Vandaag, de laatste dag van een zeer bewogen jaar. Ik ben tot in mijn tenen blij dat ik hier midden in de Alpen sta en kan genieten. Tot mijn verbazing staat er een pc met Internet in de gang van het resto. Het is waanzinnig weer, al drie dagen strak blauw en zon. Ik wens iedereen
een heel goed en gelukkig en gezellig en gezond en voortvarend en te veel om op te noemen 2009
In Belgie is het gebruikelijk dat je voor 1 januari een nieuwjaarsbrief stuurt aan je ouders, meter, peter of grootouders. Samen met haar klas maakte Alexandra het volgende gedicht:
Hallo, hallo, je kok is daar, Met een gerecht voor het nieuwe jaar Een lepel vol vriendschap, een kom met geluk, Een paar druppels liefde, het kan niet meer stuk
Ik meng dit alles in een pan en laat het wat sudderen als het kan Ik giet er dan wat knuffels bij, wat wordt dat een lekkernij
Ik steek het in de oven snel, ´t Wordt heel lekker, weet je wel ´k Wou dit speciaal voor jou maken laat het je in het nieuwe jaar smaken
Met een deken van depressie om mij heen werd ik wakker vanmorgen. Ik kon het niet van mij afschudden. Ik voelde mij ingehaald door alles van het afgelopen jaar. De chemo's, de angst, de moeheid en de stress. Heel demotiverend en niet de gezelligste sfeer om aan zo'n leuke dag te beginnen. Gepraat met Jan en Alex. En de dag maar gewoon gelaten, voor wat hij is. Ik werd bestookt met vragen door het gnoom. Vragen die normaal op de achterste rij van mij geheugen blijven hangen, maar die vandaag opeens op de eerste rang hadden plaatsgenomen. Met het hele gezin naar de kerstmarkt in Leuven - waar alleen nog een kerststal stond met schapen en een ezel. Maar voor de frisse neus was het heel goed. En om even buiten de deur te zijn geweest. De dag verder wel OK doorgekomen en na een kleine power nap aan het inpakken van de skitassen begonnen. Alex kookte. Morgen gaan we naar Oostenrijk, met twee andere gezinnen waar we voor het derde jaar mee op stap gaan. De kids zijn allemaal even oud, slapen allemaal samen met hun eigen vriendjes/vriendinnetjes en praten ook al weer uitgebreid over welke klas en leraar ze dit jaar zullen hebben. Verzamelplaats morgenavond in Ulm. Ik zie de wereld ook weer minder somber en heb echt zin om te gaan. Ook Benjamin kan nu redelijk skiën en mag de beginnersweide verlaten. Ik kijk er naar uit om met hem nu ook een echte afdaling te maken!
Ik wil iedereen, waar dan ook, een hele fijn kerst wensen.
Alexandra, mijn zusje en Mimi zijn hier gisteren gekomen. We hebben sinds een aantal jaren de traditie op een van de kerstdagen Thais te halen. De laatste keer dat we Kerstmis bij mijn vader vierden - nu drie jaar geleden, vlak voordat hij overleed - hadden we allemaal geen zin en puf om te koken en bood de Thai uitzicht. Vandaag nog veel opgehaald, van die dingen die ik natuurlijk al veel eerder had kunnen doen. Fiets reparaties en skis waxen. Naar het bos met alle kinderen en Julius naar zijn dikke vrienden in Oud-Heverlee. Kaarsjes aangestoken in de kerk van Tervuren en nog even lichtjes gekeken op het plein en kerstliedjes gezongen bij de kerststal.
'Pyamadag!!!!! Mam, dat is het enige dat we willen!' Geen stages, geen sportdagen, geen verplichtingen, dat is wat Julius, Alexandra en Benjamin willen. De eerste dag is zo goed als binnenshuis doorgebracht door mijn zonen, slechts onderbroken door het verleidelijke aanbod van de ouders van Jan om een stripboek voor de vakantie uit te zoeken in het centrum van Tervuren. Alexandra logeerde bij een van haar dikke vriendinnen en kwam met Jan weer terug naar België die een kerstdiner in Nederland had. Een ouderwets kerstdiner met veel drank, veel sigaren en weinig slaap. De laatste week heb ik De Gouden Kerstboomkaart op school voorgelezen. In alle klassen. Natuurlijk is het verhaal voor de alleroudsten wellicht aan de kinderachtige kant, maar samen met leerkrachten hadden we een workshop om het thema heengebouwd en dat was heel leuk en inspirerend om te doen. En de kinderen waren heel enthousiast. Aan mijn hele intensieve verkoopperiode komt stilletjes aan een eind en dat is ook prettig. Een deel van de tweede druk gaat in de kast voor Kerstmis 2009.
