Zoektocht met de krant naar het gezelligste cafeetje, als vierde cafeetje stel ik De Gouden Appel uit Lichtervelde voor, in de volksmond Den Appel- is een café met traditie. Een echte verklaring voor het succes heeft men niet. Of het moeten de lange openingsuren zijn. Als er voetbal op tv is, zitten de vrouwen hier.
Chris De Deyne (57) en Claire D'heedene (53) zijn de uitbaters van 'Den Appel' sinds 1984. "Daarvoor vanaf 1976 was het kunstkring Da Vinci die het café als lokaal uitbaatte, de halve eeuw ervoor was ene Maes de patron en nog eens daarvoor zijn vier uitbaters bekend. Maar niemand weet echt hoe lang het kafaat hier al bestaat. Zeker is dat op de kaarten van Sanderus het huisje hier al te zien is. Vroeger was het café nog een stuk kleiner, maar in 1976 volgde een uitbreiding. En achteraan is er hier een gezellig terras, lekker in de zon en uit de wind is het leuk zitten. Hoewel ik er zelf nog bijna nooit gezeten heb", bekent Chris.
De uitbater maakt deel uit van de charme van het café. Chris De Deyne heeft een diploma rechten en criminologie op zak en staat dikwijls bloots-voets te bestellen. "Het was de droom van mijn ouders dat een van hun kinderen rechten zou studeren. Wel, de stomsten - ik dus heeft het ge-daan. Maar dat was niks voor mij", aldus Chris die in Gent studeerde maar ook nog in Leuven een café heeft uitgebaat.
"Dat was niet zo'n succes, in 1984 kwamen we naar hier en van meet af aan liep het hier wél goed." "Lichtervelde is een levendige gemeente. In het begin hadden we hier ook veel verenigingen. Maar omdat er hier zoveel volk is, was het niet altijd comfortabel om te vergaderen. Werkelijk iedereen komt hier over de vloer: jong en oud, werkmens, dokter en student. Waarom? Ik weet het ook niet. Voor de muziek zal het niet zijn, want vaak staat gewoon de radio op of legt Claire een cd op. En als hij op repeat staat, gaan de klanten die het hier gewend zijn, zelf een andere cd opzetten ... "
Zelf 'kermesse' maken De lange openingsuren spelen wel in het voordeel van Den Appel. Vele Lichterveldenaars komen nadat ze uit geweest zijn, hier nog een pintje drinken. Ze zijn dan (bijna) thuis en vrezen die controles niet meer. Maar ook van ver buiten de regio komen ze. Gasten van Brugge weten dat ze hier om 3 uur ' s morgens nog eentje kunnen nuttigen. Vroeger waren we zelfs echt tot ' s morgens open. Maar wat vang je nog om 7 uur? Toch allemaal gasten die al helemaal zacht zijn.
Zijn café omschrijven vindt Chris niet makkelijk. Hoewel er hier wel sportmensen komen, is het geen sportcafé. Integendeel. Als er voetbal op tv is dan komen de vrouwen naar hier. Soms zit er meer volk in de keuken met Claire te klappen dan er in het café zit. In Lichtervelde is het vaak kermis. En als er geen is; maken ze zelf kermesse ...
Den appel kan je vinden Markt 13, Lichtervelde Uitbaters: Chris' De Deyne en Claire D'heedene. Soort café : volkscafé. Opmerkelijk : het café bestaat zeker al sinds de vorige eeuw, het gebouw is zelfs te zien op kaarten van Sanderus .
Eten: snacks en spaghetti. Prijs van een pintje : 1,25 euro. Openingsuren: maandag en donderdag vanaf 18 uur, vrijdag en zaterdag vanaf 17.30 uur, zondag vanaf 17 uur. Gesloten op dinsdag en woensdag. Lees ook: cafeetje 1- 2 - 3
Met compost het jaar rond.Mooie en gezonde rozen. Rozen houden van zon, wind, water en een vruchtbare grond.
