Ik ben Jan, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De vrije loper.
Ik ben een man en woon in Lede (België) en mijn beroep is Bankbediende.
Ik ben geboren op 17/08/1974 en ben nu dus 51 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lopen, lezen en gezelschapsspelletjes spelen.
Vorige week startte ik met een trainingsschema voor een marathon. In totaal liep ik meer dan 50 km, een persoonlijk weekrecord. Over het algemeen verliepen de trainingen zonder problemen, maar de lange duurloop deed ik in een sukkeldrafje. Het afscheid van het vrijgezellenbestaan voor een vriend en het tekort aan slaap zal er waarschijnlijk voor iets tussen zitten.
Verder ben ik volop aan het experimenteren met voeding. Zoals ik al eerder op mijn blog vermeldde, probeerde ik gels en een soort snoepjes uit van PowerBar tijdens het lopen, maar ook mijn dagelijks dieet paste ik aan. Sedert enkele weken schakelde ik over op een overwegend vegetarisch dieet. Enkel als ik buitenshuis ga eten, komt er nog vlees of vis op mijn bord. De omschakeling kwam er voornamelijk uit gezondheidsoverwegingen, maar het ecologisch aspect van een vleesarm dieet spreekt me ook aan. (Ik beeld me dikwijls in dat er geen slagers of slachthuizen bestaan en dat ik aan mijn vleesbehoefte moet voldoen door zelf dieren te doden. Persoonlijk zou ik dan eerder wortels de kop afhakken
Als beginnend vegetariër kreeg ik ook redelijk wat reacties. Meestal zijn ze overtuigd dat je vlees nodig hebt en dat een vegetarisch dieet allesbehalve goed is. Misschien hebben ze gelijk, maar misschien ook niet. Ik ben geen diëtist en ik heb ook geen wetenschappelijk ondersteunde argumenten om mijn keuze te staven. Natuurlijk vind je op het internet en in boeken massa's 'wetenschappelijke' argumenten ten voordele van een vegetarisch dieet, maar helemaal objectief zullen die argumenten ook niet altijd zijn. Anderzijds ben ik wel geneigd om meer waarde te hechten aan deze argumenten dan aan een niet onderbouwd: 'Een mens heeft vlees nodig.' Ik ben me er wel van bewust dat je ook niet mag beginnen met vlees zonder meer te schrappen. Waar een mens ontegensprekelijk wel behoefte aan heeft zijn o.a. eiwitten, ijzer, (gezonde) vetten,... en vlees is er de meest voor de hand liggende leverancier van. In mijn dieet verving ik vlees door peulgroenten, tofu, quorn, zuivel, volkorenproducten, noten, enz. Dat sommige van deze producten niet echt alledaags te noemen zijn is misschien waar, maar het is geweldig leuk om ermee te werken en de resultaten mogen er best zijn.
De voorbije twee weken vertoefden we aan onze Belgische kust. Een paar jaar geleden zouden ze me met geen stokken op het strand krijgen, maar nu genoot ik ervan met volle teugen. Zonnebaden of in de zee ploeteren was er echter niet bij. Iemand die me er wilde spotten moest vooral 's ochtends op zoek. Tja, net als een verstokte roker zijn shot nicotine niet kan missen lijk ik mijn dagelijkse portie endorfine nodig te hebben. In tegenstelling tot thuis, liet ik mijn hartslagmeter niet bepalen hoe hard ik zou gaan lopen. Ik liep puur op gevoel. Raakte ik buiten adem dan vertraagde ik tot ik mijn adem opnieuw onder controle had. Het was heel verfrissend om op die manier te lopen.
Ik was trouwens niet de enige loper. De kust lijkt wel hardlopers aan te trekken. Je had ze in alle maten en van alle leeftijden. Vooral een al wat oudere dame trok mijn aandacht. Haar leeftijd raden was bijna onmogelijk. Haar grijzende haar en met rimpeltjes doorgroefde gezicht verrieden een ietwat gezegende leeftijd. Haar benen waren echter mooi strak gespierd en gekleurd door de zon. Een tikkeltje gebogen, met een pasje dat naar snelwandelen neigde, liep ze dagelijks over de dijk en het strand. Het duurde enkele dagen vooraleer ik doorhad hoe efficiënt deze dame ging. Aanvankelijk vond ik het een tikkeltje grappig, maar toen ik op een ochtend een eindje naast haar liep, kon ik haar snelheid pas echt goed inschatten en geloof me, er zijn veel jongeren die ze niet zouden kunnen bijhouden. Hoe meer ik haar zag, des te meer werd ik getroffen door de jeugdige kracht die ze uitstraalde. Als ik al een levensdoel heb, dan werd het tot op zekere hoogte belichaamd door deze dame.
