Benjamin en Alexandra hebben een heerlijke hockey stage gehad deze week ondanks af en toe een bui en initiële weerstand van Benjamin dat het geen voetbal betrof. Hij heeft daar een paar keer over geklaagd tijdens de vakantie, maar vlak voor de stage niet meer en hij is er erg opgewekt naar toe gegaan en zo mogelijk nog opgewekter vandaan gekomen. Zijn passie blijft echter voetbal en hij was dolgelukkig dat ik vanmiddag eindelijk het gras heb gemaaid zodat hij weer even op goal kon schieten. Julius is bij zijn tante in Amsterdam deze week en heeft zich ook uitstekend vermaakt. Gisteren met een aantal naar het concert van het jaar geweest hier in de streek: Fransje Bauer. Erg gelachen, maar eerlijk gezegd vond ik het optreden aan het begin van de vakantie van Clouseau beter. Vandaag dierbare lunch bij Antwerpen voor vertrek goede vriendin van Sa naar het buitenland. Dat zijn momenten dat je daar graag samen naar toe wil rijden en niet alleen. Wel wat emotioneel, maar ook vele, oude, vrienden en kennissen gezien en gesproken.
Gelukkig kwam de zon weer tevoorschijn eind vorige week. Heerlijke dagen in Cadzand, vrijdag avond op het IJ en het weekeinde op het IJsselmeer. Lekker gezeild en de kinderen laten ervaren dat 37 voet anders vaart dan 9 voet. Veel wind dus we vlogen het IJsselmeer over. Weekeinde afgesloten met concert van Trijntje in Vondelpark. Vandaag weer aan het werk
Heel veel water is er gevallen de afgelopen dagen. Maar de zon schijnt nu weer en de komende dagen zullen we heerlijk aan, in en op het water zijn in plaats van eronder. Het vele regenwater heeft onze stenen en planten bij het graf van Sa gelukkig niet weggespoeld . Wel is er zoals eerder geschreven een nieuw graf bijgekomen en vanochtend ontdekte ik dat er aan de andere kant nu een grote deksteen wordt gelegd. De lomperikken hadden met grote voeten op onze plantjes gestaan, dus enige herstelwerkzaamheden waren op zijn plaats. Nu ziet het er weer ok uit en kunnen we verder werken aan het definitieve plan.
Wat een rotweer vandaag in België. Ik hoop dat het nog iets beter wordt, we hebben nog enkele dagen vrij en ik zou graag met ons vieren nog wat gezellige dingen buiten doen. Vanmiddag hebben we het graf van Sa van extra potgrond voorzien, planten geplant en van een groot aantal stenen een rechthoek als omkadering gemaakt en haar naam gespeld. Foto volgt. Nadat we drijfnat thuis kwamen hebben we tosti's gemaakt en de film Avatar op groot scherm bekeken. Prachtige film. Onderbroken door Studio Sport. Gelukkig heeft Ajax gewonnen
Op 1 van onze wandelingen vorige week in CH zaten we lekker aan de kant van een bergbeekje te pick-nicken toen er een vlinder rond ons bleef fladderen en een tijdje naast en op Alexandra bleef zitten. Wij zagen allemaal, en Alexandra zei het, dat ze precies de kleur had van Sacha's haar. Een mooi moment tijdens prachtige dagen in de bergen met dierbare vrienden.
Inpakken is niet mijn favoriete bezigheid. Zeker niet omdat je in onverwachte hoeken en gaten van je kasten komt, waardoor je weer op onverwachte herinneringen stuit. Fijn en niet fijn. Je kan niet zonder, maar hebt er ook niet altijd zin in. Een gevoel van alleen ligt op de loer. Ook Julius heeft blijkbaar moeite met inpakken, of zou hij zijn beugel expres thuis hebben gelaten? In ieder geval heb ik een koerier gevonden en wordt hij zaterdag met zijn beugel herenigd en als het enigszins meezit over een week of drie met zijn nieuwe blauwe jas.