Zin in een leuke voorleesmiddag met je kinderen? Morgen, 13 december, lees ik De Gouden Kerstboomkaart voor in een van de gezelligste kinderboekwinkels van Amsterdam.
Uit de flyer van de Amsterdamse kinderboekwinkel Helden & Boeven:
Helden & Boeven Kinderboeken
December 2008
De eerste sneeuw is gevallen, de Sint in het land dus tijd voor mooie kinderboeken! In de winkel hebben we mooie prentenboeken, leren-lezenboekjes, informatieve boeken, leesboeken en nog veel meer!Ook speelgoed, rugzakken, films, luister-cds, spelletjes, puzzels en andere fijne Sint & Kerst-cadeaux!
In de maand december bovendien 10% Sint Knuffel Korting op alle knuffels!
Zaterdag 13 december van 16.00 tot 17.00 uur, wordt er uit het nieuwe Kerstboek de gouden Kerstboomkaart voorgelezen door de auteur Sacha Molhuysen. Een echt Kerstboek met Kerstrecepten en een Kerstkaart!
Voor kinderen vanaf 4 jaar, toegang gratis www.heldenboeven.nl
Eigenaresse Pascale van kinderkledingzaak Moriaantje ontvangt de auteur zaterdag. FOTO: RENÉ ZOETEMELK
Foto: Groot Voorschoten (RENÉ ZOETEMELK)
WASSENAAR - In kinderkledingzaak
Moriaantje komt kinderboekenschrijfster Sacha zaterdag 6
december tussen 11.00 en 15.00 uur haar nieuwe boek signeren. 'De
gouden kerstboomkaart' gaat over Tom, een jongetje dat zo graag weer
Kerstmis wil vieren met zijn opa en oma. Op een goede dag krijgt Tom
een bijzondere kerstkaart in handen en weet hij wat hem te doen staat.
Een ontroerend verhaal met sfeervolle illustraties van Renée
Loos-Poelman. Moriaantje opende inmiddels alweer acht jaar geleden haar
deuren. De oergezellige winkel in de Kerkstraat verkoopt lieve
kinderkleding en fijne accessoires voor kleine mensjes van maat 44 tot
en met 134. Alles om de newborn in het nieuw te steken is aanwezig in
de winkel. Trendy zilveren jasjes, heerlijke pakken voor in de
wandelwagen en, niet onbelangrijk, zalige slofjes. Behalve kleding zijn
ook de accessoires de moeite waard. Want je bent immers nooit te jong
om hip het huis te verlaten! In de winkel worden merken verkocht als:
Petit Bateau, Esprit, Claesen's, Pointer, Barbara Farber, Vingino,
Retour, Girandola, Mayoral, Boumy's en Bergstein. Er zijn ook
kraamcadeautjes en eventueel kan eigenaresse Pascale de cadeautjes
verzenden met een persoonlijke boodschap. Een goede reden om Moriaantje
te bezoeken is de uitverkoop met kortingen tot 50%. Moriaantje is te
vinden aan de Kerkstraat 4c.
PS: Links op de foto is Pascale, de eigenaresse van Moriaantje, met rechts een van haar klanten! Ik kom pas zaterdag.
De laatste weken van het jaar zijn druk. Nog op zoek naar een origineel, lief en verantwoord kerstcadeau voor je dochter, nichtje of buurmeisje? Kijk dan eens naar de fantastische handgemaakte poppenverzameling van www.anakdolls.com.
De site - een initiatief van Saar de Beaufort - verkoopt poppen die door de lokale bevolking in Indonesië zijn gemaakt. De naaisters werken via een mikrokrediet en worden te zijner tijd zelfstandig. Voor elk verkochte pop, gaat een tweelingpop naar een arm Indonesisch kindje.
