Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
30-09-2009
Geen brood
Na 3 weken vakantie kwam onze bakker vandaag normaal gezien terug leveren. De bakkerij is in St. Antoine de Ficalba, zo'n 20 km van hier en dus niet echt bij de deur, maar ze leveren hier dus al 4 jaar 3x per week brood. Rudy had gisteren gebeld om 4 broden te bestellen en deze morgen was het dus wachten op de bakker. Bo zat al aan tafel en had al een croissant op en omdat het maar bleef duren hadden we hem ook al een paar sandwiches gegeven. Om 9u nog steeds geen bakker en toen belde Rudy eens om te horen of er misschien iets gebeurt was. Niet dus, ze komen niet meer langs bij ons om dat wij de verste klant op hun ronde zijn. We wisten al van voor het seizoen dat ze plannen hadden om hun toer korter te maken maar we hadden toen met hen afgesproken dat ze nog bleven leveren totdat de laatste gasten vertrokken zijn dus tot 10 oktober. En inplaats van dan gisteren iets te zeggen bij de bestelling... neen, niets. Dat zal wel weer de "Franse" manier van doen zijn zeker .
Onze eerste Zweedse gast is vanmiddag aangekomen. Bo woont in Maleisië en was 28 uur onderweg. Hij was dan ook blij dat hij eindelijk een goede douche kon nemen.
Na 14 dagen vakantie vertrokken Bob en Johan gisterenmorgend. We genoten samen met hen van hun laatste ontbijt "au bord du piscine".
Vandaag moest Kerim terug naar school en waren we dus voor het eerst in maanden helemaal alleen thuis ( dit is wennen!!! ) Na de gewone dagelijkse klussen hebben we in de namiddag nog eens genoten van ons zwembad. Het water was terug 28°. Ook vanavond was het nog heerlijk weer en nadat we buiten aten maakten we nog een avondwandeling met Sirka.
De vakantie van Bob en Johan zit er bijna op, morgen vertrekken ze terug naar Kessel-Lo. De voorbij dagen hebben ze kunnen genieten van het mooie zonnige weer. Af en toe deden ze een wandeling met Rudy en de honden.
Maar stilzitten, daar hebben ze toch echt problemen mee! Bob die kan af en toe nog eens genieten aan het zwembad maar Johan die is pas echt content als hij eens met de zitmaaier het gras kan afrijden, (alhoewel het gras al maanden niet gegroeid is), of als hij eens een vuurtje kan stoken...
Anne en Tommy zijn weer in het land. Gisteren kwamen ze aan uit Zweden en we hadden hen uitgenodigd om te komen mee eten. Doordat het op de luchthaven en in het station van Toulouse super druk was zijn ze uiteindelijk met heel wat vertraging aangekomen. Het was dan ook al 21u toen we met het aperitief begonnen. Ik had voor de gelegenheid voor Franse & Belgische gerechten gezorgd. Als voorgerecht aten we een slaatje met gerookte eendeborst en foie gras en als hoofdschotel steak met peperroomsaus en huisgemaakte frietjes ( Johan heeft me al de knepen van het vak geleerd om lekkere frietjes te bakken, enige probleem: ze verkopen hier geen "Bintjes")
Volgende week komen de rest van de Zweden aan. Bij ons logeren er 4 van de "hobby-chefs" met hun vrouwen. De rest logeert gedeeltelijk bij Anne en Tommy en in andere chambres d'hôtes. De mannen gaan dan iedere avond samen koken en volgende zaterdag zijn wij uitgenodigd op een groot diner.
Woensdag hadden we een vrije dag en gingen we met " de mannen" naar de Gouffre de Padirac ( www.gouffre-de-padirac.com ). De gouffre is een gat van een 75 m diep en je kan afdalen met trappen of een lift. Beneden wandel je een stuk in de grotten tussen prachtige stalagmieten en stalagtieten. Daarna brengen ze je met een bootje een stuk verder de grotten in en wandel je daarna nog een stuk met een gids. Het is zo'n 120 km van hier en ligt in het departement Lot. Wij reden maar we volgden de instructies van "de madam" van Bob en Johan. Het was voor ons de eerste ervaring met een GPS en we lagen dan ook regelmatig in een deuk want die madam stuurde ons natuurlijk langs een gans andere weg dan degene die ik in gedachte had! Maar uiteindelijk kwamen we toch op onze bestemming. We vonden het allemaal de moeite van een bezoek waard maar je moet er wel echt een daguitstap van maken want het is toch een heel stuk rijden.
s'Avonds reden we terug huiswaarts langs Gourdon waar we buiten op een terras nog heel lekker gegeten hebben.
