Waarom lukt inpakken toch pas echt op de allerlaatste dag???
Het zij zo. En de tuin opgeruimd, de bureaus, te veel boeken mee, maar ik vind het zo lekker om pas ter plekke te bedenken welk boek ik wil lezen, tennisspullen, bergwandeloutifts, warme kleren, zwemspullen etc.
Morgen gaan we eerst naar de Vogezen om Lara op te halen en rijden dan door naar La Residence. www.la-residence.com. Zaterdagochtend door naar Wengen.
De Kaag was een minivakantie in de vakantie. Alex komt ook in de loop van de zondagmiddag. Onze intrek genomen voor twee dagen in hotel Orion. Heerlijk aan het water, gegeten met de ouders van Jan bij Het Kompas. Maandag de hele dag op het water en koffie gedronken bij Simon in de woonboot. Lekker gehangen en geslapen in en rondom de boot en gekanoed. 's Avonds kwamen de ouders van Jan weer met een picnic op het ministrandje. Dinsdag, 4 augustus, wederom stralend weer en wat meer wind. De sterfdag van mijn moeder. Na dertien jaar is het niet meer het eerste waar ik aan denk als ik wakker wordt. Het is wel altijd fijn als het mooi weer is. Dat was het toen ook. In de boot, ergens halverwege de ochtend als ik met mijn zusje en gezin in de boot zit, bedenk ik mij weer hoe de handen en huid van Alex op die van mijn moeder lijken. We hebben het er over. Ik kan mijn moeder bijna waarnemen, alsof ze vlakbij ons in de boot zit en ik haar kan zien lachen. Ik kijk over de rand van onze valk en zie een zeilboot vlakbij ons overstag gaan. De naam van deze boot? MAMA. Tja, ik vind dat altijd wel wonderlijk, een soort signaaltjes. Bij terugkomst bij de verhuur, valt mij op dat ze daar net zo'n hond hebben als mijn ouders vroeger.
Aan het eind van de ochtend kwamen onze vrienden uit Boston waar we tijdens de sabbatical van Jan hebben gelogeerd. De rest van de dag in en op het water doorgebracht en tussen alle bedrijven door geprobeerd bij te kletsen. Samen met vriendin M. aan het eind van de dag weer neergestreken in het Kompas. Heel gezellig en te kort.
Vandaag nummer 18 gekregen! Net terug van het ziekenhuis. Omdat ik in Nederland was geweest en gisteravond pas heel laat terug was, heb ik vanmorgen vroeg bloed geprikt, was tegen kwart voor elf uur weer thuis om in te pakken, en hoorde in de loop van de ochtend dat het doorging. Alexandra is nog in Frankrijk en Julius is na de Kaag in Voorschoten gebleven bij zijn grote vriend Ph.
Na de lunch op pad met buurman J. die nadat hij mij had afgezet bij het ziekenhuis doorging naar het andere Leuvense ziekenhuis om zijn vrouw R. op te halen die gelukkig vandaag weer naar huis gaat!! Iets na tweeën ging chemo nummer 18 van start.
Om 18h20 trok de verpleegkundige de naald uit de portocath en was ik klaar!!!!!! Jan en Benjamin waren inmiddels gekomen om mij op te halen en verrasten mij met een nieuwe aanwinst voor mijn Pandora-armband, een kroon! Superblij mee.
