Gisteren en vandaag werden overschaduwd door het gevoel van de alomgekende snotvalling. Je hoofd lijkt propvol te zitten dat zelfs je ogen er dreigen uit te ploppen. Vele laagjes kleren aandoen, muts en al wat je maar wil, maar het feit is dat er schier oneindig snot blijft uitkomen. Na een nachtje van 9hr slapen was dat vandaag niet anders. Mogelijk was er zondag al een klein voorteken, aangezien ik me toch niet superfit voelde. De balans van de afgelopen 2 dagen staat, aangezien het een stevige trainingsweek moest worden, op 3 trainingen (enkel recuperatietempo) en 30 kilometer. Vanavond kruip ik weer vroeg onder het dons na een warm melkje met suiker en hopelijk merk ik morgen een briesje in mijn neusgaten.