Even radiostilte of zo als Julius zegt, computerstilte.
Had het heel 'druk' met een lustrum met vriendinnen uit Utrecht, studententijd. We kenden elkaar 20 jaar en deze mijlpaal moest gevierd worden. Een weekendje Ardennen? Nee, wij deca-dames zakten af naar warmere oorden en landden uit drie verschillende richtingen, Ankara, Amsterdam, Parijs en Brussel, uiteindelijk in Antalya aan de Turkse rivièra. Bestemming: Club Med.
Een paar jaar geleden hebben Jan en ik eerst met twee, en daarna nog een keer met drie kinderen, deze formule uitgeprobeerd. Al mijn vooroordelen over 'entertainment' en het massaal met elkaar gezellig aan tafel eten, werden in die vakanties voor altijd van tafel geveegd. En nog steeds, ook voor volwassenen alleen op pad, vind ik het een superformule. Minpunt is de logistieke aanpak van Club Med. Het gebeurt zelden dat je op normale tijden vliegt. De terugweg moesten wij om 04h00, Belgische tijd 03h00 opstaan, maar goed, dat neem je op de koop toe.
Ik had de maandag daarvoor mijn eerste controle na de chemo gehad. Extreem spannend en kost jaren van ons leven. Jan en ik zeggen het nooit van tevoren. We gaan en that is it. Maar onderhuids vreet het en mijn humeur en aandacht zijn naarmate de datum nadert beneden alle peil. Alles OK en alle waarden goed! Yes!
Kon toen pas weer vooruit kijken en denken aan wat komen ging en echt gaan genieten van een paar dagen Turkse zon en zaligheid.
