Als er ooit nog een toekomst is, dan leest onze jeugd het volgende in de geschiedenisboeken: In Nederland hebben veel opstanden en demonstraties plaats gevonden, eveneens onze Vlaamse buren in België hebben heel wat onderdrukking te verduren gehad. We gaan terug naar het jaar 1886 waar in onze hoofdstad Amsterdam op 25 en 26 juli zware gevechten plaatsvonden tussen politie, leger en inwoners van de aloude gezellige volkswijk "De Jordaan" Uiteindelijk kostte het zogeheten Palingoproer aan 25 burgers het leven en tevens vielen er veel gewonden onder de burgers en eveneens onder de vertegenwoordigers van het Wettelijk Gezag. De Rokersopstand van 2009 begon tijdens de Carnavalsdagen in de stad Oss waar men zich in een twintigtal Horecabedrijven niet wenste te houden aan het Rookverbod in openbare gelegenheden. Politieagenten te Oss die de opdracht gekregen hadden hier subiet een einde aan te maken, negeerden aanvankelijk de opdracht van hun superieuren, zodat het leger ingeschakeld werd om op te treden. Wat niet verwacht werd, was dat de caféhouders goed voorbereid waren en in enkele lokaliteiten ging de strijd zo ver dat er een honderdtal 'doden' te betreuren vielen en dit vnl. aan de kant van het Wettelijk Gezag. Deze Rokersopstand heeft tot gevolg gehad dat de politieke partijen van Geert wilders en Rita Verdonk bij de Statenverkiezingen van 2010 een grote meerderheid binnen de Volksvertegenwoordiging wisten binnen te halen en grote partijen als het CDA en de Partij van de Arbeid volledig van de baan waren. In België was het Filip Dewinter die met zijn Vlaams Belang een grote meerderheid wist te behalen, en dit eveneens onder de vele Vlaamse emigranten in Wallonië. De opstand in Nederland sloeg wereldwijd over naar alle grote wereldsteden en landen en zorgde voor vele politieke wisselingen van de wacht binnen geheel Europa.

Commentaar van de schrijver: "Beste Regeringsleiders, waar zijn jullie mee bezig"? Van allerlei pietluttige wetjes zetten jullie in elkaar, van alles en nog wat verbieden jullie aan de gewone burger en het een is nog tegenstrijdiger dan het het andere. Waarom gaan jullie de jeugd en ouderen proberen weg te jagen van allerlei zogeheten hangplaatsen en zitjes in de stad of dorp door er gevaarlijke wegjaag apparatuur te plaatsen, de zogenaamde "mosquito's", die in een andere betekenis als zijnde een bepaald soort vliegtuig ons in de oorlogsjaren 40-45 wel bekend was, maar in deze nieuwe vorm totaal tegen regels uit onze Grondwet"?-! Breek liever, nu de olieprijzen zo laag zijn, het Herenakkoord van 40 jaar terug met de grote oliemaatschappijen open en zorg dat de aan de olieprijs gekoppelde gasprijs omlaag gaat! Daarmee krijg je geen zware files op de wegen, zoals nu met de gezakte benzineprijs wel het geval is, wat tot gevolg heeft dat mensen te laat op hun afspraak in het ziekenhuis arriveren of op hun werk! Doe ook eens wat aan die onderkruipers die de arbeidsmarkt kapot gemaakt hebben met hun graaizucht en binnen onze Europese landen gezorgd hebben voor een grote economische terugslag, waarvan de gevolgen naar ik verwacht in maart 2009 duidelijk merkbaar zullen zijn in de vorm van een grote werkloosheid. Iedereen noemt zich tegenwoordig op grond van bepaalde studies expert op alle gebied en niemand heeft een luisterend oor voor ervaren ouderen die de aloude strijd voor recht en rechtvaardigheid heel hun leven in hun vaandel hebben staan gehad, waarvan dankzij hun doorzettingsvermogen velen hebben geprofiteerd, terwijl ze zelf vaak door hun acties en moed maatschappelijk teruggezet zijn. Vergeet niet beste studiebollen dat alleen de stelling van Pythagoras overeind gebleven is en alle studies vaak denkwijzen van bepaalde professoren zijn of gangbare stromingen die in deze tijd onderwezen worden, maar geen houvast bieden aan een gezonde toekomst op wat voor terrein dit ook wezen mag! 

Inzetfoto is van het Palingoproer in Amsterdamse Jordaan 

DE HELE MAATSCHAPPIJ IS EEN DRAAIMOLEN!
               
          BOVEN VLAK NA DE DOOD VAN EEN OUDE KENNIS!
               
               .
                  ZONDER FILES SAMEN UIT-SAMEN THUIS!

21-11-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Afgelopen vrijdagmiddag zat ik in de bus van Nijmegen naar Angeren waar ik een op leeftijd zijnde oude man ontmoette die zich voorstelde als Björn Sietsema  en helemaal van Buren (Ameland)  af was komen reizen om een afscheidsreceptie van een oude collega, waarmee hij als bouwopzichter destijds in Wolvega nog mee had gewerkt, bij te wonen. Hij vertelde me dat hij de Tweede Wereldoorlog nog had meegemaakt, verschillende keren onder verhoor van de Duitsers was geweest en daar trauma's van opgelopen had. De huidige crisis op economisch gebied had hij voor jaren terug al voorspeld. Door bijna niemand onderkend was volgens mijnheer Sietsema dat het bedrijfsleven grote veranderde vormen ondergaan heeft. Er waren fusies, onze Nutsbedrijven werden als oud papier verhandeld, alles werd in dit digitale tijdperk onoverzichtelijk en beheerd door managers en lieden met economische opleidingen zonder enige echte zakelijke achtergrond en voldoende praktijkervaring. Op scholen werden volgens mijn interessante zegsman, om maar bij de onderbouw te beginnen, leraren bouwkunde aangesteld, die zelfs nog geen troffel in de hand vast konden houden om een eenvoudig tuinmuurtje te metselen. Aan Hogescholen liepen leraren in de economie rond die, als ze zelf een bedrijf zouden opstarten binnen een jaar failliet waren. Praktische kennis bestond volgens Sietsema allang niet meer en wáár zie je tegenwoordig nog bazen met een menselijk gezicht rondlopen die hun bedrijf van a tot z kennen, omdat ze er als knecht begonnen zijn en het tot baas gebracht hebben? Echt bij het bedrijf betrokken sociale bedrijfsleiders bestaan niet meer. Veelal zijn het pas afgestudeerde in spijkerbroeklopende studenten in de economie en nú plots strak in het pak zittende heertjes die zich manager noemen, zich ontpoppen als moderne slavendrijvers en met het personeel omgaan als in 40-45 de kampleiders met onschuldige gevangenen in de concentratiekampen. In mijn ogen zijn het uitbuiters en oplichters, Evert! Niet alleen hier in Holland máár ook ver buiten onze grenzen kende hij verschillende van deze bedrijven, zelfs een grote unit op woongebied, waarvan de directeur zich pas verheven had tot hoofddirecteur met een netto salaris van 15000 euro per maand, binnenkort met pensioen gaat  en veelal verblijft in een lux chalet in Oostenrijk of Spanje overgehouden aan de vele leuke contacten met vastgoedmagnaten. Zijn woonstichting was voor jan en alleman altijd een populair inlooplokaal geweest waar een personeelslid of huurder met problemen direct binnen kon wandelen, ware het niet dat er niet bijgezegd werd dat de toegang geblokkeerd werd door een paar kenaus van vrouwen, die mijn gesprekspartner deden denken aan Ilse Koch en Irma Grese resp. uit de concentratiekampen Buchenwald, Majdanek, Ravensbrück en Auschwitz-Birkenau. Hauptaufseherinnen met verstarde pokerachtige gezichten, die er niet voor schroomden om hun gevangenen dood te knuppelen of ze een nekschot te geven. Met dezelfde mentaliteit waren deze dames volgens Sietsema ook behept. Bevriend waren ze met veelal gasten van hetzelfde kaliber en wat hem zo voor het hoofd stoottte was dat dit mensen waren, waarvan de ouders in 40-45 letterlijk en figuurlijk zich gedroegen als hielenlikkers van de Duitse bezetters. Verschillende van Sietsema's familieleden waren in de kampen vermoord en hijzelf was als elfjarig jongetje tweemaal onder verhoor geweest van de Grünen Polizei en dóór, let wel, Nederlandse politieagenten in elkaar getimmerd. Deze antichristenen en zogenaamde beschermers van normen en waarden zullen bij een Derde Wereldoorlog die binnenkort uitbreekt én onzichtbaar gevoerd gaat worden en bestuurd door duivelse machten die met chemische, bacteriologische en allesvernietigende sabotagedaden het dagelijks leefklimaat volledig terroriseren niet gespaard worden. Wat kan de mensheid hiertegen ondernemen? Ze kunnen overal wel een schild omheen bouwen, maar slaan al op de vlucht als ze door moeder natuur met een stormpje verrast worden. Regering en Nutsbedrijven zullen het eerst aangepakt worden. Niemand voelt zich, zoals in mijn tijd aldus Sietsema, nog betrokken bij zijn of haar bedrijf. Het lagere personeel niet door de verpeste sfeer binnen de diverse units en concerns én doordat bijna niemand meer een eigen bedrijf heeft zijn het de managers die het één na het andere bedrijf uitmelken en er dan met de buit vandoor gaan. Zij zijn de schuldigen van de economische crisis! Valt er nog wat te redden Sietsema? Wereldwijd, Evert moeten we overgaan om alle bezittingen van mensen die zich door graaizucht verrijkt hebben verbeurd te verklaren en ze laten werken totdat ze neusgaten als een olifant krijgen! Tot ziens Evert, hier in Doornenburg bij Van Kol moet ik volgens de routebeschrijving uitstappen, goede reis verder naar Angeren! De inzetfoto stelt baas strak in het pak en "zonder gezicht" voor.
ALLEGORISCHE GEDACHTEGANG HIEROVER

LEUK BERGCHALET MET VEILIGE WINTEROPSLAG!

ONVOORSTELBARE OORLOGSMISDADIGERS!

IN SPANJE STAAN OOK HELE MOOIE HUIZEN!



HIELEN ZIJN ERG KWETSBAAR, DÚS BESCHERMEN!

OOK IN OORLOGSTIJD WAS ER POLITIE!

CRIMINALITEITSGRAADMETER WITTE BOORDEN

BOVEN DE CIJFERS! ONDER DE UITKOMST!

