De technologie heeft het de afgelopen week laten afweten en wel in de gedaante van een gecrashte computer. Het is dan ook onmogelijk om dag per dag neer te pennen. In het algemeen overheerste 2 zaken, ten eerste het gevoel dat ik wat moeie had met de kaarten goed te interpreteren en ten tweede dat een aantal lintjes niet meer hingen waar ze hadden moeten hangen. Wat de kaaren betreft was het onderscheid tussen de verschillende vegetaties heel moeilijk zichbaar, des te meer omdat alles heel erg open was. Wat op de kaart als bos stond, was open terrein met hier en daar een boompje. Wat op de kaart als open terrein stond, was ... open terrein met hier en daar een boompje. Op een moment moest ik een post aan een rots hebben, en met mijn ogen zoekend naar een rots stootte ik op een lintje dat op de grond lag op een stukje steen zo hoog als een stoeprand. Dat was de rots dan.:-8)
Op de kaarten aan de kust was het dan weer onduidelijk welke kleur van lintjes bij welk parkoer hoorde (geen eenduidig anwoord na 1 week van mijnentwege). Wetende dat er 3 parkoers, met in totaal 150 posten waren, en dat er nog litjes hingen van vorige trainingen, kan je je al inbeelden dat het geen evidentie was. Daarenboven lopen de kaarten ot aan het strand, en de duinen zijn er erg in trek voor 'bosjesmannen', mannen die aan het naturistenstrand nogal erg persoonlijke invulling geven door de mannenliefde in de bosjes te bedrijven. De (Nat-)toeristen zijn erg gul met witte doekjes en wc-papier, waardoor het wel heel erg lasig werd om tussen 100 witte lintjes het juiste witte lintje te vinden :roll:
Van de bewuste Oro-hydro-omloop waar ik het eerder over had heb ik 66 posten gedaan. Die liepen lekker. Zonder de vegetaties op de kaart was ik verplicht om me meer op het reliëf te focussen en dat lukte als bij wonder erg goed.
De week werd afgesloten met twee wedstrijden, een middel en een lange afstand. In de middel ging ik de mis in door te onstuimig het ontzettend stenige terrein in te stormen. Daags nadien nam ik wat gas terug voor de lange afsand, en dat gaf een veel beter resultaat. Waar nauwelijks houvast te vinden leek op de kaart vond ik bijna alle posten foutloos.
Hoewel sommige trainingen niet probleemloos verliepen kan de trainingsstage in zijn geheel wel als een gelsaagde stage beschouwd worden. Vele uren en km's werden gelopen, op de camping was er mogelijkheid tot fitness, jacuzzi, sauna (waarvan ik gebruik heb gemaakt) en de benen draaiden erg vlot (slechts 1 dag had ik een vermoeide indruk).
Hopelijk is de rustdag vandaag voldoende geweest om de batterijen weer op te laden, want morgen staat de fysieke test op het programma, en met het huidige sneeuwtapijt is dat geen ideale timing.