Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
31-01-2012
Onze twee fotomodellen.
Tegenwoording maken we praktisch iedere dag een mooie wandeling met de honden. Als Folie het woord "wandelen" nog maar hoort staat ze al kwispelend klaar aan de deur om te vertrekken . Ze stormt dan naar buiten en is door het dolle heen.
Na wat mislukte pogingen konden we ze tijdens de laatste wandeling met z'n tweeën mooi op foto vastleggen.
De Helleborussen staan hier in de bossen weer volop in bloei. Het zijn prachtige bloemen en zeker ook deze wilde soort is de moeite waard. De frisgroene bloemen vallen echt op tussen alle dorre bladeren en kale struiken.
Rudy kon het zich niet laten en heeft de muren aan de achterkant van ons huis ook nog helemaal uitgepikeerd. Dat was wel nog een hele klus, want op die muren was er een deel "bepleisterd", ttz er was wat cement op de stenen uitgesmeerd! Dat stuk is nu helemaal klaar om binnen een paar weken, als het warmer wordt, op te voegen. Maar zelfs nu ziet het er al heel wat beter uit dan vroeger!
Een paar weken geleden vroegen we jullie mening over het al dan niet meewerken aan het programma "Met 4 in bed". We kregen heel wat reacties en dat deed ons alvast veel plezier. Aanvankelijk waren het over het algemeen positieve reacties op het programma, maar er waren toch ook heel wat mensen die het allemaal "opgezet spel" vinden. Eens "op TV" komen kan natuurlijk een enorme reclame zijn, maar voor hetzelfde geld breken ze je chambres d'hôtes volledig af. We hebben dus uiteindelijk toch besloten om niet mee te werken aan het programma. We zagen het trouwens ook niet zitten om een ganse week met cameraploegen achter ons gat te lopen Zo "fotogeniek" zijn we nu ook weer niet
En de "mond aan mond" reclame die onze gasten voor ons maken blijkt toch nog steeds het beste te werken! Voor 2012 zitten juli en augustus al aardig vol en dat bijna allemaal met mensen die terugkomen ofwel mensen die via-via gestuurd zijn. Super toch!
De voorbije week was een drukke "bezoekjes" week. Wij kregen bezoek van o.a. Rene & Marianne en van Claude en Isabelle met de 3 kindjes. Jan Hendrik en Han waren voor een kleine week in Frankrijk en kwamen dus ook eens langs. Vrijdag hadden we afgesproken om in Agen te gaan eten samen met Claude en Isabelle en hun kleinste, Maurice. Zoals steeds was het een gezellige middag en we leerden weer een nieuw restaurant kennen, waar je in de zomer buiten kunt eten met zicht op een klein meertje! Maurice was zoals steeds braaf en hij hield zich bezig met kleuren, en in boekjes kijken.
Als je ziet hoe zo'n kleintje veranderd, dan "pikt" het toch wel een beetje dat we onze eigen kleinkindjes niet dikwijls kunnen zien. Maar allez, we tellen weer af naar eind februari want dan gaan we naar België en kunnen we ze weer eens in't echt zien.
Gisteren gingen we op visite bij Annick en Luc in Valeilles. De namiddag vloog om en we bleven 's avonds ook nog bij hen eten. Ze hebben sinds een week een puppie in huis en dochter Louise ontfermt zich maar al te graag over de nieuwe aanwinst. Filou noemt het hondje en het is een Cavalier King Charles. Zoooo schattig dat zo'n jong beestje is!
Ondertussen hebben we ook nieuws van onze Kerim en gisteren hebben we kunnen chatten. Skypen lukte spijtig genoeg niet, maar enfin hij heeft internet en dat is toch al iets. Hij is goed aangekomen in Birmingham en hij logeert op een 30 minuutjes stappen van het restaurant waar hij stage moet doen. Voor de eerste keer van al zijn stages heeft hij een eigen kamer met douche! Super natuurlijk! Ook krijgt hij nog een premie van de regio Aquitaine om al zijn vervoerskosten te betalen. Met aftrek van de trein en vliegtuigreis zal er toch nog een 200 euro overblijven om tijdens zijn vrije dagen met de trein of bus rond te reizen. Nu is het nog juist te hopen dat het werk ook goed meevalt en dat hij heel wat kan bijleren!
Kerim is vanmorgen vertrokken voor zijn laatste stage van dit jaar. Deze keer zit hij voor een maand in Birmingham in het Simpsons restaurant (http://www.simpsonsrestaurant.co.uk/). Hij is samen met Anaïs, een klasgenote vertrokken. Zij staat in de zaal en Kerim staat zoals steeds in de keuken. Ze reizen met de trein tot Toulouse en vandaar nemen ze onder begeleiding van een leraar het vliegtuig.
Het zal een zeer zware maand worden (zijn leraar heeft ons, en Kerim al verwittigd dat het daar héél hard werken is) maar waarschijnlijk zal het een unieke ervaring worden, vermits het restaurant een Michelin ster heeft! De foto's op de website van het restaurant spreken alvast tot de verbeelding! Het eten ziet er allemaal even verrukkelijk uit.
