SMEERWORTELxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Symphytum officinale

Deze plant behoort tot de ruwbladige. Hij wordt 60  à 120  cm hoog en groeit langs de oever van sloten en beken. De bloemen kunnen zowel wit, roos als paars zijn. Zoals de familienaam het zegt is hij sterk behaard en voelt hij aan als schuurpapier.

In de grond beschikt de plant over een dikke , vlezige, bruine vertakte wortel.

De jonge bladeren kunnen gegeten worden, na koken, als spinazie. De gebleekte stengels worden bereid als asperges en van de wortels maakt men surrogaatkoffie.

In de volksgeneeskunde staat hij bekend als een zeer goed  genees- en heelmiddel.

Van de gedroogde en geraspte smeerwortel maakt men een pap die men in een omslag op de  wonde legt.

Wij noemen hem SMEERWORTEL, hij geeft, opgelost in water ,een slijmerig vocht af.

De wetenschappelijke naam komt van het Grieks: “Symphyo” en dat betekent “ verenigen” Hetgeen dus wijst op de geneeskracht van de plant. Het laten samengroeien van wonden. Omdat de smeerwortel in de geneeskunde gebruikt wordt staat er achter de naam: officinale. Dit verwijst naar de apotheek.

Uit de bladeren en stengels bekomt men na koken een lichtgele kleur.

Blad en stengel zijn, uitermate geschikt als meststof

Volksnamen: Heilbeen, kalvertong, schuurwortel, timmermansbloem,

Deze plant is een moeilijke klant voor het herbarium. Bij het drogen verkleurt hij helemaal bruin en wordt zeer bros en dus breekbaar.