Je voelt je door je drukke professionele bezigheden een beetje schuldig tegenover gezin of familie en je beslist om de kerstdagen gezellig samen door te brengen. Vol goede moed deed je kerstinkopen en leg je heel wat cadeautjes onder een opgetuigde boom. Nodig ook een vriend(in) uit die je al een poosje uit het oog bent verloren. De dankbaarheid is groot!
Enkel Pasen is voor de Roemenen belangrijker dan Kerstmis. De kerstdagen worden dan ook feestelijk gevierd met versieringen, liedjes en het naspelen of tonen van bijbelse taferelen. Het hele kerstseizoen gaan de kleine kinderen van deur tot deur, om liedjes te zinnen en gedichten voor te dragen.
Ook eten is een belangrijk onderdeel van de kerstvieringen, en de Roemenen doen het dan ook heel uitgebreid met coirba (een soep), wijn en tuica, sarmale en een heerlijk zoet nagerecht: cozonac. De Bulgaren vieren Pasen met het gebak, bij de Roemenen is het typisch kerst.
Benodigdheden 1 kg bloem, 200 ml melk, 2 eetlepels olie, 300 gram suiker, 300 gram boter, 50 gram gist, 7eierdooiers, 4 eiwitten, 1 eetlepel vanillesuiker, 1 koffielepel Zout, 1 eetlepel rum,rozijnen, walnoten, cocosschilfers en Turks fruit (naar eigen smaak)
Voorbereiding 1. verwarm de melk
Bereidingswijze 1. Meng de gist met de helft van de melk (opgewarmd. en een beetje suiker 2. meng in een andere kom 3 lepels bloem met één glas warme melk 3. voeg de gist toe en meng goed 4. Laat rusten op wat bloem 5. Meng de eierdooiers met het zout en de suiker 6. Klop het eiwit stijf 7. Smelt de boter 8. voeg de dooiermix, de rest van de bloem, een glas warme melk en de eiwitten bij de gistmix 9. meng alles grondig 10. kneed het deeg voor een tiental minuten 11. voeg de olie, vanillesuiker en gesmolten boter toe 12. laat 2 uur rijzen 13. Vet de bakplaat goed in 14. kneed de extra's in het deeg 15. laat 40 minuten bakken
Ik steek al maanden af en toe vlees in de diepvries voor de kerst
Wendy 29 jaar woonachtige in Nijlen. 1 zoontje: Kiyan (9maanden) leefgeld: 250 per maand.
Wendy's vriend wilde niets meer met haar te maken hebben toen ze zwanger was, en de eigenaar van de brasserie waar ze als kok werkte, stuurde haar een week na bericht van haar zwangerschap een ontslagbrief.
Met kerstmis geef ik thuis een feestje voor mijn moeder, mijn halfbroertjes en twee alleenstaande vriendinnen van wie ik niet wil dat ze alleen thuis zitten die dag. Ik heb een kunstboom, slingers en lichtjes en zélfs een kerststalletje. Omdat ik weet dat december een dure maand is, dan komen de rekeningen van de verzekering voor het huis, mijn brommerke, de kabeldistributie heb ik de voorbije maanden al wat vlees gekocht en in de diepvries gestoken: kipfilet, worst, een biefstuk. Want ik wil graag, zoals de vorige jaren, gourmetten. Een kant-en-klare gourmetschotel kan ik me niet veroorloven, dus koop ik grotere stukken vlees die ik zelf in stukken snijd. Daarbij komen dan groenten en aardappelen. Die krijgen we genoeg bij Moeders voor Moeders.
Ik ga er ook voor zorgen dat er voor Kiyan en voor mijn kleinste halfbroertje iets onder de boom ligt. Voor mijn grotere half broer zal ik waarschijnlijk niets hebben. Zelf hoef ik niets. Ik heb niets nodig. Alleen - later - misschien een man, die een goede papa zal willen zijn voor Kiyan. Want het valt me af en toe zwaar alles alleen te dragen. Ik weet dat het mijn keuze was. Toen ik wist dat ik zwanger was, heb ik onmiddellijk mijn verantwoordelijkheid genomen: ik vertelde mijn vriend dat ik het kind alleen zou opvoeden en beloofde hem dat ik hem met rust zou laten.
