Ik mis ons lekkere leventje à deux op pad in de cabrio. Niet alleen voor mijn blog, maar ook voor mijn eigen geheugen wilde ik mijn NY en Boston reis nog verder vertellen.
Onze derde dag in NY was spectaculair. Een bezoek aan de NBC-toren - waar geen rij stond, en bij de Empire State Building wel - en het uitzicht is vanaf die hoogte ook 'awesome'. Ons plan om fietsen te huren lukt. Het is bijna te eng, maar als je erg goed uitkijkt en je aanpast aan het eenrichtingsverkeer en de linkerkant van de straat houdt, dan is NY op de fiets te doen. Kris kras door de stad. Neu Gallerie met werk van Klimt. Ik heb zijn kaarten de laatste weken vaak bestudeerd in verband met de goudbedrukking van mijn boek. Daarna de Frick collection. Terwijl buiten het verkeer rondraast, bevind je je in een geweldig mooi en statig pand met een verzameling kunst die zeer de moeite waard is. Lunch in The Boathouse in Central Park. FAO Schwarz, wat een speelgoedwinkel. Vooral de variatie in knuffeldieren vind ik fantastisch. Roggen en schildpadden is weer eens iets anders dan beren en honden. (Doordat we op de fiets zijn, houden we ons in). We racen weer verder om nog een blik bij daglicht van de rivier De Hudson op te kunnen vangen. De fietsen weer teruggebracht en met de metro richting Meatpacking District. Een wijk die blijkbaar helemaal in opkomst is. Er zou een restaurant Sascha bestaan, maar bij aankomst in de straat is het er niet meer. Gelukkig is de buurman een fantastische Mexicaan los Dados.
Vrijdag is een rustdag en zo voelt het ook. We laten de stad voor wat ze is en pikken op JFK onze huurauto op. Jan verrast mij met een rode cabrio Ford Mustang. Sinds ons MG-avontuur is dat ook zeer aan mij besteed. Het weer laat nog enigszins te wensen over maar in de kleinere dorpjes en over de smallere weggetjes van Long Island is het goed koersen zonder dak.
Port Jefferson is onze volgende stop. Ik vermoed het Domburg of Knokke van Long Island. Super sfeervol dorpje. Heerlijke eettentjes en dito winkeltjes. Maar waar ik niet over uit kan is de hondenwinkel. Een gemiddelde dierenwinkel valt hierbij ver in het niet. Nee, dit is de Bijenkorf voor de hondenbezitters. Leuke hondenpakjes, truien, mutsen, riemen in honderden kleuren, vitaminen pillen, shampoos, conditioners, kammen, snoepjes, niet te beschrijven, zoveel en zo duur! Maar de winkel bestaat dus er is vraag naar. Ik had ook al van mijn vriedinnetje Sylvia in Californië gehoord hoe veel geld Amerikanen aan hun hond uitgeven!
Overal is de verkiezingscampagne aanwezig. Met de boot over en verder up state NY. We slapen in de Morgan Inn in Pawcatuck, Connecticut. Dichtbij de kust http://www.allensmorganinn.com. Mooie streek en duidelijk een waar vakantiegebied voor veel Newyorkers.
Zaterdag is Boston ons doel. Prachtig weer en de Indian Summer wordt steeds meer zichtbaar. Kleine dorpjes, mooie kustroute en lunch in Cohasset. Tegen het eind van de dag bij Jan en Louise. Nederlanders die al jaren in Boston wonen met hun drie dochters. Heel leuk en gezellig om in een gezin te belanden - zonder de lasten! - en veel te horen over werk en leven in zo'n land. Dezelfde vraagtekens die wij ook hebben bij het leven in een ander land en de dilemma's wanneer je je afvraagt of je je kinderen Nederlands wilt houden en zo ja, hoe? Ze nemen ons 's avonds mee naar een zangbijeenkomst van Louise's jazzklas. Voor een life concert: www.youtube.com/watch?v=gbiMI7_QhiM .
Zondag is Boston grijs en grauw en zo voel ik me ook. Voel me achtervolgd door veel van het afgelopen jaar - en jaren - en dan is het moeilijk om het van mij af te schudden. Boosheid en verdriet. Ik laat het er zijn en ben niet de gezelligste voor mijn Jan. Slowly gaat het over en ik kan 's avonds weer genieten van een gezellig etentje met Jan en Lou en de kids in Full Moon in Cambridge.
Maandag wederom een fietstocht. Het is in Boston veel makkelijker om fietsen te huren en de stad heeft duidelijk aandacht voor de fietser. Goede paden, zeker langs de Charles rivier. Prachtig. Van Cambridge de stad in. Zo nu en dan een stop voor Starbucks koffie, muffin of bananacake. Heb ook weer eens een wentelteefje gegeten dat zwemt in de maple sirup, zoals ik mij dat van zo'n twintig jaar geleden herinner. Via Beacon Hill naar The Kennedy Library. Ongelooflijk interessant en ik moet toegeven dat ik eigenlijk bijzonder weinig wist over Jack Kennedy. Zeker van de periode in de aanloop naar het presidentschap.
Het gebouw ligt ver uit de stad en amateurs als wij zijn, hebben wij ons in de afstand vergist. Totaal uitgeput maar voldaan aan het eind van de dag. Ik 'probeer' mijn boek uit op de dametjes. Diner à quatre met onze vrienden. Veel gekletst, gelachten en te laat naar bed. Dinsdag is het al weer zover. Met mooi weer en nog tijd voor onze cabrio! Lunch in de auto. Het is omgevlogen. Op het vliegveld is het hectisch en veel geschreeuw. Ze kunnen mij toch ook gewoon vragen of ik even mijn schoenen wil uitdoen voor de check, check, dubbelcheck? Niet dus. Jan idem dito. De 'don't touch'-commando's vliegen door de lucht. Je bent hier een lullig passagiertje in de megamassa.
Maar goed, geen vertraging, goede vlucht en als dat de keerzijde is voor de veiligheid in de lucht, I won't say no.
Start spreading the news: next time with the kids!
Weer terug!
