Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
31-10-2011
Eigen kweek.
Als wij naar België afreizen voorzien we familie en vrienden van verse eitjes, want tegen dat we terug thuis komen, hebben de kippen weer voor een nieuwe voorraad eitjes gezorgd.
Deze keer namen we ook druiven van eigen kweek mee, want er hangen nog steeds ettelijke kilo's druiven aan onze 2 druivelaars, veel te veel voor ons om op te krijgen.
We zijn ondertussen al een paar dagen in België en ook deze keer verliep de reis vlot.
Kerim brengt het grootste deel van zijn tijd door bij Eva (zoals we wel verwacht hadden ) en wij hebben al genoten van de kleinkindjes, het weerzien met ouders en kinderen en ook sommige vrienden zagen we al terug.
Zoals steeds hebben we een redelijk gevuld programma maar vermits we deze keer toch redelijk lang hier zijn hebben we af en toe toch een "rust"pauze. Voor mij dus op dit eigenste moment
Op foto's zullen jullie nog even moeten wachten, waarschjnlijk tot we terug thuis zijn, want dat is anders toch steeds een heel gedoe om die op verplaatsing te kopieren, verkleinen enz...
Met het weer hebben we hier trouwens echt geluk, tot nu toe hadden we één dag regen , het is wel fris maar als de zon erdoor komt is het toch aangenaam. Ideaal weer dus om tussendoor af en toe een wandeling te doen met Sirka en Folie!
Ja, als jullie dit lezen zijn wij onderweg naar België. De planning is dat we zaterdagnamiddag aankomen en dan zal het eerst richting Nils gaan, zodat ik een deel van het diepgevroren eten dat ik voor hem klaargemaakt heb, in zijn vriezertje kan steken. De rest gaat dan bij mijn ouders de diepvries in, dan kan hij daar regelmatig een portie meenemen. Natuurlijk gaan we ook de kleinkindjes opzoeken, Finn hebben we niet meer gezien sinds mei (buiten dan via de camera op skype). En Nore en Lenn is voor mij geleden van in augustus, en Rudy heeft hen nog niet gezien! Ze zullen in elk geval serieus gegroeid zijn. En dan bezoeken we natuurlijk ook nog zoveel mogelijk familie en vrienden.
Rudy meent het, hij gaat zijn klussenlijstje deze winter helemaal afwerken Gisteren heeft hij de afwateringsgootjes die in de oprit liggen, en die helemaal losgereden waren, gerepareerd.
Daarna heeft hij de elektriciteitsdraad van de lampen die aan de tonelles hangen eindelijk onder de klinkers gelegd en dan door de buizen van de tonelle naar boven gelegd. Dit werkje stond al een paar jaar op het lijstje en uiteindelijk was het maar een kleine klus, maar het moet er wel van komen natuurlijk!
Volgend seizoen gaan we in elk geval niet meer kunnen struikelen over de draden
Oktober is een echte notenmaand en als we gaan wandelen met de honden maken we van de gelegenheid gebruik om af en toe noten te gaan rapen. Sirka en Folie helpen natuurlijk met zoeken en ... met opeten
We laten de noten nu nog een tijdje drogen en dan begin ik aan het "kraken". Ik zal mij tijdens de winteravonden alvast niet vervelen .
Nu het seizoen gedaan is kunnen we stilletjesaan beginnen met de "winterklusjes".
Alle stoelen, tafels, ligstoelen, parasols en ook de tonelles zijn al opgeruimd en staan in de schuur. Nog juist één tafel en 4 stoelen, en 2 ligstoelen zijn er blijven staan, zodat wij ook nog kunnen genieten van het prachtige weer.
Rudy heeft natuurlijk weer een heel lijstje klaar met kleine en grotere klussen die deze winter moeten gebeuren en vandaag heeft hij al het eerste van zijn lijst kunnen schrappen
In de afgesloten kippenren maakte hij een trap zodat de kippen geen kruiwagens vol aarde meer in het slaaphok kunnen krabben. Ook aan de poort werd er een betonnetje gegoten zodat ze daar ook niet meer kunnen ontsnappen. En ook de emmers met water staan nu op een net betonnetje.
