Vanmiddag weer thuisgekomen van heerlijke week skiën. Zes dagen strak blauw en nog redelijk goede sneeuw, zeker in de ochtend. Niet te druk, goed gezelschap en heerlijk appartement. Kinderen 's-ochtends in de skiles, Julius snowboard, en daarna in wisselende samenstelling skiën. We waren met een groep van 9 volwassenen en 15 kinderen, heel gezellig. Heel veel geskied dit jaar, super. Gisteren stak de Föhn op en verdween de laatste goede sneeuw als sneeuw voor de wind en sloten enkele liften. Tijd om naar huis te gaan, dat blijft een koude kermis, ondanks de hartelijke ontvangst van au pair en poes. Morgen weer naar school en werk. Drukke week met tripjes naar Salzburg en Parijs.
Voordat het nieuws over de verwoestende aardbeving in Christchurch, Nieuw Zeeland, ons via de media bereikte hadden we al een e-mail van mijn broer om ons te laten weten dat zij OK waren. Mijn schoonzusje had de beving wel lichtjes gevoeld in Dunedin waar ze wonen, maar dat ruim 400 km ten zuiden van Christchurch en het epi centrum ligt. Mijn broer zelf zit hoog en droog? in Melbourne, Australië, dus die had nergens last van. Het ziet er wel somber uit voor Christchurch en men vraagt zich af wat er met de stad, waar 350.000 mensen wonen, zal gebeuren nu. Nieuw Zeeland ligt weliswaar op diverse breuklijnen, maar de laatste aardbeving met dodelijke slachtoffers (3) dateert van 1968.
Lang niet geschreven. Na NZ zijn we allemaal weer snel in het normale ritme gekomen, maar met prachtige herinneringen. Het was zo anders dat het ook weer heel ver weg lijkt. Een van de beslissingen genomen in NZ is om de komende maanden uit te vinden of een au pair in huis een geschikt model voor ons is. Ik heb mij ingeschreven op een site voor au pairs en binnen een paar dagen had ik contact gelegd en een overeenkomst met Susanne uit Heidelberg. Ze is 6 februari begonnen en tot nu toe bevalt het heel goed. Ze kan auto rijden en koken en spreekt engels met de kinderen. Benjamin heeft daar het meeste moeite mee en is daardoor wel eens gefrustreerd. Maar vorige week hoorde ik hem terwijl ik hem aan de telefoon had tegen Susanne zeggen: My dad speak to you. Daar waren we allebei best trots op. Benjamin vindt het ook lastig dat ze er ook het hele weekeinde zou zijn - Dat is alleen voor mama, om thuis te zijn-, maar dat lijkt nu wel opgelost te zijn. Bovendien is Susanne erg bescheiden en hebben we haar dit weekeinde nauwelijks gezien. Commentaar van Alexandra tot nu toe: Ze lijkt me best aardig ......
We zijn weer thuis na een paar prachtige weken in Nieuw Zeeland. Een heerlijke tijd voor ons vieren om alles even achter ons te laten. De heenreis was wat chaotisch en duurde een volle 2 dagen langer dan gepland door de sneeuw in Europa. We hebben daardoor wel een onverwachte nacht en dag in Sydney kunnen doorbrengen wat leuk was. De kinderen hebben ook dat fantastisch gedaan en zijn volleerde wereldreizigers geworden. Daarna een mooie rondreis gemaakt met het gezin van mijn broer. Veel indrukken, watersporten, rare vogels, vulkanen, geisers, Maori, zeehonden, een dode pinguin, een levende zeeëgel, lekker weer en veel fish & chips. Vooral de ruimte en de vriendelijkheid van het land, dier en mens en natuurlijk de zomer hebben veel goed gedaan. Te veel om op te noemen en nog even tijd nodig heeft om te verwerken en na te genieten. Nu terug naar reality. We werden zowel in NL als Be opgewacht door vrienden voor een warm welkom en het vieren van de verjaardag van Alexandra die door onze terugreis 6 uur extra jarig was, te beginnen in Bangkok. De terugreis ging vlot, maar wel erg vermoeiend. De stoelen van de KLM en de volle vlucht lenen zich niet echt voor een goede nachtrust. We vielen gisteren na de landing om de beurt in slaap. Vandaag wachten een zaalhockey wedstrijd en een verjaarspartij. Morgen weer school en werk en alles wat is blijven liggen of waar ik niet aan wilde denken voor ons vertrek. Reality ...... en met name de strijd van Sacha's zus die na 7 jaar weer tegen borstkanker aan het vechten is en net de eerste chemo achter de rug heeft. Gezondheid blijft het hoogste goed.
