik eruit kom.