18-11-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Van de een op de andere dag was het voor een half jaartje terug gebeurd met het schrijven van een reactie op het Web van onze partijvoorzitter Jan Marijnissen. Veel van die geschreven stukjes heb ik bewaard en nú we het de laatste tijd veel over wapenleveranties aan andere landen  hebben, oorlogstuig en dies wat meer, wil ik u deze reactie van maart 2008 niet onthouden:

Op papier staat Nederland op plaats 5 als het om wapenleveranties gaat. Dat komt, omdat er nog heel veel wapens via geheime achterdeurtjes verdwijnen. In werkelijkheid zijn wij van oudsher af de grootste wapenleverancier ter wereld.
Wat voor oorlogen er ook geweest zijn of mogelijk op korte termijn gaan plaatsvinden, overal zijn wij als handelsland er als de kippen bij om zaken te doen: Aangepaste handwapens voor kindsoldaten, bommen in elke gewenste maat, nucleaire wapens, munitie voor alle soorten handvuurwapens, kanonnen, gifgassen en van alles en nog wat:"Het maakt ons allemaal niets uit"! Het is 25 jaar geleden dat we een demonstratie tegen de aanwezigheid van kernwapens in ons land  gehouden hebben, waarbij bijna tweehonderdduizend mensen op het Maliveld bijeengekomen zijn om te protesteren, én wat hebben we ermee bereikt? Alles is gewoon bij het oude gebleven en niemand hoor je erover praten dat er nog steeds vier gevaarlijke opslagplaatsen van atoomwapens en chemische wapens zijn en er nog altijd enkele vliegtuigen op Welschap bij Eindhoven staan met geladen kernbommen én misschien ben ik wel één van de weinigen die op papier hun stem verheffen en er nog uitgebreid over schrijf. In Enschede had ons leger bij een vuurwerkfabriek destijds AP-23 mijnen opgeslagen, nooit is er een uitgebreid onderzoek naar de oorzaak van de verschrikkelijke vuurwerkramp daar geweest. In landen waar onze militairen voor "vredesmissies" ingeschakeld zijn, worden we door onze tegenstanders met hier in Holland gefabriceerde wapens of afgedankt oud wapentuig  bestreden. Veel miljonairs hier in Holland zijn rijk geworden door beleggingen in de wapenhandel. Wie deed en doet er zoal mee om onze wapenhandel florerend te houden? Ongetwijfeld is onze premier bekend met een van Hollands meest bekende theologen uit de tijd van de Reformatie prof. Arminius die stamde uit een familie van wapenfabrikanten en een van de grootste voormannen is van de Remonstranten. Liever had ik gezien dat hij zich uit Christelijke overweging als demonstrant geposteerd had voor de wapenfabriek van zijn vader. Omdat er een berg geld mee te verdienen is bemoeien van allerlei financiële instellingen, zoals het Bankwezen, Pensioenfondsen, alle Beleggingsmaatschappijen, zelfs Ambassades en  twijfelachtige bemiddelinsbureaus zich met de wapenindustrie en het hele nevengebeuren. Als het om de wapenhandel gaat zijn wij Hollanders de grootste lobbyactivisten ter wereld. We hebben voor alle pietluttigheden wetjes uitgevonden maar een vastomlijnde Wet met betrekking tot de wapenhandel en fabricage daarvan kennen we niet. Nergens staan in de hele wereld hiervoor gedragscodes opgetekend. Nederland, doe je best! Op de inzetfoto links bovenin ziet U prof. Arminius, die evenals onze Christelijke Regering veel waarde hechtte aan het begrip "normen en waarden"!

15-11-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Op 22 juli 1941 startte de Operatie Barbarossa, genoemd naar een keizer uit het HH. Romeinse Rijk. Hitler  wou die "Ketterse Russen" eens laten weten wie in Europa de lakens uitdeelde. Er was een plan bedacht om korte metten met Rusland te maken. Dat dit Napoleon niet gelukt was prima, maar bij übermens Adolf......nee, dat was ondenkbaar! Door de Duitsers werden drie legerkorpsen aan de Noord en Zuidkant ingezet. Centraal moest het Middenkorps zorgen voor een doorbraak richting Moskou. Bijna alle Pantsereenheden rukten aan de flanken op om de Russen in de tang te nemen. De Duitse Inlichtingendienst had Hitler gegevens verstrekt die ver van de werkelijkheid afweken en een beeld gaven dat de Russen over een zwak leger beschikten. In werkelijkheid hadden de Russen dubbel zoveel manschappen als de Duitsers. Aan tanks en veldartillerie bechikten ze over zesmaal zoveel materieel als de Duitsers. Geografisch was Rusland met zijn vele steppen, grote vlaktes, moerassen en veel kleine riviertjes en watergangen een bijna onneembaar land. Overal in de veroverde gebieden was men om de orde te kunnen handhaven verplicht grote bezettingseenheden achter te laten. Vandaag zie je het in Irak en Afghanistan hoe moeilijk het is een veroverd gebied onder controle te houden en van wederopbouw komt helemaal niets terecht! Toch lukte het de Duitsers om snel een groot gebied in hun bezit te krijgen en op een gegeven moment toen de Duitsers Kiev en Smolensk hadden ingenomen werd het Stalin toch wat te benauwd en deed hij Hitler een aanbod dat inhield dat Duitsland de veroverde gebieden mocht houden en wenste hij een vredespact af te sluiten. Hitler verwierp dit voorstel en zette de strijd gewoon voort. Door inzet van vrouwelijk personeel draaiden de Russische munitiefabrieken op volle toeren, terwijl hun mannen zich volledig inzetten door zich aan te melden bij het Russische leger. Toen op een gegeven moment het Duitse Zesde Legerkorps onder leiding van Friedrich von Paulus ingesloten raakte en Hitler een uitbraak verbood met de opdracht "Blijf waar je bent en verdedig je op die plaats" en zichzelf met zijn grootheidswaan bevorderd had tot Oberbefehlshaber over alle Duitse troepen brak bij von Paulus alle moreel om nog verder te vechten. Strenge vorst, naderhand dooi, overal vastgelopen voertuigen in de Russische modder en uitgeputte manschappen deden von Paulus besluiten zich over te geven. Op 31 januari 1943 verloor Duitsland de Slag om Stalingrad en op 31 juli 1943 moesten zij ook Koersk opgeven en was de strijd in Rusland in het voordeel van Stalin beslecht. Aan het Oostfront is zowel door Duitsers alsmede Russen verschrikkelijk hard gevochten en miljoenen burgers en soldaten hebben in deze heroïsche strijd het leven verloren. Bij de huidige reünies van oud-strijders aan het Oostfront mag het tegenwoordig zowel  aan Duitse alsmede aan Russische kant er gezellig toe gaan, wat niet wegneemt, dat we ook moeten blijven herdenken de gevallenen en zeker begaan blijven met de achterblijvers waarvan velen nú drie geslachten verder er nog trauma's aan overgehouden hebben. 

14-11-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

In ons land vind je in gebieden waar veel oorlogshandelingen hebben plaatsgevonden nog veel munitie in de grond en ook op zee en in sommige kanalen, rivieren en kolkjes is volop gedumpt. Hier te lande gaat het veelal om achtergelaten oorlogsmateriaal uit de Tweede Wereldoorlog en mannen van de EOD  zijn nog dagelijks bezig met het opruimen  en onschadelijk maken hiervan. In België is men niet alleen bezig oorlogstuig uit de Tweede Wereldoorlog  op te sporen, máár anno 2008 zijn er bovendien een zestigtal experts dagelijks aan de gang met het verwijderen van blindgangers en lekkende gasgranaten uit de eerste Wereldoorlog. In de Grote Oorlog van 1914-1918 werden bij de eerste gifaanval van de Duitsers duizenden Franse en Algerijnse militairen getroffen. Het eerste gas werd in grote vaten aangevoerd  en als de wind gunstig stond naar de vijand toe geblazen. De Engelsen die op een gegeven moment gifgas gestopt hadden in lege Duitse vaten en dit naar de Duitse linies wilden sturen werden door eigen gas bestookt, doordat ze de pech hadden dat bij het moment van loslaten plotseling de wind gedraaid was. Later werden er van alle gassoorten in granaten gestopt die dan afgevuurd werden naar de vijand in het achterland. Wat waren dat voor soorten gas? Bij een aanval op Ieper werd bvb chloorgas gebruikt, waarvan bij inademing 0,0085 procent dodelijk is; dit is minder dan één miligram! Fosgeen is nog giftiger en dan hebben we nog het beruchte mosterdgas dat longen en huid aantast. In de Belgische Domeinplaats Houthulst liggen nog veel gifgasgranaten met mosterdgas opgeslagen en tot op heden heeft niemand een procédé uitgevonden om ze te ontmantelen. Omdat alle in water oplosbare gassen wel onschadelijk gemaakt kunnen worden en men hiervoor sinds enkele jaren een machine ter beschikking heeft, zullen op de duur dit soort gave projectielen wel onschadelijk gemaakt zijn. Zorgen moeten we ons maken over in de grond zittende roestige gifgasgranaten die aan het lekken zijn geslagen. Op plaatsen in het Vlaamse land waar geen grassprietje meer groeit en alles dor en kaal begint te worden, dáár zitten die gemene roestige en door de tand des tijd aangetaste granaten. Ook in de Noordzee van de Belgische kust is veel munitie gestort en grote hoeveelheden mosterdgranaten liggen een halve meter of iets meer onder de zandbanken op zee; zó bvb op de zogeheten Paardenmarkt in de buurt van Knokke. De ene deskundige beweert dat het allemaal geen kwaad kan en de andere spreekt van levensbedreigende situaties. Vreemd vind ik het wel dat op die plaatsen allemaal gele bakens staan en op vaar en viskaarten staan rode ankertjes en andere tekens die zeggen dat daar niet gevaren of gevist mag worden. Wenselijk zou het in ieder geval moeten zijn dat er langs deze kuststrook met veel toerisme meetstations moeten komen. Ik weet niet hoe het bij U overkomt, maar alle uitvinders van levensbedeigende gassen of dit nu nies of zenuwgas of iets anders was, hebben de Nobelprijs voor de Vrede ontvangen. Hierbij noem ik dan uit die tijd professor Walter Ernst, Dr. Fritz Haber, Dr. Gustav Hertz, Dr. James Franck en Dr. Otto Hahn. Dr Fritz Haber, een Duitse Jood, is in 1933 toen Adolf Hitler aan het bewind kwam naar Engeland gevlucht en het lugubere daarvan is dat hij in Engeland dagelijks nog slachtoffers tegenkwam van zijn eigen chloorgasuitvinding. Vergeten zullen we ook nooit die miljoenen onschuldige slachtoffers van het Nazi bewind die in de gaskamers van de concentratiekampen vergast zijn met het beruchte Zyklon B en ook die extremistische aanval met het zenuwgas Sarin van een of andere sekte in 1995 op een metrotrein  in Tokio met 15 dodelijke slachtoffers en 500 gewonden zullen we nooit en te nimmer vergeten. Andere gevaarlijke gifgassen zijn Samun, Nitabun en VX. Echt onbeschrijfelijk is de verschrikkelijke gifgasdood en daarom treden we hierover niet in details. De mensheid beschikt over een heel gemeen atoom, biologisch en chemisch wapenarsenaal, óók hier in Nederland zijn een viertal opslagplaatsen. Wereldwijd bekommeren de meeste mensen zich alleen om hun eigen welzijn en dat van hun gezin en familie en vaak heeft de doorsnee burger geen enkel besef van de vele gevaren die hem of haar omringen.Bedenk dan dit: "Ook uw persoonlijke gegevens liggen op straat te grabbel of zijn overal te koop"! Bovendien is het met die digitale persoonlijke gegevensopslag in databanken voor computertechneuten en extremistische hackers een fluitje van een cent om te kijken waar ze straks moeten wezen om de zaak te ontregelen en te vernietigen. Gisteren heb ik de hele dag een expert over de vloer gehad die van allerlei mankementen en infecties op mijn computer aantrof die nú driedubbel beveiligd is, behalve tegen een A-B-C--oorlog! Op onderstaande foto's ziet u een opslagplaats van gifgasgranaten te Houthulst, daaronder wat lekkende granaten, het strand van Knokke en beneden een klepbakboot uit 1920 waarmee destijds oorlogstuig in zee gedumpt is. De inzetfoto is Dr. Fritz Haber. Ik had ook nog een foto willen plaatsen van die Koerden die op 16 maart 1988 in Halabja (Irak) door een bombardement met nota bene door Nederlandse bedrijven geleverd gifgas vermoord zijn, maar uitzending van deze verschrikkelijke beelden met veelal gedode kleine onschuldige kinderen leek me zo vlak voor St. Nicolaas niet wenselijk.
 