Op dat moment wist ik echter nog niet dat ik mijn ontslag zou krijgen en dat ik zou moeten gaan leven van stempelgeld van iets meer dan 900. Dat terwijl mijn huur al 690 euro per maand is. Uiteraard zou ik werk kunnen zoeken, maar ik zit al maanden met een hernia. Het is mogelijk dat ik binnenkort geopereerd moet worden. Op steun van mijn familie hoef ik niet te rekenen.
Mijn vader zie ik zelden. Hij weet niet van mijn situatie en ik vertel het hem ook niet, hij zou er toch alleen maar op neerkijken. Mijn moeder leeft zelf van het OCMW en heeft uit een tweede relatie nog twee kinderen van 14 en 6. Ze is net uit haar huis gezet en woont nu voorlopig met de kinderen bij mij in. Sinds ik Kiyan heb, ga ik elke week naar Moeders voor Moeders. Ik durfde dat eerst niet. Ik voelde me een bedelaar, maar een vriendin trok me over de streep. Gelukkig, anders zou ik het niet rooien.
Alles wat ik nodig had voor Kiyan, heb ik van de Moeders. Een Maxi-Cosi, een bedje, een buggy, flesjes, fIesverwarmer, zelfs speelgoed. Ik kan hier Kiyan een warm badje geven. Dan krijg ik nog tien pampers gratis mee naar huis. Het is vooral door dat soort hulp dat ik eigenijk niets tekortkom. Soms sta ik ervan te kijken eveel ik met 40 of 50 euro per week kan doen.
Ik beperk me tot kleine aankopen bij de Aldi: limonade, pampers, tabak en af en toe een herlaadkaart voor mijn gsm. Ik heb ook niet veel nodig: ik zit de hele dag thuis. Mijn zoontje heeft alleen mij en ik alleen hém. Ik heb mijn verantwoordelijkheid genomen en ik wil en zal ervoor zorgen dat hij niets tekortkomt.
Hoteliers schenkt kerstdiner en overnachting, Wendy reageert enthousiast.
Gevangenen kunnen kiezen tussen foie gras en eendenborst met kerst
Gevangenen kunnen een portie ganzenlever bestellen.
Dit jaar kunnen de gevangenen in Lantin kiezen wat ze willen eten met kerstmis, tenminste gedetineerden die geld hebben om dat te betalen. Bestellen kan via de kantine en een traiteur levert alles netjes af in de gevangenis.
De prijs valt wel duurder uit dan in de winkel. Zo kunnen de gevangenen kiezen tussen kippenvleugeltjes, gerookte zalm, foie gras, eendenborst à l'orange of calamares. Wie het hele menu wil, betaalt 28,03 euro of meer dan het dubbele van in de winkel.
Wat de gevangenispot schaft op Kerstmis is nog niet bekend. Maar de directie belooft alvast dat het iets beter zal zijn dan op een gewone dag, wanneer er zo'n drie euro beschikbaar is per gevangene.belga/tdb
Je krijgt de kans om te schitteren op een podium, Leeuw! Misschien studeer je een kerststukje op je werk in, of zul je mensen entertainen? Je vindt je financiële situatie momenteel om te huilen. Natuurlijk heb je weer teveel uitgegeven aan kerstcadeautjes. Toch krijg je onverwachts een (eindejaars) bonus zodat je je budget weer wat kunt bijspijkeren.
"Als zevende verrassende coctail voor de feestdagen serveer ik de Red Boys Drunk"
Benodigdheden: 1 Hurricane glas 1 kwartje ananas 1 geconfijte kers Rietjes Crunched ijs 20 ml wodka 29 ml passoa 60 ml (versgeperst) ananassap 60 ml (versgeperst) sinaasappelsap
Hoe te maken? 1. Giet de wodka, sinaasappelsap en passoa bij elkaar 2. Schakei t! 3. Giet de mix over ijs 4. Giet het ananassap erover. 5. Werk af met een stukje ananas en kers.