Of de kippen het verschil merken kan ik niet zeggen, maar mijn ventje is er gelukkig mee en dat is natuurlijk het belangrijkste
Het is hier nog steeds prachtig weer en we hebben al weken geen regen meer gehad. Het gras, dat er in de zomer nog vrij groen uitzag, is nu helemaal droog en ros. Veel planten hebben echt last van de droogte en we moeten water geven zoals normaal enkel in volle zomer.
De temperatuur van het zwembadwater was gisteren nog 24° en dus profiteerde Kerim ervan om, waarschijnlijk voor de laatste keer dit jaar, te gaan zwemmen. Ook Sirka en Folie mochten deze keer mee in het zwembad en ze genoten er met volle teugen van. Ze mogen enkel in ons zwembad als de laatste gasten vertrokken zijn en of ze dat weten!
Wie Penne d'Agenais al bezocht heeft is het misschien al wel opgevallen. Iets verder als "Café des arts" staat er een peperkoeken huizeke met heel veel bloemen en plantjes ervoor.
Blijkbaar heeft de bewoonster, er woont een dame alleen, gevoel voor humor
Onze poezen hebben allemaal een zwak voor mijn handwerkmandje, dat in onze living op de kast staat. Enkel onze Snowy gaat er nooit in slapen, maar zowel Santos als Poema liggen er regelmatig een dutje in te doen. Nu hebben Rufus en Rosso het mandje ook ontdekt, en als het al bezet is, dan kruipen ze er gezellig bij in, of ze gaan er onder hun tweetjes in slapen.
Na 6 jaar is het raadsel eindelijk opgelost. De boom die vanvoor naast de cipres aan onze inrit staat is een "Sorbus domestica" oftewel in het Nederlands, een "Peervormige lijsterbes".
We vroegen ons al heel lang af wat voor boom we daar staan hadden en niemand kon het ons juist zeggen. Ik moet er nu wel bijvertellen dat ik nog nooit echt de moeite had gedaan om het bv. eens op internet op te zoeken Nu heeft Willy, die hier samen met zijn vrouw Nora in september logeerde, het ons laten weten. Hij had een paar bladeren en vruchten mee naar huis genomen, en vermits hij erg geïnteresseerd is in planten en bomen is hij via via aan de juiste benaming van de boom geraakt. De peervormige lijsterbes is een plant uit de rozenfamilie en je ziet de boom vooral in zuid-Europa. De vruchten zouden geschikt zijn om te verwerken tot moes of compote, maar enkel als de vruchten overrijp zijn.
Zaterdag kwam Bénédicte samen met haar dochter Myriam eens kijken hoe onze Folie het stelt.
Ook Duncan, één van de broertjes van Folie was erbij en de kleine Jim, 5 maanden jong was ook van de partij.
Links Duncan, rechts Folie en vooraan Jim.
Folie kon het, zoals gewoonlijk, dadelijk uitstekend vinden met Duncan en Jim. Sirka daarentegen bleef ver uit de buurt van de honden. Duncan is evenals Folie een prachtige hond en hij zal in de toekomst zorgen voor het nageslacht bij SLH. (http://benedicte.rihl.pagesperso-orange.fr/) We zijn nog steeds ontzettend blij met onze Folie en als er ooit een moment komt waarop we weer een Golden zouden willen kopen twijfelen we geen minuut en gaan weer voor een hond van bij Bénédicte. Zij leeft voor haar honden en al de honden bij SLH zijn stuk voor stuk pareltjes met een ongelooflijk lief en zacht karakter!
