De ijskoude temperaturen mogen dan wel het één en het ander in de war sturen of bemoeilijken, het lopen, of beter gezegd, de trainingen lijden er nauwelijks onder. Daar waar bij de jaarlijkse winterprik mijn wasmachine uit het kot moet binnengehaald worden, met diepvriezer tijdelijk in coma gaat en mijn wc-pot het spoelen niet kan laten, functioneert lichamelijk alles naar believen bij -15°C. Hoewel. Een overmoedig fietstochtje heeft er een klein stokje voor gestoken. Als MTB-onderrichter ben ik nogal fanatiek in het onderdeel techniek en ik ga er dan ook prat op dat wat gladheid me niet kan deren. Ik weiger mijn snelheid aan te passen, maar overmoed is al wel vaker niet de verstandigste aanpak gebleken. Een slippertje of 2 op het ijs hebben me genoopt tot een onverwachte beweging die toch wel wat pijn doet in de liesstreek, zij het eerder tijdens het wandelen dan het lopen. En, vandaag, 4 dagen na de slipcursus, was ook al wandelend de pijn omgetoverd in geen pijn meer.
De ijskoude temperaturen zijn wat mij betreft een waar feest om te trainen. Extra laagjes kleren zorgen voor een lekker warm gevoel, en de frisse lucht zorgt ervoor dat het lichaam niet moet zorgen voor de afkoeling, waardoor meer van je energie gebruikt wordt voor de spierwerking; maw, harder lopen!!!
Afgelopen woensdag trok ik door het besneeuwde heidelandschap van Montagne de Stockem nog 10 streepjes dwars over de heideheuvel (zwaar zwaar zwaar!), en daags nadien had ik nog steeds veel zin in klimmen in de koude. Ik trok donderdag weer naar de Kesselberg, het moet zowat de muur van Geraardsbergen zijn voor lopers (of die van Huy). Langs de ene kant liggen er steile trappen op, langs de andere kant loopt een pad ongeveer even steil omhoog, zo'n 30-40m. Ik heb meer beenkracht nodig, dus legde ik mezelf op: 3x het steile pad, 3x de trappen, en weer 3x het steile pad (het pad is vergelijkbaar met het steilste stuk terril van Beringen). Niks snelheidstraingen... Power!
Vrijdag deed ik 2 korte uitjes van amper 30 minuutjes maar zo vrij als een vogel, zonder beperkingen, een beetje spelend lopen, en als de benen vlot bollen is dat een waar feest. Blij dat ik glij, maar dan al lopend.
Zaterdag en zondag laste ik een kleine pauze in (met dank aan de slipcursus).
Maandag stond er een sessie start-to-run op het menu (25' joggen), en later op de dag een uurtje oriëntatie met de leerlingen (1hr joggen met haltes). Om de dag af te ronden deed ik nog wat stabilisatieoefeningen.
Vanochtend, dinsdag, 30' loslopen met de leerlingen om wakker te worden... niets beter op zo'n frisse ochtend dan 30' warm ingepakt joggen door bos en veld. Daarna deden we 40' volleybal, gevolgd door nog 25' stabilisatie- en krachttraining. Na de middag volgde dan weer een beenkrachttraining... Op 1km van mijn werk staat een watertoren op een heuvel van zon' 30m hoog, één kant heel steil (15-20%), één kant wat minder (8-10%). 10 intervalletjes naar boven volstonden om de benen moe te maken.
Nu volgt er nog een rustig dagje, en donderdag wat snelheid, en dan vertrek ik voor een weekje cursus langlaufen... ook krachtuithouding dus...
Een mooi stukje basistraining... hopelijk volgen in maart goede wedstrijden...