Plant je rozen op de verkeerde plaats, dan worden ze veel vatbaarder voor ziekten en luizen, en verliezen ze veel van hun charme. Ziekten kan je ook voorkomen door te kiezen voor ziekte-bestendige rassen, zoals botanische rozen, Meidilandrozen of Muskushybriden.
Rozen eisen bovenal een goede grond: niet te nat, maar ook niet te droog, goed doorlatend en rijk aan voedingsstoffen. Wie rozen graag in potten zet, mag daarom 30 % compost aan het potmengsel toevoegen. In perken plant je rozen met blote wortel met de entplaats 5cm diep onder de grond in een voldoende ruime plantput. Het gunstigste moment om rozen te planten is voor de winter, al kan het tot eind maart. Rozen die in potten worden verkocht, kan je het hele jaar planten. De plantput maak je tweemaal zo diep en breed als het wortelgestel van de rozenstruik.
Het is aan te raden de plantput te verrijken met compost, aan een dosis van maximum 1/4 van het plantputvoluume. Na de voorjaarssnoei wordt de bodem in rozenperken jaarlijks opnieuw met een flinke laag compost bedekt. Dit dekt de grond af en verhindert het onkruid om te kiemen. De compost houdt de bodem ook vochtiger in droge periode en brengt meteen de nodige voeedingsstoffen aan. Na de eerste bloei kan opnieuw wat compost of organische meststof toegediend worden. Bemest niet te veel en zeker niet op het einde van de zomer. Snelgroeiende, dunne twijgjes zijn vatbaarder voor ziektes en luizen, en voor de winterkou.
Ziekten en luizen zijn ook op andere manieren aan te pakken. Bevorder het aantal vogels in de tuin door het planten van hagen of door nestkastjes op te hangen. Leg gladde platte keien tussen de rozen, zodat oorwormen overdag kunnen schuilen en 's nachts de luis van de rozen kunnen halen. Door een harde waterstraal vallen de luizen van de knoppen af (luizen kunnen niet omhoog klimmen). Het doodknijpen van enkele luizen op de roos en het verspreiden van de lijkjesgeur door zelf onaangetaste knoppen met je vingers aan te raken, zou eveneens effectief werken.
De meest voorkomende schimmels op rozen zijn meeldauw en sterrroetdauw. Meeldauw legt een witte waas over de bladeren. Sterroetdauw veroorzaakt zwarte plekken op het blad, dat daarna geel wordt en afvalt. Beide kunnen vooral voorkomen worden door een luchtige (winderige) standplaats te kiezen en door zoveel mogelijk aan de voet van de plant te begieten. Verder is het van belang aangetaste bladeren te verwijderen.
Uitgebloeide knoppen verwijder je best snel om nieuwe knopvorming te bespoedigen. Tegen het einde van de zomer kan je de rozen wel laten staan. Verschillende rozen ontwikkelen prachtige bottels die je tuin een winterlang van kleur zullen voorzien.
Dat kort slapen doet verdikken was onderhand bekend. Maar ook te veel slapen doet de kilo's er aan vliegen. Nachten met zeven of acht uur slaap zijn ideaal, schrijven Canadese onderzoekers in het tijdschrift Sleep.
Zes jaar onderzoek De wetenschappers bestudeerden zes jaar lang de slaaptijd en het gewicht van 276 volwassenen. Mensen die slechts vijf tot zes uur per nacht sliepen, kwamen in die zes jaar tijd bijna twee kilo meer bij dan diegenen die zeven tot acht uur per nacht sliepen. Proefpersonen die negen tot tien uur sliepen kwamen 1,6 kilo meer bij dan de gewone slapers. De proefpersonen waren tussen 21 en 64 jaar oud.
Op basis van die bevindingen concludeerden de onderzoekers dat mensen die weinig slapen 27 procent meer kans lopen om in zes jaar tijd vijf kilo bij te komen dan mensen die normaal slapen. Bij mensen die lang slapen ligt die kans op 25 procent.
