|
Daags na het BK nacht deed ik een 'rustige duurloop die wel behoorlijk vlot ging' van in totaal 85' Ik dacht: leuk!! Gisteren ging ik loslopen, en hoewel de hartslag heel laag bleef leek er weinig fut in te zitten. ik dichtte het toe aan de weerslag van het BK nacht, de intervaltraining vorige donderdag en de wel erg vlotte duurloop van zondag.
Belangrijk was wel, deze week MOET er tempo getraind worden met het oog op de marathon. Daar komt nog bij dat zaterdag en zondag de Springcup, een internationale wedstrijd in Denemarken op het programma staat. Gevolg, om fit aan het weekend te kunnen beginnen moest en zou de tempotraining vandaag gebeuren. Vanochtend deed ik nog 50' herstelduurloop met 5-10' loopoefeningen. Tijdens die oefeningen merkte ik dat het echte dynamisme, de frisheid nog ontbrak. Lichte twijfels omtrent de geplande tempotraining staken de kop op. Ook al is het geen weerstandstraining, maar intensieve duurinterval, twijfels rezen onmiskenbaar in mijn hoofd.
Voor de bewuste tempotraining liep ik 17' warm, met enkele versnellingen van 20" tot 1'30, om de hartslag wat omhoog te jagen. Het gevoel bleef immers nog: beetje moe aan hartslag 130, vreemd. Normaal moet je naar je lichaam luisteren, om niet te overbelasten, maar dan is er die bewuste belangrijke training die je moeilijk een dag of 2 later kan doen omdat dan die wedstrijden eraan komen.
Op het menu stond 14x 1000m, tussen 3'30 en 3'40, ietsje sneller dan het geplande marathontempo. Indien het moeilijk gaat, 12x. En dan begin je. Die eerste 1000 lijkt wat moeizaam. Da's klassiek, geen zorgen om maken. de tweede draait iets vlotter, 3'35. De derde opnieuw 3'35, maar nog 11 lijkt zo veel. Zou ik de training inkorten? Zou ik ze uitlopen? Zou ik ze opsplitsen in 2 of 3 series van 5 of 7 1000'en? Ik doe er nog enkele bij, en dan zien we wel. Ze draaien allemaal op 2sec nauwkeurig van 3'33 tot 3'35, hartslag 173-175 (overslagpols is 184, dus dit is nog pure uithouding zoals het hoort voor een marathon), rust 45-50" (hartslag daalt telkens tot net onder 150). Ik vind m'n draai, letterlijk en figuurlijk, alhoewel het geen superdag is. Na 7 1000'en neem ik 4' drinkpauze en zet de volgende 7 in. Tijdens de laatste 4 lijk ik toch wat moe te worden, mijn hartslag geeft af en toe eventjes 176 aan ipv 175 (max), dus moet ik 'm even laten zakken. anderzijds merk ik dat ik net in die laatste 1000'en 2-3seconden sneller liep. De logica zelve dus. Het herstel bleef ei zo na onveranderlijk tijdens de 45-50" rust. Eindbalans: 14x1000 in 3'35 goed afgehaspeld, zonder verval, zonder echte vermoeidheid.
De vraag is nu, heeft mijn lichaam deze training nodig om die marathon te kunnen lopen in vooropgestelde tijd, of is dit puur een psychologische training? Een training die je moet geruststellen dat je dit aankan? Het blijft twijfel veroorzaken, enerzijds, want zo 3'35/km is toch niet stilstaan, en dat moet ik dan 42km lang gaan lopen (ietsje trager, maar vertrektempo zal dicht bij 3'40 liggen). Kan ik dat wel? Is dat niet wat te hard? Anderzijds, ik ben verre van uitgerust na de vorige, vrij intensieve dagen, ik liep vanochtend nog, en het tempo aan de vooropgestelde hartslag is geen probleem. De enige onbekende is: "kan ik dit ook 42km volhouden"... volgens de trainingsleer, met de kilometerweken die in het schema staan, zou het lichaam in staat moeten zijn om voldoende energie op te slaan...
We zullen zien... Volgende week staat er een gelijkaardige tempotraining gepland, maar dan maken we er 8 2000'en van ipv 7 1000'en. Als het schema het toelaat gaan we dan nog eens naar 3 of 4 5000'en. Straffen toebak!
|