Weekoverzicht alle artikels van 17 tot en met 23 december
Weekoverzicht van 17 t.em 23 december overzichtelijk alle artikels geschreven door: Yvette uit Kuurne en nog veel meer. Maak zelf de keuze welke schakelaar je aanklikt.
De budgetmeter tikt, maar de kerstlichtjes laat ik branden.
heidi 23 jaar woonachtige te Lier, 2 kinderen: Kenji (4 jaar) en Kyano (5 maanden), leefgeld: 100 per maand.
Heidi gaf haar studies op toen ze op haar negentiende trouwde met een dertien jaar oudere man. Toen ze zwanger was van haar jongste kindje, werd ze met haar bromfiets geschept door een wagen. Sindsdien is ze blijvend invalide en zal ze nooit meer kunnen werken. Haar man raakte als loodgieter driemaal betrokken in een faillissement. Bovendien is hij analfabeet en voor 33% invalide door een dubbele hernia. Heidi en haar man leven van zijn stempelgeld. Omdat ze inmiddels veel schulden hebben, hebben ze schuldbemiddeling aangevraagd.
Ik probeer me sterk te houden voor de kinderen, maar ik pieker veel. Altijd over geld. Het rare is dat ik met het weinige dat we hebben nog een beetje probeer te sparen, zodat ik bij speciale gelegenheden toch iets extra's kan kopen voor de kinderen. Mijn oudste ziet op school ook wat vriendjes krijgen. Zijn droom is een kinderlaptop. Onlangs verkochten ze er voor 25 euro bij de Aldi. Ik ben naar drie Aldi's geweest, allemaal te voet, maar ze waren overal uitverkocht.
Soms, als ik denk dat het een goede maand is, komen er weer rekeningen binnen. Een schooluitstapje: 6 euro. Voor iemand anders is dat misschien niet veel, maar voor mij wél. Om de twee maanden een schoolrekening van 30 à 40 euro. Die rekeningen moeten binnen de week betaald worden, want er zit een briefje bij dat je kind anders kraantjeswater krijgt. Zo'n vernedering ten overstaan van zijn vriendjes wil je je kind toch niet aandoen? Altijd en overal zoek ik het goedkoopste. Op een dag ben ik van alle producten die ik regelmatig koop in alle winkels in de buurt de prijs gaan noteren. Ik pluis alle foldertjes uit. Ik ken van alles de exacte prijs, tot twee cijfers na de komma. Ik weet precies hoe lang ik met een doos cornflakes toekom.
Mijn hoofd zit vol cijfers. Ik word er soms gék van, maar ik kan niet anders. Ik móét wel, maar soms ben ik dat zo beu! Ik droom ervan om eens in een gewone supermarkt te kunnen gaan winkelen en dingen uit de rekken te pakken zonder dat ik eerst prijzen moet vergelijken. We staan al zes jaar op de wachtlijst voor een sociale woning. We huren nu een appartement met één slaapkamer voor 450 euro. Mijn oudste slaapt in de bergruimte en Kyano slaapt bij ons op de kamer. Ik heb al naar de koning geschreven met de vraag of hij ervoor zou kunnen zorgen dat we sneller een sociale woning zouden kunnen krijgen. 'Hij zal zijn best doen', schrijft hij. Want van mijn familie moet ik het niet hebben.
Mijn echte vader bestaat niet meer voor mij. Mijn moeder heeft geld genoeg, maar géven doet ze me nooit iets. Als ik aan de grond zit, geeft ze me af en toe 10 euro, die ze beschouwt als een lening tot het stempelgeld op mijn rekening staat. Gelukkig kunnen we met kerst bij mijn moeder en stiefvader gaan eten, want geld voor een kerstdiner hebben we niet.
Een kerstboom. wel. En lichtjes.Maar niet te veel en ik ga ze zeker niet de hele tijd laten branden, want dan tikt het te veel aan op de budgetmeter! (lacht) Ja, ik probeer te blijven lachen. Hoe meer problemen, hoe harder ik ze probeer weg te lachen. En gelukkig heb ik een goede relatie. Ik krijg veel steun van mijn man.
Hoteliers schenkt kerstdiner en overnachting, Heidi reageert enthousiast.
