Deze week gaan we koekjes bakken omdat er geen dinosauruskoeken waren in de winkel. Lander eet graag vanillewafels maar Volker niet spijtig maar het is nu zo. Morgen laat ik mijn gezinshulp even naar de winkel gaan om beleg, brood en om dinosauruskoeke

Ondertussen is het woensdag en vandaag gaat Volker naar zijn papa. Spijtig maar de Playstation heeft gewonnen. Ik weet dat ik mijn klein ventje van 190cm een hele tijd niet zal zien. Lander blijft hier enkele weken en samen gaan we leuke dingen doen. Vandaag gaan we creatief uit de hoek komen en gaan Lander en ik LO doen. Zo combineer ik mijn kineoefeningen met wat beweging voor Lander en zo probeer ik Lander wat fris en energiek te houden. Lander krijgt ook zijn weekwerk en hij doet dit kei flik. Het is fijn om te zien hoe hij bezig is. Af en toe zit er een spelletje tussen een puzzel (inzicht), Frans, rekenen en taal. Vandaag was het een dobbelspel waarbij je zoveel mogelijk appels moet verzamelen. Er stonden rekenoefeningen op optellen en aftrekken met kommagetallen. Als er iemand een foutje had zochten we (hij) samen het antwoord. We genieten van onze tijd samen al missen we Volker enorm. Maar af en toe zien we hem passeren en dagelijks bellen we via WhatsApp.

Het is echt vreemd alles ligt plat. Er rijden bussen af en aan maar veel minder dan een tijdje geleden en er staan bijna geen mensen te wachten op de perrons van de bus of trein. Er stappen zichtbaar minder mensen op en af. De meeste winkels zijn gesloten en enkel de voedingswinkels en krantenwinkels zijn open. Sinds een paar dagen heb ik het genot van een streepje muziek ontdekt. Nu speelt er een muziekje van John Miles maar er zal wel wat variatie inzitten want ik heb wel wat zin in iets feller.

De week is rustig voorbij gegaan en Lander en ik hebben heel wat leuke dingen gedaan, getekend, koekjes gebakken sport, enz.

Tijdens zijn oefeningen over breuken snapte hij iets niet maar ik heb het dan geprobeerd uit te leggen en ik kreeg het compliment dat ik het veel beter dan zijn juf heb uitgelegd. Een pluim voor de mama. Vandaag gaan we we kip met rijst eten en Lander mocht kiezen appelmoes of komkommer en hij heeft gekozen voor komkommer. Zelf ga ik champignons eten. Op het einde doen we samen de taken. Ik steek alles in de vaatwasser ruim de keuken op en hij ruimt- en kuist de tafel af met een natte doek. Er is geen discussie maar we doen het gewoon.

Wat me het meeste opvalt deze week dat ik mensen hoor en zie online maar ik mis het echte menselijke contact. Ik hoop dat het virus snel onder controle is zodat ik terug mensen kan ontvangen en zien want dat mis ik het meeste.

29-03-2020 om 00:00 geschreven door Inge  

We weten wat me is overkomen is in 2011. De Mexicaanse griep. Ik ben toen in het ziekenhuis beland met een longontsteking met heel wat complicaties. Met als resultaat een zware fysieke beperking waardoor ik rolstoelgebonden ben, doof en blind ben aan 1 zijde en een lichte Niet Aangeboren Hersenletsel.

Maar het is vreemd wat er nu aan het gebeuren is, er is de nu het Coronavirus dat wild in het rond vliegt en mensen raakt. Er zijn al heel wat mensen zwaar ziek geweest zelfs gestorven zijn en heel wat landen hebben maatregelen getroffen. Enkel voedingswinkels en apothekers zijn open zodat de mensen toch wel het belangrijkste dingen kunnen aankopen. Vele mensen hamsteren terwijl we te horen krijgen er is genoeg voorraad. Maar mensen luisteren niet. Bloem, wc-papier, pasta maar vooral dingen die langdurig kunnen bewaard worden. Maar mensen hamsteren maar denken niet aan andere mensen die bv. in de zorg staan die pas om 17 uur naar de winkel kunnen gaan. Ze komen dan in een winkel waar de rekken leeg zijn. Mensen een applaus geven voor wat ze doen maar zo egoïstisch zijn om alles te kopen want stel je voor... Het is geen oorlog het is een virus die ferm om zich heen slaat maar vooral ‘ZORG VOOR ELKAAR’ en dat wil zeggen dat je niets kan doen met 40 rollen wc-papier 5 kg bloem enz.

Voor mezelf voel ik me in een hoek gedrukt en weet ik dat ik geen kant uit kan. Het gaat goed me! Ik heb geen keelpijn, geen koorts, niks symptomen en ik wil dit ook zo houden. Maar ik ben zo bang dat dit virus binnenkomt. Het is alsof ik nu in werkelijkheid beleef wat me in 2011 is overkomen. Een virale infectie dat zich op de longen nestelt… In de media zeggen ze wel zoveel mensen zijn ziek in de werkelijkheid zullen het er meer zijn maar niet iedereen wordt getest. Zoveel mensen komen er te overlijden,… Maar ze zeggen niet hoeveel mensen er blijvende gevolgen hier aan over gaan houden. Mensen die genezen zijn maar weken op intensieve hebben gelegen en beademd werden moeten terug hun leven opbouwen en gaan een revalidatie tegemoet. Daar spreken de mensen niet over maar zeg het aan alle mensen om je heen zorg voor elkaar en neem de voorschriften ernstig. Het is het niet waard. Er zijn honderden personen die dit overleven maar een aantal van die mensen zullen blijvende schade eraan over houden en dat zeggen ze niet. Daarom druk op jullie hart ‘ZORG VOOR JE ZELF EN VOOR ELKAAR’. Neem afstand, geef geen zoen of knuffel even niet met elkaar, was je handen en laat geen zakdoeken rondslingeren maar gooi je zakdoekjes direct in de vuilbak.

Komt er af en toe een mantelzorger even langs of krijg je zorg van een verzorgende of een verpleegkundige. Zorg dat er handzeep staat en een keukenrol om de handen af te drogen! Het zijn kleine gebaren die helpen.

Hopelijk krijgen we dit virus snel klein en kan ons leven rustig verder gaan.

21-03-2020 om 12:41 geschreven door Inge