Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
30-06-2013
Een echte Belgische frituur!
We wisten al van Claude en Isabelle dat er een nieuwe Belgische frituur was in Agen.
Vermits we vrijdag naar Agen moesten, was dat de ideale moment om eens een bezoekje te brengen aan de frituur en ja, het heeft ons gesmaakt
Ze gaan ons daar waarschijnlijk nog wel meer zien als we eens goesting hebben in echte frietjes met een curryworst van de frituur, de 30 km rijden hebben we er graag voor over
Rond 19u30 gisterenavond kregen we het verlossende berichtje van Kerim dat hij goed was aangekomen in Kaapstad. Ondertussen zat hij blijkbaar al op zijn appartementje en vandaag mocht hij al een kijkje gaan nemen in het cheeta reservaat.
Veel meer weten we nog niet maar hij ging "nog wel eens" skypen
Sofie en Wim zijn gisterenavond, na de table d'hôtes naar huis vertrokken. Het was dus hun "laatste avondmaal"
Ze verbleven hier 11 dagen en hadden in het begin van hun vakantie echt pech met het weer want zoals in een groot deel van het zuiden hebben wij hier ook nog absoluut niet veel mooie dagen gehad.
Gelukkig voor Sofie, ze wou echt met een mooi kleurtje naar huis gaan, scheen de zon de laatste dagen volop. Ze heeft er dan ook ten volle van genoten en ettelijke uurtjes door gebracht op de luchtmatras in het zwembad .... en ja, ze ziet echt bruin nu
Samen met Jean-Pierre en Simonne hebben ze veel plezier gemaakt tijdens hun wedstrijdjes petanque die steevast gewonnen werden door Wim!
Ondertussen zijn er al nieuwe "oude bekenden" aangekomen, maar daarover latere meer.
Gisteren was "DE" dag voor onze Kerim! Hij is vertrokken naar Zuid-Afrika voor 3 maand om in Stellenbosch als vrijwilliger te werken met Cheeta's.
We brachten hem naar de luchthaven in Blagnac,Toulouse, waar hij vertrok met Turkish airlines, richting Istanboel. Na een tussenstop van 5 uur vloog hij dan naar Johannesburg en daarna naar Kaapstad.
Het was toch wel een moeilijk afscheid, de jongste die zo helemaal alleen voor 3 maand vertrekt naar een ander continent! Maar we zijn er bijna zeker van dat hij het daar helemaal naar zijn zin zal hebben. Kerim past zich nogal vrij snel aan in nieuwe situaties en hij heeft er tenslotte zelf voor gekozen!
Tot nu toe hebben we nog niets gehoord van hem en we zullen maar denken "geen nieuws, goed nieuws". Het is wel zo dat je in Zuid-Afrika een andere simkaart nodig hebt om te bellen en die zal hij waarschijnlijk nog niet gekregen hebben.
Voor alle zekerheid controleer ik regelmatig onze GSM om te zien of er nog geen berichtje is
Onze nieuwe gasten zijn goed aangekomen samen met hun mini - teckel Liefke.
Het is een super schattig beestje en ze doet haar naam alle eer aan want het is een echt lieveke!
Het verschil met de 3 andere loebassen die hier rondlopen is wel erg groot, en we moeten goed op passen of we lopen dat kleine hummeltje omver. Gisteren was ik er trouwens van overtuigd dat onze Poema in de gasten living zat en het duurde even voor ik door had dat het Liefke was!
Simonne met Liefke en Wim met Hasko.
Als je goed kijkt zie je Liefke zitten juist voor de boom.
Wij hebben hier al veel gasten gehad die hun viervoeter mee brengen. Straks komen er weer nieuwe mensen aan en die brengen hun hond ook mee.
Momenteel zijn Wim en Sofie hier nog steeds met Hasko en het mag gezegd worden, het is een heel brave hond die goed luistert naar zijn baasjes en soms merk je zelfs niet dat hij in de buurt is.
