Lander had een knuffel ooit gekregen van oma. We waren ooit een pyjama kopen voor Volker en Lander liep rond in de winkel en had een knuffel genomen (Slangetje). We legden die knuffel weg en elke keer we hem terug legde pakte hij die ene knuffel terug. Toen zei oma "oh kei lief wet je wat hij krijgt die knuffel van mij daardoor was Slangetje 4 jaar lang Lander zijn vriend. Maar enkele weken geleden waren we slangtje kwijt. Nergens te vinden. Ik wist de de knuffelkliniek bestond van Woody en ik ben beginnen zoeken naar een eventueel slangetje voor Lander. Gezocht en gevonden even formulier invullen en een winkel in de buurt zoeken waar we hem konden halen. Mijn gezinshulp vertelde toen dat er een winkel bij haar in de buurt was. Dus het was snel geregeld. De volgende dag kregen we een mail terug dat we hem die vrijdag konden halen. Vandaag heeft Lander zijn Slangetje gekregen. Hij is super blij en heeft Slangetje in zijn hart gesloten. Slangetje mag el niet mee op kamp maar hij moet wel een bed hebben hier in huis. Volgende nacht moet hij bij Jo of mij slapen.
Het grappige na weken afwezigheid zal zijn ander Slangetje uitkomen dat is toch altijd zo als je iets vervangt dan komt het oude uit.
Samen met Inke hebben we de valies voor Volker zijn klaskamp verzameld. Deze avond doen we de rest.
Lander is nog een dagje thuis hij heeft geen koorts meer maar effe op zijn plooi komen is zeker op zijn plaats. Gelukkig is Lander nog een kleuter want in de lagere school zou het niet waar zijn. Morgen nog even een halve dag naar school en dan op kamp het zal hier stil zijn. Volker 2 nachten weg Lander 1 nacht. Bizar.
Gisteren waren Jo en ik aan het kletsen met de jongens. Toen dat Jo en ik zo oud waren als Volker en Lander bestond er geen GSM, DVD, platte TV's,... Hij vond het kei raar. Toen we zeiden dat er nog kei veel mensen keken naar een tv die alleen zwart-wit de beelden uitzond sloeg hij helemaal dubbel. Hij vond het super raar en vond ons wel een beetje raar. Mama en papa die al die dingen niet hadden. Ik zei ook dat als wij kindjes waren dat we geen gordel moesten dragen in de auto achterin. Kei gevaarlijk maar sommige auto's hadden ook geen gordel. Volker en Lander vonden ons een beetje prehistorische monsters. Zeker toen we zegden dat we geen PC hadden. Wat ik was vergeten zeggen is dat wij wel al een Donky Kongspelletje hadden van Nintendo. Zo een console dingske met 1 spelletje en 1 à 2 schermpjes. Uren heb ik daarop gespeeld 3 levens en bij 300 punten werd het moeilijker en kreeg je je levens terug aangevuld tot 3 en bij 1000 punten ook. maar met het ouder worden rol je daar gewoon in en heb je dat niet door. Alleen op momenten dat je daarover nadenkt denk je wel eens terug en valt je frank. "nu is dat Euro". Dat is ook zoiets de Euro en de Europese Unie we hebben het allemaal weten opkomen en is dat goed of slecht ik weet het niet. Alles heeft zijn voor of nadelen. Op sommige dingen kijk je heel nostalgisch terug Merlina, Hoger Lager, Ralph Inbar met de Bannasplit, Het Liegebeest, zalige tijden vond ik het. Nu wil ik toch een beetje van die nostalgie meegeven aan Volker en Lander met Sesamstraat en Jo heeft de ganse reeks van de Muppetshow. Wat vooral Lander wel leuk vindt.
Of het vroeger of nu beter is ik weet het niet gelukkig hebben we nu meer luxe een zachter bed, meer keuze in de winkel qua groenten, fruit of andere voedingsmiddelen enz. Er zijn meer activiteiten voor alle leeftijden en het maakt niet uit of je iets voor hebt gehad ja of neen. Zit je in een rolstoel zoals ik er is steeds een activiteit ter beschikking. In mijn geval is dat conditie training wat ik later op de dag heb. Ik kijk er naar uit het is de laatste van dit sportjaar en in september start ik terug op het Sportkot in Leuven.
|
