De klokken van de
Onze-Lieve-Vrouwekerk van Huldenberg. Deel 2
Een lege klokkenstoel in de toren
In een dekenaal verslag van 1775 staat dat een klok van 1598 reeds
verdwenen was. Dit had wellicht te maken
met de godsdienstoorlogen.
Op de klok stond het volgende opschrift:
HENDRICK VAN DEN GHEYN HEEFT MY GEGOTEN INT JAER ONS HEEREN 1598 SINT
NICLAES TOT HULDENBERG;
De vermelding van Sint Niclaes kan te maken hebben met het feit dat
deze heilige in de kerk te Huldenberg bijzonder werd vereerd. Er was een Sint-Niklaasaltaar met beeld en
een beneficie van deze heilige werd aan een kapelaan begeven. St.-Niclaes stond tevens voor de toenmalige
St.Niklaaskerk, nu de O.-L.-Vrouwekerk.
Hendrik Van Den Ghein (+/- 1560 1602, Mechelen) was een lid van de
bekende Mechelse familie klokkengieters.
Hij had het financieel zeer moeilijk door opgelopen schulden. Zelfs na
zijn dood had hij nog schulden. Hij trouwde met Anna Janssens (ook Anna
Verspreet genoemd) en had 6 kinderen, één meisje Anna bleef in leven.
Zo zag er de stamboom van de familie Van Den Ghein uit :
Willem van den
Ghein ( - 1533)
/
Peter I
(1500-1561) Jan I ( - 1544)
/
Peter II (-
1598) - Jan II ( - 1573)
/
Peter III (1553-1618) - Hendrik
(1560-1602) Jan III ( - 1626)
===
In de toren hangen twee waardevolle klokken
gegoten in het jaar 1744. De kleinste, geschat op 300 kg,
draagt als opschrift: Peeter Van den
Gheyn me fudit Lovanii 1744 Sint Nicolaes
tot Hoelebergh. De grootste,
geschat op 500 kg,
heeft als opschrift: Peeter Van den Gheyn me fudit Lovanii 1744 (vrij vertaald: Peeter Van den Gheyn heeft me
gegoten Leuven 1744).

Naast deze twee klokken heeft er vroeger nog een derde grotere klok
gehangen. Dit ziet men aan de houten
klokkenstoel waar plek is voor drie klokken en dit blijkt ook uit een dekenaal
verslag van 1775. Deze klok werd gegoten
in 1702 door Alexis Julien en droeg als opschrift Alexis Julien heeft my
gegoten int jaer 1702 huldenbergh. Het
is deze klok die tijdens de Franse overheersing in 1797 in beslag werd genomen. De twee andere klokken bleven, volgens de
overlevering, gespaard doordat de parochianen ze tijdig in de vijvers van het
kasteel hadden verborgen.

In de Tweede Wereldoorlog werden de twee huidige klokken door de Duitse
bezetter niet in beslag genomen, omdat ze (toen reeds tweehonderd jaar oud) als
waardevol werden beschouwd.
De Kerkraad heeft in september 2011 de versleten klepel van de kleine
klok nog laten vervangen door een gespecialiseerde firma om beschadiging bij
het luiden ervan te voorkomen.
Het luiden van de klokken gebeurt nu automatisch. Ze worden geluid voor het aankondigen van de
vieringen in onze parochiekerk en ze worden eveneens gebruikt voor het slaan
van het uur en het half uur. Ook wordt
elke dag om twaalf uur s middags nog het Angelus (Latijnse beginwoord van een
Mariaal gebedsritueel) geluid. Dan tikt
de hamer 3 maal 3 keer op de kleine klok, waarna deze begint te luiden.
Bovendien hebben de klokken in Huldenberg ook een eigen taal. Zo wordt het overlijden van een
medeparochiaan gemeld door het luiden van beide klokken omstreeks 18u op de dag
van of op de dag na het overlijden. Men kan
zelfs horen wanneer het een man of een vrouw betreft die overleden is. Bij een man begint eerst de grote klok te
luiden, waarna de kleine klok mee invalt, bij een vrouw luidt eerst de kleine
klok waarna de grote klok mee invalt. Op
dezelfde wijze wordt ook geluid voor aanvang van de uitvaart in de
parochiekerk.

Bronnen:
J.P. FELIX, Orgel en klokken in de O.-L.-Vrouwekerk te
Huldenberg, in Eigen schoon en de
Brabander, LXIV jg. nr. 1-2-3, jan.febr.maart
1981, p. 86-90.
J. VANHOREN, In en om het kasteel van Huldenberg,
Huldenberg, 1983, p. 147.
Marc en Karine VAN BETS - DECOSTER, De Mechelse klokkengieters.
www.katholieknederland.nl
Tekst en foto's: Rudy Sterckx
|