Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
31-05-2012
Notenolie op flessen.
Eindelijk zit onze notenolie in de flessen, klaar om gebruikt te worden in de dressings en om verkocht te worden aan de gasten. In april reden we met Tom en Nils naar Martel, waar we net zoals vorig jaar onze noten lieten persen tot notenolie.
De olie heeft daarna ruim de tijd gehad om te rusten, zodat het bezinksel nog wat kon zakken en gisteren heeft Rudy de olie dan in de flessen gegoten. Daarna heb ik er nog etiketjes opgeplakt en ondertussen staan de flessen al naast de confituurtjes in de kast in de gastenliving.
Sinds een paar dagen zijn onze nieuwe gasten hier, Koen en Nadine. Ze zijn van het sportieve type en gaan iedere dag wandelen of fietsen! Gisteren fietsten ze tot in Fumel en dat bij zeer warm weer! Chapeau, ik zou het hun niet nadoen Vanmorgen vertrokken we zoals gebruikelijk op woensdagmorgen al om 8 u voor een wandeling van een uurtje. Spijtig genoeg zagen we geen reëen, alhoewel wij er de dag ervoor nog 2 maal één zagen. s'Morgens terwijl ik de honden aan't borstelen was, zat er eentje te grazen vlak aan onze wasdraad. Sirka heeft ze echter vlug de stuipen op het lijf gejaagd. s'Avonds tijdens onze wandeling heeft Folie er een opgejaagd in een weide, wij hadden ze eerst helemaal niet gezien omdat het gras zo hoog staat.
Koen en Nadine genieten van een rustig ontbijt op het terras.
Het is bijna niet te geloven, maar vandaag, juist op mijn verjaardag, kreeg ons blogje zijn 200.000 ste bezoeker!
Dat was dus al een leuke verrassing bij het opstaan vanmorgen. Rudy had gelukkig al een foto genomen van het bezoekersaantal toen hij aan de pc zat, want ondertussen is het aantal al opgelopen tot 200.022!
Tof toch, dat er zoveel mensen onze blog volgen en de leuke reacties doen ons nog steeds veel plezier en ja, we (ik) gaan er nog even mee door. Hoe lang nog? Geen idee, zolang het geen "corvee" wordt doe ik nog graag verder.
Rufus en Rosso zijn hier samen aangekomen en -opgegroeid maar gaandeweg wordt het verschil tussen de beide katertjes duidelijker en duidelijker. Rufus is klein en tenger en het is een rustig katje dat uren aan een stuk kan liggen slapen. Hij is ook nogal bangelijk en houdt niet van teveel drukte.
Rosso daarentegen is nu al groter dan zijn halfbroertje (hij is nochtans één maand jonger) en hij is véél zwaarder, om niet te zeggen dik Het is een echte deugniet, is nergens bang voor en hij lust werkelijk alles. Eten is in zijn buurt dus nooit veilig, en de keuken moet regelmatig "hermetisch" afgesloten worden voor hem. Op de foto's zie je hoe hij op zoek gaat naar iets eetbaars in de afvalbak voor de kippen. Het resultaat liet zich raden, hij viel met emmer en al op de grond, maar spijtig genoeg was Rudy niet snel genoeg om daar een foto van te nemen.
Als we een dagje vrij hebben tussen de vertrekkende en de aankomende gasten door, proberen we af en toe nog een stukje te voegen met als resultaat dat het hele huis bijna klaar is op één kleine muur na. Normaal gezien was dit werkje al lang af geweest, tenminste als het weer in april en mei "normaal" geweest was. Maar dat was dus niet het geval, we kregen redelijk veel regen en kil weer. Maar nu is het dus toch eindelijk goed geworden en dus doen we verder...
Dit zal dus één van de laatste voor en na's zijn
We hebben al erg veel lovende reacties gekregen en dat doet ons natuurlijk veel plezier, al dat werk is dus niet voor niets geweest
Het was gisteren de laatste dag dat Finn hier was. We hebben weer genoten van de mooie momenten samen met onze kleinzoon en hopelijk kent hij ons nog als we hem terug zien tegen het eind van het jaar! Gelukkig is er skype en kunnen we elkaar zo tussendoor toch ook eens zien. Axel en Anke hebben 's nachts gereden en ondertussen zijn ze weer goed thuis gekomen.
Finn is helemaal niet bang van onze honden en onze Folie vindt een beetje extra aandacht van zo'n kleine hummel best wel leuk!