12-11-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Dagelijks worden mensen bestookt met allerlei aanlokkelijke aanbiedingen en loterijen waarbij ze voor de zoveelste keer weer de hoofdprijs gewonnen hebben. Bij de een proberen ze je gelijk lid te maken van een reisclub, waarbij de busreis 100 kilometer van huis met inbegrip van een lunch of dineetje maar 10 euro kost en bij de ander hebben die goeierds voor je een gokje gedaan in een of ander casino en liggen er 25000 dollar op je te wachten, die je maar zó op je rekening gestort krijgt. Ook zijn er bedrijven, die vanuit een ver land opereren en je wijs maken dat je een miljoen dollar of euro gewonnen hebt. Hierbij moet je om dit miljoen, gewonnen in het casino of Australische loterij, op je rekening bijgestort te krijgen eerst 15 tot 30 euro of meer overmaken als administratiekosten om hiervan te kunnen profiteren. Tel uit de winst van die slimmerds, die op deze wijze duizenden mensen een rad voor de ogen draaien, want naar dat miljoen kun je fluiten! Voor een tijdje terug heb ik nog een briefje naar een busmaatschappij geschreven om wat centjes terug te krijgen voor een vereenzaamde bejaarde dame uit de Sancta in Huissen, die, dit omdat ze de demonstrateur  en verkoper een knappe jongen vond, een dure bontjas en een pannenset had gekocht. Totaal had ze 1500 euro betaald voor artikelen waar ze helemaal niets aan had. De busmaatschappij gaf me een telefoonnummer en postbusnummer van de bewuste firma waar deze Adonis werkte, máár overal werd geen thuis gegeven. Weg centjes! Om maar een bedrijf hier in Holland en België te noemen kom ik bij "Bostuina" terecht, een zaak waar bij aankoop van "winkeldochters" en pietluttigheden uit een ver vervlogen tijd duizenden guldens te verdienen zijn, waarvoor je buiten een kleine aankoop met een bescheiden bedrag plus wat bijkomende administratiekosten, bijna niets verder  hoeft te doen. Om je tot deze aankoop te bewegen word je verteld dat je een hoofprijs gewonnen hebt van een bedrag van minimaal 5000 euro wat kan oplopen tot zelfs honderdduizend euro. In het verleden heb ik hier jaren aan mee gedaan. Op een gegeven moment had ik er genoeg van, ben toen in de pen geklommen en heb een tiental belastende gegevens over dit soort aanbiedingen naar Justitie en Regering gezonden. Men heeft maatregelen genomen en veel van die firma's zijn met deze misleidende handel gestopt. Tot mijn verbazing ontving ik onlangs weer een aanlokkelijke prijsbrief, waarin stond dat, wie anders ?, deze mazzelopa de hoofdprijs bij "Bostuina" had gewonnen. Op het Web krijg ik ongewenst heel vaak blitse aanbiedingen en mededelingen over gewonnen prijzen om van te watertanden en als ik alles bij elkaar optel  wat deze bompa bij elkaar geschraapt heeft, dan zit hier achter deze oude computer de grootste miljonair  van de wereld en staan er rijen van journalisten op de stoep te wachten om met mij kennis te maken. In ieder geval heb ik van al dit soort miljonairs nog niemand in Quote zien staan, mogelijk ongemerkt wel enkele bedenkers en constructeurs van die valkuilen!

12-11-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Deze tekst las ik voor een paar dagen terug op een grafsteen en als ik dit korte gezegde diep tot me door laat dringen, dan denk ik vandaag aan de Kristalnacht van de Nazi's toen de Bruinhemden van Hitler voor 70 jaar geleden op een lafhartige wijze thuis gehouden hebben door alle bezittingen van Joodse zakenlui en particulieren te vernielen, in brand te steken of te plunderen. De hele Tweede Wereldoorlog kwam me weer voor de geest en ook omdat er deze maand weer veel herdenkingen zijn over de Eerste Wereldoorlog liet de gedachte hierover mij ook niet met rust. Voor ons mensen die een oorlog meegemaakt hebben blijven deze gebeurtenissen altijd op het prikbord van onze ziel hangen. Wat me ook aangreep, was dat zaterdag 8 november er herdenkingen geweest zijn van de 349 jonge Belgische militairen die in Nederlandse interneringskampen in Harderwijk, Nunspeet en Amersfoort tijdens de Eerste Wereldoorlog van 1914-1918 om het leven zijn gekomen. Morgen 11 november vinden er in België en Groot Brittannië herdenkingen plaats dat het 90 jaar geleden is dat er een einde aan de Eerste Wereldoorlog, ook wel bekend als De Grote Oorlog, kwam. De meeste Belgen hier in Nederland zijn gestorven aan de toen alom heersende tuberculose. Neutraal Nederland heeft na deze verschrikkelijke oorlog de Duitse Keizer Wilhelm 2 politiek asiel verleend en ondergebracht in een lux opstalletje te Doorn, terwijl deze man, zich in ieder geval met de chloorgasaanval op Ieper zich schuldig heeft gemaakt aan oorlogsmisdaden. Volgens "boze tongen" in den lande heeft dit gastvrije verblijf de keizer meer geld gekost als de gehele Spaanse Zilvervloot van Piet Hein.! Als handelsvolk waren we er ook niet vies van om de strijdende partijen van munitie te voorzien en onze Fokkerfabriek zorgde ervoor  dat de Duitsers in de lucht konden blijven. Anderzijds hebben wij veel Belgische vluchtelingen opgevangen en gastvrij in ons land opgenomen en uiteindelijk ons ook over die 49000 Belgische onheemden ontfermd. Ja, gedenken doen we nog steeds, máár denken we nú ook aan de vele onschuldige slachtoffers in andere landen, zoals de Kongo waar naar willekeur dagelijks meer dan duizend mensen afgeslacht worden? In het klooster van de paters Assumptionisten waar ik vroeger een tijdje vertoefd heb waren veel broeders en paters in de Kongo werkzaam. Voor een maand terug las ik in "stemmen van Stapelen" dat de de sfeer erg gespannen was. Vroeger beheerde ik met een paar studiegenoten het postzegelalbum van de Kongo, waarin duizenden Afrikaanse zegels met een ouderwets plakkertje ondergebracht waren. Postzegels en zilverpapier brachten in die tijd veel geld in het laatje en waren buiten de weldoeners van het klooster om een goede bron van inkomsten. De Kongo is net als ons Nederlands Indië lange jaren koloniaal bezit van België geweest en veel Nederlandse en Belgische priesters  hebben er gewerkt. Het beroerdste voor onze missionarissen is, dat ondanks al hun goede werken weinig bereikt is om verdraagzaamheid  tussen de verschillende stammen (bevolkingsgroepen) te stichten. Beste mensen, laten we dan dit bedenken: "Een kwart van onze Nederlandse bevolking zou gerekend vanaf 2000 het leven verloren hebben als hier dezelfde schermutselingen als dáár zich voortgedaan hadden"! Ook in veel Aziatische landen  hebben we te maken met zware strijd van allerlei groepen die onderling allemaal de lakens uit willen delen en niet schromen om eenieder die in de weg staat overhoop te steken of te schieten. Binnen Europa zit het momenteel helemaal fout met de voormalige Vazalstaten van de Sovjet unie en worden er wrede oorlogen gevoerd, waarover je in Nederland en België niemand met een woord hoort reppen. Rusland is Hollands handelspartner nummer drie en al onze "slaatjes" brengen veel geld in de laatjes! Wat we wel bedenken moeten is, dat hier in Europa, ook binnen onze Benelux landen, door het slappe Regeringsbeleid  van de diverse staten grote verdeeldheid en haat onder allerlei bevolkingsgroepen ontstaan is, én kleine schermutselingen  kunnen dan al gauw uitgroeien tot een burgeroorlog  wat we nog niet zo lang geleden rondom ons heen hebben zien gebeuren en omdat wereldbreed de ontevredenheid toeneemt gaan we misschien wel af op een Derde Wereldoorlog en dát zou rampzalig zijn! Foto linksboven: de keizer in zijn maarschalksuniform.


BURGEMEESTER BERENDS EN PATRIC SECAT BELGIË

BEGRAAFPLAATS OOSTERGAARDE IN HARDERWIJK

BOVEN: HET BEKENDE SANATORIUM SONNEVANCK

MILITAIR INTERNERINGSKAMP BLG SOLDATEN

1912 KEIZER OPENT IN BERLIJN WILHELMINSTITUUT

LUXE ASIELPLAATS KEIZER, BENEDEN ZIJN ERFENIS

BENEDEN: VERROESTE DUITSE STEELGRANATEN

BENEDEN: ALLEMAAL GEVAARLIJKE BLINDGANGERS

10-11-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Als Keurmeester van de Warenwet heb ik in het verleden veel met Salmonella te maken gehad. Een besmetting met deze bacteriën gebeurt in de regel in ruimten waar eet en drinkwaren worden bereid en men het niet al te nauw neemt met het begrip hygiëne. In principe kan alles op dit gebied besmet raken, máár zuivel, vlees, eieren, kip en de producten daarvan springen er in de regel uit. Tegenwoordig wordt er meer dan vroeger nogal eens, om het behoud van vitaminen, veel rauwkost gegeten. Helemaal niets op tegen, máár kijk er zeker nú met deze uitbraak goed mee uit en weet ook waar je de producten koopt. Als het enigszins kan heb ik persoonlijk liever alles gekookt. Wat tegenwoordig ook veel gebeurt is barbecuen met slecht, goedkoop en ook niet goed geschoond materiaal. Ook aan de bakaard van het gebraden worstje of gehaktballetje  mankeert vaak het een en ander en al lijkt het van buiten allemaal te kloppen, van binnen zijn ze vaak niet gaar! Hetzelfde is het geval met dat gehaast opwarmen in de magnetron. Als keurmeester had ik er een grote hekel aan om een procesverbaal op te maken als het ging om futiliteiten, zoals een aanduiding op een etiket die onduidelijk was of niet uitgevoerd volgens de juiste lettergrootte, maar als het om de netheid in een bedrijf  handelde en ik trof ergens vervuilde proviandkasten, koelkasten,  potten, of pannen aan en smerige wc's met aangekoekte resten voor het personeel op de werkvloer, dán begon ik meteen te schrijven en eiste tevens dat binnen een zeer kort tijdsbestek alles in orde was gemaakt. Bij de slagers gebruikte ik eigen controlemiddeltjes, zoals lakmoespapier, om vast te stellen of er geen verboden preserve in het gehakt zat en heel streng trad ik op tegen slagers die hun hakblok niet in orde hadden. Als we van een diner thuis of van een bezoek aan een restaurant ziek worden, dan hebben we meestal te maken met een voedselvergiftiging ontstaan door salmonellabacteriën. Bij salmonella kennen we ongeveer 150 variëteiten. Momenteel hebben we in Nederland te maken met een zeer stringente vorm van salmonella, die met de huidige antibiotica's die we kennen niet te vernietigen is. Net als met het vele gebruik van bestrijdingsmiddelen in de landbouw het geval is, overleven veel beestjes en stammen het en gaan zich steeds feller en moeilijk bestrijdbaar gedragen. Zo óók heeft het gebruik van steeds sterkere ontsmettingsmiddelen ertoe geleid dat ook hier de resistentie is toegenomen en sommige bacteriën zelfs niet meer te vernietigen zijn.
Vooral ouderen en kinderen zijn het meest vatbaar als het om een voedselvergiftiging van Salmonella gaat. Het begint met misselijkheid, buikpijn, diarree en óók een fikse koorts is niet vreemd! We moeten de patiënt in deze goed verzorgen en bijstaan en uiteraard onmiddellijk de huisarts erbij halen om te laten vaststellen of we hier met die venijnige resistente salmonellabesmetting te maken hebben. Op de inzetfoto linksboven ziet u een petrischaal met salmonella op kweek!

