Af en toe zeer moe van de Belgische regels en procedures die mij zo onaangenaam en en ouderwets voorkomen. Het maakte me erg onrustig. Hemelvaart was heerlijk in NL en vol activiteiten. Strand, varen op het Spaarne, concert in A'dam met gezellig souper en rondje golf de volgende ochtend. Ook Julius heeft zijn eerste schreden op de golfbaan gezet. Thuiskomen in een leeg huis is moeilijk en verdrietig. Met name Alexandra en ik voelen dat. Vandaag veel Tennis en nog wat Hockey. De week gaat weer beginnen.
Zondag een lange wandeling gemaakt en zag in het bos dat de bos annemonen weer in bloei staan. Wellicht kennen jullie de foto van onze familie in het blauwe bos van enkele jaren geleden. Het ziet er weer prachtig uit en Sa vond het heerlijk om te midden van dat blauwe tapijt te pick nicken, zoals we ook vorig jaar deden. Nu is het echter 6° C en heel nat.
Potentieel een lastige dag, maar de kinderen hebben het zeer goed opgevangen en gewoon meegedaan met de voorbereidingen op school. De ontbijt doos van school met tekeningen van Benjamin en Alexandra viel in de smaak. Het standaard gedicht dat door de meester werd verstrekt werd door Alexandra met de woorden "dat is op mij niet van toepassing" terzijde geschoven en ze heeft zelf een prachtig gedicht geschreven. Vanmorgen heb ik het aan het ontbijt met een traan voorgelezen. Het zal hangen in de te creëren mama knuffelhoek in huis en als ze het goed vindt zal ik het op het blog plaatsen. Fantastisch hoe ze dat gedaan heeft. Gisteren is het Hockey team van Julius (en ik als co-coach ook een beetje) kampioen geworden in een rechtstreeks duel met de nr 2. Het was een prachtig seizoen met de jongens en het is meer dan verdiend! Vandaag stonden de tennis dubbel clubkampioenschappen op het programma. Een heerlijke dag met zon en bbq na. Zowel Benjamin als Julius zijn in hun categorie clubkampioen geworden.
Mooiere moederdag cadeaux als gedicht en kampioenschappen had Sacha zich niet kunnen wensen.
Vandaag had ik ruzie met het beton in de parkeergarage van kantoor. Iemand had mijn auto min of meer geblokkeerd en in plaats van diegene op te sporen en te vragen zijn auto - het was een hij deze keer - te verzetten, hetgeen ik later uiteraard toch moest doen, heb ik eerst geprobeerd of het toch niet ging. Het ging dus niet met als gevolg een mooie streep op de zijkant van de auto. Sacha zal gelachen hebben. Meestal was zij het die iets dergelijks moest opbiechten. We proberen in het ritme te komen van het dagelijkse leven. Dat valt niet mee. Er is altijd wel iets dat niet te plannen valt. Ik voel de aanwezigheid van Sa elke dag, dat is fijn, maar legt soms ook erg de nadruk op haar afwezigheid. Iemand had vandaag mooie bloemetjes bij haar graf gezet.
Vandaag begonnen met werken. Hoewel het programma nog niet echt uitdagend was toch met hoofdpijn thuis gekomen. Of is dat de nawerking van de film van de herdenking die we gisteren met en bij vrienden bekeken hebben? Mooi, maar ook zwaar en verdrietig. Weer is ook lekker druilerig. Vanavond oppas en weer voor het eerst sinds lang naar de Rotary. Gisteren vergeet-mij-nietjes bij het graf gezet. Bloeien prachtig. Kinderen zijn lekker aan het spelen. Julius heeft vandaag zijn laatste hockey training van het seizoen.
Door het warme weer en het verstrijken van de tijd is de zee van bloemen tijdelijk veranderd in een golf van bloemen. Er zijn gelukkig nog een paar prachtige stukken en mooie rozen en tulpen die de tand des tijds weerstaan. Als ook zij uitgebloeid zijn zullen we het kiezelstrand aan gaan leggen en wat andere bloemen en planten op het graf zetten. Benjamin wil graag vergeet-mij-nietjes. Daaraan is nu in onze tuin geen gebrek. Volgende week ga ik weer eens op kantoor kijken. Ik kijk daar niet naar uit en het staat nog redelijk ver van me af.
Een aantal vriendinnen van Sacha zijn begonnen aan een boek met herinneringen aan het leven van Sacha voor onze kinderen. Hieronder vind je de e-mail die hierover verstuurd zal worden als ik je e-mail adres ken. Bij deze dus ook op het blog.
