In de onherbergzame Afar-regio in Ethiopië zijn al meer overblijfselen van mensachtigen gevonden en nu is er dus Australopithecus deyiremeda, wat betekent "zuidelijke aap" (Australopithecus) en "nauw familielid" in de taal van de bewoners van de Afar.

De wetenschappers vonden kaken en tanden die totaal verschillend waren van alle andere overblijfselen die men tot nog toe gevonden heeft. Aangenomen wordt dat ze toebehoorden aan vier individuen, die zowel aapachtige als mensachtige kenmerken zullen gehad hebben.

"We hebben nauwgezet de anatomie en de morfologie - de vorm en de bouw - van de tanden en de boven- en onderkaken bekeken, en we hebben belangrijke verschillen gevonden", zei hoofdonderzoeker doctor Yohannes Haile-Selassie van het Cleveland Museum of Natural History aan de BBC. "Deze nieuwe soort heeft zeer krachtige kaken. Daarnaast zien we dat deze nieuwe soort kleinere tanden had. De hoektand is erg klein - kleiner dan bij alle bekende mensachtigen die we tot nu toe beschreven hebben."

De studie over de nieuwe mensachtige is gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift "Nature".

De ouderdom van de overblijfselen, tussen 3,5 en 3,3 miljoen jaar, betekent dat Australopithecus deyiremeda een van vier verschillende soorten mensachtigen was die tegelijkertijd op de aarde leefden.

De bekendste van die mogelijke voorouders is Australopithecus afarensis - de beroemde "Lucy" - die tussen 3,8 en 2,9 miljoen jaar geleden leefde, en waarvan vroeger gedacht werd dat hij onze directe voorouder was.

Sindsdien is in Tsjaad in 1995 echter een andere soort mensachtige gevonden, Australophitecus bahrelghazali, in 2001 werd in Kenia Kenyanthropus platyops gevonden, en nu is er Australopithecus deyiremeda, wat laat veronderstellen dat er verschillende soorten tegelijkertijd leefden.

Sommige onderzoekers betwisten dat de verschillende gedeeltelijke overblijfselen die gevonden zijn, echt tot verschillende soorten behoren, vooral in het geval van Australopithes bahrelghazali, waarvan slechts een paar tanden en een deel van een kaak gevonden zijn.

Maar volgens doctor Haile-Selassie was het begin van de evolutie van de mens waarschijnlijk verrassend complex: "Historisch gezien dachten we dat er maar een afstammingslijn was, een primitieve voorouder - in dit geval Australopithecus afarensis, Lucy, die de volgende voorouder heeft voortgebracht, omdat we niet beschikten over het fossiele bewijs dat aantoonde dat er diversiteit was onder de mensachtigen gedurende het midden van het Plioceen (de periode van 3,3 tot 3 miljoen jaar geleden)."

"De hypothese van een lineaire evolutie moet herzien worden. En nu met de ontdekking van meer soorten, zoals deze nieuwe, is er nog een andere soort die rondloopt op aarde. Dit betekent dat we veel soorten hebben die kunnen leiden tot latere mensachtigen, ook tot ons eigen geslacht Homo."

Haile-Selassie zei dat we nog meer fossielen moeten opgraven, om beter te begrijpen welke weg de menselijke evolutie gevolgd heeft. Hij voegde er aan toe dat het vinden van bijkomende overblijfselen onderzoekers ook kan helpen om na te gaan hoe de verschillende soorten naast elkaar leefden, of ze zich vermengden of elkaar vermeden, en hoe ze voedsel en andere hulpbronnen al dan niet deelden.

http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/wetenschap/1.2355087

De zegelafdruk op de scherf toont een ritueel van een hiërogamie, een "heilig huwelijk" tussen een koning en godin in Mesopotamië. Er zijn twee zittende figuren te zien die een lier bespelen, de voorloper van de harp. Het tafereel werd gedrukt met een rolzegel.

Het fragment werd al in 1970 gevonden en maakte deel uit van een grote opslagkruik. Volgens de archeologen van de Israel Antiquities Authority illustreert de zegelafdruk een complex ritueel dat in Mesopotamië bekend stond als het "heilig huwelijk".

Tijdens zo'n ceremonie ging de koning op bezoek in de tempel voor een symbolische verbintenis met de godin, vertegenwoordigd door de hogepriesteres. Er was een banket, er werd muziek gemaakt en gedanst en de koning had seks met de priesteres(sen). Het gevonden fragment geeft een "nooit geziene" kijk op het muzikale aspect van dergelijke antieke ceremonies.

"Het is de eerste keer dat we op een fragment uit het derde millennium voor Christus duidelijk een figuur kunnen identificeren die een instrument bespeelt", zeggen de archeologen in The Jerusalem Post. Uit dezelfde periode werden wel al afdrukken van taferelen met dansende figuren gevonden.

Het artefact zal tentoongesteld worden aan de Hebreeuwse Universiteit, tijdens het archeologische symposium met de tot de verbeelding sprekende titel "Sex, drugs and rock & roll".