Het
is 38°c graden buiten en het bakkend heet. Hier is iedereen kalm,
lusteloos en schuiven we van links naar rechts. De jongens hebben de
air-cooler-pro op de kamer staan en ik de ventilator we hopen op
koeler weer en hopelijk krijgen we dit vanaf zaterdag. Iedereen heeft
er last van de jongens die erbij hangen en lusteloos zijn en iedereen
die denkt ik wil koelte, Darwin die nergens op zit gewoon op de vloer
ligt omdat de stenen koud zijn. Ik heb al een paar dingen genoteerd
om over te schrijven en ik ga er eens werk van maken om ze te
beginnen uitwerken en te schrijven.
Trouwens
ik ben nu 14 weken naar een diëtiste aan het gaan en ik ben 10 kg
kwijt. Apentrots ben ik op mijn resultaat ik heb het helemaal alleen
gedaan. Ok onder begeleiding maar ik heb er zelf voor gekozen om naar
een Diëtist te gaan en ik heb gekozen om mijn leven aan te passen.
Ik mag er zeker en vast trots op zijn en elke keer ik een fles water
leeg heb zeker 2 liter per dag denk ik dit heb ik gedaan. Cola
drinken is enorm verminderd 1 smorgens 1 savonds en der
rest gewoon water en soms eens een waterke met appelaroma. Ik weet
wat ik moet doen en ik weet vooral wat ik niet mag doen. En nu ga ik
voor de volgende 10.
de
vakantie is nu 3 weken aan de gang en de jongens zijn de eerste week
naar zee geweest met de papa. Nu ben ik aan het plannen om 2
uitstappen te maken met hen. 1 onder ons 3 en 1tje met tante An. Met
ons 3 gaan we naar een museum in Brussel en met An met haar jongens
gaan we naar een pretpark. Dit jaar denken we aan Walibi. Het is fijn
zo een dingen te doen met mijn jongens maar het wringt wel een beetje
bij mij omdat ik steeds vanop de zijlijn meegeniet. Ik ben als het
ware de mama die op de rugzakken past. Ik geniet wel terwijl ik
fotos neem. Het is een hobby van toen ik nog een klein meisje was.
Ik vond dit zo fascinerend maar ik kon deze opleiding niet doen omdat
het te duur was. Maar zo een 3 jaar geleden kocht ik een echt
fototoestel en ook een statief.
Ik
vind het tof geweldig dat ik geinvesteerd heb in een echt fototoestel
het statief is vooral voor de jongens voor een stop motionfilmpje te
maken. Volker is er wat uitgegroeid maar Lander komt nu in de fase
waar hij begint te experimenteren. Mijn harde schrijf staat nu vol
fotos met stop motionprojectjes van Lander en Volker.
Ooit
heb ik een filmpje samen met Volker gemaakt in zijn
ghostbusterskazerne die hij zelf gemaakt heeft uit Lego. Onder zijn
donsdeken op tafel met een rood knipperlicht als alarmlicht dat kwam
van een fietslampje voor achter op je fiets. Volker heeft er
bijhorende muziek opgezet en het was vooral heel tof om te doen
samen. Ik weet nog dat we net ervoor een aanvaring hebben gehad maar
door even mee te spelen of te werken aan iets wat hij wou was toen
het beste blusmiddel. Samen hebben genoten van samen iets te doen.
Erna zijn er van de 2 kanten sorrys gekomen en hadden we een leuke
dag. Het is een tijdje geleden maar het zit nog steeds in mijn
geheugen als een super moment en waarom we een aanvaring hadden is
een vraagteken.
Lander
en ik hebben nu de grap dat hij bang is van mijn hand. Mijn hand is
het kietelhand en daar kan hij net niet zo goed tegen kietelen.
Als hij in de zetel zit of hij speelt dan kom ik af hier is mijn
hand.
Tijdens
de vakantie heb ik100den ideeën voor de blog maar als de laptop open
gaat zijn de ideeën mee verdwenen met de noorderzon. Ik moet ze
echt eens leren op te schrijven.