Donderdag kwamen onze laatste gasten voor dit seizoen aan. Linda en Lucien hebben hun hondje Bonny mee gebracht. Het is een kleine "Lhasa Apso", een hondenras waar ik nog nooit had van gehoord! Het is in ieder geval een pittig beestje dat zeer zeker zijn mannetje staat!
Sinds gisteren zijn de temperaturen hier drastisch gedaald en dan spreken we van 10° 's morgens tot 17° in de namiddag. Fris dus na al die mmoie warme dagen! Gelukkig schijnt de zon nog regelmatig en dan is het toch weer echt aangenaam. De gasten hebben gisterenmorgen dan ook voor het eerst in lange tijd nog eens binnen moeten ontbijten, en ook gisterenavond hebben we de table d'hôtes in de living geserveerd, en dat bij een gezellig knetterende open haard.
Afgelopen woensdag gingen we voor de laatste keer s'morgens wandelen met de gasten. Dat waren enkel Marina en Bart, maar ook onze buren Marianne en Renee gingen mee om de buurt te verkennen.
Het was erg mistig en dus was er op de uitzichtspunten weinig meer te zien dan ... mist Maar we genoten toch nogmaals van de wandeling. Daarna trokken we naar goede gewoonte nog eens een fles "Marie Jacqmain" af en voor de gelegenheid dronk ook Rudy een glaasje mee. Ik hield het wijselijk bij water
Donderdag trokken we nog eens naar de markt in Libos en al dadelijk viel het ons op dat iedereen (allez, toch bijna iedereen ) daar rondliep met een stoel. We zagen dan ook vlug waar de mensen die stoeltjes kochten, het was aanschuiven geblazen! Zelfs op de parking gingen de mensen de stoelen rechtstreeks aan de camionette kopen en een heel deel van de marktkramers zat achter zijn kraam... op een stoel van.... 5 (ja, vijf!) euro Marina en Bart gingen voor de gelegenheid de stoeltjes eens proberen, maar vonden ze toch niet echt goed zitten!
Zou het kunnen dat er ergens één of andere container met stoelen verdwenen is???
De trouwe bezoekers van onze kookblog hebben er lang moeten op wachten, maar nu de rust hier weerkeert, vliegen we er terug in met nieuwe receptjes, getest en goedgekeurd door onze gasten!
Heb je een vraag, opmerking, suggestie, reactie, wil je een tof receptje delen of wil je gewoon een berichtje achterlaten? Ga je gang, reageren kan op ieder recept op de blog zelf of je kan ons ook mailen op: info@aucercledeschenes.com
Gisteren kwamen Marina en Bart aan. Ze namen de TGV tot Bordeaux en huurden daar een auto om verder tot hier te komen. Marina is al een vriendin van jaren, onze kinderen hebben heel lang samen op school gezeten en vooral Nils en Carl waren echte boezemvrienden. Voor Marina is het al de 4de keer dat ze naar hier komt en voor Bart de 2de maal. Deze keer is het wel een speciale reis voor hen want zaterdag zijn ze getrouwd en dus is dit hun huwelijksreis. Onze Nils was trouwens ook op het trouwfeest, spijtig genoeg konden wij er niet bij zijn, maar nu ze hier zijn zullen we zeker genieten van het samenzijn. We wensen hen nog een fantastisch leven samen!!!
Ook onze buren Marianne en Rene kwamen hier eten. Het was een erg gezellige avond en ja, op 3 oktober eten wij nog steeds buiten! Het was nog zo aangenaam warm dat de mannen tot 23u in een hemdje met korte mouwen zaten!
Met de herfst (alhoewel we dat hier nog niet echt merken) is het notenseizoen weer aangebroken. Iedere dag loop ik dus met mijn emmer rond in de tuin om noten te rapen en hopelijk krijg ik er weer voldoende bij elkaar zodat we terug onze eigen notenolie kunnen laten persen. Ik moet natuurlijk al die noten wel nog eerst allemaal kraken, (maar dat is winterwerk) en daarna moeten ze voldoende drogen voor ze kunnen geperst worden.
