Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
Omdat we gisteren bezoek kregen profiteerde ik ervan om zelf een kerstbuche te maken. Ik begon zondag al met de voorbereidingen. Ik bakte de biscuit en maakte chocolade blaadjes en marsepein om roosjes mee te maken.
Gisteren werkte ik de kerststronk verder af met laagjes slagroom, marsepein, kersen, een beetje Cointreaux en chocolade. Het resultaat viel best mee, en vooral het was super lekker
Wat doen wij tijdens de feestdagen? Wel, Rudy werkt tussendoor gewoon verder aan de muren en ik hou me bezig met dingen die ik graag doe (het zijn tenslote toch "feest"dagen )
Leuk om iemand een plezier mee te doen, en ook tof om zelf van te genieten
Voor de trouwe lezers van ons blog, voor alle gasten van de voorbije jaren, voor de toekomstige gasten, voor familie, vrienden en kennissen, kortom, wij wensen iedereen:
Rufus en Rosso blijven enorm gehecht aan elkaar. Je merkt echt dat ze samen opgegroeid zijn, al komen ze toch niet uit hetzelfde nestje. Meestal liggen ze samen om hun dutjes te doen, in de zetel, op de mat, of op één van de kussens van de honden. Ook in mijn handwerkmandje kruipen ze nog af en toe gezellig bij elkaar, al wordt dat toch wel erg krap om met z'n tweetjes in te liggen.
Het eten voor de kippen was bijna op en dus reed Rudy gisteren naar Christian en Edith om een nieuwe voorraad in te doen. Als we daar komen worden we altijd uitgenodigd om een "Frans" tasje koffie (koffie opgewarmd in een steelpannetje of in de microgolfoven) te komen drinken en dat was deze keer niet anders. Meestal hoort daar dan ook nog een stevige eau de vie bij, en weigeren heeft geen zin, je moet en zal er één drinken. Ook krijgen we steeds iets mee, deze keer had Rudy worteltjes mee gekregen, allez zeg maar wortels
Nadat we Luc en zijn dochter Louise al een paar keer tegen het lijf waren gelopen op de markt in Libos, op de luchthaven van Bergerac en in Penne, is het er eindelijk eens van gekomen om af te spreken en kwamen Annick, Luc en Louise eens op bezoek.
Annick en Luc zijn collega's van ons en ze wonen in Valeilles, op zo'n 10 km van hier (http://www.labordette.com/index.html). Louise kon het direkt goed vinden met Sirka en Folie en die waren natuurlijk in hun nopjes met de extra aandacht. Spijtig genoeg hadden zij hun Beagle, Flik, niet bij, want onze Folie zou zich zeker super geamuseerd hebben met hem.
Het werd een gezellige namiddag en voor we het wisten was het donker. Voor herhaling vatbaar dus!
Nadat we gisteren Kerim hadden afgezet aan't station gingen wij nog even naar de kerstmarkt.
Er was wel wat volk maar het aanbod en de opkomst is toch niet te vergelijken met de kerstmarkt in Leuven (enfin zoals die daar 7 jaar geleden was, want zolang is het geleden dat we daar nog eens rondliepen).
We reden daarna nog naar de Geant voor een paar boodschappen en daar liep er zowaar een "Kerstvrouw" rond met een rendier! Schattig maar of het diertje er ook zo blij mee was
Onze jongste, Kerim, is weer eens onderweg naar België, en ik ken er eentje die daar héééél erg blij mee gaat zijn We zijn hem in Agen op de trein gaan zetten en ondertussen zal hij ergens tussen Bordeaux en Brussel zitten.
Voor 2 weken is hij naar ginder, de hele vakantie dus. Allez, we hebben nog geluk, hij komt de 1ste januari 's avonds terug thuis, dus dan heeft hij nog één dagje vrij want hij moet maar de 3de terug naar school Maar we gunnen het hem hoor en ik hoop dat hij samen met Eva heel fijne dagen zal doorbrengen!
Wij blijven dit jaar gewoon hier. Na 2 jaar achter elkaar een rit naar België met sneeuw onderweg hadden we dat wel gehad en dus opteren we ervoor om in het na-en voorjaar naar België te gaan.
