Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
31-05-2010
Rijbewijs
Kerim heeft donderdag zijn rijbewijs gehaald! Hij was van de eerste keer geslaagd en nu is het enkel nog wachten op de papieren en dan kan hij "op stap" met de wagen. Dat zal het weer wat makkelijker maken voor ons, als we niet meer moeten rijden om hem naar hier en daar te brengen . Vandaag is hij nog naar school en hij heeft dan nog 3 dagen examens en woensdagavond zit het schooljaar er weer op voor hem!!! D.w.z. 3 maand vakantie
Ik kan terug thuis op het internet , wel enkel in Kerim zijn kamer en op mijn nieuwe mini-laptop (die ik van Rudy kreeg voor mijn verjaardag ) maar allez het werkt en dat is het belangrijkste!
En nu dus het "verhaal"... Vorige maand kreeg ik via de telefoon een aanbieding van Orange voor een nieuw abonnement. Na wat rekenwerk kwamen we tot de constatatie dat dat toch heel wat voordeliger zou zijn dus accepteerde ik het voorstel. Ik mailde de nodige gegevens door en ze zouden mij contacteren voor de plaatsing van onze nieuwe "Livebox Pro". Meer dan een maand hoorden wij er niets meer van maar uiteindelijk zouden ze dinsdag dan eindelijk komen om de Livebox te instaleren. Ik was naar Nérac om Kerim weg te brengen en ondertussen waren ze hier al met 2 man (de mevrouw die hier eerst aankwam die zei al direkt dat ze dat niet kon aansluiten, 2 pc's en dan nog WIFI en die had dus direkt een collega laten komen). Uiteindelijk hebben ze hier tot na de middag bezig geweest om alles in orde te krijgen! Maar, alles werkte bijna, op de internettelefoon na maar dat zou een dag of 2 duren voordat dat werkte.
Die avond begon het hier te onweren.... en t'was van dat! We hadden alle stopcontacten uitgetrokken maar Nils was er één vergeten in Kerim zijn kamer, juist... die van de nieuwe Livebox We wisten het al direkt, het bliksemde vlak boven ons huis en 2x hebben we het binnen horen knetteren! Na het onweer... geen internet meer! De livebox was dus stuk Enfin om een lang verhaal kort te maken, na ettelijke telefoontjes, 2x naar Orange in Villeneuve, uren toefelen van Nils, Kerim, Rudy en ik, hebben we nu dus terug internet maar wel enkel in Kerim zijn kamer, want er is nu een kontaktje stuk dat voor verbinding naar onze pc moet zorgen. Ook de WIFI werkt daardoor maar half, maar hopelijk krijgen we alles vlug terug helemaal in orde
Ja, we leven nog, maar we zitten al een paar dagen zonder internet en dus konden we ook niet bloggen! We zitten nu even op verplaatsing en gebruiken de laptop van Kerim, want ja de mails moeten natuurlijk elke dag nagekeken worden. We hopen tegen vanavond terug internet te hebben maar dat wordt nog even afwachten...duimen dus maar!!!
Het ganse "internet" verhaal volgt later, als ik terug thuis kan bloggen.
Ik weet het, Rudy en Nils ook, ons ma en onze pa ook, en de meeste vrienden en familie wisten het ook al; onze Kerim loopt graag op BLOTE VOETEN!!! Bij deze weten alle bloglezers het nu ook, Kerim gaat zelfs op zijn blote voeten WANDELEN!!! En niet zomaar een blokje om, maar toch een wandeling van een dik uur... Hij had wel zijn schoenen mee, voor het geval dat hij ze moest nodig hebben Maar, hij heeft ze dus niet nodig gehad, en heeft heel de wandeling met zijn schoenen in zijn handen gelopen
Van wie hij het heeft weet ik niet, maar ik heb ALTIJD iets aan mijn voeten, zelfs als ik van mijn bed naar de badkamer loop (max 5 meter) doe ik mijn pantoffels aan!!! Rudy die durft binnen ook al wel eens 5 minuten op blote voeten rondlopen, maar buiten zal hij dat ook nooit doen, veel te "tere" voetjes .