Lieve familie en vrienden van Sacha,
Tijdens de prachtige emotionele uitvaart kwam heel treffend naar voren
hoeveel warmte en liefde Sacha altijd uitstraalde en hoeveel zij er
belangeloos en vol overgave van schonk. Eigenlijk werd iedereen die zij
ontmoette tijdens haar veel te korte leven 'aangeraakt' door haar
stralende persoonlijkheid, niet in de laatste plaats door haar openheid
en oprechte interesse.
Wij hebben het plan opgevat om een herinneringenboek samen te stellen.
Een boek waarin alle kanten van Sacha belicht worden. Van haar jeugd
tot aan haar laatste periode thuis in Tervuren. Dit boek zou vooral een
grote steun kunnen zijn voor haar kinderen. Het zou zo fijn zijn als
zij -nu en in latere fases van hun leven- kunnen lezen over het leven
van hun moeder. Over wat hun moeder dacht, hoe zij reageerde, welke
zaken haar bezig hielden, wat zij belangrijk vond in het leven en wat
niet.
Het thema van haar uitvaart ; 'omhuld door liefde' staat voor het
gevoel waarnaar zij altijd op zoek is geweest. Onze vraag aan u is, of
u haar dierbaren voor nu en later nogmaals wil omhullen door liefde
door een bijdrage te leveren aan dit herinneringenboek, compleet
gewijd aan Sacha Molhuysen, onze Sa?
We zouden het daarom enorm op prijs stellen als u ons uw dierbare
herinneringen aan Sacha zoals u haar kende, in de vorm van een verhaal,
verslag, uitspraken en foto's zou willen mailen naar:
jet_fischer@yahoo.com of inge.borg@telenet.be.
Mocht u liever uw bijdrage per post versturen, stuurt u het dan naar
het volgende adres: Ingeborg Dashorst
Boslaan 28a
3050 Oud-Heverlee
België
(de originelen zullen, indien gewenst, naderhand naar u worden
teruggestuurd of aan Jan Dirk worden overhandigd)
Mocht u heel persoonlijke verhalen hebben, die u wel met Jan Dirk en de
kinderen wilt delen, maar niet in het boek wilt laten opnemen, mailt u
hem dan gerust rechtstreeks.
Veel dank voor uw bijdrage aan een onbetaalbare herinnering aan Sacha.
We zullen haar nooit vergeten!
Al maanden ben ik mijn zonnebril kwijt en ik heb inmiddels een nieuwe aangeschaft. Vanmiddag vond ik de oude terug in mijn golftas. Mijn eerste reactie was om dit heugelijke nieuws onmiddellijk met Sa te delen. Tot het besef doordringt dat dat niet meer kan. Nooit meer. Kleine dingen, maar straks ook grote dingen niet meer met haar kunnen delen doet veel verdriet. Ook al weet ik dat we met ons hart nog wel kunnen communiceren. Wel lekker gespeeld overigens en het weer was super.
Vandaag ontving ik een schitterend gedicht van een vriend. Ik weet niet wie de auteur is, maar ik wil het graag met jullie delen.
Als je moet huilen
Als je moet huilen wanner ik sterf huil dan om een ander die naast je loopt op straat. Als je me bitter nodig hebt sla je armen om iemand heen en geef hem wat je aan mij wilde schenken Ik wil je iets nalaten beter dan woorden of klanken. Zoek mij in mensen die ik gekend en liefgehad heb.
En kun je dat niet, geef me dan weg, laat me tenminste voortleven in je ogen, niet in je gedachten. Je hebt me het meeste lief door iemands hand vast te houden, iemands lichaam aan te raken, door onze kinderen los te laten die vrij moeten zijn. Liefde sterft niet, mensen wel. Dus als van mij niets is gebleven dan liefde, deel mij dan uit.
Ik ben blij dat de zon schijnt en de natuur opbloeit, anders is het allemaal zo somber. Sommige momenten gaat het OK, maar er ligt nog een zware deken van verdriet over me heen. Ben voor het eerst sinds lang alleen thuis en dat is fijn, maar ook moeilijk. Herinneringen vliegen om mij heen. Van lang geleden, maar ook veel recente. Wat heeft Sacha moeten strijden en wat is het toch ongelooflijk dat ze al die tijd zo positief was en ons wist te inspireren. Jullie brieven brengen ook veel herinneringen boven, en dat doet goed. Onze kinderen waren gisteren heerlijk op het tennis-, hockey- en voetbalveld. Alexandra heeft vandaag sportdag. Goede afleiding. Ze zijn verdrietig, maar genieten ook van de alledaagse dingen. Het eten op 20 april bij de Japanner was een groot succes. Een nieuwe traditie is geboren wat mij betreft. In roze kimono's zaten we rond de chef en het flamberen en de rondvliegende omelet waren hoogtepunten. Vanmorgen in een holle weg op weg naar het graf van Sa zag ik een haas en een fazant. Met name die laatste heb ik hier in de buurt nog niet vaak gezien. De begraafplaats was gehuld in de houtgeur van het vuurtje dat op de naastgelegen akker gestookt werd. De haan kukelde en en de kerktoren van Vossem sloeg. Rustiger en landelijker kan niet. Daarna nog een kaarsje aangestoken in de Romaanse kerk van Vossem.