Vorige week was er teveel nu weer te weinig. Het mag de pret op de diverse zeilscholen niet drukken. Het is lekker warm en er wordt veel gezwommen. Veel enthousiaste verhalen, al zaten de giek en het roer Benjamin danig in de weg bij het overstag gaan. Kreeg ook hele goede berichten uit Ober Steinberg, waar na de triomf van Sa vorig jaar nu ook anderen de geneugten van het romantische berg hotel zonder water en electriciteit ontdekken. Had net de kampleiding van Julius' volgende kamp aan de lijn die informeerde hoe het met hem gaat na het overlijden van Sa. Heel zorgvuldig vind ik dat. Wordt vast ook weer vet cool! Morgen naar CH, zal raar zijn zonder Sa na die heerlijke vakantie samen vorig jaar.
Wat een noodweer gisteren. Afgelopen zaterdag barstte het voor het eerst los. We hadden een heerlijke dag doorgebracht in de zeilboot op de Oudegaase Brekken. Na eerst nog met de open Rolls van Oom M een rondje Heeg terug in ons Oranje kamp en iedereen in de tent, begint het enorm te waaien en barst het onweer los over ons weilandje. De kinderen, 10 in totaal, besluiten dat het in de auto veiliger is dan in de tent. Het is half een en de tent waarin ik lig waait bijna de sloot in, maar ik fungeer als anker en alles blijft op z'n plaats. Over de moderne tent met haar flexibele materialen maakte ik me niet zo'n zorgen, over het chemisch toilet naast de tent des te meer. Gelukkig gebeurt er verder niets en als ik net weer in slaap val komen Julius en Alexandra bezorgd informeren of ik het wel overleefd heb. De volgende ochtend is iedereen een beetje gaar, maar een nieuwe dag op en in het meer brengt veel plezier tot zondag avond iets voor half elf ... Wat speelde Oranje beroerd. Alleen maar achteruit, ze vonden elkaar niet, lange ballen, grove overtredingen en niet slim of gehaaid genoeg om de scheids en de Spanjolen te verschalken. Desondanks was het een hele vrolijke en mooie avond in het café in Oudega. De kinderen geheel uitgedost op de fiets en luid vuvuzela-end door het dorp. Deze week zijn Alexandra en Benjamin op zeilkamp en ze hebben het heerlijk zo te horen. Ik reis enkele buitenlandse vestigingen af van de bank en probeer e-mails en achterstallige administratie weg te werken. Dit weekeinde naar het strand!
Gisteravond werd ik na de gewonnen halve finale van Oranje nog gebeld door Benjamin, een jaar jonger dan ik in 1974. Hij is bij zijn grootouders en gelukkig mocht hij de wedstrijd zien want voetbal is zijn lust en zijn leven en in zijn wereldbeeld duurt het niet lang meer of hij zit in Ajax 1 en wordt vervolgens geselecteerd voor Oranje. De weg van de Duiveltjes van KV Tervuren naar Oranje is lang, maar hij is vastbesloten. Een technische analyse van de wedstrijd volgde met als conclusie dat Oranje niet echt goed had gespeeld en dat het bij 1-1 heel spannend was, maar het doelpunt van Van Bronckhorst was echt vet cool, pap. Ben benieuwd of hij zich over 36 jaar ook nog de finale wedstrijd zal kunnen herinneren. Ik vermoed van wel.
Met de Belgische bureaucratie en overheids bemoeizucht blijf ik moeite hebben. Zeker gezien het feit dat ze er zelf zo'n rotzooi van maken. Waarom je dan bemoeien met andermans zaken? Zaken die daardoor altijd weer anders lopen dan je verwacht.
Het was dan ook met gemengde gevoelens dat ik gisteren de burgergriffie van de rechtbank van eerste aanleg te Leuven 3e kanton betrad om enkele documenten te tekenen voor de aanvaarding van de nalatenschap.
De ramen stonden wagenwijd open, de zon scheen naar binnen en uit de oude radio op het jaren vijftig muurkastje klonk het prachtige lied uit de film "As it is in Heaven". Het was een wonderlijk en intens moment en Sa voelde zeer nabij. De formaliteiten waren snel geregeld, ondanks dat de printer niet werkte - ook jaren 50 - waarna ik heerlijk koffie heb gedronken op het terras van de favoriete boekhandel van Sa.