07-11-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Deze zeer bekende heilige bisschop werd geboren te Patara in Turkije en wel in het oude staatje Lycië. Vroeger was dit een belangrijke handelsstad, tegenwoordig is het een toeristenplaatsje met een zeer mooie historische omgeving en ook vind je er een knus haventje. Het plaatsje  is ook bekend onder de naam Gelemnis en ligt tussen de grote weg van Fethiije en Kas. Vanaf zijn jongste jaren bleek Nicolaas zijn hart bewogen door medelijden met zijn ongelukkige medemensen. De legende heeft ons hieromtrent een paar roerende verhalen bewaard. Ook als wonderdoener verwierf hij grote naam en faam. Om zijn geloof heeft hij binnen de andersdenkende gemeenschap om zich heen een lange periode van zijn leven doorgebracht in de gevangenis. Misschien heeft hij het concilie van Nicea, in 325 na Christus, bijeengeroepen door keizer Constantijn De Grote, nog bijgewoond. De H. Nicolaas stierf in zijn bisschopsstad Myra omstreeks het jaar 345. Zijn lichaam werd overgebracht naar de eveneens aan zee gelegen stad Bari in Italië en tot op heden wordt hij daar als een groot Heilige vereerd. Hier in Holland schenken we aan zijn sterfdag op 6 december niet veel aandacht. Wij hebben al eeuwenlang de Heilige Nicolaas verheven tot Sinterklaas die op pakjesavond op 5 december alle brave kinderen ieder jaar opnieuw een leuk presentje komt brengen. Vergezeld hierbij is de Sint van een aantal gitzwarte knechten, beter bekend onder de naam Zwarte Piet. Er zijn veel theorieën over deze naam, maar het   meest voor de hand liggende is dat de naam ontstaan is uit het gebruik (misbruik) van arme jongelingen van Moorse afkomst die vroeger bij rijke mensen in dienst waren als manusje van alles, tot de schoorsteen vegen aan toe, vandaar die zak en roe, máár zeker weten doet niemand het. Vroeger heb ik als stout jongetje nogal eens een keertje in die die zak gezeten en bij ons op het seminarie in Boxtel, vlak na de Tweede Wereldoorlog, stormden er op de vooravond van Sinterklaas een veertigtal van die Zwarte Pieten bij het avondeten de refter binnen, die óók met de roe aardig om wisten te gaan. Tegenwoordig is alles wat zachtaardiger geworden en zijn de pieterzakken gevuld met allerlei lekkernijen, uitgezonderd zijn de negerzoenen. Die naam mag vanwege de omgekeerde verloren cultuurslag niet meer gebruikt worden én als we nog een paar jaartjes verder zijn, dan zien we alleen nog gebruinde Pieten, die in de Spaanse zon zich geprepareerd hebben om hier in Holland als ("Zwarte") Piet op te treden. Het Sinterklaasfeest van het jaar 2008 met zijn economische crisis wordt getest en dient als maatstaf om te zien of Nederland ook onder die armoecategorie valt. Bij deze verzoek ik onze regeringsleiders bij het waarnemen van het "schip in zicht" en het naderen van een mogelijke derde wereldoorlog ook meteen maar even om te testen of de voormalige Beschermingseisen van de voormalige B.B. nog aan alle voorwaarden voldoen. Als de Sint binnenkort Holland weer komt binnenvaren hef ik i.p.v. "Zie ginds komt de stoomboot" het lied aan "Vluchten kan niet meer"!


HIERBOVEN EN BENEDEN BLIK OP STRAND PATARA

HIER BENEDEN ALOUDE SPELONKGRAVEN IN MYRA

HIER ACHTER DE BALI SPEEL IK VOOR SINTERKLAAS!

06-11-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Wie schuilt er achter het andere en arme ik, zoals hierboven aangegeven? In ieder menselijk wezen vind je trekken, die al meteen te boven komen bij de eerste en beste kennismaking; men gaat hierbij af op het uiterlijke, postuur, stemgeluid en eigen gevoel, omdat men de persoon hierop taxeert, máár is dit wel de juiste conclusie? De meeste mensen kennen zichzelf niet, omdat de mens als zodanig een ondoorgrondelijk wezen is, en wat óók gesteld kan worden: "Meestal een product van zijn leefomgeving"! Iemand die in een beschermde omgeving is opgegroeid komt heel anders over, dan iemand die ergens in een achterbuurtje zijn of haar wortels heeft liggen. Nu kan het zo wezen dat een persoon afkomstig uit de wijk "De Goot" uit Amsterdam of Antwerpen het maatschappelijk verder gebracht heeft dan de zoon van de notaris; deze laatste heeft een kantoorbaan bij een verzekeringsmaatschappij en woont in een net volksbuurtje, terwijl onze man uit "De Goot" in een villa te Wassenaar woont, in de haven van Monaco een lux mega jacht heeft liggen en in Spanje aan de Costa Del Sol een prachtig buitenverblijf heeft overgehouden van de handel in drugs en aan de verkoop van gesloten BV's. Met de huidige economische crisis is hier ook niets mee te verdienen, maar dat had deze fijnproever allang voelen aankomen, want nú zit hij in de alom florerende wapenhandel. Zijn centjes heeft hij niet belegd in IJsland, want een goede belegger handelt niet in oud papier of iets dergelijks, maar zit als vastgoedhandelaar in een warm vertrek in een pluchen fauteuil en neemt af en toe de telefoon op om te horen of hij hier of daar weer zijn slag kan slaan. In Huissen hadden we vroeger ook een "IJslandse bank" die beheerd werd door een zekere heer Wellust uit Gaanderen die 20 procent rente gaf  aan mensen die daar hun centjes aan toevertrouwde. Rijke mensen uit onze woonplaats die dachten nog rijker te kunnen worden en deze bank hun hele hebben en houden hadden toevertrouwd zijn van armoe gestorven of in een gekkenhuis beland. Mijnheer "Wandelstok" wist er wel raad mee! De maatschappij met zijn waarden en normen zit vreemd in elkaar en degenen met het meeste fatsoen en heel weinig poen hebben minder aanzien dan hen die alle fatsoensnormen overboord gegooid hebben en er maar raak op los leven, máár zich in hun buurt uiterlijk weten voor te doen als onderhoudende en gesettelde lieden, bevriend met de Minister President en de Hoofdcommissaris van Politie en zich voordoen alsof ze vroeger het bijeengegraaide kapitaal met opgestroopte mouwen verdiend hebben.

MET DIT GELD KON JE IN 1912 1 PND SUIKER KOPEN

MET DEZE TON BEN JE IN DE AAP GELOGEERD!

03-11-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

De gemeenschappelijke viering van alle heiligen is zeer oud in de Kerk. Al in de vierde eeuw werd in de Syrische Kerk een feest gevierd ter ere van alle HH. Martelaren en wel op de zondag na Pinksteren. Te Rome werd in het begin van de 7de eeuw het Pantheon veranderd in een kerk ter ere van de Moeder van God en alle HH. Martelaren. Deze kerkwijding werd jaarlijks gevierd op 13 mei. In de 8ste eeuw richtte Paus Gregorius de Derde in de Vaticaanse basiliek een kapel in ter ere van alle heilige Martelaren en Belijders. Gregorius de Vierde stelde voor het gehele Westen op 1 november het feest van Allerheiligen vast. Later kreeg dit feest ook een vigilie en onder Paus Sixtus de Vierde een octaafviering. Wie zijn nu deze heilige mensen, komend uit alle volkeren, rassen en talen? Vroeger op school hebben wij geleerd dat dit voornamelijk de mensen waren die door de Paus heilig verklaard waren en die genoemd worden in de Litanie van Allerheiligen. Volgens de Heilige Johannes zijn het de armen en treurenden, die onder moeilijke omstandigheden leefden en de broosheid van het menselijk bestaan ervaren hebben. De zachtmoedigen, de barmhartigen, degenen die in de omgang met mensen aan geweld, druk en fanatisme verzaken en ingaan op de nood van de medemens. Zij die proberen samen te brengen wat verstrooid geraakt is; vrede te stichten waar onenigheid heerst, want liefde is sterker dan de dood. We weten ons verenigd met hen en samen zijn wij op weg naar die voltooiing, waar God in allen zal zijn. Wat hier geschreven staat zijn allemaal mooie volzinnen en woorden die pas betekenis krijgen, wanneer er ook gevolg aan wordt gegeven. Vroeger hadden we op het Huissen-Zand een pastoor die geweldig kon preken en de kerk zat op zondag helemaal vol. Toen ik op een gegeven moment zwaar overspannen in een ziekenhuis opgenomen werd en nadien weer thuis vol verlangend uitzag naar geestelijke bijstand liet Pastoor R het volledig afweten. Mijn huisarts en beste vriend, wijlen dokter Pieters, zei tegen mij: ,,Eef, dit is een pastoor die het geloof niet bij zich draagt, maar het als een marktkoopman als waar aan de man brengt"! Er waren ook goede pastoors. Om bij mijn eigen parochie van vroeger te blijven was pastoor van Rijn zaliger er één van. Het was een stille man die weliswaar geen uitmuntende spreker was, maar wel zeer sociaal voelend. Via vertrouwensmensen liet hij mensen die in armoede verkeerden noodzakelijke goederen bezorgen, terwijl hijzelf heel sober leefde. Aan mij heeft deze fijne en voor mij Heilige Pastoor destijds zijn oorlogsverhaal en belevenissen en verschrikkingen uit het concentratiekamp Ommen verteld en toevertrouwd. In de Acht Zaligheden lezen we dat de armen ( van geest) het hemelrijk in ieder geval binnenkomen en óók al die mensen die goede werken verricht hebben. Momenteel zijn het de Christelijke partijen die het hier in Nederland voor het zeggen hebben en er ook voor gezorgd hebben dat alle sociale wetten afgebroken zijn en dit nota bene samen met de Partij van de Arbeid.Willem Drees die ik vroeger in zijn huis met de felgroene voordeur op de Beeklaan nr. 10 in onze residentiestad een paar keer met een bezoek heb mogen vereren zou zich in zijn graf omgedraaid hebben als hij deze afgang te horen kreeg.Tegenwoordig moet allles wijken in dienst van het ambtelijke apparaat en het graaikapitaal. In mijn oude woonplaats Huissen gaan ze binnenkort een RK kerkhof slopen voor het aanleggen van een weg zonder rekening te houden met de gevoelens van ouderen, die dit nu al voor de tweede keer moeten meemaken. In de Bijbel worden deze mensen, bestuurders en verkondigers van het geloof met zulke waarden en normen, witgepleisterde graven genoemd, het zijn wolven in schaapsklederen, die we letterlijk en figuurlijk op de dag van morgen Allerzielen zeer zeker met de Toties Quoties Aflaten moeten gaan vereren, want we zullen écht onafgebroken moeten blijven bidden dat deze mensen ooit in het Hemelrijk zullen worden opgenomen.
Op de foto hier beneden zie je een mooie voorstelling van de Zeven Werken van Barmhartigheid. Kent u ze nog? Hongerigen voeden, naakten kleden, dorstigen laven, doden begraven, gevangenen bezoeken, zieken verzorgen en vreemdelingen herbergen; dit heel duidelijk en subliem naar voren gebracht door David Terniers! 