Johan kon het zich niet laten, hij is 2 ganzen voor ons gaan kopen! Vermits het twee mannetjes zijn waren de namen vlug gekozen: Bob ( de witte) & Johan (de grijze)
Alle gasten die hier nu logeren hebben hun hond(en) bij. Bob en Johan hebben Niki bij, hun doodbrave Rotweiler, en Ilse en Nina hebben Balou en Simba meegebracht. Toen Carl en Dominique dus vroegen of ze hun Dobberman mochten meebrengen hadden we dan ook gezegt dat dat niet mogelijk was. De kamers op het gelijkvloers waar we honden toelaten zaten al vol en 3 honden plus onze eigen Sirka vonden we echt wel genoeg. Maar uiteindelijk kwamen ze hier toch aan met hun hond, die nu echter wel in hun wagen moet slapen.
Maandag reden we mee met Bob en Johan naar Cahors. We namen binnenwegen en genoten nog eens van de prachtige uitzichtspunten langs de Lot. We eindigden ons tripje met een bezoek aan de "Pont Valentré" in Cahors.
We zagen onderweg op verschillende plaatsen al herfstcrocusjes in bloem staan. De druiven zijn bijna klaar om geoogst te worden en op sommige plaatsen waren ze al bezig met de vendage.
Toen we gisteren samen met Bob en Johan de oprit opreden verschoten we wel even. We hadden bezoek van de koeien van onze buurman! Die waren blijkbaar uitgebroken en kwamen zich bij ons tegoed doen aan het beetje gras dat er nog staat.
Nils woont nu al bijna 3 weken in België en blijkbaar lukt het hem toch zo in zijn eentje. Ik heb eigenlijk nog te veel mijn handen vol om hem te missen maar ik vrees dat eens dat de laatste gasten vertrokken zijn... Gelukkig is er skype en zo kunnen we toch iedere dag wat praten met elkaar, zonder te moeten kijken op een minuutje meer of minder. Alhoewel, Nils heeft momenteel "kotnet" maar dat wil zeggen dat hij maar zeer beperkt internet kan gebruiken. Dus vandaag of morgen is het voor de rest van de maand gedaan met internetten en skypen!!! Hij zal dus verplicht zijn om een abonement bij Telenet te nemen, wat natuurlijk weer eens extra kosten met zich meebrengt!
We zijn samen met Bob en Johan naar Nérac gereden om Kerim op te halen en hebben dan ook ineens een kleine wandeling door het stadje gemaakt.
's Avonds waren we uitgenodigd om in Penne te gaan eten met Ginette en J.J. We zijn in de Bombecul geweest en het was heel lekker. We hebben trouwens binnen moeten zitten want het regende.
Gisteren spraken we nog eens met al de gasten af om een terrasje te doen op de markt van Libos. Ook Ginette en J.J, Ruben en Thomas waren erbij en dat maakte in totaal toch weer een groep van 14.
Na de markt werden wij samen met Bob en Johan getrakteerd op een lunch door Bernadette en André.
Johan had op de markt nog 3 cyclames gekocht voor mij, die nu al mooi op de vensterbank in de keuken staan.
We wisten het al van vroeger, Bob en Johan kunnen niet stilzitten ! Ze hadden zich dus voorzien van alle materiaal, tegen dat ze naar hier kwamen, om op het dak van het technisch lokaal een nieuwe laag roofing te leggen. Dat dak was zo lek als een zeef en zij zouden dat wel efkes fixen want ze hadden pas bij hun thuis ook een heel dak vernieuwd. Gisteren was het dus D-day en de mannen trokken hun werkkleding aan en begonnen eraan
Zoals op iedere goede werf moet er natuurlijk ook een "opzichter" zijn en deze keer was ik dat dus duidelijk niet!!!