Niet piekeren in bed! Ze raden dan ook aan steeds op hetzelfde tijdstip in bed te kruipen, niet te piekeren in bed, niet hongerig of met een volle maag te gaan slapen en zes uur voor het slapen gaan geen inspannende sport meer te beoefenen. "Hou je slaapkamer donker en een beetje koel en sta elke ochtend rond hetzelfde tijdstip op", luidt het nog.
Het onderzoek toont aan dat een gebrek of teveel aan slaap op de lijst van de factoren voor overgewicht moet komen. Ook andere onderzoeken hadden slaappatronen al gelinkt aan overgewicht. belga/edp
Deze opmerking wordt op één april over de hele westerse wereld gemaakt, als meester dan kijkt, klinkt er uit vele kelen één april.
Op deze dag mag je anderen voor de gek houden. Mensen over de hele wereld halen grote en kleine grappen met elkaar uit. Het is vandaag een echte feestdag, want mensen zijn vrolijk en maken extra plezier, ook al wordt er geen speciale 1 april taart gebakken.
Toch was 1 april tot in de 16e eeuw zo'n dag; Het nieuwe jaar begon tot 1562 op 1april. Maar in dat jaar besloot Paus Gregorius dat er een kalender moest komen die precies gelijk liep met de zon. Vanaf dat moment begon het jaar op 1 januari.
Nu waren er veel mensen nogal eigenwijs of wisten mensen niet dat er een nieuwe datum voor nieuwjaar was. Deze mensen bleven dus braaf feestvieren op 1 april en dat was voor anderen een prima aanleiding om de feestvierders uit te lachen en voor de gek te houden.
Sinds jaar en dag werkt broeder Guido Icket uit het West-Vlaamse Ruiselede in het 'Cité des Jeunes, Don Bosco' in Kinshasa, de hoofdstad van Congo. Zo'n 2.500 leerlingen, waarvan het grootste deel straatkinderen, vinden er een onderkomen en krijgen zo de kans aangeboden om één of andere opleiding te volgen.
Aan de school is een schrijnwerkerij verbonden waar broeder Guido verantwoordelijk voor is. Hij leidt de afdeling houtbewerking in goede banen en volgt de bestellingen van de meubels op.
Een technische vorming in 'Cité des Jeunes' duurt vijf jaar. Het voorbereidende jaar dient om het niveau van alle leerlingen op eenzelfde hoogte te brengen. Zo leren ze wat werken is, want de meesten zijn het niet gewoon om drie, vier uur aan één stuk bezig te zijn. Na het eerste jaar start dan de eigenlijke opleiding, bestaande uit drie dagen theorie en twee dagen praktijk. Zodra ook dat achter de rug is, krijgen ze een stagecontract van drie jaar aangeboden. Door de ervaring die ze kunnen opdoen, vinden ze nadien gemakkelijk werk bij aannemers of in werkplaatsen in de stad.
Tovenarij 'Cité des Jeunes' biedt straatkinderen een dak boven het hoofd. Maar hoe zijn die kinderen op straat terecht komen? "Sommigen worden weg-gejaagd van thuis, omdat ze beschuldigd worden van tovenarij. De familie beweert dan dat zij de oorzaak zijn van de dood of ziekte van een familielid. Men gebruikt hen als zondebok, sluit hen uit en jaagt ze de straat op", vat Guido de schrijnende omstandigheden samen. "Maar de werkelijke. onderliggende redenen zijn bijna altijd economisch van aard.
Waar het goed gaat, worden de kinderen niet weggestuurd. Als er geen eten en geen geld is, worden de kinderen het eerste slachtoffer." Zodra ze op straat hun heil moeten zoeken, gaat het meteen grondig mis. "Dan experimenteren die kinderen met drugs, komen ze bij slechte vrienden terecht en geraken zelden nog uit de spiraal van geweld en misbruik. Een medebroeder, Paul Feyen, heeft een desintoxicatie-programma uit-gewerkt, waarbij een gedeelte erin slaagt om van de drugs af te blijven.