Op foto 2 ziet U een prachtig schilderij van Jeroen Bosch, waarop afgebeeld de Zeven Hoofdzonden, Superbia/hoogmoed, Avaritia/hebzucht, Luxuria/onkuisheid, Invidia/nijd, Gula/gulzigheid, Ira/woede en Acedia/gemakzucht.

01-11-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Met de ongeveer 1000 kernproeven die wereldwijd plaats gevonden hebben, waarbij bij voorkeur eilandjes gebruikt werden in onze wereldoceanen, hebben we niet alleen veel oercultuur vernietigd maar ook de mensheid stoffen in laten ademen die niet afbreekbaar zijn en tot ver in het nageslacht zullen doorwerken. De atoombommen op 6 augustus 1945 op Hiroshima en Nagasaki hadden de kracht van 20.000 ton trinitrotolueen. Voor de humanitaire Amerikanen waren het zachtgekookte eitjes die daar neergelegd waren. Als men één kilogram materie voor 100 procent omzet in energie, komt er een kracht vrij van 22 miljoen ton nitroglycerine. Dik betaalde en overgelopen wereldburger "Werner" is destijds uit Christelijke overweging niet al te energierijk te werk gegaan, waarvoor we hem uiterst dankbaar mogen wezen! Na 20 jaar intensief onderzoek is het professor Oorworm, bijgenaamd Paganini, gelukt om de befaamde Einstein formule E=mc2: Energie is gelijk aan de massa maal het kwadraat van de lichtsnelheid, te doorbreken door als factor X hierbij ook de snelheid van het geluid en de kracht van hoge geluidstonen te betrekken. In theorie zit er in één kilo suiker evenveel energie als in de zwaarste kernbom, mits we ook de kleinste eenheid hiervan (het atoom) van deze materie weten te benutten en zélfs het allerkleinste overgehouden en onverwoestbare deeltje tóch weer in energie om weten te zetten. Met toevoeging van uiterst geheime digressies, aangetekend als kattenbelletje in het diabolische dagboek van onze practicus en voortdurend prakkiserende professor Oorworm is het gelukt om voor de ene helft van zijn nieuwe energieopwekking het begrip splijting en bij het andere gedeelte fusie toe te passen. Door samenvoeging van deze twee keerprocessen heeft hij een wapen ontwikkeld, waarmee te bewerkstelligen valt, dat kilometers onder de aarde en oceanen de massa zodanig aangetast wordt dat bij wijze van spreken de totale stabiliteit van iedere planeet vernietigd zou kunnen worden. Kernreactoren die voor vreedzame doeleinden als energiebron gebruikt worden ter opwekking van elektriciteit of warmtebron, waarbij door falend menselijk denken of foutjes in de meetapparatuur gevaarlijke stralingen naar buiten waren getreden, zoals in het Engelse Harrisburg en het Russische Tsjernobyl, hebben de mensheid destijds gewaarschuwd voor de zichtbare radioactieve besmettingen en nadien dodelijke stralingslachtoffers. Bij een gewone ontploffing van buskruit, dynamiet, benzine of gas verwerkt in een bom wordt alleen de energie vrij gemaakt van de allerbuitenste elektronen. De gevolgen kunnen catastrofaal zijn voor de directe omgeving, maar de hele aarde kun je er niet mee vernietigen. Er hebben veel atoomproeven en onderaardse kernexplosies plaatsgevonden. Er zijn alfa, bèta en ook gammastralen in het heelal gebracht, eveneens veel radionucleaire stoffen, zoals strontium-90 dat jaren rond kan dolen en haar werking blijft behouden, omdat het zich ophoopt in het menselijk voedsel en niet afbreekbaar is. Niemand heeft van die proeven wakker gelegen en ook nú staat men er quasi onverschillig tegenover. Een complete nucleaire oorlog met de kernwapens waarover wij beschikken, in Nederland ligt veel van dit materiaal opgeslagen, is voldoende om de mensheid te vernietigen, want door de enorme hitte, schokgolven en alom radioactiviteit, worden er ook grote hoeveelheden rook en stof in de atmosfeer gebracht, waardoor het zonlicht volledig geblokkeerd wordt en het met al het leven op aarde in de kortste tijd gebeurd is. In de Bijbel lezen we over het einde der tijden dat maan, zon en sterren verduisterde elementen zullen worden.We moeten het daarom maar aan professor Oorworm overlaten, die met zijn geluidstrillingsbom die hij kort bij de grote breuklijn van de aarde in Mexico wil plaatsen, ervoor zorgt dat alles in een nog korter tijdsbestek voorbij is dan met de regulair bekende kernbom. Ik had voor deze geachte wetenschapper graag een mooi monument geplaatst, máár die kans zal er wel niet meer inzitten! 

28-10-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Via Radio Oranje had koningin Wilhelmina op 7 december 1942 beloofd dat, als de Tweede Wereldoorlog afgelopen was, er meteen troepen naar Nederlands-Indië gestuurd zouden worden om op alles wat daar mis was orde op zaken te gaan stellen. Toen de Duitsers gecapituleerd hadden en de Japanse bezetters van Nederlands-Indië zich na de Japanse capitulatie zich overgegeven hadden aan de Britten, vertrok na een korte opleiding op 5 oktober 1946 de naar de rede van Koningin Wilhelmina genoemde 7 December Divisie naar de Oost. In juli 1947 werd deze troepenmacht in Nederlands-Indië versterkt met de Palmboomdivisie die op 14 mei met het troepenschip De Volendam vertrok en op 9 juni 1946 aankwam en aanmeerde in de haven van Tandjoeng-Priok. Van oudsher was Nederlands-Oost-Indië met zijn vele eilanden koloniaal bezit van Nederland. Wij noemden het "De Gordel van Smaragd"! Indië had rijke bodemschatten en eeuwenlang hebben wij daarvan geprofeteerd. Onder de Japanse bezetting waren de meeste militairen van het Koninklijke Nederlandse Indische Leger gearresteerd en gedurende deze Japanse bezettingstijd hebben ook veel Nederlandse burgers in de beruchte Jappenkampen onder erbarmelijke omstandigheden moeten leven. Velen hebben hierbij het leven verloren. Voor de meeste Indonesische burgers waren wij de bezetters en de Japanners de bevrijders. Tijdens deze "bevrijding" van hun land kregen de Indonesiërs meer faciliteiten, namen hoge functies van de Nederlanders over, werden als kampbewakers aangesteld, konden een eigen leger oprichten en kregen overal zeggenschap in. Een bodem van haat en nijd was geschapen toen wij in hun land weer als van oudsher het geval was de scepter gingen zwaaien. Voor de Indonesïers bestond er geen Nederlands-Indië meer! Zij kenden onder leider Soekarno slechts één begrip en dat was "Merdeka", wat vrijheid betekent. Indië kende veel verschillende belangengroeperingen. Vechten moesten we tegen de TNI, de afkorting die staat voor Tantara Nasional Indonesia, het al bestaande geregelde leger, tegen de Permudas, het jongerenleger, tegen rampokkers, ongeregelde troepen van roversbendes en dan waren er nog de zogenaamde peloppers, inlandse ongeregelde troepen van vrijheidsstrijders uit de bosrijke streken en de desa's. Op het ogenblik is het desadorpje  Rawagede wat nu Balongsari heet in het nieuws. Nederlandse stoottroepen hebben in dat dorpje destijds als beesten zich gedragen  en op 9 december 1947 431 burgers, mannen, vrouwen en kinderen  zonder enige vorm van proces doodgeschoten. Slechts enkele mensen uit dat dorpje hebben het overleefd  en zijn nu hoogbejaard en zouden graag met de Nederlandse Staat hierover willen praten, maar zelfs nu 61 jaar na dit gebeuren blijft Nederland ongevoelig en vinden deze stumperds bij onze Christelijke Regering geen enkel gehoor. In het verleden hebben er over de wreedheden in Indonesië veel regeringsgesprekken  plaatsgevonden, die gingen over de daar gevoerde politionele acties. Vooral ter sprake kwamen hierbij de beruchte acties gevoerd door kapitein Westerling die aan het hoofd stond van een speciale afdeling van 150 Knillers die uiterst geheime opdrachten kregen te vervullen. Was het de Nederlandse troepencommandant Generaal Spoor die deze opdrachten verstrekte, was het de Nederlandse Regering, wie stak daarachter? Nee, pas geleden heb ik van een rechtstreeks betrokken voormalige militair met de rang van Luitenant de naam gekregen van deze hooggeplaatste persoon die deze opdrachten gaf of liever gezegd door de vingers zag, omdat voor Nederland onder alle omstandigheden Indië behouden moest worden. Van Generaal Spoor zijn voormalig pas overleden particulier Chauffeur, de korporaal Gerrit D, heb ik veel gegevens aangereikt gekregen over de gifmoord op de bij zijn troepen geliefde generaal. Zoals in elke oorlog het geval waren wij als bezitters (bezetters) van Indië niet veel beter als Duitsers of Amerikanen in hun gevoerde oorlogen. Soms werden mensen mishandeld, gevangenen vermoord, hun huizen in brand gestoken, hun grootste bezit kippen gestolen etc. En ook binnen het leger vonden de gekste dingen plaats, zoals verkoop van materiaal aan rijke burgers of aan de TNI, waarbij ook wapens e.d. Het was niet alleen kapitein Westerling die zich in Indië te buiten is gegaan. Respect heb ik voor hem als het gaat om zijn bezettting van de grote stad Bandung, totaal geen waardering en respect kan ik opbrengen voor zijn optreden in Sulawesi in januari 1947 en de vele standrechterlijke voltrokken vonnissen in de verschillende desa's. Ook de Indonesiers waren wreed en schroomden er niet voor om gevangenen te onthoofden met hun klewangs, in stukken te snijden en de ergste denkbare wreedheden uit te halen. Indonesië moeten we laten rusten, maar wat we wel zouden kunnen doen is om van weerskanten toe te geven dat wij oorlogsmisdaden verricht hebben en dat handjevol hoogbejaarde mensen die met deze verschrikkingen bij zich nu nog leven, kunnen we op zijn minst ons excuus aanbieden en het zou een mooi gebaar wezen als we deze slachtoffers gaan herdenken en de overlevenden een royale uitkering ter beschikking stellen voor die paar jaartjes die ze misschien nog te leven hebben. Op 27 december 1949 werd Nederlands-Indië aan de nieuwe staat Indonesië overgedragen en was het gebeurd met ons gezag over dit land. Voor u opgezocht heb ik een filmpje uit een Engels archief over de laatste dagen van de bevrijding van Nederlands Indië door de Britten en nadien de onafhankelijksstrijd die de Indonesiërs tegen de Hollanders voerden. Ga naar http://www.youtube.com/watch?v=9rXm9NjXA7g 



