Zaterdag. Met Alex en Mimi naar het blauwe bos ook wel bekend als Halle Bos. Voor de niet-kenners van deze sprookjesachtige plek, het is een beukenbos ten zuiden van Brussel met miljoenen wilde blauwe hyacinten. Een wereldwonder, vind ik altijd.
De dag na mijn verjaardag, maandag, heb ik de hele dag niets op de m² gedaan. Ik dacht, laat ik proberen alleen maar 'te zijn'. Bijkomen van de dag ervoor; die bol stond van de verrassingen. Ons traditioneel 'ontbijt op bed' schoot er zondag bij in omdat Alexandra graag naar de eerste communie ging van een vriendje uit haar klas. Om 09h00 zaten we met z'n tweeën in de kerk in Tervuren! Weer thuis, kwamen opeens vijf vriendinnen uit NL zingend de tuin in. Nooit verwacht! Anne B, Zosja, Kristel, A en Ka. Jan en Julius bleken in het complot te hebben gezeten. Koffie en taart in de tuin. Heerlijk en ik hoefde niets te doen! 's Middags kwam Kiki met drie dochters en heb ik mijn dagelijkse dutje niet slapend maar kletsend met haar doorgebracht. Nog wat bliksembezoekjes van Nigella en Morris en de buren en 's avonds Gooische Vrouwen gekeken met Jan met zijn nieuwste aanwinst: een projector. Onze nieuwe muren blijken een perfecte ondergrond te zijn voor de thuisbioscoop! Dolby Surround ontbreekt nog, en staat dus boven aan zijn wenslijstje. Het is een absolute bijkomdag. Ik kan nog net de telefoon aannemen, antwoorden en weer ophangen. Meer zit er eigenlijk niet in, energywise. BVI staat opeens op de stoep met een gigantische mand vol met cadeautjes van de dames van OOKI. Weer zo'n verrassing! De kinderen vinden het het einde om met mij alles een voor een uit te pakken. Ik eindig de dag met een bezoek aan de sportwinkel voor Julius en plof neer in McDonald's met de kinderen. Gisteren is Sylvia langs gekomen, een van mijn oudste vriendinnen die in Californië woont en even over is. Very nice. Ik denk dat de pijn in mijn rug toch wel heel veel met de chemo te maken heeft. Het wisselt en lijkt de laatste week eigenlijk minder te worden. Ik ga naar de fysio en dat helpt. De rest van de week is leeg: voor mijzelf. Vandaag de tennismiddag en een poging om de kasten toch nog naar binnen te krijgen, met een materiaallift..... We gaan het zien.
