Ik ben langzaamaan weer begonnen met de verkoop en promotie van De Gouden Kerstboomkaart. In de komende weken lees ik veel voor op scholen in de buurt. In de wintermaanden ben ik altijd op zoek naar sfeervolle kerst- of winterevenementen om mij met mijn boek bij aan te sluiten zoals kerstmarkten, fairs, kinderfeestjes of andere winterhappeningen.
Mocht je iets weten, ik hoor het graag. Misschien kunnen we de krachten bundelen. Om het boek te bestellen graag een mailtje naar bestellen@sachakinderboeken.info
Soms menen vrienden, familie of bekenden - met hele goede bedoelingen - dat iets 'wel te druk' voor mij zal zijn, of dat ik daar 'nog niet aan toe ben'. Ik sprak iemand die mij voor haar verjaardag had willen uitnodigen, maar van een vriendin had gehoord dat ze mij maar 'met rust moest laten' en niet moest bellen. Het was beter 'om mij niet te storen'.
DOE DAT ajb NIET!!!!
Ook al vind ik zelf in negen van de tien gevallen iets te druk, het is heel prettig om dat zelf te bepalen - en soms doe ik teveel en ga ik over mijn grenzen, maar dat voelt toch beter dan dat ik helemaal niets doe. Ik kan het niet uitleggen, maar probeer het hierbij toch, hoe ongelofelijk frustrerend het is om het gevoel te krijgen langs de zijlijn te staan, of niet mee te doen aan het leven. Ten tijde van de chemo's, en dat geldt denk ik ook voor mensen in andere situaties met zware verliezen, verdriet of beperkingen, was het - en ik spreek voor mijzelf - niet eenvoudig om de dingen te doen die ik wilde en om te beseffen wat wel kon en niet, maar ik ben iemand die graag de regie zelf in handen houdt en zelf wenst te bepalen wat er wel en niet gebeurt. Het helpt soms niet, dat weet ik, dat ik een controle freak ben. Maar op sombere momenten, wanneer ik mij zeer bewust was van mijn beperkingen, kreeg ik het gevoel afgeschreven te zijn als ik het idee had dat bepaalde dingen buiten mij om gingen - ondanks de goede bedoelingen. Ik heb zelf tot op de dag van vandaag spijt dat ik een tante van mijn
vaders kant niet heb uitgenodigd voor een familiereünie - jaren geleden
- omdat ik dacht dat de afstand naar België waarschijnlijk toch te ver
zou zijn voor haar, zeker voor mijn oom, een Parkinsonpatiënt. Ze was boos en teleurgesteld.
Ook al houd ik mijn wereldje op dit moment bewust klein en gebruik ik de herfstmaanden om nieuwe energie op te doen, bel of mail wel als je jarig bent en een feestje geeft! Mijn wederhelft Jan vindt dat namelijk ook heel waardevol en drinkt graag een pintje. Tja, ik hoop dat ik het een beetje heb kunnen uitleggen met deze mini gebruiksaanwijzing! Dat wilde ik even kwijt. Goed dagje verder.