Wij vinden dat natuurlijk super en ook voor de andere gasten is het aangenaam als de honden die hier rondlopen goed luisteren.
Hasko is bovendien een uitstekend fotomodel, oordeel zelf maar!
Gisteren hadden we onze eerste jarige gaste in huis.
Kerim zorgde voor een heerlijke verjaardagstaart. Spijtig genoeg zal dit waarschijnlijk de laatste keer geweest zijn dat hij voor zo'n "specialleke" zorgde want volgende week zit hij nu op het vliegtuig richting Kaapstad!
De taart was in ieder geval over heerlijk en ze zag er nog mooi uit ook!
De bodem was een biscuit van chocolade met pistachenoten, daarop een mousse van frambozen en stukjes aardbei dan terug een dun laagje biscuit en daarop een mousse van chocolade afgewerkt met een speciale chocolade ganache.
En, neen, ik denk niet dat ik daar bij de volgende jarige ga aan beginnen, want daar is zo verschrikkelijk veel werk aan....!
Voor alle zekerheid namen de wandelaars deze morgen paraplu's mee! Gisteren heeft het hier bijna de ganse dag, avond en nacht geregend. Gelukkige zitten wij hier op de plateau "hoog en droog", want op verschillende plaatsen in het zuid-westen zijn er overstromingen.
Wim en Sofie, de laatst aan gekomen gasten, gingen met hun Labrador, Hasko, mee wandelen. Folie ziet een vriendschap met hem helemaal zitten
Leentje bleef thuis om eens goed uit te slapen en ook Eric en Ellen zagen het niet zitten om met Juleke in de bugy door de bossen te trekken.
Onderweg zagen de wandelaars een baby vuursalamander die niet groter was dan 5 cm en die zich enorm goed gecamoufleerd had.
Gisteren kwamen er 3 koppels aan die elkaar hier 4 jaar geleden hebben leren kennen. Er is een mooie vriendschap uit voort gekomen en die willen ze hier nu op gepaste wijze vieren.
Vier jaar geleden waren ze met z'n zevenen maar sinds een jaartje is nummer acht erbij gekomen. Eric en Ellen hebben een pracht van een zoontje gekregen, Juul, en die mocht natuurlijk ook mee komen.
Ook Peter & Tina en Abdon, Rachel en Leentje zijn van de partij.
Een nieuw seizoen betekent natuurlijk ook dat er weer nieuwe gerechtjes gemaakt worden.
Vandaag gaan we voor een nieuw hapje, een muffin met groene olijven en zongedroogde tomaatjes. En nu maar hopen dat het straks in de smaak gaat vallen!
Gisteren hielden we onze voorlopig laatste bijeenkomst met de Belgische bourgondiërs. De komende maanden gaan de meesten van ons het nogal druk hebben met gasten te verwennen en dus zal de volgende samenkomst voor het najaar zijn!
We waren terug voltallig en gastheer en gastvrouw, Claude en Isabelle, verwelkomden ons heel hartelijk.
Er werd weer lekker gegeten, veel gebabbeld, en heel wat af gelachen! Het was m.a.w. weer een zeer geslaagde dag!
Riki, de nieuwe aanwinst van het gezin en een echte jachthond, wou er natuurlijk ook bijzijn, maar vermits hij niet in huis mag komen zat hij regelmatig geduldig voor de deur te wachten!
Het is de eerste die we dit jaar over de vloer krijgen, maar zeker niet de laatste!
Diesel is de naam van de Bobtail van Lisbeth, die hier samen met haar mama Denise logeert. Het is een serieuze loebas, maar met een heel klein hartje! Hij wijkt niet van zijn bazinnetje en is nogal bang aangelegd
Folie zou natuurlijk heel graag met hem willen spelen, maar voorlopig ziet hij dat nog niet echt zitten!
Sinds een paar weken vertrekt Rudy de woensdagmorgen om 8 u weer met de gasten voor een ochtendwandeling. 's Morgens vroeg heb je normaal het meeste kans om reeën te zien maar spijtig genoeg hebben ze er vanmorgen geen gezien.