Het voorbije weekend verbleven we in Luxemburg om te genieten van de natuur. Jammer genoeg werd dit weekend een beetje verstoord door een opkomende keelontsteking. Gelukkig had Liesbet keelpastilles mee die de pijn een beetje verlichtten. In de nacht van zondag op maandag was de pijn en werd ik geregeld wakker. Maandagochtend ben ik dan maar naar de dokter gegaan die me antibiotica voorschreef. Ik was er blijkbaar ernstig aan toe.
Ik had me ingeschreven voor de 'The Classic' in Tessenderlo en eventjes dacht ik om toch maar niet te gaan. Ziek voelde ik me niet, maar in die omstandigheden zou ik toch geen goede tijd lopen... dacht ik. Omdat het in de namiddag lichtjes verbeterde, besloten we dan uiteindelijk toch te gaan.
Na enig fileleed kwamen we dan uiteindelijk in Tessenderlo aan. De grauwe wolkenhemel voorspelde niet veel goeds, maar onweer en regen bleven gelukkig uit. Op een drafje gingen we naar het startvak voor de 10 km. We stonden redelijk vooraan, zodat we niet zouden worden opgehouden door tragere lopers. Om 20u00 klonk het startschot en weg waren we. Van bij het begin liep ik mijn eigen tempo en de eerste km kwam ik door in 4'39" (tijd gemeten vanaf het startschot en dus niet van bij het overschrijden van de startlijn). Daarna noteerde ik regelmatig km-tijden van rond de 4 minuten. 3 kwartier was dus een haalbare kaart. Ik bleef relax lopen en genoot van de ambiance die heerste rond het parcours. De passage in een zaal waar een concert doorging, had iets speciaals en gaf het parcours een feestelijk tintje. Van die keelpijn had ik tijdens het lopen weinig of geen last. Alles ging dus heel vlot. Een zelfgemeten eindtijd van 43'52" maakten het feest compleet. De grens van 45 minuten is eindelijk doorbroken
Nu was het nog wachten op Liesje. Zij deed voor de eerste keer mee aan een 10 K wedstrijd en had een tijd van 1u15' in gedachten. Groot was mijn verbazing toen zij na een uur de piste kwam opgelopen. Zij zou finishen in een tijd van ongeveer 1u02'30". Zelf was ze terecht tevreden met dit resultaat.
De komende 2 weken gaan we het wat rustiger aan doen en genieten van een frisse zeebries aan onze Belgische kust. Voor de lezers die ook aan hun vakantie kunnen beginnen, een prettige vakantie !
Met dit prachtige weer is binnen blijven geen optie, al valt lopen wel wat zwaarder uit met deze temperaturen. Ik geloof dat mijn hartslag gemiddeld 10 BPM hoger ligt dan gewoonlijk. Enfin, gisteren had ik gewoon zin om eens te lopen zonder dat onding rond mijn borst en het deed echt deugd. Na de eerste km keek ik in een reflex eens op mijn pols, maar daarna was het puur genieten. Het is raar hoe zo een rondje zonder hartslagmeting een bevrijdend gevoel kan veroorzaken. Tegen een gezapig jogtempo draafde ik mijn neus achterna. Ik geloof dat ik iets langer heb gelopen dan ik had gepland. Het was dan ook met een beetje spijt dat ik na ongeveer 45 min weer thuis stond. Ik had er graag nog eens zoveel bij gedaan, maar ik probeer me toch min of meer aan het vooropgestelde plan te houden.
Vandaag was het mijn eerste vakantiedag, die ik doorbracht in onze hoofdstad. Het eerste doel was Jogging + om te zien of er iets leuks bij de koopjes zat. Enkele ogenblikken later stond ik weer buiten met een singletje en een loopshort. Ik kocht ook 'rideshots' van PowerBar. Dit zijn lekkere snoepjes, boordevol koolhydraten om tijdens het lopen te eten. De gelletjes op de foto kocht ik al eerder. De komende weken ga ik een beetje experimenten met deze 'brandstoffen'. Ondertussen heb ik aan den lijve ondervonden dat je tijdens langere afstanden best iets kan eten, dat bovendien goed verteerbaar is. Ik hoop dat er bij deze producten iets bijzit dat ik kan verdragen, want het gewapend beton waarvan mijn maag gemaakt is, is blijkbaar al een beetje geërodeerd.