De vierenveertigste geboorte dag van Sa. Een mooie dinsdag in de lente. "Je moet alles vieren" is 1 van de vele dingen die ze ons heeft meegegeven. En dat doen we dan ook. Vanmorgen de Paaskaars aangestoken, de vlag uitgehangen en er is taart. Vanavond eten bij de Japanner zoals ze het zich enkele weken geleden had voorgesteld. De kinderen hebben de berg, terug naar het ritme van school, gisteren genomen. De dag doorkomen is OK. Voor het slapengaan lijkt voor hen het moeilijkste moment. We praten er veel over en dat is goed. Gisteren heeft Alexandra haar nieuwe schoenen aan Sa laten zien. Wat een mooi mens is het toch. Jan.
Het is onzin zegt het verstand Het is wat het is zegt de liefde Het is ongeluk zegt de berekening Het is alleen maar verdriet zegt de angst Het is uitzichtloos zegt het inzicht Het is wat het is zegt de liefde
Het is belachelijk zegt de trots Het is lichtzinnigheid zegt de voorzichtigheid Het is onmogelijk zegt de ervaring Het is wat het is zegt de liefde
KOMENDE VANUIT NL ERNSTIGE VERKEERSHINDER IVM WEGWERKZAAMHEDEN ROND RING ANTWERPEN ZATERDAG AS
Met intens verdriet delen wij u mede dat thuis vredig is ingeslapen onze
lieve, moedige en tot het einde levenslustige vrouw, mamma, zusje en tante
SACHA DIANA JULIA MOLHUYSEN
Den Haag, 20 april 1966Tervuren,
13 april 2010
Wij zijn erg trots op haar
Tervuren, België
Jan Dirk van Beusekom
Bas, Lara en David
Amsterdam
Ilona Molhuysen
Mimi
Correspondentie adres:
Victor Van Espenlaan 7
3080 Tervuren, België
De herdenkingsbijeenkomst voor Sacha vindt plaats op zaterdag 17 april
2010 om 10.30 uur in het Koloniënpaleis, Paleizenlaan, 3080 Tervuren.
Aansluitend vindt de begrafenis in besloten kring plaats op de
begraafplaats van Vossem.
Na de begrafenis bent u uitgenodigd om met ons te toasten op het leven
van Sacha in Hof te Oude Voorde, Stationsstraat 49, 3080 Vossem (gemeente
Tervuren) van 14.00 tot 16.00 uur.
Sacha hield van kleurrijke kleren en heeft gevraagd of iedereen een
steen voor haar wil meenemen.
Vanmorgen om 8u55 is mijn allerliefste Sa omringd door ons heel rustig ingeslapen. Wat een strijd de afgelopen jaren en wat een kracht en moed om vandaag in totale overgave los te laten. Wat een prachtige vrouw en mamma.
De herdenkingsbijeenkomst en begrafenis zal op zaterdag 17 april in Tervuren plaatsvinden. Nadere details volgen. Jan.
Na een relatief rustige nacht, met veel ijsblokjes, volgde een redelijk heldere ochtend. Daarna ging de hogere dosis morfine haar werk doen en werden de verhalen van Sacha wat verwarder. Geen pijn in keel, mond nog wel droog en gevoelig. Vandaag een nieuw matras tegen het doorliggen opgehaald; Sacha kreeg last van haar stuitje en de onderrug. Verder komt de fysio elke dag om wat lymfe drainage toe te passen. Ze houdt erg veel vocht vast met name in haar benen. Ze is zo ongelooflijk sterk van geest en nog met vele zaken bezig in haar hoofd. Het handelen gaat erg traag. Ademhaling wordt wat onrustiger. Ze ligt redelijk rustig in haar bed, bijna kinderlijk aandoenlijk, maar tegelijk zo in- en intriest dat ze hier nog door heen moet gaan. Loslaten valt zwaar voor haar en ons allen. Jan.
Vandaag was een relatief rustige dag. Sacha was zeer bij vanmorgen en heeft veel gesproken (zachtjes). Wel heel veel last van aften en wondjes in haar mond. Pijnlijk. Long-term vriend P. kwam vandaag uit London over. Hij verloor iets meer dan een jaar geleden zijn zus en daarvoor zijn moeder aan kanker. Sacha wilde daarover het naadje van de kous weten. Vanmiddag veel geslapen. Dat gaan wij nu ook doen. Jan.
