Na het weekendje fysieke test en clubaflossing trokken we met de militaire ploeg op stage. Tijdens de eerste dag voelde ik het weekend nog in mijn benen. Het overkomt eenieder wel eens, dat ze op maandag het weekend nog voelen, weliswaar niet zozeer in de benen :-) Dit keer voelde ik het weekend dus in de benen.
De volgende dagen verbeterde de benen, nochtans deden we dagelijks 2 trainingen van 10km, dwars door het groen van de Ardennen. Ik voelde mezelf overmoedig worden, zoals in februari 2010 op stage ook het geval was. Geen training, geen helling, geen versnelling leek me teveel. Het is een fijn, comfortabel gevoel, al word je er wat té dapper van. Bluffen wordt een dagdagelijks humeur, al wil je dat gebluf liefst voor jezelf houden, kwestie van niet arrogant over te komen, edoch, het is soms sterker dan mezelf, als de benen en het lichaam zich goed voelen, moet het eruit.
Samen met een goede conditie overviel een erg goede concentratie mij. Het gaat vaak samen, die twee. Waar je anders vaak de concentratie verliest en nauwelijks toekomt aan het lezen van de kaart leek ik nu tijd zat te hebben om de kaart te lezen, in detail, te dubbelchecken, de postenbeschrijving te bekijken, controlenummer én beschrijving, plus aan welke kant van het object de post zou staan. Een vorm van rust die over je neerdaalt. Een post vinden is niet langer een opdracht, maar louter een zaak van hier en dara passeren, en op naar de volgende. Zo hoort het altijd te zijn...
Vrijdags deden we de militaire wedstrijd op Weyervlakte. Ik had er veel zin in, maar moest bekennen. Wat kleine missertjes (5-20") liepen op tot zo'n 1'-1'20, en met nog één fout van 1' verloor ik net iets teveel tijd. Daarenboven voelde ik halfweg dat ik moeite kreeg om mijn tempo te handhaven. De trainingsweek zal er vast voor iets tussen zitten, net als de marathontraining, die niet gericht is op dergelijke 'kortere', snelle wedstrijdjes. Ik strandde als erste militair op bliksemschicht Yannick Michiels, die meer tijd liet liggen en sneller liep. Knap werk van hem!
Deze week ben ik op oefening om de recruten sport te geven tussen hun gevechten door. Het hoofddoel van de week is een tempotraining van 7x 2000 en zondag het BK middel. Voor de rest is het wat loslopen, rustigaan doen, wat kilometers doen zonder te forceren. Het lichaam is baas quoi. De voorbije weken waren immer behoorlijk intensief. Weken van 100-110 km had ik eerder al gehad, maar aan lagere intensiteit. En het laatste wat ik wil is me oververmoeien...
|