Nadat het dak klaar was hadden de mannen nog energie over en hebben ze ook nog het roostertje in het zwembad geplaatst, nadat ze het eerst wat hadden bijgevijld want het was een beetje te groot, is het hun gelukt om het vast te vijzen. Toch wel héél tof zo'n gasten die handen aan hun lijf hebben , al is het eigenlijk niet de bedoeling dat de mensen die hier op verlof zijn hier klusjes opknappen!
's Avonds na de table d'hôtes, bij de koffie, serveert Rudy altijd nog een "digestifke". Meestal is dat een "Eau de vie" van pruimen, een typische drank van deze streek. Ook een pruim op Armagnac is zo'n specialiteit van de streek. Maar soms schenken we natuurlijk ook eens een zelfgemaakt "Belgisch advokaatje".
Sinds maandag zijn ook de volgende 2 koppels aangekomen. Jos en Vera komen uit Boortmeerbeek en hadden er al een stukje vakantie in Spanje opzitten toen ze hier kwamen.
Leo en Renilde spelen iedere dag hun spelletje scrable.
Net als vorig jaar hebben Bob en Johan hun Rotweiler Niki meegebracht. Onze Sirka is daar natuurlijk erg blij mee want nu kan ze weer iedere dag ravotten met haar vriendinnetje. De twee honden hebben elk een groot kalfsbeen gekregen van Johan en onze Sirka verdedigde het hare bijzonder goed. Niki die had compleet geen interesse voor haar been en dus was onze Sirka binnen de korste keren ook met het 2de been weg.
Zondagnamiddag kwamen Bob en Johan, en Bernadette en André aan. De 2 koppels kunnen het best vinden met elkaar en zaten vandaag dan ook al gezellig samen te aperitieven.
Onze appeloogst is dit jaar voor het eerst behoorlijk goed. Ik heb dus al twee serieuze porties appelmoes klaargemaakt van appels die lijken op de Belgische "Boskoop". Deze winter zullen we dus zelfgemaakte appelmoes kunnen eten!
Vandaag zijn we nog eens naar een brocante en vide grenier markt geweest in Tournon d'Agenais. Het is een leuk dorpje om eens in rond te lopen en net zoals al de oude dorpen hier in de buurt ligt het boven op een heuvel.
Rudy heeft 's middags echt nood aan een siësta, maar ja hij is dan ook iedere morgen van 7u bezig en s' avonds ligt hij nooit voor 12u30 in bed, want hij gaat pas slapen als de keuken piekfijn in orde is. Ik lig meestal al een uurtje vroeger in bed en s'morgens blijf ik ook altijd een half uurtje langer liggen, anders hou ik het geen gans seizoen vol.
Af en toe krijgt hij gezelschap tijdens zijn middagdutje, zoals hier van onze Snowy.
Deze morgen zijn Peggy en Corina en ook Ingrid en Jean vertrokken. Het was een heel gezellige week met zo'n toffe gasten! Vandaag komen Bob en Johan aan (van het "Fritteke" in Kessel-Lo), en dat zijn ook 2 toffe mannen. Ze blijven 14 dagen bij ons en er zal weer veel "getetterd" worden, we kijken er al naar uit!
Donderdagavond hebben we nog eens een barbecue gedaan. Het zal misschien wel de laatste keer geweest zijn dit seizoen, want het wordt nu toch wel al heel vroeg donker en dan wordt het natuurlijk moeilijk om te zien wanneer het vlees gaar is De gasten vinden het wel super dat ze nog altijd kunnen buiten eten, zowel 's morgens als 's avonds. Gisteren zaten we hier om 22u weer nog allemaal in t-shirt!
We hebben weer sportieve gasten in huis. Peggy heeft haar coursfiets bij en trekt er regelmatig op uit voor fietstochtjes van 60 tot 70 km. Ze heeft al een paar keer gezegt dat het "klimmetje" van aan de "roze villa" tot hier bij ons wel héél erg zwaar is, zeker zo op het einde van een tocht. Dus chapeau voor onze Nils die, toen hij hier naar het college ging, iedere dag gezwint naar boven fietste!
Jean en Ingrid hebben voor ons uit Anrwerpen een typische likeur meegebracht, Elixir d'Anvers. Alle gasten hebben vanavond eens geproefd en vermits ik het ook nog nooit had gedronken heb ik eens van Rudy zijn glas genipt. Het is zoet en kruidig van smaak, maar toch veel te straf voor mij, ik hou het maar bij water.
