Vorig weekeinde een hele mooie wandeling in CH gemaakt met mijn broer en twee vrienden. Een dag 1800 hoogtemeters, de volgende dag 2800 hoogtemeters en slapen in het matrazenlager van een berghut op 2450 meter. En natuurlijk de onvermijdelijke tussen sprintjes. Prachtige vergezichten en heel mooi weer en toch vers gevallen sneeuw. Toen het bij ons in de laaglanden overvloedig regende heeft het in de bergen gesneeuwd. Ook spierpijn. Tijdens het wandelen kwamen we diverse keren langs en over gletchers. Dan is goed te zien waar ze vroeger lagen en de berg hebben uitgesleten en hoever ze zich inmiddels door de opwarming van het klimaat hebben terug getrokken. Moeilijker is vast te stellen hoe hard dat gaat, maar het is wel heel duidelijk. Het smelt dus, maar toch wordt zoet en drinkbaar water wat in de gletchers ligt opgeslagen een steeds groter probleem in grote delen van de wereld. Terug in de Belgische pre-formatie lees ik in de krant dat ook hier water als machtsmiddel ge(mis)bruikt wordt. Blijkbaar haalt Vlaanderen 25% van haar drinkwater uit Wallonië en een of andere franstalige politicus merkte al op dat dat een machtig onderhandelingspunt kan zijn. Ik denk dat Bart De Wever dit weekeinde op zoek gaat naar nog onontdekte zoetwater bronnen in Vlaanderen.