Afvaart M.s. Volendam vanuit

Amsterdamse haven



 Patrouille van Knillers op pad en

 op zoek naar Peloppers

Ereveld Menteng Pulo 4300 rustenden

en beneden graf kaitein Westerling

   
      

26-10-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Het Norovirus is geen onbekende aandoening. Het virus heeft haar naam te danken aan het plaatsje Norwalk wat ligt in de Staat Ohio in de USA. In 1968 werd dit virus daar getraceerd. Het is een zeer snel overdragende vorm van buikloop, dat begint met een specifiek beklemmend angstgevoel, hierna misselijkheid, braken, hoofdpijn, buikpijn, diarree, maagkrampen, spierpijn en lichte koorts. Het virus heeft zich in de loop der jaren wereldwijd verspreid en steekt vooral de kop op in grote gemeenschappen, zoals scholen, bejaardenhuizen en kazernes. Het heeft een korte incubatietijd, die varieert van 12 tot 48 uur. In de zomer komt dit virus bijna niet voor. Het is een echt najaar of slappe winteraandoening. Mensen die de zieke verzorgen dienen de uiterst noodzakelijke hygiënische voorzorgsmaatregelen in acht te nemen, willen ze zelf niet besmet worden. Een klein beetje braaksel of ontlasting op handen, huid of anders is al voldoende de besmetting over te brengen. Belangrijk hierbij is het wassen der handen, het beste met desinfecterende zeep, geen gewone handdoek gebruiken, uitsluitend een papieren weggooihanddoek, het vuile wasgoed op minimaal  90 graden wassen, kleed de zieke met goed wat deze wastemperatuur ook verdragen kan. De patiënt houdt voedsel moeilijk vast, maar om uitdroging te voorkomen is gewoon water met wat suiker en zout erin het beste, laat dit langzaam opdrinken! Normaal gezonde mensen zijn na een dag of drie weer opgeknapt en kunnen het beste hun voedingspatroon hervatten met licht verteerbare kost. Bij baby's ouderen en chronische patiënten ligt dit anders. Hierbij kan de aandoening een langere tijdsduur hebben en soms is het bij ernstig vochttekort raadzaam dat ze in een ziekenhuis opgenomen worden. Iedereen die met deze aandoening besmet is, moet zich houden aan het advies van de huisarts, die in de regel adviseert om minimaal een week het rustig aan te doen en thuis te blijven en niet al te vlug weer aan het werk of naar school te gaan.

18-10-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Het is niet ondenkbaar dat we weer aan de vooravond staan van een Derde Wereldoorlog, die als ze plaats gaat vinden nog diepere sporen van ellende zal achterlaten dan de Eerste of Tweede Wereldoorlog. In de geschiedenisboeken worden vaak verhaaltjes opgetekend die niet met de werkelijkheid en waarheid van de gebeurtenissen stroken. Ieder land ter wereld heeft er belang bij om in dit soort verhalen zo ongeschonden mogelijk uit het strijdperk voor de dag te komen. Amerikaanse geschiedenisboeken schrijven over een en dezelfde materie heel andere verhalen als bvb Duitse en Nederlandse geschiedschrijvers optekenen. Alle oorlogen zijn een strijd om de economische machtsverdeling binnen het wereldgebeuren. Belangrijk hierbij is het beheer van de energiebronnen, waarbij anno 2008 aardoliebronnen een grote rol spelen. Momenteel hebben we het, om het populair uit te drukken, ook nog te maken met een incassoclub van handige lieden die jarenlang aan goedgelovige burgers appels voor citroenen en luchtkastelen verkocht heeft, zichzelf hierbij verrijkt en de gewone burger een strop om de hals gespannen heeft. In Amerika zijn mensen met een eigen huis en hoge hypotheeklasten al in een tentenkamp terecht gekomen. In andere landen zijn mensen hun zuurverdiende spaarcentjes kwijt. Wie in IJsland belegd heeft, kan helemaal naar zijn centjes fluiten en dan hebben we een Minister van Economische zaken die het kasgeld van de Nederlandse Staat weggeeft aan lieden die met de hele buit er al vandoor zijn en hun schaapjes op het droge hebben. Kennelijk zijn er al geheime belastingverdragen gesloten  met landen als Bahrein en mogelijk andere belastingparadijzen om als het hier voor de welgestelden te warm onder de voeten wordt in de VAR pot te kunnen verteren. Voor drie weken geleden kreeg ik van een bevriend Belgische schrijver, journalist en voormalig politicus al een uitgebreid verslag van de verdeelde bedragen die door de vriendenclub van Dexia en Fortis onder elkaar verdeeld waren en die bedragen liepen in de miljarden. Een twintigtal betrokken namen van prominenten uit de Belgische en Nederlandse politieke wereld en bankwezen werden aan mij doorgeschoven. Niet één politieke partij nam mij kennelijk serieus toen ik de belastende stukken per email doorzond. De Host stuurde alles als niet ontvankelijk weer naar mij terug: waarom weet ik niet ! Mogelijk hebben we hier al geen democratisch bestel meer en worden we bestuurd door een voor ons onzichtbare en onbekende club van machtige Graaiwellustelingen die communicatief alles ook al saboteren. Hebben we wel een betrouwbare Regering, zijn er werkelijk  politieke partijen, wonen er in Nederland en België, om maar kort bij huis te blijven, nog wel weldenkende bestuurders die het belang van de burger voorop stellen of is alles schijn en poppenkast? Dit waren de vragen die ik me toen stelde en waarmee ik ook nu nog loop te worstelen. Tekorten en economisch verval op kleine schaal worden altijd op de mensen verhaald met de smalste beurs, maar nu er een niet meer op te vullen gat ontstaan is zal men iets anders moeten gaan verzinnen en de meeste burgers zullen deze maatregelen niet accepteren, neem dit maar van mij aan! Als ik op de oorlogskerkhoven ronddool of op militaire beurzen aan het "struinen" ben en ik kom voormalige "vijanden" uit het verleden tegen, dan vraag ik me af, waarom er oorlog gevoerd wordt en ook waar het voor nodig was dat in twee grote wereldoorlogen 160 miljoen mensen het leven onnodig verloren hebben. Hoe vredig ziet er alles uit en wat voor fijne contacten en vriendschappelijke gesprekken kun je met elkaar voeren! Ongelooflijk allemaal! Als je er goed over nadenkt, kom je tot de conclusie dat de wereld vreemd in elkaar steekt en dat er op de aarde niemand is, die hier een zinnige verhandeling over kan geven, ook ik niet! Omdat oorlog niet weg te denken is uit ons dagelijks levenspatroon en we er in kleine conflicten met elkaar ook mee te maken hebben, completeer ik dit schrijven met wat Militaria uit de Eerste Wereldoorlog en als inzetfoto heb ik een lege veldfles uit die tijd geplaatst als symbool van de impasse waarin we nu economisch beland zijn.   


BOVEN ALLERLEI-BENEDEN BELGISCH PLATEAU

BELGISCH GASMASKER EN HELM UIT WO1

BENEDEN, FOTO 'S, BRIEVEN, GELD, BIDPRENTJE E.A.

DUITS PLATEAU MET VAN ALLES EN NOG WAT

FRANSE ARTILLERIE VERREKIJKER EN GASMASKER

MUSEUMINKIJK MET RUIME BLIK OP ALLES



BOVEN MOOIE UITSTAL! BENEDEN GRAFSTEEN

16-10-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Ondanks het feit dat wij geboren Middenstanders waren, was het bij ons thuis gebruikelijk dat versleten boorden van sporthemden en gerafelde mouwen weer gerepareerd werden. Gedragen kleding wat te klein geworden was, werd bewaard, aan broertjes of zusjes doorgegeven en als het niet paste was er in de buurt altijd wel iemand te vinden die het graag wou hebben. Tegenwoordig wordt tweedehands kleding bijna niet meer gedragen en loopt men te pronken met dure merkkledij. Aan wat men aanheeft kan men zien of men rijke of arme ouders heeft en ook zijn er groeperingen, die bepaalde kleding dragen om stoer over te komen; het is een uitdagende wereld geworden! Vroeger ging men met alles zuinig om en zag men geen oude meubels, kledij of voetselresten langs de weg of op de vuilnishoop (tegenwoordig in vuil of GFT-container) liggen; alles werd verwerkt, bewaard of weggegeven aan de minder bedeelde. In 1961 had ik een oude groenkleurige overjas bij Palthe laten stomen en verven. Het zal zo medio maart/april geweest zijn dat ik als Keurmeester van de Warenwet te Dordrecht door de Rijkspolitie ter hoogte van het plaatsje Groot-Ammers aangehouden werd. Wat was het geval? Een of andere bakker of melkboer had de politie opgebeld dat er in hun bedrijf een op een zwerver lijkende man, die zich voor keurmeester uitgaf, op bezoek was geweest om hun winkel en opslagplaats te controleren. Toen de Politie mij getraceerd had en ik mijn legitimatiebewijs aan de dienders toonde, geloofde men pas echt met een Keurmeester van de Warenwet te maken te hebben. Wat was er gebeurd? Door de enorme regenval was de blauwgeverfde jas helemaal doorlopen en in mijn gezicht leek ik meer op Zwarte Piet dan op een nette beambte. De controlewerkzaamheden zaten er die dag al heel gauw op en in mijn kosthuis ben ik uren bezig geweest om mezelf weer toonbaar te krijgen. De vraag is: ,, Ben je er anders door geworden"? Dit moet ik ontkennend beantwoorden, want nu, 47 jaar later, draag ik nog steeds tweedehands kleding. Momenteel heb ik bij mijn zus in Oud-Beijerland een zestal pantalons in reparatie, waarvan de broekspijpen korter gemaakt moeten worden. Deze mooie broeken heb ik van een mevrouw gekregen waarvan onlangs de man is overleden. Anno 2008 is onze Christelijke Regering met hun beleid zover gegaan dat mensen met een smalle beurs helemaal geen kant meer op kunnen. Met eten en drinken zijn velen op de voedselbank aangewezen, kleding kopen ze tweedehands  bij een uitdraagwinkel, is er iets in huis stuk of is bvb de wasmachine aan vervanging toe mogen ze van geluk spreken dat ze goedgeefse buren, kennissen of familieleden hebben die deze dingen gratis aan hen ter beschikking stellen. Ouderen stappen voor hulp niet gauw naar de Sociale Dienst van hun gemeente! Als ze helemaal geen uitzicht meer hebben op een redelijk en menselijk bestaan, kunnen ze door de grote ontstane moeilijkheden en schulden nog altijd gratis suïcidaal op pad over de door de Regering aangelegde weg van de "Acht Zaligheden" naar het hiernamaals waar ze met veel elan door Petrus ontvangen worden om in het Hemelrijk te worden opgenomen. Op een verjaardagspartijtje van enkele jaren geleden werd ik vanwege mijn perfecte kledij met complimentjes overladen door het aanwezige vrouwelijk schoon. Op de vraag waar ik mijn mooie pantalon en dat leuke colbertjasje gekocht had vertelde ik de dames dat de broek afkomstig was van een belastinginspecteur en het blitse jasje van een deurwaarder. Grote hilariteit natuurlijk, máár het was echt de waarheid! 