De laatste dagen voor vertrek wegen het zwaarst. Nog even drie keer naar het buitenland deze week. Julius tweede proefwerkweek. Benjamin en Alexandra repeteren voor ouder en groot-ouder feest waar ze maar half bij zijn. Opvang poes regelen, laatste administratieve zaken en dan inpakken. We kijken er wel naar uit.
Wij wensen jullie nu alvast een hele mooie witte Kerst en een heel goed en gezond 2011!!
Morgen beginnen de examens, althans voor de middelbare school in België. Lekker zo na het overvolle Sint weekeinde, maar ik moet zeggen dat Julius braaf zijn studie uurtjes gemaakt heeft. En toen kwam hetgeen ik een beetje verdrukt had ...... het "Pap, kun je me nog even overhoren?" En vervolgens zit je 2 uur! lang de cultuur, woordjes en grammatica Latijn te overhoren. Wel lekker bij de haard, terwijl Alexandra en Benjamin met hun net verworven Sinterklaas cadeaux aan de gang zijn. Julius heeft de komende 2 weken 1 vak per dag en mag dan weer naar huis om voor de volgende dag te studeren. Zal saai zijn, want er is niemand thuis. F is ingesneeuwd in Charleroi, dus dat zorgt weer voor de nodige logistieke hoofdbrekens, plus het feit dat mijn auto kapot is en er zoveel pech- en schade gevallen zijn door de gladheid dat er geen vervang auto beschikbaar is ..... Morgen is er weer een dag en dan overhoor ik het frans.
Alles moet gevierd worden! Wij houden ons er aan, ook al is het heel druk en is er nog veel te doen voor we naar NZ vertrekken. Eerst nog even Sinterklaas bij BNP Paribas in Leuven, Oranje (2X), KV Tervuren, Gezin + schoonzus en nicht en als laatste nog Rotary met gehandicapte kinderen. Waarna naar goede Belgische gewoonte alles op 6 december op school nog eens dunnetjes wordt over gedaan Verder opruimen, inpaklijsten maken en eten voor Poes regelen. Met het rijmen wil het nog niet zo vlotten ...
Alexandra en Julius hadden gisteren een Hockeyfeestje. Het was Alexandra's eerste. Het thema was Snow en in het wit uitgedost vertrokken ze met vrienden en vriendinnen. Er was ook een dans wedstrijd die de Koningin en Koning van de avond moest bepalen. Alexandra werd tot Koningin van de avond gekroond! Toen mochten de Koning en Koningin slowen, maar de Koning was te verlegen en dus heeft een vriendje van Julius die taak toen maar op zich genomen. In ieder geval heeft de zojuist gekroonde Koningin zich niet laten kennen! Benjamin en ik hebben ondertussen thuis een filmpje gekeken ons niet bewust van de spanning op de dansvloer, ondanks het feit dat er al tijdens het feest en de film een foto van de partij op FaceBook stond. Gelukkig wel een wazige, want je wil als ouder toch ook weer niet alles weten.