Rudy kreeg gisteren voor zijn verjaardag nog een super leuk kado van Anke, Axel, Siem & Sara. Het is een fotoboek met allemaal foto's van de tot nu toe 3 kleinkinderen. Ja ik zeg wel "tot nu toe" want begin november verwachten we kleinkind nummer 4!!! Anke is terug in blijde verwachting en Finn zal er dus een broertje of zusje bij krijgen. De familie wordt dus nog groter!
Finn is een echte flinke jongen Hij heeft vanmorgen weer enkele meters alleen gelopen en ik was juist snel genoeg om een foto te nemen, wel wat wazig, maar allez, het staat er toch op
Hij drinkt ook zijn flesje helemaal alleen, en als de aperitiefhapjes op tafel komen is hij er als eerste bij om te proeven
Vandaag zijn Anke en Axel een dagje alleen op stap en mogen mamy & papy dus babysitten We hebben een "kookvrije" dag en dus kunnen we ons de ganse dag met onze kleinzoon bezig houden. Kwestie van er wat extra van te genieten, want vrijdagavond vertrekt de kleine hummel terug naar België en dan zullen we hem weer héél lang moeten missen.
Vanmorgen vertrokken de gasten en vanavond komen er nieuwe aan, we zijn dus een ganse dag alleen met Anke, Axel & Finn. Nu ja, veel schiet er al niet meer over van de dag, want ik ben nu juist klaar met de voorbereidingen voor de table d'hôtes van vanavond en Rudy is nog bezig met het laatste af te wassen van alles wat ik weer heb vuil gemaakt
Spijtig genoeg is het vandaag echt rotweer, het regent al de ganse voormiddag en deze namiddag zal het niet beter worden. Ook voor morgen geven ze nog een ganse dag regen we zijn het kwakkelweer nu echt wel beu en willen dat het ZOMER wordt!!!
Finn heeft hier zijn eerste pasjes gezet! Hij loopt al heel goed aan één hand, maar nu doet hij ook al een paar pasjes helemaal alleen
Woensdag kwamen Sabina, Michel, Brenda en Luc aan en donderdagmorgen om 6u kwamen Anke, Axel en Finn aan.
Naar goede gewoonte ging iedereen naar de markt in Libos, en we kwamen daar ook nog Luc en Louise tegen. We zaten dus weer met een goedgevulde tafel op het terras van de Maki
Omdat Erica en Paul van zo ver kwamen voor Rudy zijn verjaardagsfeestje bleven ze hier een nachtje slapen. Na het ontbijt gingen we met hen Penne d'Agenais bezoeken. Het was, net als zondag, een mooie zonnige dag en dus kuierden we door de pittoreske straatjes en gingen daarna iets eten in Café des Arts. Het was een toffe afsluiter van het feest en zo konden we nog wat uitrusten van het drukke weekend.
Vanop de ruine van het kasteel van Richard Leeuwenhart heb je een prachtig zicht op de koepel van de basiliek van Penne d'Agenais!
Gisteren vlogen we dan terug in't werk. We hebben een ganse dag gevoegd, en ook vanmorgen werkten we verder. Nu is de achtermuur aan de keuken ook helemaal klaar! Na de middag was het dan hoog tijd om aan de voorbereidingen voor de table d'hôtes van vanavond te beginnen. Da's ondertussen ook allemaal gebeurd en nu is het wachten op de gasten.
Ook morgen verwachten we volk. Anke, Axel en Finn komen als alles goed gaat morgenvroeg om 6u aan, en dan kunnen we al direkt babysitten op Finn! Ben eens curieus of ik zo vroeg mijn bed ga uitgeraken
Op aanvraag nog een foto van het kunstwerk dat Rudy kreeg voor zijn verjaardag, de reiger!
Zoals beloofd hier enkele foto's van het feestje voor Rudy zijn 60ste verjaardag.
Dat hebben we gedaan Rudy komt aan in zijn "werkkleren" en mag alle vrouwen kussen
Nog vlug een praatje met muzikanten Jean en David voor ze beginnen te spelen!
Even de tijd nemen voor Maurice die bang is van Folie en Sirka. Poseren met zijn kado! Een homemade "mega" taart!
Happy birthday to you ...
Rudy heeft echt genoten van deze dag met vele van onze vrienden! Aan iedereen nog eens een dikke merci voor het komen (sommigen van ver!), voor al de kado's, voor de bijdragen voor het kunstwerk, en voor de helpende handen
Spijtig genoeg konden sommigen er niet bij zijn, vooral de kinderen en kleinkinderen hebben we gemist op deze mooie dag. 1000 km rijden is natuurlijk niet niks en dat is één van de nadelen van het wonen in "la douce France".