Vandaag heb ik onze laatste pruimen geplukt. Het grootste deel is gewoon op de grond gevallen maar er hangt dan ook zoveel aan de bomen dat we het echt niet verwerkt krijgen. Ik heb al zoveel achter het fornuis gestaan de laatste maanden dat ik nu even geen zin heb om ook nog confituur te maken dus heb ik ze ontpit en dadelijk ingevroren, dan kan ik mij in de winter amuseren met het maken van de confituur.
Ons nieuw katertje heeft eindelijk een naam. Het is "Vedet" geworden, en ja het is dus een echte vedette!!! Op het eiland springen en chocobroodjes pikken, een bord breken, alles van de tafel smijten, de hond uitdagen en bovenal...ontsnappen, hij doet het allemaal. Als je hem buitenlaat is hij binnen de kortste keren verdwenen, ook al hou je hem in't oog, hij ontsnapt en is vliegensvlug! Vandaag heeft hij een staaltje van zijn ontsnappingskunsten laten zien. Eerst is hij door het kleine venstertje in onze badkamer naar buiten gesprongen (zeker 2 meter hoog). Gelukkig hadden de gasten het gezien en kon Rudy hem direkt pakken. Volgens Rudy was de oplossing heel simpel: de grote venster op kip en daar kan hij niet door! Wel dus, dit was het resultaat:
Ik had net een foto van Sirka genomen en had mijn fototoestel dus in mijn handen op het moment dat hij probeerde buiten te raken! Rudy is hem dan langs binnen gaan "redden" want hij hing te spartelen tussen het raam.
Sirka kon zich vandaag uitleven met een kauwbeen dat Staf en Lea voor hem kochten, hier gaat hij zeker een paar uur werk mee hebben!
Nu de scholen overal terug gestart zijn hebben wij een geheel ander soort gasten. We hebben enkel nog koppels zonder kinderen. Lea en Staf komen uit Lommel (waar ook onze vrienden Suzanne en François wonen). Lea houd van tuinieren en dus heeft ze zich al laten gaan in het plukken van al de uitgebloemde geraniumbloemetjes!
Corina en Peggy waren hier 2 jaar geleden ook al eens. Ze hadden voor ons een doos lekkere Belgische pralines bij ( regimen zal dus echt wel voor na het seizoen zijn ). Sirka werd ook verwend met een lekker been dat ze binnen de kortste keren helemaal op had.
Ingrid en Jean hadden eerst al een week in de buurt van Montpellier gelogeerd en verblijven nu nog een week bij ons.
En dan hebben we nog een koppel Nederlanders, Rien en Marlies. Marlies volgt een cursus boetseren bij een Nederlandse die ook in Auradou woont. Rien is met zijn 85 jaar de voorlopig oudste gast ( al zou je het hem helemaal niet aangeven) die we tot nu toe hadden. Terwijl Marlies haar ding doet houd hij zich bezig met zijn PC en met wandelen en fotograferen.
Jean-Marie is vandaag langs geweest om naar onze oven te kijken en nu blijkt dat ik hem nog kan gebruiken op de "traditionele" manier, dus met verwarming boven en onderaan. Het is alleen het verwarmingselement van de "warme lucht-oven" dat niet meer werkt. We zullen ons dan de komende dagen (of weken! ) toch nog kunnen behelpen! Gelukkig maar want koken zonder dat je je oven kan gebruiken is echt geen lachertje!
Nadat het hier een paar dagen geleden somber en koud weer was, we waren al bang dat de herfst al ging beginnen, is de zon nu weer volop van de partij en het kwik stijgt de volgende dagen weer tot 30°.
De laatste dag dat Nils hier was heeft hij het nog gepresteerd om het roostertje op de bodem van het zwembad stuk te trappen. Rudy heeft dan geprobeerd om het te repareren maar dat was niet gelukt. Vandaag heeft er dan een hele "ploeg" (Jos, Karen en Wouter) een poging gedaan om het nieuwe roostertje te monteren, maar spijtig genoeg is het niet gelukt. Het probleem is dat je niet op de bodem van het zwembad kan blijven, je komt automatisch naar boven, en de vijzen waar je het rooster moet mee vastmaken staan op zo'n moeilijke plaats dat het onbegonnen werk is. En nu? Het zwembad volledig leeg laten lopen is geen optie: veel te duur aan water en zout!