14-10-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Mijn archief wordt per week aangegeven en de laatste 30 geschreven artikelen vindt u altijd  meteen op deze site! Zoals de titel van mijn blog aangeeft, schrijf ik over "Van Alles En Nog Wat" en dat is een vrij uitgebreide materie! Op speciaal verzoek van mijn lezers uit de Gemeente Lingewaard, oude kameraden uit mijn Militaire Diensttijd en de kinderen van enkele Huissense emigranten in Australië, Nieuw-Zeeland, Canada en Amerika hier een index van de oorlogsstukken uit mijn jeugd en alles wat daar mee samenhangt. Veel van die geëmigreerde opa's en oma's waren leeftijdgenoten van mij en de meeste kinderen en kleinkinderen van hen lezen graag stukken over gebeurtenissen, die hun ouders meegemaakt hebben. Allemaal de hartelijke groeten en dan denk ik speciaal aan de kinderen, kleinkinderen, vrienden en kennissen van  Nol Jeurissen en Coba Kruis(beiden overleden),Tonnie en Piet Doorman, Cherrie Kersten(ovl), Huub Meeuwsen, Paul ten Westeneind, Piet en Truuske Witjes en mijn nicht Rosalin, haar man Abe en schattige kinderen in Amerika. Allemaal ook de  groeten van Eefs vrouw Ria, én de familie Doorman moet ook de groeten hebben van de familie van Bon uit de Pastoor Versteegstraat uit Angeren. Noteer in jullie agenda mijn blognummer en raak het niet kwijt! Ga naar het bekende in uw bezit zijnde website adres dat u is toegezonden en met een beetje downloadgeduld kom je al heel gauw bij die "oude rakker" terecht! Hieronder vindt u de verschillende data van de vertelsels. Klik op de bewuste archiefweek en dan komt alles best in orde! Om in de lijn van al die gebeurtenissen te komen heb ik aan deze indexering ook wat oude foto's uit het verleden van de schrijver toegevoegd.
24-02-2008: Der Feldwebel, De Kerkgang van ons Moeder, en de Knipkaart
25-02-2008: De Kolenbonnen, Onverveerd, Op de Pof, en Vissende Jagers
01-03-2008: Het Circuspaard, Dierenleed, en 02-03-2008 in de Brand uit de Brand
03-03-2008: Duitsland tegen Holland, John Steed en 05-03-2008: Onze Bevrijders
06-03-2008: De Zendwagen en Betuwse Jongen bevrijd in het verre Friesland
07-03-2008: Evacuatietocht, Jeugd en Oorlog en 08-03-2008: De Roa-Rus
08-03-2008: Het Vervloekte Volk Gods en 09-03-2008: De Vlieger & De Wonderteil
12-03-2008: Circus Dorinthia, Na-oorlogse spelletjes en 13-03-2008: Wilhelmientje
13-03-2008: Het Vogelnest, 14-03-2008: Moeder des Vaderland en 15/03 De Ritselavond
17-03-2008: Deutsche Kriegsmarine, 26-03-2008 enkele Natuurstukken
01-04-2008: Jan & Klaas, 06-04-2008: Het Gebit en 12-04-2008: Dictee "De Linkerds"
02-05-2008: De Voet, 07-05-2008: Het Mankement, en 08-05-2008: De Binnenwegen
27-05-2008: De Verstopte Put,en 02-06-2008: Herinneringen uit een ver verleden
08-06-2008: Oud Fotomateriaal uit Huissen, en 11-06-2008: Religie binnen onze Familie
12-06-2008: Herinneringen aan vroeger en 20-06-2008: Onze Eerste Campingjaren
24-06-2008: Veldwachter Spruyt, 18-07-2008: pruimpje Tabak en 20-07: Geestelijk Adviseur
Op foto 1 kiekje uit 1936: Dinie en Eef met papa Hübbers,  foto 2 is de katholieke kerk uit onze evacuatieplaats Steggerda, 3 is een foto met de daar bij "Reintje" bruiloft vierende seminarist Eef genomen in 1947 achter hotel "De Gouden Engel", beeld 4 is een retraite bij de paters Redemptoristen in Amersfoort, en  5, 6, en 7 zijn Dienstfoto's, 8 is het "wapenschild" van mijn verblijfplaats in Angeren, op foto 9 zie je Eef en Ria met Tayler op het strand van Nes en de inzet is een mooi kiekje van mijn Eerste Communie in 1941. 
 

Mijn Pa is 4 nov. 1945 overleden en mijn zus Dinie 9 jan. 1999

Boven kerk Steggerda, herinnering uit evacuatietijd
 Tegen huis op wielen?
Retraitefoto uit 1952 met veel bekenden van het Huissen-Zand 



Boven op een na laatste rij in het midden zie je mij staan!

  Boven Vierdaagse 1953, van R uit 2de rij, 4de man L is Eef

 Met Velthuyzen samen houden we hier de vijand op afstand!

De stilte aan het strand wordt verstoord door een deuntje muziek!

09-10-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Woensdag 11 oktober 1944

Vandaag geen gebrek aan granaatvuur en geratel van machinegeweren. De ervaren buitenlopers, waartoe ik en een paar vrienden ook behoren, weten precies in te schatten waar het wel of niet veilig is door het geluid uit de verte en de fluittoon van de overvliegende projectielen. De Karbrug is van ons uit in rechte lijn ongeveer 3 kilometer en daar wordt nu volop gevochten. Het granaatvuur wordt heviger door de aanwezigheid van Amerikaanse stukken geschut daar ergens achter de Postweg te Ressen.
Vandaag ben ik ook even met Nol meegelopen  om naar de aanwinst van Lieske Helsen te kijken. Jozef  ziet er flink uit en ligt vredig te slapen in de Stafbunker op ons land. Van het oorlogsgeweld om zich heen trekt hij zich niets aan. Die stevige bunker bij ons op het land noem ik voortaan "De Ark van Noë"!

Donderdag 12 oktober 1944

Die overgelopen Rus, die ROA-man, staat plotseling bij Piet Wouters achter het huis. Tegen iedereen, die op dat moment buiten is, neemt hij een dreigende houding aan; natuurlijk weer met zijn blaffer in de aanslag. Nú is de tijd om te laten zien wat ik mans ben! Tegelijkertijd denk ik aan dat Japanse cilinderpistool. Ik zal die "Coyote" eens een poepetje laten ruiken! Van alles en nog wat is er die voormiddag voorgevallen; allemaal dingen die mogelijk niet door de beugel konden. Piet "De Slek" van de ondergrondse heeft me nadien de revolver met nog 5 kogeltjes erin afgenomen. Tevens hebben ze mij mijn nieuwste aanwinst een mooie Prismakijker ook maar ontfutseld. Vanaf nu mag ik van mijn vader de schuilkelder niet meer verlaten. Ik moet er niet aan denken om er ook zo bleekjes uit te komen zien als al die anderen. Moeke durft helemaal de bunker niet meer uit en mijn vader zit de meeste tijd in de ouderwetse gewelfde keukenkelder of hij is op Lombok en het kan ook zijn dat hij voor de luchtbescherming in de weer is. Voor mij begint nú pas de oorlog!

Vrijdag 13 oktober 1944

Deze dag is voor mij een echte ongeluksdag. Het enige wat je in een schuilkelder kunt doen is pitten of bidden. Vandaag heb ik veel last van mijn blaas! Minstens vijfmaal naar buiten geweest om te piesen, overigens wel onder geleide!  In die bierkelder hoor je op de dag weinig van beschietingen, maar de nacht van vrijdag op zaterdag is overweldigend onrustig en hier in de kelder zit je dan niet in het voorgebochte van de hemel, maar wel van de hel. Des morgens worden we opgeschrikt  door een paar felle dreunen en iedereen verzengt weer in gebed en bidt de Rozenkrans.

Zaterdag 14 oktober 1944

De Luchtbeschermingsdienst heeft van de Duitse politie te velde te horen gekregen, dat binnen een  tijdsbestek van 4 dagen de hele gemeente Huissen geëvacueerd moet zijn, omdat we nu midden in het frontgebied zitten en de Duitsers niet meer kunnen instaan voor de veiligheid van de burgerbevolking.

Zondag 15 oktober 1944

Weer bezoek van kapelaan De Vries. Ik doe net of ik ziek ben en houd mij gedeinsd. Ze zullen hem dat  akkevietje van donderdag toch niet vertellen, want anders laat hij me misschien ook wel 3 keer de Droevige Geheimen van de Rozenkrans bidden net als Lies van Piet van Frans, die dat pas geleden nog heeft moeten doen vanwege onkuise gedachten. Waar maak ik me druk over? De hellepoort staat voor Eefie toch al op een kier en alles dáár kan niet slimmer zijn dan in deze hel op aarde!

Maandag 16 oktober 1944

Er wordt minder op me gelet en daarom ga ik stiekem weer op pad. Het granaatvuur is de laatste tijd zo slim geworden dat niemand meer de deur uitdurft en volgens zeggen zijn er al heel wat mensen die ik ken door granaatscherven getroffen, maar uit onze buurt alleen de vrouw van Dorus Polman en diezelfde dag ook een Duitse Gefreiter. Je kunt de mensen geen ongelijk geven dat ze binnen blijven, want Petrus kan wel de poorter zijn van een gouden hemelpoort, maar de meeste mensen geven zich toch liever over aan de aardse geneugten. Ondanks het intense lawaai en geknal buiten sta ik toch plotseling weer op de binnenplaats van "Lombok". In de buitenren zie ik geen Max. Ook in het kolenhok is mijn goede vriend niet te vinden! Wat is er met hem gebeurd? Van allerlei vreselijke gedachtekronkelingen overmeesteren me. Ik ben er goed van overstuur!
 
Dinsdag 17 oktober 1944

Geprobeerd zal worden nog brood te bakken voor die weinige mensen die nog op pad durven en uiteraard voor de bunkerbewoners uit onze buurt. Het is ondoenlijk om nog iets te ondernemen; Huissen is een spookstad geworden. Overal zwaar beschadigde panden met geen ruit meer in de sponning, verdwenen of halve daken, nú niet alleen meer inslagen en rondspetterende scherven van deze projectielen maar hier op het Zand ook alom mortiervuur en rondvliegende kogels uit de machinegeweren en veelal in Huissen-Stad aaneengeregen puinhopen van gevallen bommen. Voorheen stonden hier nog mooie huizen en van allerlei leuke winkeltjes.

Woensdag 18 oktober 1944

Vandaag een slachtoffer hier kort uit de buurt! Het is Toon Vermaas die van mijn vader biljartles gehad heeft vanwege zijn aanleg voor dit spel. Omdat het een hele bekende is, ben je er toch slimmer door aangeslagen als bij mensen die je wel oppervlakkig kent, maar waar je geen binding mee hebt.