Maar het is een zwaar gevecht." Een doordeweekse dag begint voor Guido al om vijf uur 's morgens. Na de kape het ontbijt en de ochtend-woordjes worden de taken voor die dag verdeeld. "Zo'n drie à vier keer per week ga ik naar de stad: om de werken te controleren, inkopen te doen, contacten te leggen ... Dat is een hele onderneming, want de wegen naar Kinshasa zijn in slechte staat. In het regenseizoen gebeurt het wel eens dat wij moeten terugkeren omdat de wegen weggespoeld zijn. Caroline Icket
Rommelen voor het goede doel Meubels verkopen die worden gemaakt in de schrijnwerkerij is één bron van inkomsten. Maar dat is niet voldoende om alle kosten te dekken. Hier en daar krijgen we financiële steun, ook vanuit mijn geboortedorp Ruiselede. Dat is een mooi gebaar. Een groep vrijwilligers organiseert ieder jaar op 1 mei een grote rommelmarkt in en rond het gemeentepark. De opbrengst daarvan gaat naar de aankoop van school-en sportgerief voor de start van het schooljaar. Dat zorgt voor wat ademruimte wanneer een nieuw schooljaar aanbreekt, verduidelijkt Guido.
Vandaag om 18 uur wordt er op drie plaatsen in België een zogenaamde 'freezing' georganiseerd. Gedurende een tiental minuten zullen deelnemers aan de freezing onbeweeglijk blijven staan in Brussel, Antwerpen en Luik. Dat melden de organisatoren.
Wereldwijd Op zaterdag 1 maart namen zowat driehonderd mensen deel aan een freezing in de grote hal van het Centraal Station in Brussel. Deze keer vindt de freezing plaats in Antwerpen Centraal, Luik-Guillemins en in Brussel. De precieze plek in Brussel wordt om 17.30 uur bekendgemaakt op de Grote Markt. Voor de Brusselse freezing zijn al 600 mensen ingeschreven. Over de hele wereld wordt op 1 april een dertigtal gelijkaardige initiatieven georganiseerd.
Apolitiek en positief "De keuze voor Brussel, Vlaanderen en Wallonië is een knipoog naar de politieke actualiteit", zo zegt Fabrice Boutique, de organisator van de Brusselse freezing. "Het is een manier om zaken te relativeren. Maar de actie is bovenal een positief initiatief en iets apolitiek".
Heel wat patiënten met nekklachten die worden doorverwezen naar een kinesitherapeut of een manueel therapeut, worden daar vaak verkeerd behandeld. Dat blijkt uit een doctoraatsonderzoek van Erik Cattrysse van de faculteit lichamelijke opvoeding en kinesitherapie van de Vrije Universiteit Brussel.
Behandeling Tot nu toe worden nekwervels van verschillende patiënten op eenzelfde wijze behandeld door therapeuten. Cattrysse ontwikkelde echter een methode om driedimensionale bewegingen van halswervels tijdens een behandeling door een therapeut te onderzoeken. Daaruit blijkt dat nekwervels van verschillende patiënten verschillend reageren op eenzelfde behandeling.
Individueel bewegingspatroon Volgens de onderzoeker moet daarom gezocht worden naar methoden om op een eenvoudige manier het individuele bewegingspatroon van de halswervels van patiënten te onderzoeken zodat elke patiënt een aangepaste behandeling krijgt.
Kwetsbare regio "Voor de therapeut is diepgaande kennis van het bewegingsgedrag van de halswervels uiterst belangrijk. De nek is immers een kwetsbare regio vanwege de afwijkende bouw van gewrichten en gewrichtsbanden en vanwege de aanwezigheid van belangrijke bloedvaten", klinkt het. belga/tdb
Na een week van gevangenschap onder de Oostenrijkse sneeuw, hebben de eerste zonnestralen van de lente het katertje Strolchi het leven gered. Het diertje kwam op paaszondag in een afwateringsbuis terecht. Toen het begon te sneeuwen, raakte de kat ingesloten. Dat meldt het Oostenrijkse persbureau APA.
Herenigd met bazinnetje Een week wachtte het beestje op de dooi. Het voorbije weekeinde was het eindelijk zover. Zonnestralen zetten de witte gevangenisdeur van Strolchi open. Het verzwakte diertje kon herenigd worden met zijn 73-jarige bazinnetje en maakt het inmiddels weer goed. anp/eb
voor de vulling 1 tomaat, 50 gepelde grijze garnalen, 2 eetlepels mayonaise, 2 eetlepels magere yoghurt,1 stengel groene selderij , peper en zout
Bereiding Verwijder de buitenste bladeren van de minibloemkool, maar laat ze verder heel. Blancheer de minibloemkool in haar geheel in gezouten water gedurende 10 minuten. Spoel ze dan meteen af onder de koudwaterkraan en laat ze uitlekken.
Maak een holte in de bovenkant van de minibloemkool door een deel van het vruchtvlees weg te snijden. Let er wel op dat de kool niet uit elkaar valt. Snijd het uitgeholde vruchtvlees fijn.Snijd de bittere kern uit de witloofstronk en snijd het witloof in zeer fijne snippers. Maak de prei schoon en snijd ze in flinterdunne slierten. Spoel ze en dep ze droog.
Dompel de tomaat 15 seconden in kokend heet water om ze gemakkelijk te kunnen pellen. Snijd de tomaat in vieren, verwijder de pitjes en snijd het vruchtvlees in blokjes. Meng de tomatenblokjes met de stukjes bloemkool, de snippers witloof, de garnalen, de mayonaise en de yoghurt. Kruid met peper en zout en met het fijngehakte blad van de groene selderij.
Vul de holte in de minibloemkool met deze vulling. Laat de preislierten 3 minuten frituren tot ze op knapperig en goudgeel stro lijken. Laat ze uitlekken op keukenpapier. Versier de bovenkant van de minibloemkool losjes met de gefrituurde prei. Geef de rest van de vulling er apart als saus bij.
weekoverzicht alle artikels van 24/03 tot en met 30/03
Weekoverzicht van 24/03 tot en met 30/03 overzichtelijk alle artikels geschreven door: Yvette uit Kuurne en nog veel meer. Maak zelf de keuze welke schakelaar je aanklikt.
Verteer vandaag niet, wat je morgen kan ontbreken.
Transpiratie is een natuurlijk fenomeen, dat in eerste instantie de warmteregulatie van ons organisme beoogt. Zweet is echter ook vaak synoniem van onaangename geuren. Er worden dan ook massaal deodorants gebruik. Die bevatten in de regel evenwel parfums en vaak irriterende, niet zelden zelfs erg schadelijke stoffen. Dit in zoverre dat gynaecologen tot grote voorzichtigheid manen i.v.m. okseldeo's.
Bij uw apotheker is nu een spray te verkrijgen, die geen deo is, en toch de onaangename geuren verdrijft en die daarbij erg gebruiks- èn huidvriendelijk is. Zijn naam: SyNeo.
Zweten om af te koelen Om niet overhit te geraken, produceren onze zweetcellen vocht teneinde de huid af te koelen, als reactie op hitte-prikkels van buiten- of van binnenuit: hitte, maar ook grote inspanningen en koorts. Die zweetklieren reageren ook op prikkels uit het vegetatieve ofte autonome zenuwstelsel. Zo kan iemand het angstzweet uitbreken en krijgt een andere klamme handen van opwinding.
Speciale zweetklieren in de oksels, in het genitaal bereik en rond de tepels scheiden zachte geur- en seksuele lokstoffen af, die typisch zijn voor elke mens. Maar dit zijn geen onaangename geuren. Bij het verdampen van het transpiratievocht echter wordt dit door bacteriën omgezet in vaak zeer - hinderlijke geuren. Het zweet op zich is namelijk geurloos!
De echte boosdoeners Het nieuwe product, dat dus geen deo is, overklast die hinderlijke geuren niet, neutraliseert ze zelfs niet, maar pakt de echte boosdoeners aan, met name de bacteriën. SyNeo is dan ook zeer doeltreffend als 'ontgeurder'. Het belet niet te zweten - dat zou erg ongezond zijn -, ook al remt het de overmatige transpiratie af. Het middel, dat via een alcoholische oplossing wordt verstoven, is op zich geurloos: bij verstuiving ruikt men wel even de alcohol, maar die verdampt snel. Het is ook bijzonder huid- en gebruiksvriendelijk:
het is geschikt voor elke leeftijd en elk huidtype; het werkt zacht en zijn werking houdt tot vijf dagen aan; het bestrijdt niet alleen okselgeur, maar ook deze van 'zweetvoeten' en zelfs voetschimmel en eeltvorming; één flacon kan volstaan voor een half jaar. Hou wel rekening met de aanwijzigingen in de bijsluiter: zo o.m. de huid besproeien vanop een afstand van 25 tot 30 cm, en dit niet vaker dan één keer in de 4 tot 5 dagen .
Terwijl de dood van Hugo Claus hier de discussie over euthanasie heeft doen oplaaien, meldt de Sunday Times een nieuwe ontwikkeling in de levensbeëindiging.
Want in Duitsland is een methode ontwikkeld om met één druk op de knop zelf een einde te maken aan het leven.
Apparaat Uitgerekend een vooraanstaand conservatief politicus, dr. Roger Kusch, pleit voor het gebruik van wat hij de 'perfusor' noemt, dat is een injectie met kaliumchloride die hij beschrijft als "een optie voor dodelijk zieke mensen". Het apparaat ziet eruit als een kruising van een elektrische transformator en een verfpistool en vormt volgens dr. Kusch "een belangrijke bijdrage in het debat over levensbeëindiging dat duizenden mensen rechtstreeks raakt".
Doodvonnissen Hij pleit ervoor het apparaat te verhuren of uit te lenen, zodat de patiënt zelf de naald in de arm kan steken en op de knop kan drukken om zijn of haar leven op een gekozen moment te beëindigen. De kaliumchloride die wordt gebruikt, is al bekend als een van de ingrediënten waarmee in Amerika doodvonnissen worden uitgevoerd.
Snelle dood Momenteel is 'zelfmoord met hulp' alleen toegestaan in Zwitserland, waar de organisatie Dignitas in Zurich mensen helpt een einde te maken aan hun leven. Daarbij wordt doorgaans heliumgas gebruikt, wat echter volgens critici in veel gevallen leidt tot een doodsstrijd die vele minuten duurt. De 'perfusor' daarentegen zou binnen enkele seconden werken en geen pijnlijke doodsstrijd veroorzaken.
Niet verboden In Duitsland is 'zelfmoord met hulp' weliswaar niet wettelijk toegestaan, maar volgens dr. Kusch hebben juridische deskundigen bevestigd dat het uitlenen van een apparaat aan iemand die zijn leven wil beëindigen, niet door de bestaande wetgeving wordt verboden. belga/gb
Op 31 maart 1993 komt de Amerikaanse vechtsportacteur Brandon Bruce Lee op een macabere manier om het leven.
Tijdens de opnames van zijn zesde film (The Crow), raakt hij verwond door een pistoolschot. Het pistool is geladen met losse flodders maar er zit wel een echte kogel in de loop.
Het schot van de losse flodder vuurt de kogel af. Enkele uren later overlijdt Lee aan zijn verwondingen in het Wilmington Hospital.
