Voor mij ... 

Aangezien ik vroeger dagelijks op school was een mama van een kleuter, ik daar werkte als naschoolse opvangmama en ik zat in het feestcomite, iedereen kende me wel. Nu doe ik de moeite niet meer om dagelijks naar school te gaan te veel gewring. Transfer auto -rolstoel en omgekeerd maal 2 teveel moeite voor maar 5 minuten neen dank u. Maar op projectvoorstellingen, oudercontacten en het schoolfeest ben ik er wel. Op belangrijke momenten doe ik het zeker. Het schoolfeest is de grootste confrontatie ik zie dan ook iedereen mama's, papa's, juffen, meesters gewoon weg iedereen, het is precies een eerste schooldag Ik kom de school binnen en het begint al hey die hey die, hey iedereen. Ik ben tot in de helft van de speelplaats geraakt en daar ben ik gebleven bla bla bla tegen de ene bla bla bla tegen de andere. Het was voor iedereen een leuk weerzien. Het rare is ik maak me zenuwachtig voor niets maar het is precies een eerste schooldag. Ik heb ook een babbel gehad met juf Griet Volker gaat volgend jaar naar de 2de graad dus naar meester Simon leuk de gedachte van een meester te hebben maar ik hoor er leuke maar ook minder leuke dingen over. Het is een beetje chaotisch boeltje. Ik wil voor Volker dat hij zich goed voelt maar hij moet ook goed begeleidt worden. Juf Griet coacht meester Simon en neemt af en toe de klas over wat ik alleen kan aanmoedigen. Zij is ook de zorgleerkracht van de 2de graad. Ze was blij dat ik erover was begonnen en dat Volker een goede start kan maken in het 3de. Tja eens een mama altijd een mama en je wilt het beste voor je kind.

Volker was ook in even in de klas van juf Christel binnen gegaan en even die veiligheid gaan voelen van uit kleutertijd. Christel heeft Volker super opgevangen toen ik in het ziekenhuis was beland in 2011. 

Ik vertelde het haar en ze ziet Volker heel graag want ze vraagt af en toe aan de juf hoe het gaat met hem en als ze Jo ziet ook ze blijft hem volgen. Volker heeft een speciaal plekje gekregen in haar hart omgekeerd ook hoor.

Lander zijn ju Michelle kwam naar me en zei het heeft gewerkt met de ster en de kaka fantastisch toch, he. Ik zei haar dat hij nu nog steeds proper is en dat we bewust verder doen. Sterren en rode stippen voor een propere broek en om de 10 dagen 2 euro aan koekje of snoepje of gewoon iets lekkers. 

Bij het babbelen babbelde ik even met de mama van Hannah uit Volker zijn klas en die zei hoe wel opgevoede jongens ik had (ik dacht even "zijn dit mijn jongens") Ze zijn dankbaar vriendelijk en ze antwoorden beleefd en duidelijk. Ik dacht oef want hier thuis zijn het soms andere kinderen. Maar het streelde ons ego. 

Het was snel 5.30 en toen zijn we naar huis gekomen 4 uur daar met 1 drankje omdat ik geen tijd had om te drinken. De contacten, Volker en Lander hun klas zien met de kunstwerkjes zalig gewoon. Daarvoor doen we het even de wereld zien waar de jongens 5 dagen per week vertoeven om zich te ontwikkelen, waar ze onder en met kinderen leven, leren contacten leggen, leren opkomen voor zichzelf en zoveel meer. Het moet dan ook een plek zijn waar ze zich goed voelen.