De voorbije dagen waren best spannend Rudy wordt op 22 mei 60 jaar en ik vond dat dit toch op een speciale manier moest gevierd worden!
Meer dan een maand geleden begon ik dus met de eerste voorbereidingen voor het kopen van een geschikt kado en het geven van een verrassingsfeestje. Natuurlijk is het niet simpel om van alles te regelen achter de rug van iemand waar je dag en nacht mee samen bent en waar je normaal gezien geen geheimen voor hebt Mails werden verstuurd via "speciale" e-mail adressen, tijdens telefoontjes moest er soms ineens van "onderwerp" veranderd worden en berichtjes werden over en weer gestuurd via Facebook (gelukkig is hij daar niet in geïnterreseerd )
Het grootste probleem was het "wegkrijgen" van mijn ventje op de dag van het feest, zodat ik samen met Kerim alles kon voorbereiden tegen dat iedereen zou aankomen.
Verschillende vrienden wilden wel helpen maar uiteindelijk vonden Claude en Isabelle het "ideale" excuus om hem hier weg te krijgen
Rudy kreeg via mail de vraag of hij alstublieft op zondagnamiddag wilde komen helpen met het rechtzetten van een scheidingsmuurtje dat was omgevallen bij Claude en Isabelle. Mijn ventje nam onmiddelijk de telefoon om te horen wat er juist gebeurd was en voor hetzelfde geld zou hij direkt in de auto gesprongen zijn om te gaan helpen, maar volgens Claude moesten zij in de voormiddag nog naar 't schooltje van Maurice en de muur moest voor maandagmorgen in orde zijn want dan zou de politie terug langs komen om te kijken of alles gerepareerd was!!!
Zondag, klokslag om 13u, vertrok Rudy dus om te gaan helpen aan't muurtje en toen vlogen Kerim en ik in actie om alles klaar te krijgen tegen 16u30 als de eerste mensen zouden aankomen! Er werd gekokkerdeld tegen de sterren op, drank koud gezet (héél belangrijk ), tafels bijgezet, bloemstukjes gemaakt enz. enz. Tegen 16u kwamen de muzikanten aan om alles op te stellen en de eerste vrienden arriveerden enkele minuten later. Rond 16u50 was iedereen hier en dan begon het wachten op ... het feestvarken!
Voor foto's van het feestje zullen jullie moeten wachten tot morgen maar ik laat jullie alvast de foto's van het "muurtje" zien
Al 3 jaar op rij sneuvelt er hier een kerselaar in onze boomgaard. Spijtig, maar niets aan te doen. We hebben ook wel nieuwe geplant, maar ik vrees dat het toch nog een paar jaar gaat duren voor we daar een serieuze oogst van hebben!
De dode kerselaar en ook 2 acacia's die de geest gegeven hebben, heeft Rudy vandaag afgezaagd en opgeruimd. Ik mocht helpen met de kleine takken af te zagen en alles op het vuur te gooien
Nu onze gasten naar huis vertrokken zijn begint het eindelijk terug te zomeren. Vandaag haalden we met gemak 26° in de schaduw en dus was het ideaal weer om nog eens in de tuin te werken! Er stonden nog een aantal planten die helemaal bevroren waren tijdens de afgelopen koude winter en we zijn er met de grove borstel moeten doorgaan Onze Oleander die anders eind mei al prachtig in bloei staat hebben we moeten kortwieken en we hopen dat hij alsnog terug zal uitschieten!
Zo ziet hij er normaal uit eind mei!
En zo ziet onze Oleander er nu uit
Ook de pluimenplanten hebben we helemaal kort geschoren, want er zat bijna geen leven meer in. Dat wordt dus ook afwachten of er nog iets van terecht komt.
Na al dat snoeien had Rudy weer een hele berg afval om op te stoken. Gelukkig dat we dit hier nog steeds mogen, want dat zouden anders nogal ritjes worden naar het containerpark !
Ons seizoen is gestart en we zetten de goede gewoontes van vorig jaar verder Zondag was het dus "taartdag". De zon was ook van de partij en dus konden we buiten genieten van koffie met een lekker stuk "bonafee pie".