Ook in mijn keuken heb ik weer stukken. Na mijn keukenrobot die vorige maand zijn geest gaf is nu mijn oven stuk! Het is de derde keer dat ik aan mijn Smeg serieuze kosten heb, eerst was het klokje stuk en daarna sloot de ovendeur niet meer. Nu warmt mijn oven niet meer op en de technieker komt pas maandag langs. Dan nog wachten op de stukken en ik vrees dat het seizoen zal voorbij zijn voordat mijn oven hersteld is!
Jos is een hobby-wijnmaker. Hij maakt van bijna alle fruit wijn en hij bracht voor ons een paar flessen perenwijn mee. Bij het aperitief kon iedereen eens proeven en alle gasten waren het erover eens: lekker ! ! !
In de kamer "Muscari" logeren sinds woensdag Martine en Francis. Zij kwamen van in de buurt van Carcasonne waar ze een bezoek brachten aan hun vrienden Leen en Harry. Dat zijn ook Belgen die bezig zijn met verbouwingen en tegen juni 2010 zou hun chambres d'hôtes "La Bâtisse du Délice"moeten klaar zijn. Ik volg hun blog ( http://www.bloggen.be/labatissedudelice/) al een hele tijd en het wil dan ook lukken dat Martine en Francis hen kennen.
Rudy had voor een verrassing gezorgt tegen dat ik terug thuis kwam. Hij is samen met Kerim een nieuw poesje gaan halen in een asiel. We hebben de hoop opgegeven om onze Xiam nog terug te zien en dus heeft hij voor een vervangertje gezorgt. Het is terug een katertje en hij is ongeveer 3 maanden jong. Een naam hebben we nog niet gekozen. Rudy stelt voor "Ami" maar daar is Kerim niet mee akkoord!
Terwijl dat ik in België was kwamen er hier nieuwe gasten aan. Met Jos en Ingrid en hun kinderen Wouter en Karen was het een tof weerzien. Ze waren hier het eerste jaar dat we open waren ook al eens te gast. Rudy kende hen van in de ping-pong club. Het ping-pongen hebben ze nog steeds niet verleert zoals je kan zien op de foto!
Ook Karin en Benny waren ondertussen aangekomen, zij wonen in Nieuwrode, en dat ligt niet ver van Leuven.
Rudy heeft samen met Kerim 2 avonden voor de table d'hôtes gezorgt en blijkbaar waren de gasten heel tevreden! Ik kan dus de volgende keer met een gerust hart vertrekken , de gasten worden toch goed gesoigneerd.
Sinds gisterenavond ben ik terug thuis na een rit van 12u. Na een goeie 100 km ben ik al moeten stoppen omdat het lichtje van de olie ging branden. Dus eerst een telefoontje naar Rudy (welke olie moet daarin??? hoe moet die motorkap open???) daarna nogmaals een telefoontje (ik krijg die stop niet open!!!) is het me dan toch gelukt om de olie erbij te kappen. In Parijs was het druk maar gelukkig geen zware file's. Het heeft wel heel de tijd geregend, van aan de Franse grens tot voorbij Brive. Na nog een paar keer oponthoud door hevige buikkrampen ben ik dan rond 20u toch goed thuisgeraakt.
De rit naar België was heel vlot gegaan, geen files, mooi weer en ik heb maar een dikke 100km gereden, de rest nam Tom voor zijn rekening. We zijn eerst de sleutels gaan ophalen van Nils zijn kot en s'avonds zijn we nog gaan eten met mijn ouders.
Maandag hebben we Nils zijn kot in orde gezet en gisteren ging hij er voor het eerst blijven slapen. We zullen nog wel wat extra kastjes moeten verhuizen want hij heeft veel te weinig plaats om alles op te bergen. En nu maar hopen dat hij daar zijn draai vind en dat het goed gaat met de studies.
Voor mij zal het waarschijnlijk nog de grootste aanpassing worden, zeker nu Kerim ook terug naar het internaat is tijdens de week.
De laatste avond dat Tom hier was maakte hij samen met Charlotte een Mochito als aperitief. Normaal drink ik nooit iets van alcohol als ik moet koken maar deze keer maakte ik een uitzondering, en ik vond het best lekker.
Au Cercle Des Chênes
.
en deze keer was ik dat dus duidelijk niet!!!