De kinderen hebben vanaf vandaag officieel vakantie, hoewel er de laatste dagen al niet veel meer gebeurde op school. Julius is al sinds het begin van de proefwerk periode twee weken geleden nauwelijks meer op school geweest. Alledrie hebben ze schitterende rapporten. Werkelijk ongelooflijke cijfers. De vakantie brengt wel enkele logistieke problemen met zich mee aangezien de kinderen thuis zijn en ik op kantoor. Er zijn weliswaar veel logeer adressen - vooral in NL, maar ze zijn al zoveel weg deze zomer. Gelukkig kunnen mijn ouders veel bijspringen hier in Tervuren. Dat brengt wat rust, voor ons althans. Vanavond uit eten met vrienden uit Zwitserland en dan met de kinderen naar het concert van Clouseau hier op het marktplein. Vanaf vandaag tot en met het weekend is het Festival Hee Tervuren en on top of al die feestelijkheden raast maandag de Tour de France door de gemeente.... En niet te vergeten Nederland - Brazilië morgen, wat hier ook erg leeft al zijn de meeste Belgen voor Brazilië heb ik de indruk!
Het zijn drukke en onregelmatige weken zo voor de vakantie. Zowel op school, kantoor als thuis. Heel vermoeiend voor ons alle vier. De kinderen gaan in de vakantie veel uit logeren. Ik hoop dat ze daar toch een beetje rust in kunnen vinden. Ik kreeg weer een mooi gedicht toegestuurd, geschreven door Anita Cats.
Laten we leven
Laten we leven, in het moment. dan duurt de dag het langst.
Laten we elkaar vasthouden, liefhebben dan duurt de dag het langst.
Laten we stil zijn, zwijgen, ontvangen dan duurt de dag het langst.
Laat ons dragen, wat ons omgeeft dan duurt de dag het langst.
En als de de nacht komt, zal de herinnering aan wat er was rijk en dierbaar blijven.
In België is het vandaag vaderdag. De kinderen hebben op school en thuis mooie tekeningen, een spaarpot en een bonnenboekje voor leuke dingen gemaakt. En .... ontbijt op bed met zelfgeperste sinaasappelsap, waarvoor Alexandra speciaal vanmorgen "appelsienen" is gaan kopen, koffie en een gebakken ei. Dat was zeer welkom na het feestje van gisteravond! Ze doen het geweldig en zelfstandig. Ik ben trots op ze. Volgende week zondag zijn we in NL. En dan is het daar vaderdag.
Door het warme en vochtige weer groeit en bloeit alles prachtig in de tuin. De Moestuin, maar ook zeker de Clematis waar Sa zoveel van hield. Vorig jaar hebben we nog enkele nieuwe gezaaid / gepland, maar bijgevoegde foto is de plant die Sa koesterde sinds we ons huis betrokken. Deze week en eind vorige hebben met name Alexandra en ik het moeilijk. Voor het slapen gaan merkt zij steeds op dat het toch wel heel lang geleden is dat zij mama nog gezien heeft .... Zelf mis ik nu met name haar stralende lach, woorden en warmte. Julius heeft inmiddels meermalen zelfstandig de weg naar Sa's graf gevonden.
Foto's zijn te groot voor blog. Moet ze verkleinen, maar nu eerst naar de tandarts.
Annie B heeft op 3 juni ter nagedachtenis aan Boris en Sa twee keer de Alpe d'Huez per fiets beklommen. En daarmee heeft ze meer dan 5000 aan sponsor geld verdiend, haar team van acht meer dan 30.000 en de totale organisatie, er deden 150 teams mee, meer dan 10 miljoen. Alles ten behoeve van het onderzoek naar geneesmiddelen tegen kanker. Respect. De eerste pagina's van het herdenkingsboek van Sa, gemaakt door Ingeborg, staan on-line! Graag ook jullie bijdragen.