Nils is vandaag aangekomen en hij blijft hier tot 2juni. Hij gaat dus het grootste deel van zijn blokverlof hier doorbrengen en hopelijk zal hij hier super goed kunnen blokken. Vandaag zal er wel niet veel meer van komen, het was hier zo'n 30° toen hij aankwam en dus was een duik in het zwembad prioriteit. Het is duidelijk dat de 2 broers elkaar gemist hebben, ze hebben als kleine kinderen zitten dollen in het water
Ja, Rudy is vandaag weer een jaartje ouder geworden! Maar allez, hij voelt zich nog steeds jong van hart, en dat is natuurlijk het belangrijkste Vieren doen we in de loop van volgende week, dan ben ik ook jarig en vermits onze Nils morgen aankomt kunnen we dan eens met z'n vieren uit eten gaan.
We mochten gisterenavond gaan eten bij Jan Hendrik en Han. Het was echt prachtig weer en we hebben dan ook buiten genoten van een heerlijke barbecue. Toen de zon al lang weg was en het toch wat frisser werd stak Jan Hendrik een vuurtje aan dat voor de nodige warmte en gezelligheid zorgde.
Maandag brengt Rudy hen naar Bergerac, want dan vertrekken ze weer terug naar Nederland.
We waren het al een paar jaar van zin en deze week is het er dan toch van gekomen, we brachten een bezoek aan de "Iriseraie de Papon", een iriskwekerij in Laplume.(http://iriseraiedepapons.free.fr/index.html)
Enkel in de maand mei kan je de kwekerij bezoeken, de periode dus dat de irissen volop in bloem staan. We werden er heel vriendelijk ontvangen en de mevrouw zei dadelijk dat we onze Sirka mochten laten loslopen tussen de irissen!!! We twijfelden nog een beetje maar ze stond er echt op "want het kon echt geen kwaad". Sirka heeft dan ook haar hartje opgehaald, zo'n groot domein waar natuurlijk ook allemaal geursporen waren van allerlei wilde beesten.
Het concept is simpel, je loopt zolang je wilt rond tussen de velden, je betaalt geen inkom en je moet niets kopen maar bijna niemand gaat met lege handen naar huis! Per plant betaal je 6 euro (niet goedkoop, maar je krijgt wel 3 "scheuten"). Als je een iris ziet die je wil kopen dan neem je een zak en je wuift eens naar meneer die dan met zijn riek de door jou gekozen bloemen komt uitsteken.
Rudy was al direkt aan't plannen hoe hij zo'n kwekerij zou organiseren, alles soort per soort, mooi gesorteerd, alle onkruid weg.... . maar hier ging het er echt op zijn Frans aan toe. Alle soorten door elkaar, overal onkruid tussen de bloemen. En die mens die liep maar van hier naar ginder, om planten uit te steken. Op het einde van de dag zal die wel zijn kilometers gelopen hebben! Er waren zelfs Engelsen die het geduld niet hadden om te wachten tot die mens hun knollen kwam uitsteken, die trokken alles gewoon zelf uit de grond!!!
Wij gingen uiteindelijk met 3 soorten naar huis, daarmee hebben we nu in totaal zo'n 12 soorten staan in onze tuin.
Maandag kregen we dit mailtje van Bénédicte, met een foto van de echo van Uriel.
Madame, Mademoiselle, Monsieur,
Chers Amis de Sweet Loving Heart,
J'ai la joie de vous annoncer que Dio et Uriel seront les parents de notre prochaine portée.
Comme pressenti les chiots devraient montrer leur truffe aux alentours du 18 juin prochain.
Je vous donnerai régulièrement des nouvelles de la future maman, qui, pour l'instant est en pleine forme.
Dans quelques jours son ventre va commencer à prendre des formes plus arrondies.
Vous recevrez des photos d'Uriel dans une quinzaine de jour.
Bonne soirée à tous, Bénédicte.
En nu maar hopen dat alles beter verloopt dan bij onze Sirka in februari. Maar vermits Uriel al 2 keer een nestje van 10 pups gehad heeft zal alles normaal gezien wel goed gaan. We tellen al af naar half juli, wanneer we de puppies voor het eerst mogen gaan bezoeken!
Sinds zaterdag logeren Chris en Peter bij ons. Ze blijven in totaal 9 dagen en het zijn blijkbaar heel sportieve mensen. Joggen, wandelen, petanque en ping-pong, ze doen het allemaal! Nu het weer zonniger en warmer aan't worden is zullen ze waarschijnlijk ook nog kunnen genieten van een duik in het zwembad.