Zowel de dood van Brandon Lee als van zijn legendarische vader Bruce Lee zijn omstreden. Beide Lee's zijn naast elkaar begraven op het Lakeview Cemetery te Seattle.
Lipton Linea warm, in de vertrouwde theezakjes. De koude versie, in handige meeneemflesjes.
Tot 5 centimeter minder buikvet en een slanker silhouet door niets te doen? Het kan met Lipton Linea. Deze drank op basis van groene thee helpt je immers zorg te dragen voor je silhouet. Lipton linea verschilt van andere drankjes op basis van groene thee, door het grote aantal catechines dat in de drank aanwezig is. Catechine is een natuurlijk bestanddeel dat ook terug te vinden is in appels, druiven, cacao, wijn¿ en in grote getale in groene thee.
Goed voor gezondheid én lijn Verschillende onderzoeken legden een link tussen catechines uit groene thee en een hele reeks gezondheidsvoordelen, zowel bij hart- en vaatziekten, celvernieuwing en de preventie tegen neurogeneratieve aandoeningen, zoals Alzheimer of Parkinson.
Daarnaast beïnvloeden ze ook de verdeling van lichaamsvetten, wat er op zou kunnen wijzen dat catechines de vetverbranding kunnen bevorderen waardoor ze het gewicht onder controle kunnen houden. Opgelet: Lipton Linea helpt je niet vermageren, wel om je buikvet te verminderen en zo je silhouet slanker te maken.
2 smaken, 2 varianten Voor Lipton Linea werd dan ook de hoeveelheid catechines opgevoerd tot dubbel zoveel als in de andere groene thee-dranken. Bovendien bevat het drankje geen calorieën, wat het extra goed voor de lijn maakt. Er zijn twee smaken (citrus en ananas) en twee varianten (koud & warm) op de markt. Vier verschillende drankjes dus, voor elke vrouw wat wils.
Platte buik alstublieft! Onlangs nog bleek uit onderzoek dat de vrouw een stevige boezem én een platte, stevige buik het belangrijkst vindt. Met Lipton Linea, in combinatie met evenwichtige voeding en voldoende beweging, kan alvast dat laatste beter bereikt worden. (edp)
In de kijker op zondag ontdek de schatten van de adelijke familie van Caloen! De fauna en flora en het actueel beheer van het park rondom het kasteel.
Sommige plekken hebben onmiskenbaar iets magisch. Het kasteel van Loppem veroverde zijn plaatsje in de geschiedenisboeken toen Koning Albert I en zijn regering daar beslisten het algemeen stemrecht voor mannen in te voeren.
Het omwalde Kasteel van Loppem, compleet met doolhoflabyrint, paardenstallen, Engels park en privé-bibliotheek, is een uniek staaltje van neo-gotische architectuur. Zo'n plek die zelfs nuchtere realisten aan het dromen zet.
De banden tussen kerk en kasteel waren altijd al behoorlijk innig. Op dezelfde plek waar de familie van Caloen hun neogotisch zomerhuisje liet optrekken, stond 300 jaar lang het pastoriegoed dat de pastoors van Loppem betrokken. Maar na drie eeuwen heen en weer sukkelen doorheen drassige weides en modderige velden hadden de pastoors er schoon genoeg van en verhuisden ze naar een pastoriepand handig gelegen in de schaduw van de kerk.
Het vergt dan ook bijzonder weinig inspanning om je voor te stellen hoe het leven er hier ooit, in lang vervlogen tijden van ruisende rokken en krakende koetsen, uitzag. Zelfs die typische geur van weleer een bijzondere, onvergetelijke mélange van pastoriegeuren en boenwas - lijkt nog intact.
Het kasteel van Loppem is elke dag open van 10 tot 12u en van 14 tot 18u (van 1 april tot 31 oktober), behalve op maandag en vrijdag. Het doolhof tijdens de schoolvakanties.
