|
DE KRUISSPIN
 xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Bij het begin van een warme zomerdag ziet men aan planten en hagen de spinnenwebben bepareld met dauwdruppels als diamanten glinsteren in de opkomende zon. Het is meestal het web van de kruisspin.
Met haar acht behaarde poten lijkt het wel een monster. Velen hebben dan ook schrik van de spin (arachnafobie).
Hier bij ons leven nochtans geen gevaarlijke spinnen; ze zijn niet eens in staat om door onze huid te bijten.
De kruisspin (13mm) is te herkennen aan het witte kruis op de rug.
De mannetjes zijn kleiner dan het vrouwtje en maken geen web.
Hij loopt wel gevaar. Want als hij het web afstroopt naar voedsel loopt hij gevaar van opgegeten te worden door het vrouwtje. Eten is eten!
Het weven van een web is een ingewikkelde affaire. De spinnen zijn echter met die weefgave geboren. Wanneer het web niet meer voldoet dan wordt het gewoon opgegeten door de spin en volgt er een nieuw web.
Om te vermijden dat ze in haar web verstrikt geraakt zijn haar acht poten bedekt met een olielaagje.
In het midden van het net wacht ze op haar prooi. Deze zal in het net verstrikt geraken maar ook aan de kleverige draden blijven plakken. De spin bijt insect om het te verlammen, omwikkelt het met spinsel en spuit er enzymen in om het lichaamsweefsel op te lessen. De maaltijd kan beginnen. Is er niet onmiddellijk nood dan wordt het brokje naar de zijkant gebracht en bewaard voor later.
De kruisspin legt 800 eitjes op een hoopje en spint er een gele laag spinsel om.
In de lente komen de jonge spinnen uit maar ze blijven in een bal bijeen. Stoort men ze dan valt de bal uit elkaar.
 
eitjes jonge spinnen
spinnenweb van kruisspin
EEN LEGENDE
Hoe de kruisspin haar kruis kreeg.
Vanuit het web tussen twee struiken kon de spin zijn ogen niet geloven. Zij zag, bijna tweeduizend jaar geleden, de soldaten zonder mededogen dobbelen om het geweven kleed van de veroordeelde. In doodsstrijd hing deze aan het kruis. Het bloed liep van de doornenkroon over zijn gezicht. Hij werd belaagd door vele vliegen die zich te goed deden aan het geronnen bloed. Jezus had duidelijk last van het gekrioel van de insecten. De spin kreeg medelijden en kroop uit haar web, liep naar het kruis en omhoog naar het gezicht. Zorgvuldig weefde zij draad voor draad een web rond het hele hoofd. Zij spon de draden zo nauwgezet, dat het gezicht een grijze waas kreeg.
Toen de spin klaar was liep zij rustig naar beneden. De zon scheen toen zij over de grond terug liep naar haar eigen web. De spin draaide zich om en keek omhoog. Ze zag dat de vliegen zich boos maakten omdat ze door het web het bloed niet meer konden bereiken. Het leek of Jezus dankbaar naar haar glimlachte. Op dat moment viel de schaduw van het kruis precies op de rug van de spin. Het leek of er in haar oor gefluisterd werd: Dank je wel, spin, voor je goede zorgen.
Rustig en tevreden liep de spin terug naar haar web. Daar aangekomen zag zij dat het kruis op haar schild niet verdwenen was en zij realiseerde zich dat zij een web had geweven voor een bijzonder iemand.
Het dankbetoon van God voor het mededogen van de spin werd aan al haar nakomelingen doorgegeven. Zij hebben nog steeds een kruis op hun rug en daarom worden ze kruisspinnen genoemd.
norbert mosselmans
Info
Dieren Readers Digest
Fotos Internet
|