Voor de volgende dagen voorspelt Meteo France trouwens alleen maar volle zon en de temperaturen lopen weer stilaan op tot zelfs 26° op vrijdag. Eindelijk zullen we ons pulletje dus weer in de kast kunnen opbergen .
Gisteren moest Rudy naar Bergerac om Jan Hendrik en Han te gaan ophalen die met het vliegtuig zouden aankomen vanuit Rotterdam. Doordat onze gasten niet bleven mee eten kon ik onverwachts toch nog meegaan, maar door de aswolk bleef het tot op de allerlaatste moment onduidelijk of ze wel zouden kunnen vliegen. Eerst was het niet, dan weer wel maar met een paar uur vertraging, dan zaten ze gedurende 1,5u in het vliegtuig maar mochten ze toch weer niet opstijgen... enfin, wij waren ondertussen al in Bergerac stad aan't rondlopen en kregen om de haverklap een smsje van Jan Hendrik met de laatste wijzigingen. Uiteindelijk zijn ze toch geland rond 18u30 ipv om 15u15 zoals eerst voorzien. Nu is nog maar de vraag of ze volgende week terug huiswaarts zullen kunnen vliegen, want die vulkaan blijft blijkbaar regelmatig voor problemen zorgen!
Gisteren waren we uitgenodigd om te gaan eten met Ginette en Jean-Jacques. We dronken eerst bij ons een aperitief en wel meerbepaald een fles champagne van het "Europees parlement", die J.J. speciaal had meegebracht om zijn "nieuwe job" te vieren
Na lang zoeken, eerst hier in de buurt en daarna via internet in België, heeft Kerim een vakantiejob gevonden. Hij gaat in augustus een ganse maand werken in restaurant "Commodore" in Oostduinkerke. (http://www.restaurantcommodore.be/index.cfm) Uiteindelijk is hij daar terecht gekomen omdat wij de eigenaar toevallig hebben leren kennen, Rik kwam hier bij ons op een zondag eens onverwachts binnenvallen. Bleek dat zij een huis hier niet zo heel erg ver vandaan hebben waar ze nog volop aan't verbouwen zijn. Ondertussen zijn we Rik al verschillende keren tegen gekomen op marktjes enz, maar zijn vrouw Marleen hebben we nog niet ontmoet. Het is zij die de chef is in de keuken van het restaurant. Kerim kan er ook logeren dus dat is ideaal. In ieder geval zal ik dus geen hulp van hem hebben in augustus
Gisternamiddag kwamen onze nieuwe gasten aan. Jacques, Valerie en hun zoontje Paul komen uit de buurt van Nantes en hadden een leuke verrassing voor ons bij, een fles rode wijn en een fles Crémant rosé uit hun regio, de Loirestreek. Encore une grande merci a eux!
Een paar minuten later waren het Stijn en Pascaline die arriveerden. Zij hadden al meer dan 1400km op de teller staan tegen dat ze hier kwamen want ze waren eerst naar Albi en daarna naar Agen gereden om die steden te bezoeken. We kenden hen al een klein beetje via mail, ze zijn op zoek naar een geschikte locatie hier in het zuid-westen om te starten met een pralinezaak.
Daarna was het de beurt aan Ingrid en Patrick, zij zijn al een paar dagen Frankrijk aan het doorkruisen en hadden ook al een nachtje gelogeerd bij onze collega's en vrienden, Johan en Annette in Moissac. Ingrid en Patrick baten ook een B&B uit maar dan wel in België, meerbepaald in Brugge. Je kan een kijkje nemen op hun website: http://benb.fortlapin.be/
Vooraan op de foto, Jacques en Valerie en daarachter Stijn en Pascaline
Paul, het zoontje van Jacques en Valérie, en daarachter Patrick en Ingrid.
Paul is een ongelooflijk snugger knaapje en tijdens de table d'hôtes heeft hij zich echt voorbeeldig gedragen, zoveel uur aan tafel, heel alleen tussen allemaal volwassenen en dat zonder zeuren of zagen!