Op zondag 6 april rijden/wandelen de renners in de Ronde van Vlaanderen opnieuw de beruchte koppenberg, plooien op de Koppenberg en sterven op de muur.
Nog voor Belgisch kampioen Stijn Devolder zijn droom waarmaakt en knappe resultaten behaalt in de Tour de France en op de Olympische Spelen in Peking, wil hij schitteren in Parijs-Roubaix en ... de Ronde van Vlaannderen. "Ik ben stekezot van de Ronde", liet Devolder zich ontvallen in Het Nieuwsblad. "Ook al ben ik qua aanleg eerder een ronderenner dan een jongen voor de klassiekers."
Van alle eendagswedstrijden is de Ronde inderdaad dé wedstrijd van het jaar. Hij wordt voor eigen volk geereden en dat is belangrijk voor alle Vlaamse renners. Boven alles is de Ronde de meest complete koers die er is, een mix van alles: kasseien, bergjes, zijwind...
Het is de zwaarste en de moeilijkste koers om te winnen.
Hoe kan je je 't best voorbereiden op de wedstrijd? Stijn Devolder: Iedereen bereidt zich voor op de Ronde vanaf Dwars door Vlaanderen. De koersen die daarna volgen zijn allemaal voorbe-reidingswedstrijden op Vlaanderens Mooiste. De Ronde zit dan in ieders achterhoofd, dat is waar je naartoe leeft. Toch mag je het belang van die wedstrijden niet onderschatten. Zo won Boonen ook al in Waregem en al meermaals in Harelbeke. Dat zegt wel iets. Als je in die wedstrijden scoort, ben je klaar voor de Ronde.
Slaap je minder goed de avond voor de Ronde? Devolder: Als je in de koersen ervoor hebt gevoeld dat je goed en klaar bent, slaap je goed. Als er twijfels zijn en je hebt ervaren dat je niet honderd procent bent, kan je wel eens wakker liggen de bewuste nacht van zaterdag op zondag.
Moet je op de wedstrijddag zelf extra vroeg op?
Devolder: Inderdaad. Het is belangrijk om drie uur voor de wedstrijd voldoende gegeten te hebben zodat we niet met een volle maag moeten starten. Om zeven uur 's morgens moeten we ons dus al volproppen met veel koolhydraten en pasta's.
De Ronde is een opeenvolging van hellingen en heuvels. Heb jij een favoriete bult? Devolder: Als je goed bent, zijn ze allemaal welgekomen, als je minder goed bent, zie je dubbel af. Het is goed dat de Koppenberg er dit jaar terug bij is, want die brengt een grote schifting in de koers. Zonder de Koppenberg zou alles na de Kwaremont en de Paterberg makkelijker terug samenkomen, mét wordt de koers in een beslissende plooi gelegd.
Is de Muur van Geraardssbergen echt zo zwaar? Devolder: De Muur is vooral zwaar omdat hij pas na 240 km wedstrijd moet worden beklommen. Als we de Muur al na 20 km in de wedstrijd voorgeschoteld zouden krijgen, zou dat niks zijn. Nu komt hij na vijftien hellingen plus een aantal kassei stroken. Dan is het superzwaar om erover te geraken.
Hoe groot is de voldoening als je aankomt in Meerbeke? Devolder: Echte voldoening is er maar voor één iemand: de winnaar. De rest blijft met een wrang gevoel achter. Kapot ben je na de wedstrijd, alles aan je lijf doet pijn. Tweede worden zoals Leif (Hoste) al twee keer meemaakte moet een van de verschrikkelijkste dingen zijn die je als klassieke renner kan meemaken, zeker de manier waarop Leif vorig jaar verloor. In je hoofd zie je de eindstreep naderen, ben je er zeker van dat je gaat winnen, maar dan komt er toch nog iemand over. Achteraf doe je die sprint wel 1.000 keer opnieuw. Het lijkt me erg zwaar om dragen. Steven Verhamme