Dat poezen soms op de eigenaardigste plaatsen gaan slapen wisten we al langer.
Rosso heeft weer een nieuw plekje ontdekt! Als Sirka en Folie gedaan hebben met eten dan kruipt onze kleine rosse in de eetkom, rolt zich in een bolletje en doet zo een dutje Lang gaat dat wel niet meer lukken want de eetkom is nu al een beetje nipt aan't worden, hij geraakt er nog amper in
Snijboontjes, heerlijk vind ik dat! Maar hier kon ik ze nergens vinden, niet op de markt, niet in de suppermarkten en ook niet diepgevroren.
Nu waren wij zaterdag boodschappen gaan doen in de E. Leclerc in Villeneuve en wat zie ik daar liggen bij de groenten ... ja, snijboontjes en dat in de herfst! Ze kwamen uit Afrika, maar zagen er fris en vers uit dus deden we een voorraadje in. We vroegen ons af of we ons ouderwets snijmachientje nog wel hadden, want het was dus geleden van in België dat ik nog snijboontjes had klaar gemaakt. Maar het machientje lag gelukkig nog steeds in de kelder. Ik dus maar boontjes snijden met dat oude ding en toen realiseerde ik mij ineens dat ik ondertussen wel een superhandige keukenrobot heb waar ik die boontjes mee kan snijden
Enfin, ik heb de boontjes gewoon verder gesneden met mijn ouderwets machientjes en deze middag hebben we heerlijke gestoofde snijboontjes met ajuin gegeten Pure nostalgie!
Voor de eerste keer ben ik helemaal bovenop de stelling geraakt Vorige week durfde ik zo hoog nog niet te klimmen, maar na een aantal keer werken op "middelmatige" hoogte ben ik vandaag tot boven geraakt T'is nu niet dat ik me daarboven echt op mijn gemak voel, maar soit, ik heb het toch maar gedaan!
Muur nummer 4 is ondertussen ook helemaal klaar en we doen dus verder. Kerim heeft vandaag nog een stuk uitgepikeerd op zijn terras, en als we zo verder werken zal heel het huis misschien nog wel klaar geraken voor het seizoen! Dat zal natuurlijk voor een groot stuk afhangen van de weersomstandigheden. Tot nu toe hebben we hier nog niets van vorst gehad en de laatste dagen was het zacht en droog, ideaal weer dus om buiten te werken. Onze bedoeling was om de eerste 4 muren klaar te krijgen deze winter en dat is zowieso al gelukt. We zien wel hoever we geraken, maar ik ben stilaan toch ook weer toe aan een dagje "rust".
Folie is een echte schat, maar dat wisten we natuurlijk al langer! Ook Rufus en Rosso denken er duidelijk zo over. Ze voelen zich echt op hun gemak bij Folie en het is echt mooi om die 3 bezig te zien.
Rufus geeft kopjes aan Folie
Ook Rosso geeft kopjes aan Folie
Rosso geeft zich volledig over en Folie is super voorzichtig met die 2 kleintjes!
Weer of geen weer (de laatste dagen is het hier bewolkt en kil met af en toe een beetje regen) Rudy werkt buiten verder aan de muren. Bij zo'n miezerig weer blijf ik liever binnen.
De tweede en derde muur, die langs de kant van het terras aan de kamer Muscari zijn al even klaar. De muur aan het zwembad is nu bijna helemaal uitgepikeerd en het bovenste gedeelte is ook al opnieuw opgevoegd. Vermits ik niet helemaal boven op die hoge stelling durf heeft Rudy dat alleen moeten doen.