Vanmorgen zijn Carla en Geert met een dag vertraging, naar huis vertrokken. Normaal gezien zouden ze gisteren al vertrekken maar ze besloten om een dagje langer te blijven. Onze Sirka zal de dagelijkse wandeling met hen missen want ze was dat ondertussen al goed gewoon. s'Morgens stond Sirka hen ook steeds op te wachten tegen dat ze uit hun kamer kwamen. Vermits Carla en Geert beloofd hebben om in september terug te komen kunnen ze dan met 2 honden gaan wandelen
Gisteren kregen we ook nog bezoek van Ginette en Jean-Jaques, ze hebben ons weer verwend met plantjes en een mooi vogelkastje. Speciaal voor mij hadden ze ook nog rabarberconfituur mee gebracht. Gisterenavond zijn ze dan komen mee eten en het was heel gezellig, er is veel gelachen aan tafel en het was dik twaalf uur door eerdat iedereen van tafel was.
Vanavond verwachten we weer volk, 2 koppels Belgen en een koppel Fransen.
Een paar nachten geleden had het flink geregend en de volgende morgen zat er een vuursalamander in het zwembad. Het arme beestje kon er niet meer uit en Rudy is hem er gaan uit halen. Weer een diertje gered, het is alleen te hopen dat onze katten hem nu niet vinden!
Sinds zondag logeren Geert en Carla hier. We kennen hen nog van 2 jaar geleden, toen waren ze hier toevallig terecht gekomen. Nu had Geert speciaal voor Carla haar 40ste verjaardag als verrassing een reisje georganiseerd. Ze had al dikwijls gezegd dat ze nog eens naar hier op vakantie wou komen en ze was dan ook super blij met de verrassing.
Gisteren vierden we dan Carla haar verjaardag, en voor de gelegenheid had ik voor het dessert een "Sachertorte" gebakken, een Oostenrijkse specialiteit.
De Romeinen hebben gisteren gewonnen met 2-1. Ik had alles mee gevolgd via internet en het was echt wel spannend, Rudy is al bang dat ik ook nog een voetballiefhebber ga worden . Cagliari stond voor met 0-1 en pas 10 minuten voor het einde van de wedstrijd heeft Totti gelijk gemaakt. Drie minuten later scoorde hij nogmaals en werd het dus 2-1!
Ik denk dat onze Nils wel uitzinnig van vreugde zal geweest zijn daar in het stadium in Rome. Rome kan nu nog steeds de titel winnen (ze staan momenteel op 2 punten van Inter) maar alles zal beslist worden op de laatste speeldag.
Vandaag blijft hij nog een dagje in Rome en morgen vliegt hij terug naar België. Hopelijk geniet hij nog van zijn laatste dag!
Nils vertrekt straks naar Rome om morgen te gaan supporteren voor zijn favoriete ploeg. AS Roma speelt morgen tegen Cagliari. We supporteren natuurlijk mee voor Rome, al snap ik van heel het voetbalgebeuren nog steeds bitter weinig We hopen in ieder geval dat het een mooie match zal zijn zodat Nils niet voor niets naar Rome gevlogen is.
Speciaal voor Nils het logo van AS Roma en een foto van Francesco Totti, nog steeds de ster van AS.
We waren gisteren uitgenodigd op " Le Luquet" om Helen haar verjaardag te vieren.
Eline had een lekkere verjaardagstaart gebakken voor haar mama en ze had er echt haar werk van gemaakt met als thema "de moestuin".
Daarna zorgde Jan-Hendrik voor een feestelijke maaltijd. Eerst kregen we een aspergesoepje en daarna zalm in bladerdeeg.
Het hoofdgerecht was pasta met verse spinazie, tomaatjes, spekjes en geitenkaas. Daarna kregen we als "toetje" nog een flensje met ijs en aardbeien. Het was een leuke avond en we konden weer lekker bijkletsen met onze Nederlandse vrienden. Zondag vertrekken ze weer naar huis maar Jan-Hendrik komt de week daarop weeral terug naar Frankrijk. Helen zal het pas in de zomervakantie terug komen.
Neen, ook wij hier in "la douce France" ontsnappen er niet aan Het is hier koud.... de verwarming staat terug op, 's avonds zitten we achter ons stoveke en 's nachts ligt er terug een extra dons op!!!! Vandaag is het hier max 9°, ongelooflijk maar waar, en op 200 km van hier zitten ze terug in de sneeuw!!!
En dan te zeggen dat ze spreken over de opwarming van de aarde. Daar is voor de moment wel heel weinig van te merken.
Gelukkig geven ze tegen dat onze gasten aankomen in het weekend terug rond de 20°.