Vorig jaar in december lanceerde innocent drinks het SuperOma project.
Door de innocent smoothies in bepaalde lunchrooms en broodjeszaken van mutsjes te voorzien, hoopte innocent een berg geld te verdienen voor het goede doel. Voor elke smoothie die met een mutsje werd verkocht, gaf innocent namelijk 0,50 aan Joka.
Na het succes vorig jaar heeft innocent drinks besloten om ook dit jaar haar smoothies van mutsjes te voorzien. Voor elke smoothie gaat terug 0,50 naar het goede doel Joka.
De goedgemutste smoothies worden sinds deze maand verkocht in een aantal lunchrooms en broodjeszaken, zoals The Foodmaker en Rob Fine Food.
Want als je ouder dan 50 bent... Zijn ontvoerders niet langer in je geïnteresseerd Bij een gijzeling word je waarschijnlijk als een van de eersten vrijgelaten Niemand verwacht van je dat je een brandend huis binnen rent. Mensen die je om 9 uur 's-avonds bellen vragen : "Heb ik je wakker gemaakt?" Niemand ziet jou met al je kwalen nog als een hypochonder.
Alle levenslessen heb je al geleerd Je zult veel van je kleren niet meer verslijten. Je mag op elk tijdstip eten dat jou uitkomt. Je kan leven zonder seks, maar niet zonder bril. Je gaat de verhalen over operaties van anderen zowaar waarderen.
Je raakt verwikkeld in discussies over pensioenregelingen. Snelheidslimieten zie je niet langer als een uitdaging. Je houdt je buik niet meer in, ongeacht wie er binnen komt. Je zingt mee met de muziek in het warenhuis. Je ogen kunnen niet slechter worden.
Je kunt niet meer van je fouten leren. Je hebt alle fouten immers al gemaakt. Je gewrichten voorspellen het weer beter dan het KMI. Je geheimen zijn veilig bij je vriendinnen. (vrienden)...Zij hebben ook het geheugen van een zeef. Je voorraad hersencellen begint je aantal vetrolletjes te benaderen Je kan je niet meer herinneren waar je deze lijst eerder hebt gelezen
Anja (32) uit Hoboken, 3 kinderen Nickita (9), Yannick (6) en Evi (18 maanden) Leefgeld 200 à 300 euro per maand ( na aftrek huishuur en vaste kosten).
Anja liep op haar zeventiende thuis weg omdat ze het gewelddadige gedrag van haar aan alcohol verslaafde vader niet langer kon aanzien. Ze trok in bij een vriend. Na de geboorte van Yannick kreeg ze een zware postnatale depressie: Ze werd van het ene ziekenhuis naar het andere gestuurd en kwam uiteindelijk in een vluchthuis terecht, omdat ook haar vriend haar sloeg. Toen Yannick twee was, besloot ze alleen te gaan wonen. Ze leefde van het OCMW en van een invaliditeitsuitkering. Het leven scheen Anja weer even toe te lachen toen ze een nieuwe man leerde kennen. Die liet haar in de steek voor een andere vrouw toen ze drie maanden zwanger was van Evi.
Wat ik met Kerstmis ga doen? Ik weet het nog niet. Ik heb weinig vrienden en mijn familieleden hebben elk hun eigen leven. Geld voor een feestmaal heb ik niet. Ik ga misschien pannenkoeken bakken voor de kindjes, ik ben er nog niet uit. Ik heb nog een plastic boom met lichtjes, dat geeft toch wat warmte in huis. Cadeautjes zullen daar niet onder liggen. Maar cadeautjes en lekker eten zijn voor mij niet de essentie van Kerstmis. Kerstmis gaat over vrede, warmte en liefde. Gezellig samenzijn. Dát doet bij mij het meest pijn. Ik heb dat nooit gekend, die geborgenheid van een familie, en dat wil ik mijn kinderen geven. We zullen samen spelletjes spelen en elkaar knuffelen.