Het regent al drie dagen onophoudelijk in België. Gelukkig hebben ze deze zomer de riolering in de straat vervangen. In de krant staat dat de bodem verzadigd is. Er zal dus nog wel wat water naar lager gelegen gebieden stromen, ook via Nederland. Het lijkt somber, maar het is niet erg. Het is warm en droog in huis en ieder doet zijn zondagochtend dingetjes. Alexandra is uit logeren bij een vriendinnetje van school. Vanmiddag naar een concert van het koor van een vriendin. Vanavond naar The London Philharmonic Orchestra in Brussel. Gisteren was het precies 7 maanden na overlijden Sa ..... is al lang, maar is ook nog zo kort en dichtbij. Lijkt somber, is ook zo. Hoort ook bij onze zondag in de regen.
Vanmorgen al voor achten op het Hockeyveld in de stromende regen. En het houdt maar niet op. Straks nog een wedstrijd...... Ik was donderdagavond op het strand van Noordwijk. Even uitwaaien, maar volledig gezandstraalt. Het zand komt drie dagen later nog uit mijn haar en oren. Ik hoop dat Sinterklaas geen last van zeeziekte heeft.
Vandaag heb ik mijn "I survived Euro Disney Paris - 3 days!" T-shirt verdiend! Eerlijk gezegd zag ik er een beetje tegen op, maar het viel alleszins mee. Natuurlijk misten we Sa zeer, zo stelden ook de kinderen vast en het hele Happy Disney gedoe met allemaal Happy gezinnetjes is ook niet altijd even goed te hebben. Als je met je drie kinderen dan door het park wandelt drukt het gemis en de verantwoordelijkheid af en toe zwaar. Maar het enthousiasme van de kinderen, de vrolijkheid van de cast, de leuke attracties en het gezellige samen met z'n vieren in de achtbaan, eten en zwemmen geeft ook veel voldoening. Het was gelukkig niet zo druk, we konden eigenlijk met een minimum aan wachttijden overal in waar we in wilden en hebben bijna alles "gedaan" en "gezien". Sommige supercoole attracties wel 4 of 5 keer. Het was alle dagen bijna droog en vandaag ronduit zonnig en warm. De vakantie begonnen in Chaam, Heemstede en Amsterdam, wat erg gezellig was. Onder meer een rondleiding in de Arena. Vanavond een lieve brief van een verre vriendin bij de post. Dat is fijn thuiskomen.
De strijd van Youp van 't Hek tegen T-Mobile is ook in België doorgedrongen. De kranten staan er vol van en ook op de radio is men benieuwd of dit een nieuwe Buckler wordt. Youp, als trouwe lezer van dit blog , kan je je actie uitbreiden tegen de telefoon terreur van de providers in België? Vandaag werd er thuis gebeld door een 1-talige, frans, mevrouw die naar Mme Molhuysen vroeg en niet van wijken wist. Julius die de telefoon opnam was nogal overdonderd en zelfs na zijn uitleg ging het nog een tijdje door. Een nare ervaring voor hem. Hij belde mij gelijk op kantoor en zo konden we het in perspectief plaatsen. Zou fijn zijn als er hier ook een bel-mij-niet register zou komen. 2-talig!
Alexandra heeft haar eerste Uggs gekregen. De oude van een lieve vriendin uit NL. Ze zijn nog een beetje te groot, maar ze woont er nu al in en met blote voeten! Zoals het hoort. Het doet haar zichtbaar goed: vrouwelijke aanwezigheid en aandacht te krijgen. En eerlijk gezegd ons allemaal natuurlijk! Het is ook heerlijk te zien, hoe ze daar helemaal in op kan gaan ook al was de eerste missie naar het Woluwe Shopping Centre op zaterdag een ramp wegens te grote drukte. Het was een heel gezellig weekeinde thuis met tante en vriendin. De week is weer voorbij gevlogen met ups en downs. Op naar dit weekeinde.