Gisteren zat er voor Kerim ook nog een aangename verrassing in de brievenbus, een cheque van 250 euro van zijn vorige stageplaats in Cahors. Het is de eerste keer dat hij echt betaald werdt voor een stage en zo'n extra zakcentje is natuurlijk altijd welkom
Zaterdag vertrekt Kerim weer voor een maand op stage naar Birmingham en dus beginnen we met de eerste voorbereidingen. Wat er zeker moet gebeuren : haar kort knippen. Blijkbaar heb ik ooit mijn roeping gemist, want ik was weer kapper van dienst. Rudy zijn haar (allez, wat er nog van overschiet ) doe ik al jaren met de tondeuze, niets moeilijks aan en het gaat erg vlug. Toen mijn oudste zoon Tom nog "jonger" was moest ik ook altijd zijn haar knippen want hij haatte het om naar de kapper te gaan. Ik heb me toen dus eens een profesionele schaar gekocht (want met een Ikea-schaar ging dat echt niet goed ). Daarna was het de beurt aan zoon nummer twee, onze Nils had een paar jaar mooie lange pijpekrullen en af en toe moesten die toch wat bijgeknipt worden en ja, ook dan was ik kapper van dienst, want naar de kapper gaan wou hij echt niet! En de laatste jaren is zoon nummer drie aan de beurt. Sinds Kerim op de kokschool zit moet zijn haar regelmatig geknipt worden en ook dat is mijn jobke. Eén keer heb ik hem tot bij de kapper in St.Sylvestre gekregen, en daar is het bij gebleven. Want : "allez mama, eer dat ik daar ben en terug thuis heb jij dat allang geknipt"
Ok, ik geef het toe, ik vind het wel leuk om af en toe eens kapper te spelen, en dat moeder en zoon dan ook een leuke babbel hebben is mooi meegenomen
Vandaag was het weer prachtig zonnig weer en dus ideaal om een flinke wandeling met de honden te maken.
We wandelden nog eens langs de "dolmen" van Auradou, gelegen juist onder de lieu dit "Grézac". Die dolmen zouden dateren van rond het jaar 3900 vC. Je kan er meer over lezen op de site van ons dorp: http://www.auradou.free.fr/spip.php?rubrique7
Het blijft steeds facinerend om te zien, zo'n dolmen en zeker als je weet dat deze stenen er al duizenden jaren staan. Ze zijn de stille getuigen van de eerste bewoners in deze streek, "de Liguriërs". De bovenste dekstenen van de dolmen zijn ingevallen, maar je ziet nog wel heel duidelijk de structuur.
Rudy gaat trouwens een wandeling markeren die langs deze dolmen loopt.
De voorlopig laatste helemaal afgewerkte muur is die aan onze Kerim zijn kamer.
Rudy is nu bezig met het uitkappen van de laatste muren van het huis, die aan de noordkant. Maar met het voegen gaan we zeker nog een paar weken wachten, want momenteel is het hier veel te koud! We hebben al 2 dagen de zon NIET gezien, en het was maar zo'n 4°. Koud dus Maar er is hoop, want vanaf morgen geven ze terug zon, en dat maakt dat het overdag toch zeker zo'n 10° warmer aanvoelt!
Het was weer lang geleden dat we nog eens afspraken met Johan en Annette. In het seizoen komt zoiets er natuurlijk niet van en ook in de winter is het soms puzzelen om af te spreken. Maar allez, we hebben weer eens kunnen bijpraten, en voor mij is het ook altijd een gelegenheid om nieuwe receptjes uit te proberen. Ik kan echt wel vertrouwen op hun oordeel en ja, alles werd unaniem goedgekeurd en in't seizoen zullen het hapje en het dessert zeker regelmatig op tafel komen! Ik ga natuurlijk niet vertellen wat we gegeten hebben, want dan is het geen verrassing meer voor de gasten. Aan het hoofdgerecht moet ik nog wat sleutelen, de smaken zaten goed, maar aan de hoeveelheden moet nog gewerkt worden.
Rudy heeft weer een puntje op zijn klussenlijst kunnen schrappen
Hij heeft een poortje gemaakt voor aan het terrasje van Kerim zijn kamer, zodat de honden in't seizoen daar kunnen buiten liggen terwijl de gasten aan tafel zitten. De mensen vinden het wel niet erg als de honden op het grote terras liggen, maar het probleem is vooral dat er toch altijd gasten zijn die niet aan de verleiding kunnen weerstaan om de honden iets te eten te geven aan tafel! En vermits dat echt niet mag (we willen geen kwijlende, bedelende honden opkweken) hebben we naar een oplossing gezocht. Het was wel maar een klein werkje maar allez, t'is toch weer gebeurd!
Als wij een paar uur weg geweest zijn kan het gebeuren dat ik 's avonds niet genoeg plaats heb op mijn schoot
Gelukkig is onze Santos niet zo'n "schootzitter" zodat het bij 4 katten blijft En zeggen dat er bij Rudy toch ook plaats is! Of zou het komen omdat ze bij mij "malser" liggen
Het was vandaag een prachtige dag en daar profiteerden we van om een mooie wandeling te maken met onze 2 doggies. Toen we vertrokken hadden we nog een muts, sjaal en handschoenen aan want het was vrij fris, maar eens dat we in het bos zaten vlogen muts enz al vlug uit. Zelfs jas en fleece waren te warm.
Zoals steeds tijdens onze wandelingen liep Folie op kop. Rudy en ik volgen en een stuk achter ons slentert dan onze Sirka.
Sinds vorige winter zitten er op de weide naast ons huis, aan de kant van het zwembad, schapen. Nu zijn er voor de eerste keer lammetjes, in totaal zijn er al 4 kleintjes. Erg leuk natuurlijk als die zo vlak aan de draad staan te grazen!
Jullie hadden ze nog tegoed, de foto's van de 2 muren die ondertussen ook helemaal afgewerkt zijn
De muur vlak aan't zwembad kreeg ineens ook 2 mooie nieuwe lampjes!
De muur aan het terras van de kamer Muscari. Voor:
en na !
We zijn erg blij met het werk dat we tot nu toe gedaan hebben. Het resultaat mag echt gezien worden en het is echt een enorm verschil met hoe het er vroeger uitzag. Ons huis oogt nu veel lichter en minder somber, en hopelijk zullen er nu ook minder insecten nest maken in de muren (alle gaatjes zijn nu immers dicht gemaakt).
Dat onze Folie de beste maatjes is met Rufus en Rosso weten jullie waarschijnlijk al.
Nu is het zo dat die 2 "kleintjes" 's nachts altijd bij onze Folie gaan slapen, die laatste durft dan nog nauwelijks te bewegen want haar kussen ligt zo wel aardig vol. Toen Rudy s'nachts weer eens opstond om te gaan plassen zag hij tot zijn verbazing dat er nu al 3 katten bij onze Folie lagen. Ook Snowy vond het blijkbaar erg knusjes om bij op het kussen van Folie te gaan slapen.
Rudy is dan midden in de nacht het fototoestel gaan zoeken en heeft het tafereel vastgelegd
En dan te weten dat er in dezelfde kamer voor de katten; 1 kattemandje, 2 kattendekentjes en nog een heel bed met zachte fleece ter beschikking is
Het is echt super om te zien hoe onze Folie omgaat met onze poezen! We genieten daar enorm van om hen samen bezig te zien!
Vandaag kregen wij de vraag om mee te werken aan het tv programma "Met 4 in bed".
Wij hebben dat programma zelf nog nooit gezien (het word blijkbaar in de zomer uitgezonden en dan kijken wij helemaal geen tv) en ik ken het dus enkel van "horen zeggen" en door er soms iets over te lezen in den Humo of op internet.
We zijn niet echt geneigd om mee te werken aan het programma maar hoe denken jullie daarover??? Wie kent er het programma en wat vinden jullie ervan???
Ik ben curieus om jullie reacties te horen, positief of negatief!
Onze Kerim bracht de ganse kerstvakantie door in België (bij Eva ) Zondagavond 1 januari kwam hij terug naar thuis, maar hij voelde zich wel al een paar dagen niet lekker en dus eindigde nieuwjaarsdag erg rustig onder ons drietjes voor tv. We hadden gewacht om de kerstkado's te openen tot hij thuis was en dat deden we dus zondag.
Maandag begon Rudy weer terug met het verder uitpikeren van muren en ik genoot van het gezelschap van mijn jongste zoon. We maakten 's namiddags een toffe wandeling met de honden en hadden zo de tijd om eens bij te praten.
Vandaag was het dan weer terug school, maar morgennamiddag komt Kerim terug voor een half dagje naar huis. Dan terug 2 dagen school en t'is weer weekend. Daarna nog 2 weken school en op 21 januari vertrekt hij dan weer voor 1 maand stage naar Engeland! Als hij dan terug thuis komt is het al krokusvakantie en vertrekt hij de volgende dag weeral terug naar België Soms vraag ik mij af of hij nog wel thuis woont Het zal in ieder geval niet veel verschil meer maken als hij het "nest" verlaat, hij is toch nooit thuis
Oudejaarsavond gingen wij samen met Annick en Luc en hun kinderen vieren in het restaurant aan de E.Leclerc in Villeneuve. Er was een zeer uitgebreid lekker buffet en er was live muziek. Dadelijk na het aperitief werd de eerste dans al ingezet. Natuurlijk werden er vooral Franstalige nummers gespeeld en als er al eens een Engelstalig liedje tussen zat dan was het er eentje uit de "oude doos". Het was jaren geleden dat ik nog op een dansvloer stond, maar deze keer heb ik mij ook nog maar eens goed laten gaan Het was in ieder geval een geslaagde avond (nacht)