De taart (op basis van een koekjesbodem, caramel van gecondenseerde gesuikerde melk, bananen, slagroom en chocoladeschilfers) viel goed in de smaak en er bleef maar één stukje over dat tegen de volgende morgen ook nog verdwenen was En toeval of niet, maar op Kerim zijn kamer stond er 's morgens een leeg bordje met vorkje
Zaterdag waren we uitgenodigd op "Le Luquet" om mee de verjaardag van Helen te vieren.
Het is voor ons toch nog altijd wennen aan het verschil tussen Nederlanders en Belgen
We waren uitgenodigd voor koffie en taart, om 11u 's ochtends! Ook verbaasde het ons weer dat iedereen de ganse familie van Helen ook feliciteerde met de verjaardag van hun dochter, vrouw of moeder. Ook wij werden mee gefeliciteerd met de verjaardag van Helen, bizar toch, maar wel leuk
Meestal is het Rosso die Folie helemaal voor zich opeist, maar af en toe zoekt Rufus ook nog de warmte en genegenheid van Folie op. Het blijft prachtig om te zien hoe onze Folie met onze 2 jongste katjes omgaat!
In de paasvakantie maakten we met Nils en Tom een mooie uitstap naar de "Roque Saint Christophe" in Peyzac-le-Moustier in de Dordogne. ( http://www.roque-st-christophe.com/ ) Het is een heel eindje rijden, je moet rekenen op 1 u 45, maar het is zeker de moeite waard voor onze gasten om er een daguitstap van te maken. Zeker voor de mensen met kinderen is het erg leuk en interressant om te bezoeken!
La Roque Saint Christophe staat op de werelderfgoedlijst van de UNESCO. De rots heeft een lengte van één kilometer en is zo'n 80 meter hoog. De rots ligt aan de rivier de Vézère en 55.000 jaar geleden waren de natuurlijke holten al bewoond. De rots was bewoond tot in 1588 en de site werd toen verwoest tijdens de godsdienstoorlogen.
Door al de regen die we de voorbije weken kregen en de temperaturen die nu serieus aan't stijgen zijn, groeit het gras hier veel te snel. Hoog tijd dus om het weer eens te maaien en deze keer kreeg Rudy hulp van Joris
Joris is een bezige bij die niet graag stilzit en met een zitmaaier gras afrijden wou hij wel eens proberen vandaar ...
We kregen bezoek van Ingrid, de oudste zus van Rudy. Ze was voor een paar dagen met een vriend meegekomen naar Frankrijk en verblijft in Moissac. Niet ver van hier dus en zo maakte ze van de gelegenheid gebruik om ons eens op te zoeken. Ze had een verwenpakketje voor ons meegebracht uit België, lekkere cha-cha's, echte Belgische chocolade, Luikse siroop, muisjes van het Nederlandse merk "De Ruyter" en ze had ook een "mysterieus" potjes confituur bij, ttz. zij dacht dat we dit niet kenden maar het bleek paardebloemgelei te zijn, en die maak ik ieder jaar zelf! Voor het recept, kijk eens op : http://www.bloggen.be/aucercledeschenesculinair/archief.php?catID=8430
Vermits het hier nog steeds zomerse temperaturen zijn konden we 's middags buiten eten.
Gisterenavond zijn Joris en Sadette aangekomen en ze hebben de zon meegebracht Ze kwamen deze keer met het vliegtuig en in Toulouse hebben ze een auto gehuurd om tot hier te rijden.
Vandaag was het weer een prachtige dag, gans de dag zon, zalig!!! We konden buiten aperitieven en Joris en Sadette hebben alletwee al een mooi kleurtje na hun eerste dag vakantie.
Het is traditie, op 1 mei deel je meiklokjes uit, maar in onze streek is 1 mei vooral: de jaarlijkse bloemenmarkt in Tournon d'Agenais!
Na weken van somber en kil weer en de laatste dagen zelfs met veel regen, was het vandaag de eerste echt mooie zonnige dag!
We gingen dus naar Tounon en genoten van het zonnetje en van al de mooie bloemen en planten. We konden het ons niet laten en kochten nog een rozenstruik, surfina's en ook nog wat kruiden.
Natuurlijk zagen we ook weer veel bekenden op de bloemenmarkt, want iedereen uit de omstreken gaat zowieso ieder jaar naar daar.
Au Cercle Des Chênes
Rudy komt aan in zijn "werkkleren" en mag alle vrouwen kussen 
Even de tijd nemen voor Maurice die bang is van Folie en Sirka. Poseren met zijn kado!
maar ik laat jullie alvast de foto's van het "muurtje" zien 