Een prachtige ochtend in Tervuren. Mist boven het water in het park en een herfst zonnetje. Gisteren de laatste aardappelen gerooid, maar nog niet toegekomen aan het verplanten en keren van de witlof. Pas net geleerd dat dat nodig is om ze te laten groeien. Tot nu toe lijkt het erg op sla, en F heeft het ons ook al een avond als sla voorgezet, maar de wortels moeten nu in het donker verder groeien zonder het loof. Eenmaal buiten bleek vannacht de eerste nachtvorst van het seizoen geweest te zijn. Ben benieuwd wat dat met de resterende groente en fruit doet. Bericht uit Nieuw Zeeland: "willen we wel weer weg?" Ze zijn er pas een dag of 10, maar het bevalt kennelijk zeer goed. Zal dat over 6 maanden ook nog zo zijn? In Brussel aangekomen blijkt een dikke smog laag over de stad te hangen. In de krant staat dat we 4,4 aardbollen nodig hebben als we allemaal als een gemiddelde Belg leven. Ik moet er niet aan denken. België doet het slecht en staat op een 4e plaats qua grootte van ecologische voetafdruk. Alleen de VAE, Qatar en Denemarken doen het nog slechter. Moet ook denken aan de mijnwerkers in Chili. Kleine ecologische voetafdruk waarschijnlijk de afgelopen weken. Vandaag allen gered. Zij zagen de hand van God. Ik herkende een ander organisatie talent. Zo stel ik het me soms voor. Sa zwevend door de atmosfeer en helpen waar ze kan.
Vanmorgen een prachtige zonsopgang die ons deed besluiten allemaal naar school te fietsen. Om de verkoudheid uit mijn systeem te krijgen nog een extra rondje gefietst naar het graf van Sa, alwaar ik overvallen werd door een klein buitje. Onderweg 4 fazanten in het veld gezien. Prachtig. Doet me denken aan het wild seizoen Vanaf morgen een paar dagen in het buitenland. Ik hoop dat ik me dan wat beter voel. Wedstrijd fluiten zaterdag in de regen heeft ook niet veel geholpen, lunch in de tuin gisteren voelde als een weldaad. Er valt toch wel wat te zeggen voor een warmer klimaat. Ben ook nog aan het twijfelen over de Herfstvakantie. Zon of Herfst? Misschien kan allebei?
Leeg is het als je een weekje niet op je blog schrijft. Leeg is het als je 's-avonds na een lange dag werken thuis komt. Leeg is het als je kinderen uit logeren zijn. Leeg is het als je alleen film zit te kijken. Leeg is het als normale leven zijn gang lijkt te gaan. Leeg is het als je broertje en zijn gezin voor 7 maanden naar Nieuw Zeeland vertrekt. Leeg is het als er geen bloemen in huis zijn. Leeg is het als je geen tijd neemt om in de tuin te werken. Leeg is het als je vergeten bent wat je in eerste instantie wilde schrijven. Leeg is het.
Julius heeft zijn eenzame woensdagmiddag zelf invulling gegeven door Chocolate Chip Cookies te bakken. Goed gelukt en zonder ongelukken! Ik vond het heel goed van hem. Ik voelde me ook enigszins schuldig dat hij de hele middag alleen thuis was, maar het leek hem geenszins te storen. Misschien is het ook wel heel lekker om alleen thuis te zijn als 12-jarige zoals een vriendin suggereerde. Ik had zelf een redelijke off-day, maar een warme chocolate chip cookie maakt weer veel goed! Gisteren ook veel bramen uit de tuin geplukt en gegeten in de fruitsla. We hebben dit jaar erg veel fruit. Volgende week komen de peuters en kleuters van de Kristoffelschool hier in de tuin appels plukken voor het Sint Michaël feest. Dat is de Steinerschool waar Benjamin, Alexandra en Julius ook op hebben gezeten. Heel leuk om op deze manier nog een beetje contact te houden.
Foto ongeveer 12 maanden geleden genomen in Parijs.