Donderdag 19 oktober 1944

De Veldgendarmerie komt ons vertellen, dat we binnen 24 uur Huissen verlaten moeten hebben en dit wordt aangegeven als een bevel. De luchtbeschermers uit onze buurt besluiten dat morgen de uittocht zal starten. De meeste mensen denken dat ze over een paar dagen weer kunnen terugkeren en zonder veel gemok gaat iedereen ermee akkoord! Op hetzelfde moment word ik overvallen door een hele santenkraam aan gebeurtenissen:,, Ik zie in deze heksenketel weer parachutisten landen, voedseldroppings uit Stirlings aan de verkeerde kant terecht komen, Duitsers met de bajonet op het geweer,  een Messerschmidt door de lucht razen, een groep veldgendarmes die ons terugroepen, een zwaar tankgevecht, maar wat me het zwaarste aaangrijpt is onze Max die misschien wel ergens aan het front aan het dwalen is en de weg naar huis kwijt is."  De dag van morgen kunt u in mijn archief terugvinden onder "Evacuatietocht" en werd geschreven op 7 maart 2008.

 Landing parachtisten, een beeld op je oogleden gesmeed!

07-10-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Vrijdag 6 oktober 1944

Hoe gek het ook moge klinken, maar in Huissen-Stad bivakkeren nog steeds veel mensen in de uiterwaarden achter de dijk. Ze hebben door de vele voltreffers, juist op de "veilige" schuilplaatsen, met granaatvuur en de bombardementen geen enkel vertrouwen in hun huiskelder of zelf gebouwde "bunker" om daarin te gaan zitten, ondanks het advies en opdracht van de plaatselijke luchtbeschermingsdienst om dit wel te doen. Gisteren zijn de meeste doden van het bombardement van 2 oktober begraven. Velen waren onherkenbaar en niet te identificeren. Vandaag is er toch nog gebakken en achterom via de keuken kunnen ze bij ons nog steeds terecht voor de noodzakelijke levensbehoeften. Voordat de Duitsers de ransels en plunjezakken van de gesneuvelde SS'ers opgehaald hebben zijn de "Houtermannen" uit Bemmel nog wat aan het struinen geweest. In een van de ransels hadden ze een zakje gouden tanden gevonden. Misschien had Gieseke er nog iets mee kunnen doen, maar die heeft in Huissen en omstreken voorlopig geen spreekuur meer!

Zaterdag 7 oktober 1944

Onder de buffetkast in het café liggen nog altijd een paar K-9.8 karabijnen van die twee gedeserteerde oostenrijkse soldaten. Ik had ze mee willen nemen, máár wat moet ik ermee, want kogels  zijn er niet bij. Ook in de kamer géén patroon! In het kolenhok staan kisten vol kogels, maar hoe kom je dáár bij? Ofschoon er bij de Wehrmacht minder manschappen sneuvelen als bij de SS zullen ze in dit hete oorlogsgeweld die twee oostenrijkers niet zo vlug missen. De carbidlampen in de schuilkelder geven goed licht en nu overal de stroom uitgevallen is, komt de knijpkat, een dynamo zaklamp, die "kikkertje" genoemd wordt, ook goed van pas. Het carbid betrekken we van Jan Levels, die als metselaar dit gebruikt voor zijn kalk. Harrie, de fietsenmaker, tegenover ons in de Karstraat, heeft het met mijn vader steeds over een zekere Otto Böllinger, zoon van een hotelhouder uit Wiesbaden, die als Duitser het vertrouwen van de hele buurt genoot en waar de mensen hun moeilijkheden aan kwijt konden. Na 7 uur mag je niet meer op straat, want dan is de spertijd aangebroken, maar wij jongens kijken niet zo nauw en koekeloeren overal maar raak!

Zondag 8 oktober 1944

Kapelaan de Vries komt tegen tienen in de schuilkelder en gedenkt samen met alle aanwezigen de slachtoffers die tot op heden door oorlogsgeweld om het leven zijn gekomen. Het is een korte en bewogen toespraak. Vandaag is het minder rumoerig dan in voorgaande dagen, wat aangeeft dat ze aan het front kennelijk een rustpauze hebben ingelast.

Maandag 9 oktober 1944

In de bakkerijschuur is alles opgeruimd. Niets duidt erop, dat hier voor een week terug nog een bataljon SS Pantserjagers gelegerd was. In de tentzaal tel ik nog 90 soldaten, dus er zijn er wel enkelen gesneuveld. In het washok zie ik een Duitser een schaap slachten; dat is iets nieuws voor mij, omdat ik voorheen wel varkens had zien slachten, maar nog nooit een schaap. Nimmer zal ik die smekende en zielige mij aanstarende schapenkop vergeten. Als je, na één gericht schot, dat blatende dier dood ziet vallen, dan gaat er toch iets van onwezenlijkheid door je heen.

Dinsdag 10 oktober 1944

De hele dag weer granaatvuur om gek van te worden! Toch zijn er mensen die achterom brood en levensmiddelen komen halen. Als ik zo tegen het middaguur met Hentje Kruis, die 5 jaar ouder is dan ik en wel eens met zijn vader Dorus samen bij ons hand en spandiensten verrichtte, de smeedijzeren poort aan de kant van de Zandsedwarsstraat wil verlaten, vliegt er op rechts onverwachts een granaat dwars door de spijlendelen hiervan. Tijd om te schrikken heb je niet! De poort ziet er geruïneerd uit. Wonder boven wonder zijn wij niet geraakt! Hier beneden ziet u achtereenvolgens een Stug 111 van de Hohenstaufen Divisie, de fabricage van Philips knijpkatten in concentratiekamp Vught, een raketwerper, de zogenaamde 15 cm Nebelwerfer en een oorlogscolonne met voorop een BMW R-12 zijspan. De inzetfoto is een BMW zijspan dat vastzit in de modder! 

Vught was het enige Nederlandse vernietigingskamp

04-10-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Woensdag 4 oktober 1944

Enorm veel bedrijvigheid bij het lazaret in de betonnen keuken van Berend Roelofs. De oude Berend zie ik heel weinig en voor die man is ook niet veel te doen nú we met die elastieken oorlogsvoetbal geen buurtpartijtjes spelen langs zijn weilandje aan de Zandsedwarsstraat. Vanaf de bakkerijkant hier, zie ik dat zijn oudste dochter Marie met emmers water aan het sjouwen is en achter haar loopt een Duitse frontarts met een groen slop voor. In de uitrit staat een legerwagen. Zeker om direct een aantal gesneuvelden op te laden. Je ziet er weinig van, alles wordt afgedekt en dat is maar gelukkig ook! De Duitsers hier zeggen dat er ook wel eens Engelsen bij zijn, maar gezien heb ik ze nog nooit. Bij Bart "van de Pastoor" langs het voetpad  liggen enkele Duitsers begraven en volgens mij hebben ze er aan het front ook een hoop onder de grond gestopt, want er wordt maar over gesneuvelden gesproken. De doorsnee Duitse soldaat is zo kwaad nog niet en bij ons in de keuken, die helemaal verscholen en ingebouwd ligt tussen twee vleugeldelen en daarbij ook nog beschermd wordt door een muur van een halve meter waar de oven van de bakkerij achter zit, daarin voelen de Duitse officieren zich veiliger dan in de schuilkelder. Bij het koffiedrinken laten ze ons foto's zien van hun gezin. Terwijl buiten op steenworp granaten inslaan wordt de zo tragisch om het leven gekomen mevrouw Polman begraven. Alleen de naaste familieleden trekken naar het kerkhof om haar aan de aarde toe te vertrouwen. Even later is in de Karstraat en Zandse Dwarsstraat geen kip meer te bekennen en ga ik bij ons in de bakkerijschuur maar wat snuffelen in de achtergebleven ransels van de gevallen SS'ers. Niet zonder resultaat, want eraan over houd ik een japanse cilinderpistool met 6 kogeltjes en een mooie dolk met als heft een hertenpoot.  Aan de lege "snapsflessen" en mandfles waar rum in gezeten heeft, zie ik dat deze "Himmlergangers" hun Reichsführer nog een laatste groet gebracht hebben; geen wonder dat ze daar op de Heuvel als dolle gekken in de vuurlinie van de Tommy's terecht zijn gekomen! Rot schrik ik me, als uitgesproken op het moment dat ik door een van de ruitloze ramen van de bakkerijschuur naar buiten stap er net een BMW met zijspan, bewapend met een machinegeweer aan komt rijden. Bij "Hent de Mop" voor de "Tweedekker" draaien ze. Ondertussen ben ik dan al bij de "Strötjes" en voordat ze deze hobbelige straat inrijden heb ik me ergens uit hun zicht verstopt in het korenveld van de "Olieslagers" Even daarna zie ik die gevaarlijke knasters, tussen het huis van de gebroeders Jansen en Lesstrade in, op de Karstraat richting Huissen-Stad rijden. Gauw een veilig plaatsje voor de "gevonden buit" zoeken en dan maar eens kijken hoe iedereen in "de bierkelderbunker" het maakt!

 Donderdag 5 oktober 1944

Buiten de vele Duitsers die op de been zijn, is er ook veel luchtactiviteit van de RAF( Royal Air Force)'s Morgens zijn het de Engelse Jagers die in de lucht zijn en 's middags zijn er ook Amerikaanse P-38 Lightings en P-51 Mustangs  in het luchtruim. De hele dag hoor je het gegier van granaten, met er tussendoor enkele flinke dreunen van ontploffingen of iets van dien aard. Vandaag heeft een Jachtbommenwerper in de buurt van Jansen "Droogstal" enkele bommen gelost. Gehoord heb ik dat er wat doden en gewonden gevallen zijn van geëvacueerden uit buurtgemeenten. Bij boer Hendrik Leijser in Angeren zijn bommen gevallen en ook daar waren een twintigtal doden en enkele gewonden. Bij onze buurman Berend is het in het Lazaret overdruk en op en af worden er soldaten binnengebracht en afgevoerd. Volgens de Duitsers had hun de gewonnen Slag bij Arnhem 3300 manschappen gekost en zouden bij de geallieerden de verliezen ruim op het dubbele liggen, bovendien waren er meer dan 2000 zwaargewonden  bij die door hun Medische Dienst verzorgd werden. Een klein aantal para 's was het gelukt de Rijn over te steken en zouden zich hebben aangesloten bij de troepen aan de Waalkant. Het tussenfront bij Driel en Heteren was volgens de Duitsers weer volledig in hun handen. De Engelsen met hun lichte Tommy-guns, Piat,  pantsercarriers en Jeeps waren geen partij voor hen met de zware Panter, Tijgertanks en PzKw( Panzer Kampfwagen) en niet te vergeten de moordende pantservuist! De meeste Duitse officieren zagen het met volkleider Hitler  helemaal niet meer zitten en hoopten op een snelle beëindiging van de oorlog. Hitler beschouwden ze als een idioot zonder enige militair-strategische en academische kennis. Dat een generaal als Montgomery met de landing bij Arnhem de ene na de andere blunder geslagen had, was voor hen eveneens onbegrijpelijk. In de lucht hadden de Duitsers de strijd verloren en daarmee volgens de bij ons gelegerde officieren óók de oorlog. In het vijftiende Legerkorps, wat Adolf Hitler nog achter de hand zou hebben, hadden ze geen enkel vertrouwen meer! Hier beneden ziet U achtereenvolgens Duits Flakgeschut, Canadees 25 ponder geschut in de buurt van Nijmegen, een formatie Mustangs, een Lockheed P 38 Lighting boven de Hoeve,  en wat Spitfires die in de lucht zijn en bij Elst in de buurt een ploeterende Shermantank in de Betuwse klei. Op de inzetfoto ziet u de kleine oorlogsbuit van een dezer dagen.

02-10-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers