Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
28-02-2013
Zonsopgang.
Gisteren genoten we van het uitzicht op de tuin met de laatste restjes sneeuw onder een prachtige zonsopgang.
Vandaag zijn de laatste plekjes met sneeuw verdwenen "als sneeuw voor de zon", maar dan letterlijk! Het was een prachtige zonnige dag en de temperaturen stegen met gemak tot boven de 12° in de schaduw. Ook de volgende dagen beloofd Meteo France ons heel veel zon en wees maar zeker dat we er zullen van genieten. Laat de lente nu maar komen!!!
We zagen de bui al hangen... toen we van Portugal op weg naar huis waren reden we in Noord Spanje zo'n 200 km door de sneeuw. Hier in Auradou lag er "nog" niets maar s'avonds begon het toch ook heel lichtjes te sneeuwen.
Gisterenmorgen lag er hier uiteindelijk ook een serieuze laag sneeuw en Kerim bleef, zoals de meesten van zijn klas, nog eens een dagje thuis van school.
Het geeft telkens wel mooie plaatjes, zo'n wit tapijt, maar nu wij geproefd hebben van de lente in Portugal zouden we toch willen dat het hier ook ophoud met winteren.
Folie begrijpt het duidelijk ook niet goed, de ene dag pootje baden in de zee en de volgende dag door de sneeuw lopen!
Voor wie Kerim kent is dit geen verrassing; op blote voeten door de sneeuw
Net als vorige winter zijn we nu ook even de zon gaan opzoeken in Portugal. Het weer was niet altijd super, maar de gemiddelde temperatuur lag toch rond de 15° en we hadden regelmatig veel zon, af en toe bewolking en ja toch ook soms een bui!
We genoten in ieder geval van lange strand wandelingen samen met de honden, van bezoekjes aan dorpjes en steden, en van de lekkere Portugese keuken!
Van alle katten die wij al gehad hebben is onze Poema toch wel de grootste deugniet. Eten is nooit veilig voor hem en hij lust werkelijk alles. Ooit heeft hij het gepresteerd om een paar asperges die over waren op te eten en neen, er was geen sausje bij, ze waren gewoon puur natuur.
We moeten hem altijd in't oog houden maar soms kan hij ook zoooo lief zijn!
Normaal liggen poezen graag in een wasmand met pas gewassen kleding, maar dat stel ik niet op prijs en ze krijgen daar dan ook de kans niet toe. Maar als de manden leeg zijn en ze staan klaar om mee naar de berging te nemen dan gaat onze Poema heel uitdagend in de mand zitten
Iedereen weet wel dat ik een echte zoete bek ben. Ik maak dan ook het liefst van al desserts en bak graag taarten en gebak. Kerim heeft het dus van geen vreemden en nu hij zich ook volop toelegt op de patisserie is dat natuurlijk absoluut niet goed voor mijn lijn, want er moet veel geproefd worden.
Als er dan toch eens geen gebak of dergelijke in huis is durf ik wel eens een "koffie Timory" maken. Dat is een koffie met een dikke toef mokka slagroom op en wij dronken dat jaren geleden altijd in de taverne Timory in Leuven.
t'is doodzonde, ik weet het, maar het is wel héél lekker!
Wij hadden 17 kippen rondlopen en in de winter staat er natuurlijk niet veel gras op de wei en we hebben ook minder afval van de tafel dan in de zomer met de gasten.
Ze eten dan ook meer gemengde granen en dat gaan wij altijd halen bij een bevriende boer. We worden daar telkens op de koffie gevraagd en dan wordt er weer wat bij gepraat en zo wordt dat dan iedere keer een gezellige namiddag.
En de kippen, die hebben weer voor een tijdje eten! Zeker nu de vos lelijk huis heeft gehouden en 14 kippen een kopje kleiner heeft gemaakt!
Ook in de winter is het genieten als we met de honden gaan wandelen. Genieten van de rust, de stilte, de natuur die nog in winter rust is en natuurlijk ook genieten van het zien van Folie haar capriolen.
Folie is na 2,5 jaar nog steeds even uitbundig en ze doet niets liever dan een flinke wandeling maken. Sirka daarentegen die zou liever gewoon achter de stoof blijven liggen. Tegenwoordig is't al zo dat ze zelfs geen goesting meer heeft om te vertrekken als we gaan wandelen. Ze loopt dan ook de hele tijd achteraan en blijft regelmatig stilstaan alsof ze wil vragen: gaan we nog niet terug? Enkel als we op de terugweg zijn begint ze naast Folie te lopen, dan kan het precies niet snel genoeg gaan!
Sinds een paar weken lopen er bij onze buurman weer kleine lammetjes rond. Het blijft leuk om die beestje te zien rond huppelen en om ze te horen mekkeren.
Ieder jaar klagen de boeren hier in het zuiden dat het in de winter te weinig regent. Wel ik denk toch dat ze dit jaar niet mogen klagen. Het is al gans de winter, nat, kil en vochtig en er zijn momenten dat het hemelwater met bakken naar beneden komt.
En dat het al veel geregend heeft merken wij zeker als we richting Hautefage rijden. Daar is een mini watervalletje dat 3/4 van het jaar droog staat en normaal loopt er in de winter een fijn straaltje water naar beneden. Niet nu dus, het water gutst naar beneden en het is nu een heuse waterval
Voor ons mag het dus nu echt wel stoppen met regenen, we snakken naar de zon, de lente!!!
Om de zoveel jaar is het van dat en deze morgen was het weer zover.
De vos is langs geweest en hij is binnen in het slaaphok van de kippen geraakt. Resultaat: van de 17 kippen zijn er 14 dood gebeten!!! Volgens Rudy was het een echte massacre in het slaaphok (ik ben niet gaan kijken ).
Er blijven 2 gezonde kippen over en dan nog 1 die licht gewond is.
De volgende maanden zullen we dus geen eitjes meer moeten uitdelen!
Eén van de kippen met 2 kuikentjes in betere tijden.
Na 7 jaar in onze Ikea stoeltjes was het hoog tijd om ons eens een goede zetel aan te schaffen.
Na heel veel wikken en wegen kozen we voor een "relax" sofa en na veel "Franse" perikelen werd die op onze huwelijks verjaardag geleverd.
Twee avonden heb ik erin gezeten, heel "relaxt" benen omhoog...
Resultaat: zondagmorgen serieuze rugpijn die met de minuut erger werd. Zondagavond dan maar "gewoon" in de zetel gezeten.
Maandagmorgen zat mijn rug volledig geblokkeerd. Niets kon ik nog doen en dus heb ik maar direct naar mijn osteopaat gebeld. Wonder boven wonder mocht ik dezelfde avond nog komen. Rudy ging mee want rijden kon ik ook niet meer.
Toen ik bij de dokter binnen kwam zag hij genoeg ik liep krom als een oud vrouwtje.
Na de behandeling ging het al iets beter, ik kon redelijk gewoon stappen, maar het verdict is, een zeer zware lumbago en dus moet ik ... rusten.
Ik vrees dat die nieuwe zetel de oorzaak is van alle ellende, maar het is in ieder geval een "mooie" zetel
Omdat we ons met oudjaar zo super goed geamuseerd hadden met ons groepje Belgen hebben we na wat wikken en wegen besloten om een clubje op te richten.
De bedoeling is dat we met de "Belgische Bourgondiërs" ongeveer 1 x per maand samenkomen bij één van de koppels. We houden allemaal van lekker eten en dus zorgt het gast koppel voor een maaltijd en zo kunnen we tijdens het eten ook samen een glas drinken en honderduit bijpraten.
Gisteren kwamen we voor de eerste keer samen en het was dus bij ons te doen. Het werd een super leuke en gezellige dag en we kijken al uit naar de volgende bijeenkomst.
Er was maar één probleem, er moest ook "vergaderd" worden over de dag van samenkomst, de datums en wie wanneer zou koken. Nu is dat op zich allemaal makkelijk om af te spreken, maar als "bijna" iedereen al een paar glazen op heeft.... (behalve de kokkin van dienst natuurlijk) en iedereen door elkaar praat....! Maar enfin, we zijn eruit geraakt en de bijeenkomsten voor de volgende maanden zijn gepland en zelfs voor volgende winter hebben we alles al op papier gezet. Vermits bijna iedereen van de club een chambres d'hôtes uitbaat is het vanzelfsprekend dat we de bijeenkomsten houden in de herfst, winter en lente. In de zomer moet er immers gekookt worden voor de gasten!
Bloemstukjes maken voor op de tafels, ideaal om een dagje op voorhand te doen en zo kan ik eens zien of ik het nog kan
Het dessertbordje, een nieuwe creatie uitgeprobeerd voor het komende seizoen
Kerim kreeg van zijn baas de gelegenheid om te oefenen in het maken van kleine porties macarons zodat hij de perfecte macarons kan maken tegen dat hij mee doet aan de wedstrijd. Hij maakte caramel macarons met een vulling van "caramel au beurre salé" dit is een Bretoense specialiteit en het is een caramel met gezouten boter.
Blijkbaar is het niet eenvoudig om kleine porties te maken en lukt het beter met een grote hoeveelheid, maar vermits hij er maar 20 mag maken op de concours, zal hij dus nog heel wat moeten oefenen met "kleine porties"
En ja, zijn baas valt blijkbaar goed mee; hij mocht al zijn zelfgemaakte macarons mee naar huis nemen. We maken dus ook graag wat reclame voor hem (http://www.patisserie-blanchard.com/)
Au Cercle Des Chênes