Achteraf beschouwd was ik veel te jong toen ik mijn eerste kindje kreeg. Ik was zelf nog een kind, op zoek naar geborgenheid en liefde. Mijn postnatale depressie was heel diep, ik neem nog altijd antidepressiva en angstremmers. Ik heb nog schulden van onbetaalde ziekenhuisfacturen in de periode van mijn postnatale depressie. Via een schuldbemiddelaar krijg ik 200 à 300 euro per maand voor eten, kleren en medische zorgen. Als ik naar de Aldi ga, is dat altijd met een rekenmachientje in mijn hand om er zeker van te zijn dat ik niet te veel uitgeef. Mijn oudste dochter is sinds mijn eerste ziekenhuisopname geplaatst bij een pleegggezin. Toen ik haar als peuter moest afstaan, was dat hartverscheurend, maar in de loop der jaren heb ik me ermee verzoend. Misschien is het beter voor haar. Ze heeft goede pleegouders en is materieel uiteraard verwend. Dat maakt het voor mij lastig, en toch is het elke keer een feest als ze me komt bezoeken.
Ik haal al negen jaar elke dinsdag een voedselpakket op bij Moeders voor Moeders. Ik verheug me er elke week weer op, benieuwd wat er in zal zitten. Ook van de nonnetjes krijg ik regelmatig iets toegestopt: wat verse groenten, wat extra melk. Daar kan ik voor mezelf ook kleren kopen. Een broek en een trui voor één euro, uit zakken die mensen aan de deur zetten. Honger hebben we niet, al eten we op het einde van de maand soms enkel rijst of spaghetti met tomatensaus. En als het héél erg is, zijn er altijd boterhammen met confituur.
Sinds een tijdje heb ik weer een betere band met de vader van mijn twee oudste kinderen. Hij is in therapie gegaan voor zijn gewelddadige gedrag en is liever geworden. Hij is de enige op wiens schouder ik af en toe kan uithuilen. Hij neemt me soms mee naar de Lidi om eten voor de kinderen te kopen. Met mijn familie heb ik weinig contact. Mijn moeder bekommert zich niet om me. Soms, als ik écht niet meer weet van welk hout pijlen maken, stopt ze me 10 euro toe. Dan schaam ik me vreselijk. Omdat ik niet zélf voor mijn kindjes kan zorgen. Hoe vaak moet ik niet zeggen: Nee, mama heeft geen centjes. Mijn kinderen zijn daar al aan gewend, maar dat blijft knagen bij mij.
Ik zit altijd thuis. Geld voor de bioscoop of zo heb ik niet. Ik ga nooit op vakantie. Via het OCMW ben ik met de kinderen één keer een dag naar zee en naar de dierentuin kunnen gaan. Dat was héél tof. Ik heb wel een hobby: borduren. Dat is niet duur en dat kan ik thuis doen. Ja, ik huil veel. En 's avonds en 's nachts zit ik te piekeren. Soms droom ik dat ik een job heb als schoonmaakster en dat ik mijn kinderen eens iets extra kan geven. Nog een paar jaartjes, dan lukt dat misschien.
Hoteliers schenkt kerstdiner en overnachting, Anja reageert enthousiast.
Kerst is een gezellig, warm familiefeest. Althans, dat zou het moeten zijn. Vaak echter regeert de kerststress: verplichtingen bij familie, lekkere diners verzorgen en kaarten versturen. Hoe zorg je dat kerst leuk blijft?
Tips van psychologe Annemiek Godefrooy. Hoe houden we de feestdagen leuk?
Het grote 'moeten' Een goed kerstfeest brengt nogal wat verwachtingen met zich mee: een exclusief diner, feestelijke aankleding en een flinke dosis gezelligheid. Als dat niet lukt, dan doe je iets fout. Tenminste, dat zouden anderen dan van je kunnen denken. Volgens Annemiek Godefrooy, werkzaam bij de Radboud Universiteit, zit daar de meeste spanning: "Mensen denken voor de ander en voelen zich overgeleverd aan de verplichtingen en tradities die bij kerst horen. Ze denken dat ze kerst op een bepaalde manier moeten vieren en dat levert stress op." Hoe perfecter het plaatje in je hoofd is, hoe meer het je stoort als iets daar niet aan voldoet. Dus mopper je tegen familieleden over hun kledingkeuze en de kringen in het damasten tafelkleed. Meer dan je normaal zou doen.
