04-12-2009 om 12:35 geschreven door sacha  

Dochter van een Franse vader, met Russische wortels, en een Engelse moeder, wordt in 1961 in Parijs geboren. Ze groeit op in de USA waar haar vader, een wetenschapper, werkt bij MIT in Boston. Haar middelbare school doorloopt ze in Parijs. Daarna volgt een verblijf in de UK, getrouwd met een Fransman en sinds 1984 weer in Parijs.

Ze heeft sinds het lezen van Anne Franks dagboek het gevoel had schrijver te willen worden. Ze begon als jong meisje met een dagboek en schreef toen ze elf jaar was een verhaal voor haar moeder. Daarna heeft ze elk jaar een verhaal voor haar familie geschreven. Pas als ze eind twintig is denkt ze over publicatie.

In Parijs werkt ze als persverantwoordelijke en is verbonden als literair recensent aan diverse bladen. Ze begint met het schrijven van romans in 1992. Ze heeft tot nu toe 8 boeken in het Frans geschreven en haar laatste titels in het Engels.

Geen van haar titels werd tot nu toe in andere landen uitgegeven. Met Sarah was het een ander verhaal. Toen zij in 1995 een speech hoorde van de Franse president Chirac, waarin hij stilstond bij het leed toegebracht door en na het Vel d’Hiv, drong het tot haar door dat zij deze kant van de Franse geschiedenis niet had geleerd op school. Ze begon er over te lezen en verdiepte zich in de geschiedenis en sprak met overlevenden en nabestaanden. Ze bezocht een paar van de doorvoerkampen rond Parijs.

In 2001 startte ze met het schrijven, hetgeen circa twee jaar duurde. Het werd haar duidelijk dat ze met zo’n gevoelig onderwerp beter haar toevlucht zocht tot haar moedertaal, het Engels. Dit werd nog eens versterkt door het feit dat ze in de huid kruipt van Julia Garrod, de Amerikaanse journaliste. Gevoelsmatig kon het boek alleen in het Engels het daglicht zien.

Een uitgever vinden, in Frankrijk, leverde veel problemen op. Wellicht de aard van het onderwerp en de taal. In 2005 vindt Tatiana een US uitgever, die het pas in 2007 als Sarah’s Key uitbrengt. Al voordat het in Frankrijk uitkomt, zijn de rechten reeds verkocht aan 15 landen. De film wordt in 2010 verwacht. De rest is bekend!

In een interview merkt ze op dat haar romans altijd over families en hun relaties gaan. In alle boeken is een belangrijke rol weggelegd voor de gebouwen, huizen en appartementen die horen bij de personages. Ze heeft hier geen verklaring voor, maar vermoedt dat dit te maken heeft met haar liefde voor het boek Rebecca van Daphne du Maurier, met het bekende Manderly. Tatiana meent dat Haar naam was Sarah nooit van de grond was gekomen als ze haar eerdere roman La memoire des Murs niet eerder had geschreven.

Haar kinderen hebben haar nauw gevolgd bij het onderzoek naar het onderwerp. Haar dochter, ten tijde van haar voorbereidingen ongeveer elf jaar oud, heeft haar sterk geinspireerd voor het personage van Sarah.

03-12-2009 om 14:37 geschreven door sacha