De laatste weken heb ik een full time job!! Althans zo ervaar ik het. Ook heb ik nu eens meegemaakt hoe heerlijk het is om thuis te komen en aan te kunnen schuiven bij het familiegebeuren en mee te eten. Zo voelt dat dus voor de meeste mannen!..... grapje. Do not get me wrong voordat deze ongeemancipeerde opmerking een eigen leven gaat leiden!
Vanaf begin november ben ik heel veel op pad geweest naar Nederland met De Gouden Kerstboomkaart. Ik heb alle bestellingen afgeleverd op de verschillende distributiepunten, van Heemstede tot Rotterdam, van Wassenaar tot het Gooi. Het systeem is misschien niet waterdicht, maar het werkt tot nu toe erg goed. Zoals ik al meldde, heb ik een tweede druk besteld van 500 exemplaren. Voor iedereen die nog (nieuwe) boeken wenst te bestellen, stuur mij gewoon een mail via de site www.sachakinderboeken.info.
Afgelopen vrijdag werd het Eerste Officiele Gooische Boekenbal gelanceerd in Huizen. Mijn PR-vriendinnen hadden een mega-avond georganiseerd en zo'n 80 vrouwen uitgenodigd voor de happening. De locatie, een sprookjesachtig huis, midden in de bossen, was geheel in kerstsfeer gehuld. Met de haard aan, voorzien van koffie en knabbelend aan de meest uiteelopende kerstkransjes, zat 'mijn publiek' om mij heen. Gezeten in een heerlijke wegzakstoel mocht ik over het boek en het ontstaan vertellen en daarna voorlezen uit eigen werk. Een feestje om hier naartoe te gaan en me met niets te mogen c.q. moeten bemoeien. Daarna kon men de boeken kopen en laten signeren. Een deel van de opbrengst ging naar het kamp WINTERKOLDER van de Stichting Kinderoncologische Vakantiekampten www.skov.org.
Er is 340 euro opgehaald!!!!!!!!!!!!!!!!
PR-ladies: heel veel dank voor een zeer bijzondere avond
Als u de 10000e bezoeker bent - te zien op de teller aan de linkerkant van de pagina - stuur mij dan een mail. Ik heb een leuke verrassing voor u!
Om nog even in de getallen te blijven, ik heb vandaag met de illustrator Renée Loos-Poelman besloten om een tweede druk van De Gouden Kerstboomkaart te laten verschijnen. Half december rollen er 500 nieuwe exemplaren van de persen. En vanaf vandaag is de bibliotheek van Tervuren ook een exemplaar rijker.
Ik ben de hele week af en aan in Nederland geweest om boeken rond te brengen bij alle distributiepunten. En nu ga ik op pad voor de voorbereidingen voor Winters Genieten in Tervuren; de eerste Belgische verkoop van De Gouden Kerstboomkaart. Ik dacht even een klein teken van leven van mijn kant om de radiostilte te doorbrekgen. Dag!!!
Op 16 november vindt in Tervuren Winters Genieten plaats. Een sfeervolle wintermiddag waar De Gouden Kerstboomkaart kan worden opgehaald en gekocht en waar Taste & Select twee heerlijke Zuid-Tiroolse wijnen aanbiedt. Ook kan de bezoeker kennismaken met het werk van kinderfotograaf Jose van Dijk. Daarnaast heeft Malpertuus een speciale selectie wijn- en kookboeken uitgestald. De Italiaanse wijnbouwer Baron Sigmund von Kripp komt persoonlijk zijn Zuid-Tiroolse wijnen presenteren. Kortgeleden interviewde ik hem voor www.tasteandselect.be.
Iedereen is van harte welkom bij Winters Genieten! 14h00 - 18h00 De Spiegel, Markt 7 in Tervuren. Het interview met Sigmund von Kripp kan natuurlijk niet ontbreken op mijn eigen blog.
ADELLIJKE WIJN UIT ZUID-TIROL
Na een lange reis door de Alpen kom ik via de Reschenpas aan in het Vinschgaudal in Zuid-Tirol. De ongenaakbare rotsformaties van de Dolomieten in de verte en de liefelijke dorpjes aan de voet van de besneeuwde toppen vormen een adembenemend gezicht. Ik daal af in het dal in deze autonome Italiaanse provincie en volg de weg richting Meran. Mijn doel komt steeds dichter bij. Temidden van het pittoreske Partschins staat De Stachlburg. Bestemming bereikt! De burcht en de buiten het dorp gelegen wijn-en appelboomgaarden zijn eigendom van Baron Sigmund Kripp. De Stachlburg is al eeuwenlang bezit van de adellijke familie, die zich van oudsher heeft toegelegd op fruitteelt. Voor de Baron blijft elke dag een nieuwe uitdaging. Altijd weer opnieuw proberen, om het beste te bereiken, luidt zijn credo.