Jan en Katrien waren van de partij, maar Liesbeth en Denise, die gisterenavond aankwamen, waren nog niet fit genoeg om mee te wandelen.
Het aardbeienseizoen loopt hier al stilaan op zijn einde en dus was het hoog tijd om een paar potjes aardbeien confituur te maken!
We kunnen nog wel gans de zomer aardbeien kopen, maar de prijzen stijgen nu al en in de Metro zag ik dat er nu ook Belgische aardbeien te verkrijgen zijn.
Voor mij blijven de Garigettes van de Lot & Garonne toch veruit het lekkerst!
Eén van de koppels die momenteel bij ons verblijven zijn Eric en Georgina.
Het zijn fervente wandelaars en ze hebben zelfs geen auto. Ze zijn dan ook, net als 3 jaar geleden, met de TGV naar hier gekomen.
Vermits ze ook bij een wandelclub zijn hebben ze er geen problemen mee om eens tot in Penne d'Agenais te wandelen en dan terug naar hier te komen, toch goed voor zo'n 16 km met een paar serieuze klimmetjes ertussen!
Vanmorgen stonden ze na het ontbijt weeral klaar om te vertrekken, maar natuurlijk moest onze Folie eerst nog even goeiendag komen zeggen
Het doet ons altijd veel plezier om nog eens nieuws te krijgen van gasten die bij ons verbleven. Er zijn er vele waar we via FB contact mee blijven houden ( je kan ons nog steeds "liken" op : https://www.facebook.com/aucercledeschenes ), anderen bellen al eens, of sturen een mailtje.
Eind januari kregen we een mailtje van Kurt & Delphine met de foto van een echo en het heuglijke nieuws dat Delphine zwanger was! Ze waren hier vorig jaar in juni op vakantie en we wisten toen al dat ze aan't "oefenen" waren
Vorige week kregen we een geboortekaartje in de bus en voor ons was dit toch wel een heel bijzonder kaartje.
Elise is de naam van het dochtertje van Kurt en Delphine en laat dat nu de naam zijn die wij meer dan 20 jaar geleden ook gekozen hadden voor een dochter (we kregen 2 zonen en dus werd onze "meisjes naam" nooit gebruikt).
Elise werd dan ook nog geboren op 28 mei, tevens mijn verjaardag!
We willen hen langs deze weg nog eens van harte feliciteren met de geboorte van Elise!
Hier nog een paar foto's van Kurt en Delphine van juni vorig jaar, je ziet ze zitten in het midden tussen François en Suzanne en Patrick en Joke.
Bij een bezoek aan de wijnboer samen met Willy & Annie.
De laatste jaren planten wij regelmatig rozen bij in de tuin. We ondervonden dat deze het zelfs goed doen in de droge zomers en met wat geluk heb je bloemen tot in de winter.
Ik heb vooral een zwak voor roze rozen, en die staan hier nu volop in bloei.
Gans het seizoen wordt er hier regelmatig gebruik gemaakt van de petanque baan, maar zelden hebben we echte professionals te gast!
Benny & Jackie spelen in een petanqueclub en zijn dus ervaren spelers. Benny heeft zich trouwens in Agen al nieuwe petanqueballen aangeschaft! Deze moeten nu natuurlijk ingewijd worden en de ballen worden heel regelmatig met zachte doekjes af gekuist.
Ik wist zelfs niet dat er verschillende maten van ballen bestonden, volgens mij heb je 2 soorten petanqueballen; plastieken (voor de kindjes) en ijzeren, maar ondertussen heb ik al heel wat bij geleerd en weet ik o.a. dat vrouwen met kleinere ballen spelen als mannen.
Ook Noëlla en Josy spelen regelmatig een spelletje mee met hun echtgenoten. Natuurlijk wordt er dan ook heel nauwkeurig afgemeten welke bal het dichts bij de cochonette ligt en de scores worden nauwkeurig bij gehouden op het scorebord.
Au Cercle Des Chênes