Sinds vorig jaar heb ik wel geleerd om me in deze periode voldoende te beschermen tegen de aoûtats! Die vervelende rode mini-spinnetjes leven in het gras en van het ogenblik dat je daar rondloopt kruipen de larven, (die trouwens microscopisch klein zijn en die je dus niet kan zien met het blote oog) via je armen en benen omhoog en nestelen zich in je huidplooien, waar ze je voorzien van talrijke beten die verschrikkelijk jeuken Dus iedere keer voor ik ga noten rapen spuit ik met een spray, die je koopt bij de apotheker, om te vermijden dat die beestjes op mij zouden kruipen. Tot nu toe heb ik er dit jaar nog niet te veel last van gehad en ik hoop dat dit zo blijft!
Toen we hier de eerste jaren woonden wisten we niets af van het bestaan van de aoûtats en als we dan vanaf eind augustus onder de beten zaten, wisten we compleet niet vanwaar die kwamen. Voor muggenbeten waren ze te klein en te talrijk, en dus vreesden we zelfs dat onze viervoeters vlooien hadden binnengebracht Gelukkig bracht de plaatselijke bevolking ons op de hoogte van het bestaan van deze lastige beestjes en via vrienden hoorden we dat er speciale spray's te verkrijgen zijn bij de apotheker, die we nu dus steeds bij de hand hebben!
Vermits wij hier momenteel genieten van echt zomerse temperaturen van rond de 30° profiteerden we ervan om al met het jaarlijkse snoeiwerk te beginnen. Eerst was het de beurt aan al de lavendel, en het is pas als je daaraan begint dat je merkt hoeveel we er staan hebben in onze tuin
Dan begonnen we aan het grotere werk. Aan de oprijlaan stond er een enorme bos buxus en die moest er na 6 jaar ook eindelijk aan geloven, zodat ik vanuit mijn keukenraam wat meer zicht krijg! Na de grondige snoeibeurt ziet het er niet echt mooi uit, maar we hopen dat hij er binnen een jaar of 2 weer prachtig bijstaat, maar dan wel een heel stuk kleiner!
Ook onze eucaliptusboom was weer de hoogte ingeschoten, ieder jaar krijgt die scheuten van meer dan 2 meter en dus moesten we die ook weer kortwieken. Al dat snoeihout breng ik dan met de tractor naar onze stookplaats, Rudy die mag achterop zitten zodat we onderweg onze lading niet verliezen
Ondertussen is alles al netjes opgestookt en kunnen we morgenvrooeg weer terug verder snoeien. Morgenavond komen er dan terug gasten aan en liggen de prioriteiten weer bij ontvangen, koken, kamers poetsen, enz...
We kregen vandaag onverwachts bezoeken van 2 mannen met de quad. Kerim was thuis en herkende direkt David, de zoon van Rik en Marleen van de Commodore, waar hij al 2 jaar vakantiewerk gedaan heeft. De mannen waren een toerke aan het doen met hun quads en ze passeerden hier toevallig. David en zijn gezin zijn hier al 2 keer op vakantie willen komen in het hoogseizoen, maar spijtig genoeg voor hen, zaten we steeds al vol geboekt. Rik en Marleen hebben een domein in Laroque Timbaut waar ze binnen een aantal jaar ook chambres d'hôtes willen beginnen, maar voorlopig zijn ze nog steeds aan't verbouwen. Sirka en Folie waren natuurlijk niet weg te slaan van de 2 mannen, maar ook Rufus voelde zich direkt op zijn gemak en ging lekker op de schoot van David liggen.
Au Cercle Des Chênes
) en wij hebben al genoten van de kleinkindjes, het weerzien met ouders en kinderen en ook sommige vrienden zagen we al terug.
en uiteindelijk was het maar een kleine klus, maar het moet er wel van komen natuurlijk!
) daar rondliep met een stoel. 