De Stachlburg is wat men noemt een typisch 13e-eeuws Tiroolse burcht. Georg Stachl koopt de burcht in 1540 en mag nadat hij in de adelstand is verheven, zijn naam verbinden aan de vesting en de landerijen. Bijna drie eeuwen later vindt Graaf Stachl in de beroemde slag om de Bergisel de dood en komt de Stachlburg bij gebrek aan mannelijke erfgenamen in handen van zijn drie kleindochters. De vrouwen trouwen alle drie met mannen uit het adellijke geslacht Von Giovanelli en de Stachlburg is gered. In 1946 erft Baron Paul Kripp, de grootvader van de huidige eigenaar, het kasteel van zijn neef Baron Joseph Giovanelli. BARON VON KRIPP op de wijnetiketten is nog steeds een verwijzing naar de rijke geschiedenis van de familie, maar tegenwoordig wordt von in de meeste familienamen weggelaten. In Oostenrijk is von zelfs officieel afgeschaft. Achter de grote deur de bijhorende sleutel is gigantisch en duidelijk te groot voor een sleutelbos - bevindt zich een indrukwekkende hal met stenen plavuizen. Ik staar omhoog en ben omringd door talrijke voorouders die vanuit de hoogte streng op mij neerkijken. Een tijdloos besef daalt over mij heen. De warmte van de houten vloeren en lambriseringen in het woongedeelte past helemaal bij de open en vriendelijke uitstraling van de burchtheer zelf. Dat de tijd niet stilstaat in het fort, bewijst de aanwezigheid van centrale verwarming en Internet. In de stube met een grote houtkachel word ik ontvangen en verder ingewijd in de geschiedenis van de Stachlburg. Dit alles uiteraard onder het genot van een goede Blauburgunder. Het is niet moeilijk je voor te stellen hoe hier vroeger, in het hart van de burcht, de wijn rijkelijke vloeide en men gezeten aan de zware houten tafel, bijeenkwam voor de dorpsraad en politieke discussies. Het is van oudsher een plek waar de familie wijnproeverijen hield.
De streek tussen Bolzano en Meran is een waar paradijs voor fruitteelt. Ik raad echt aan in het voorjaar hier eens langs te komen. De bloeiende fruitbomen vormen dan een golvende zee van bloesem, die zich door het Meraner bekken meandert, vertelt de wijnbouwer die opgroeide in Meran maar in zijn jeugd ook veel tijd doorbracht in het tegenwoordige Noord-Tirol en Trentino. Bij dreigende vorst worden de bomen voorzichtig met water bespoten. De bevroren bloesems, verpakt in een dun laagje ijs, zijn dan een lust voor het oog. Het is het mooiste glaswerk dat je je kunt voorstellen. Prachtig! De liefde voor zijn land is duidelijk voelbaar bij Sigmund Kripp.
In de jaren zestig richt het familiebedrijf zich op appel- en perenteelt. Sigmund Kripp, inmiddels een professionele weinbauwtechniker, studeert van 1986 1989 aan de Fachhochschule Geisenheim in het Duitse Rheingau. Met de titel ingenieur fruit- en groenteteelt op zak, maakt hij in 1990 de balans voor de Stachlburg op en kiest voor appelteelt onder andere Gala, Granny Smith, Topaz en Elstar - en wijnbouw onder andere Blauburgunder, Gewürztraminer en Chardonnay. We borduren voort op de ervaring en deskundigheid van de wijnbouwers in de omgeving, maar zorgen toch weer net voor ietwat andere kenmerken zodat we met recht onze eigen wijn aanbieden. De Stachlburg ligt op 700 meter hoogte hetgeen nog net een goede ligging is voor de gevoelige wijnstokken. Er is niet te veel wind en de zon doet de rest. Sinds 1998 gebeurt alles in het bedrijf op biologische wijze. Zoals wel vaker wordt gezegd, vindt men in de wijn alle kwaliteiten van het omliggende land terug. Dat geldt zeker ook voor mijn wijnen, voegt Sigmund Kripp trots toe. De landerijen van de Stachlburg beslaan tegenwoordig 13 hectare appelteelt en 5 hectare wijnbouw.
