xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Na de eerder meegedeelde indrukken vooraf e, de wat spaak lopende organisatie was er de eerste grote afspraak van de spelen, de openingsceremonie. Het was een lang aangekondigd evenement, een feest, en dat was zeker niet overdreven. Nadat straaljagers overvlogen om de ceremonie op gang te trekken en nadat een eerste resem vuurwerk het stadion in lichterlaaie zette moest de ceremonie nog echt beginnen. De eerste van vele speaches begon met de overduidelijke ambities van Brazilië/Rio dat zich profileert als Wereldsporthoofdstad van dit decennium. Met deze spelen, in 2014 de Wereldbeker voetbal en in 2016 de Olympische Spelen staat Brazilië een decennium lang in het teken van sport, en de eerste hoogdag was deze openingsceremonie. Een schot in de roos!

Het werd een spektakel dat kon tippen aan een openingsceremonie van de Olympische Spelen. Een gigantische show, verzorgd door honderden kinderen die een dans brachten van wel 30 minuten, waarin zowel Brazilië als land gepromoot werd als de kerngedachte van de militaire spelen, Peace Through Sport, getoond werd. Je werd er week van vanbinnen. Ze schetsten de schoonheid van de mensen en de natuur, uiteraard gekoppeld aan de weelderige Braziliaanse natuur. De kinderen dansten en speelden met de overtuiging dat het hun mooiste dag van hun nog jonge leven was. De gedachte aan vrede, met militairen uit alle uithoeken van de wereld, zelfs al liggen ze met elkaar in oorlog, die hier samen vriendschappelijk en sportief strijden, zij aan zij wordt zo aandoenlijk sterk weergegeven dat je er zelfs in gaat geloven, in die wereldvrede. Nergens nog oorlog!

De ceremonie eindigde met de symbolische fakkel, die na een aflossingsrondje bij Pélé belandde en de historische sportfiguur stak het vuur aan. Het is een vuur dat – opnieuw- alles heeft van een Olympisch vuur. Het overvolle stadion ontplofte.

Intussen zijn we weer 2 dagen verder en zijn wij oriënteurs overgeplaatst naar een luxehotel 100km verderop. Waar we ook komen, de spelen lijken overal. Deze spelen zijn meer dan overduidelijk een training voor zowel de medewerkers als voor de hele voorbereiding voor de Spelen in 2016. Installaties zullen dezelfde zijn, draaiboeken zullen herbruikt worden met de nodige verbeteringen. En, deze spelen zijn  een gigantische financiële investering om zichzelf te promoten als organisator voor wat komen gaat. Of het nu in Rio is, in de straten rond de atletendorpen op 60km van Rio, of hier, 100km verderop, de straten hangen vol met vlaggen, affiches en spandoeken met het logo van de spelen. Nergens in dit land kan je naast de spelen zien. Als de verbinding het toelaat (of na de spelen, terug thuis) zal ik foto’s online zetten waaraan je kunt zien hoe groots deze spelen zijn opgevat. Ronduit indrukwekkend!

Op deredactie.be  staat dit fragment: http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/mediatheek/nieuws/buitenland/1.1068329

Oh, gisteren hadden we training aan het atletendorp, op een kaart waar niet te kruipen viel. Hoog gras is niet wat het in België is: 2.5m hoog, en heel dicht begroeid! Vandaag was er de training in de omgeving van de wedstrijd. Heel andere koek. Vrij goed beloopbaar, maar uiteraard een ander maar mouwen dan een Kempisch of Ardeens bos. Eén ding is zeker, ik zie het zitten. Technisch wordt het best doenbaar, fysiek wel loodzwaar (heel veel stijgen!!)

Tot daar, de update. Morgen wedstrijd!