Een vriendin van Sa zal ter nagedachtenis aan haar eigen broer Boris en aan Sacha op donderdag 3 juni proberen zo vaak mogelijk de Alpe d'Huez op te fietsen. Al het geld dat ingezameld wordt (100%) komt ten goede aan onderzoek naar de genezing en opsporing van kanker. Dus steunt haar allen! Dat kan via dit adres: http://deelnemers.alpe-dhuzes.nl/acties/annieb/team
Tijdens de prachtige emotionele uitvaart kwam heel treffend naar voren
hoeveel warmte en liefde Sacha altijd uitstraalde en hoeveel zij er
belangeloos en vol overgave van schonk. Eigenlijk werd iedereen die zij
ontmoette tijdens haar veel te korte leven 'aangeraakt' door haar
stralende persoonlijkheid, niet in de laatste plaats door haar openheid
en oprechte geïnteresseerdheid.
Wij hebben het plan opgevat om een herinneringenboek samen te stellen.
Een boek waarin alle kanten van Sacha belicht worden. Van haar jeugd
tot aan haar laatste periode thuis in Tervuren. Dit boek zou vooral een
grote steun kunnen zijn voor haar kinderen. Het zou zo fijn zijn als
zij -nu en in latere fases van hun leven- kunnen lezen over het leven
van hun moeder. Over wat hun moeder dacht, hoe zij reageerde, welke
zaken haar bezig hielden, wat zij belangrijk vond in het leven en wat
niet.
Het thema van haar uitvaart ; 'omhuld door liefde' staat voor het
gevoel waarnaar zij altijd op zoek is geweest. Onze vraag aan u is, of
u haar dierbaren voor nu en later nogmaals wil omhullen door liefde
door een bijdrage te leveren aan dit herinneringenboek, compleet
gewijd aan Sacha Molhuysen, onze Sa?
We zouden het daarom enorm op prijs stellen als u ons uw dierbare
herinneringen aan Sacha zoals u haar kende, in de vorm van een verhaal,
verslag, uitspraken en foto's zou willen mailen naar:
jet_fischer@yahoo.com of inge.borg@telenet.be.
Mocht u liever uw bijdrage per post versturen, stuurt u het dan naar
het volgende adres: Ingeborg Dashorst
Boslaan 28a
3050 Oud-Heverlee
België
(de originelen zullen, indien gewenst, naderhand naar u worden
teruggestuurd of aan Jan Dirk worden overhandigd)
Mocht u heel persoonlijke verhalen hebben, die u wel met Jan Dirk en de
kinderen wilt delen, maar niet in het boek wilt laten opnemen, mailt u
hem dan gerust rechtstreeks.
Veel dank voor uw bijdrage aan een onbetaalbare herinnering aan Sacha.
We zullen haar nooit vergeten!
Volgens de inwoners van Tibet is de ziel nog 43 dagen na het overlijden aan het rond zwerven voor ze definitief overgaat. Morgen is het 43 dagen geleden dat Sa stierf. Ik hoop dat ik ook na morgen haar aanwezigheid zal blijven voelen bij alles wat we ondernemen. De ene dag is zwaarder dan de andere, maar het gemis is nog immens groot. Combinatie werk - gezin is een uitdaging, evenals op tijd naar bed gaan. Ik merk aan Benjamin dat hij het nu moeilijk begint te krijgen. Het is ook al zo lang. Alexandra is net terug van het VJK Pinksterkamp. Ze was doodop, maar heeft het heerlijk gehad. De afgelopen week was druk met werk, veel bbq's, varen en familie toernooi. Deze week nog een aantal tennis wedstrijden voor de clubkampioenschappen single en zaterdag nog maar eens een hockey toernooi voor Julius en Alexandra. De kampioenen worden in het zonnetje gezet. Ik ontvang nog altijd lieve brieven van jullie en dat doet goed. Vandaag ook begonnen met plannen van een (mannen) bergtocht in september.
Af en toe zeer moe van de Belgische regels en procedures die mij zo onaangenaam en en ouderwets voorkomen. Het maakte me erg onrustig. Hemelvaart was heerlijk in NL en vol activiteiten. Strand, varen op het Spaarne, concert in A'dam met gezellig souper en rondje golf de volgende ochtend. Ook Julius heeft zijn eerste schreden op de golfbaan gezet. Thuiskomen in een leeg huis is moeilijk en verdrietig. Met name Alexandra en ik voelen dat. Vandaag veel Tennis en nog wat Hockey. De week gaat weer beginnen.
 "Shocked"){kind=icon}