Gisteren gingen we naar Montesquieu om nog eens een Golden kweker te bezoeken. Ik ben uren op het internet aan't zoeken geweest en deze kweker leek mij zeer geschikt.
Eerst hadden we een uitgebreid gesprek met haar en daarna stelde ze haar Goldens allemaal aan ons voor. Zij is echt gepassioneerd bezig met haar Goldens en in tegenstelling tot het bezoek bij de vorige kweker hadden zowel Rudy als ik een heel goed gevoel bij haar en haar honden. Nadat we de honden gezien hadden werd er verder gebabbelt, in totaal zijn we daar 3 uur binnen geweest samen met onze Sirka. Ze heeft ons heel haar manier van werken uit de doeken gedaan en ik moet zeggen dat wij ons kunnen vinden in haar manier van omgaan met haar honden. Elk teefje mag maar 3 of 4 nestjes krijgen (afhankelijk van het aantal puppies) en na hun 8ste mogen ze "op pensioen" en ook dan blijven ze bij haar wonen. Enfin, om een lang verhaal kort te maken :op het ogenblik is "Sweet Loving Heart Uriel" drachtig en als alles meezit moet zij bevallen rond 18 juni. Dat wil zeggen dat haar puppies beschikbaar zouden zijn tegen eind augustus en dat zou voor ons dus haalbaar zijn!!! Het is nu wachten op de echo om te zien hoeveel puppies er zijn en dan moeten wij beslissen of we terug voor een teefje gaan of dat we deze keer een reu nemen. Zij gaat dan na de geboorte bekijken welke puppie voor ons het meest geschikt is (i.v.m. de omgang met de gasten, kinderen en andere honden en natuurlijk ook met onze Sirka) en als "de ideale pup" erbij zit dan "mogen" wij er ééntje kopen! Ze is heel streng in het uitzoeken van de kopers maar blijkbaar vond ze ons wel geschikt
We zijn bezig met de laatste winterklussen af te werken. Er moesten nog een paar luiken, en vensters geverfd worden en dat is nu ook weeral gebeurd. Rudy nam de luiken voor zijn rekening, ik "mocht" het prutswerk doen, vensters en rastertjes van de ramen. Zo ziet het er weer allemaal netjes uit voor het nieuwe seizoen! Op zolder moet er ook nog altijd een raam geplaatst worden, geverfd is het al, nu nog juist erin zetten.
We hebben weer niet stil gezeten de laatste dagen. Vijf wandelingen zijn er al uitgestippeld, gisteren en vandaag ging Rudy met Kerim markeren. De wandelingen hebben allemaal een naam gekregen, een kort begeleidend tekstje is uitgeprint en de duur van de wandelingen is ook aangegeven. Kwestie dat de gasten die hier echt vlak in de buurt een toertje willen doen dat nu kunnen zonder verloren te lopen Tijdens de "Zendmast wandeling" hebben we nog een nieuwe soort orchidee ontdekt. Sirka poseerde gewillig onder een omgevallen boom waar de wandeling passeert.
Toen we bijna thuis waren gingen we natuurlijk nog eens goeiendag zeggen tegen de ezel van de buren en onze Sirka was ook enorm enthousiast, ze stonden neus tegen neus!
Gisterenavond nog een hele tijd op internet aan't zoeken geweest naar andere kwekers van Golden Retrievers want waarschijnlijk gaan we toch niet kopen bij degene die we gisteren bezochten.
Wat mij vooral stoorde was dat die mensen in een villawijkje woonden en dus een betrekkelijk klein tuintje hadden waar die honden eigenlijk weinig ruimte hadden om eens goed te crossen. Een groot deel van de honden zat blijkbaar binnen in hun huis (wij zijn niet binnen geweest) en die waren constant aan't blaffen om buiten te mogen. Hun honden waren eigenlijk ook redelijk vuil want sommigen zaten in een stuk van de tuin waar geen gras meer stond. Ik weet ook niet of dat gebruikelijk is, maar we hadden onze Sirka bij en die mocht niet uit de auto komen want hun honden waren niet gewoon dat er andere op de hof kwamen! Qua stambomen en controle op afwijkingen waren ze blijkbaar wel met alles in orde maar ik had er toch niet echt een 100% goed gevoel bij. Verder op zoek dus, maar we hebben nog tijd (alhoewel als je zo'n puppie ziet zou je hem al direkt willen meenemen )