Een aantal wijnbouwers verenigt zich en stelt zich tot doel de kwaliteit en zorg van de wijnbouw en productie in Zuid-Tirol hoog te houden en te garanderen. Dit resulteert in 1995 tot de erkenning van het kwaliteitscertificaat SÜDTIROL DOC. De wijnbouw in Zuid-Tirol is booming. Hoewel het aandeel 0,7 procent bedraagt op de totale Italiaanse wijnproductie, gaan de wijnbouwers uit Zuid-Tirol met bijna acht procent van de onderscheidingen die in Italië worden vergeven naar huis. Ook 2008 is weer een succesvol jaar geweest voor de Zuid-Tiroolse wijnen. Niet minder dan 22 onderscheidingen met de beroemde tre bicchiere werden door de zeer toonaangevende wijngids I Vini dItalia van Gambero Rosso & Slow Food Edition, toegekend. Ondanks zijn relatief korte bestaan als wijndomein, heeft de Stachlburg een zeer goede reputatie opgebouwd en dingen de kwaliteitswijnen elk jaar mee naar de meest prestigieuze wijnprijzen. Ja, zo besluit de wijnbouwer, in 2007 was het raak: Mijn Blauburgunder 2004 kreeg de eerste prijs in de categorie Beste Blauburgunder van Italië. Ik ben daar erg trots op. Met veel plezier neem ik de opvolger van 2006 mee naar de wijnproeverij in Tervuren.
Omdat de vraag naar zijn wijnen steeds groter wordt, verwerkt Sigmund Kripp sinds kort ook de druiven van een van zijn broers uit Terlan, een dorpje in de buurt van Bolzano.
Een rondleiding door de donkere en koele wijnkelders, met statige en in diepe rust verkerende vaten vormt een waardig eind van mijn bezoek. Met een doos Vinschgauer Blauburgunder en Terlaner Sauvignon onder de arm, vervolg ik mijn wijnreis. De baron zwaait mij uit. Hij verheugt zich op de wijnproeverij in Tervuren. Helemaal onbekend is hij in Vlaanderen niet. Als klein jongetje ging ik in de zomer vaak logeren bij mijn tante in Jezus-Eik aan de Kapucijnendreef. Een paar neven en nichten wonen nog steeds in de omgeving!
Even radiostilte of zo als Julius zegt, computerstilte.
Had het heel 'druk' met een lustrum met vriendinnen uit Utrecht, studententijd. We kenden elkaar 20 jaar en deze mijlpaal moest gevierd worden. Een weekendje Ardennen? Nee, wij deca-dames zakten af naar warmere oorden en landden uit drie verschillende richtingen, Ankara, Amsterdam, Parijs en Brussel, uiteindelijk in Antalya aan de Turkse rivièra. Bestemming: Club Med.
Een paar jaar geleden hebben Jan en ik eerst met twee, en daarna nog een keer met drie kinderen, deze formule uitgeprobeerd. Al mijn vooroordelen over 'entertainment' en het massaal met elkaar gezellig aan tafel eten, werden in die vakanties voor altijd van tafel geveegd. En nog steeds, ook voor volwassenen alleen op pad, vind ik het een superformule. Minpunt is de logistieke aanpak van Club Med. Het gebeurt zelden dat je op normale tijden vliegt. De terugweg moesten wij om 04h00, Belgische tijd 03h00 opstaan, maar goed, dat neem je op de koop toe.
Ik had de maandag daarvoor mijn eerste controle na de chemo gehad. Extreem spannend en kost jaren van ons leven. Jan en ik zeggen het nooit van tevoren. We gaan en that is it. Maar onderhuids vreet het en mijn humeur en aandacht zijn naarmate de datum nadert beneden alle peil. Alles OK en alle waarden goed! Yes!
Kon toen pas weer vooruit kijken en denken aan wat komen ging en echt gaan genieten van een paar dagen Turkse zon en zaligheid.