Zo 'hoort' het En dan zijn er nog verplichtingen naar anderen toe. Je moet op bezoek komen en spendeert lange, saaie uren op de bank. Je doet wat je denkt dat hoort. Met kerst moeten we bijvoorbeeld altijd kaarten, of het wintercircus kijken. Omdat dat helemaal niet is wat je zelf wilt, is er niks aan, legt Godefrooy uit. Ook kan het moeilijk zijn om je weer te moeten aanpassen aan de regels van vroeger. Terwijl je je eigen leven heel anders inricht. Vrijheid van handelen verdwijnt hierdoor volledig.
Blijf bij jezelf Dus: schud die verplichtingen van je af. Laat je niet teveel leiden door wat er van je verwacht wordt. Natuurlijk zul je de verplichte bezoekjes moeten doen, maar zorg dat je ook aan jezelf denkt. Doe ook dingen die je zelf leuk vindt. Godefrooy benadrukt dat je kunt kiezen. Als je geen stress wilt, dan kies je daar gewoon voor. "Doen wat hoort levert zoveel stress op. Dus moet je je eigen keuzes maken."
Praktische adviezen Dat klinkt prachtig, je eigen keuzes maken. Maar wat betekent dit concreet voor komende kerstdagen? Enkele praktische adviezen:
Kom vooral niet te vroeg. Schuif aan voor de borrel en niet voor de brunch. Dan hoef je niet de hele dag met je (schoon-)familie te zijn, als je dat moeilijk vindt. Houd de middag lekker voor jezelf. Of knijp er even tussenuit voor een ommetje, maar wees op tijd terug voor het diner. Ga voor een succesrecept als je zelf kookt. Een ingewikkeld recept levert veel extra spanning op en is gedoemd te mislukken. Het vertrouwde recept lukt zeker en iedereen vindt het lekker. Voeg eventueel iets extras toe voor de feestelijkheid.
Doe een verrassend voorstel. Natuurlijk kun je zoals elk jaar gaan Mens-erger-je-nieten, maar waarom maak je niet een frisse boswandeling? Verzin andere dingen om te doen, gewoon waar je op dat moment zin in hebt. Anderen zullen je er dankbaar voor zijn. Laat het komen zoals het komt. Je kan heel hard proberen te voorkomen dat er ruzie ontstaat. Maar hoe harder je het probeert, hoe meer het in de lucht hangt. Probeer maar eens niet te denken aan een roze olifant. Juist dan denk je er aan! Dus accepteer hoe het gaat, het hoort er gewoon bij, of het kerstmis is of niet. Voor de mensen die echt geen tussenweg kunnen bewandelen: boek een vakantie, ver weg van alle kerststress!
Het kerstdorp van Luik is niet alleen het grootste van België, maar ook het oudste.
Al van bij de start is wat eigenlijk een klassieke kerstmarkt had moeten zijn, uitgegroeid tot een heel dorp.
Er is een dorpsraad die bestaat uit een burgemeester, schepenen en raadsleden die instaan voor de folkloristische aspect van het dorpsleven. En dan is er de schikking met straatjes en steegjes, met pleintjes die worden opgeluisterd door een gemeentehuis en een kerk.
In navolging van de oude Germaanse kerstmarkttraditie creëert het Kerstdorp van Luik in het hartje van de stad een magische en toverachtige sfeer die eigen is aan Kerstmis. Toch blijft Luik ook trouw aan zijn Latijnse karakter met de wedstrijd van de Dorpsraad en de talrijke houten chalets. Bovendien is de sfeer in het kerstdorp feestelijk en gemoedelijk.
Na 21 jaar is het kerstdorp van Luik omwille van zijn omvang, duur en sfeer uitgegroeid tot de belangrijkste kerstmarkt van België. Ieder jaar trekt het Kerstdorp met zijn 190 chalets naar schatting meer dan één miljoen bezoekers waaronder steeds meer buitenlanders.
Het Luikse kerstdorp is open tot 30 december op Place du Marché in Luik.