Het is bijna zover, de feestdagen komen eraan en dat betekent ook dat het jaar er weer bijna opzit! Wij hebben nog geen concrete plannen voor de kerstdagen maar ik heb wel al voor de nodige sfeer gezorgd. De kerstboom staat te pronken en hopelijk houd hij zijn naalden tot nieuwjaar, want het is de allereerste keer dat we een boom zonder wortels gekocht hebben. Het eerste jaar dat we hier woonden kwamen we toevallig terecht bij een kweker van kerstbomen die ook aan partikulieren verkoopt. Het aanbod in de supermarkten is hier echt erbarmelijk en dus waren we erg blij met die kweker. Nu is het zo dat 90% van de Fransen blijkbaar een kerstboom zonder wortels koopt en de keuze in die met wortels was dus steeds erg beperkt. Vermits ik dit jaar nu toch eindelijk eens een "Nordman" wou, moesten we wel een afgezaagde nemen want die worden niet verkocht met wortels. Maar als we de kweker mogen geloven blijven de naalden er zeker aan tot na nieuwjaar! Afwachten maar!
Natuurlijk kreeg ik bij het versieren van onze boom direkt hulp. Neen, niet van Rudy, maar wel van Rufus! Die heeft al ontdekt dat je lekker kunt spelen met die mooie glinsterende kerstballen. Gelukkig is er nog geen enkele gesneuveld, maar ik hou mijn hart vast telkens dat die 2 kleine rakkers een aanval doen op die mooie kerstballen!
Nog wat extra guirlandes met lichtjes zorgen voor extra sfeer.
Treintickets boeken via internet, het is toch niet alles hoor! Onze Kerim trekt bijna iedere vakantie naar België, en wie moet er zorgen dat de tickets op tijd geboekt worden, juist... ik dus.
De tickets voor de eindejarsdagen liggen al lang klaar en nu ben ik bezig met die voor de krokusvakantie. Bordeaux-Brussel en Brussel-Bordeaux zijn ook al ok maar Kerim moet natuurlijk eerst in Bordeaux geraken en daar ligt het probleem!
De enige trein die hij kan nemen vertrekt om 9u47 in Agen en komt aan om 11u14 in Bordeaux, dat wil zeggen dat hij daar dan 5 ( juist, vijf ) uur moet wachten op zijn TGV naar Brussel. Een andere mogelijkheid is dat hij een boemeltrein neemt maar dan is hij 3,5 uur onderweg i.p.v. 1,5 uur, en dan moet hij ook nog eens een uur wachten op zijn aansluiting!
Nu kan je op de site van "sncf" rechtstreeks vragen stellen en dat probeerde ik dus. In mijn beste Frans stelde ik mijn vraag op en vroeg aan "Lea" of er geen andere mogelijkheid was om op 20 februari in Bordeaux te geraken. Ik kreeg als antwoord dat mijn zin "te lang" was en dat ze me dus niet kon helpen! Ik was en toen schreef ik op het formulier "trut" Onmiddelijk kreeg ik dit antwoord: Voudriez-vous reformuler votre phrase s'il vous plaît ? Ik heb dat woordje maar niet vertaald in het Frans en heb het opgegeven
Kerim heeft dus nog steeds geen ticket Agen-Bordeaux!
Zaterdag was er naar jaarlijkse gewoonte het etentje met Vlamingen. Vermits Saskia het zonnige zuiden geruild heeft voor het noorden van Frankrijk was het Dimitri die met de hulp van Annick de organisatie op zich nam. Saskia was voor de gelegenheid wel overgevlogen en was er dus ook bij.
We kwamen samen in de "Auberge Du Relais Cathares" in Cambon-les-Lavaur, nog een heel stuk voorbij Toulouse. Het restaurant viel reuze mee, het eten was lekker en het gezelschap, zoals steeds, aangenaam! We zagen heel wat oude bekenden terug en maakten natuurlijk ook kennis met nieuwe Vlamingen die zich in het zuiden gevestigd hebben. Na afloop van de uitgebreide maaltijd werd de avond afgesloten bij Dimitri en Christophe thuis, die op zo'n 10-tal km van het restaurant wonen.
Het blijft toch leuk om elkaar zo één keer per jaar terug te zien en dan met een ganse groep Vlamingen samen te zijn en lekker bij te praten. Voor degenen die dichter in de buurt van Toulouse wonen is er natuurlijk ook 1x per maand de "Vlaamse vrijdag", maar voor ons is het toch wat ver rijden om daar regelmatig naartoe te gaan. Wij willen Dimitri en Annick nog van harte bedanken voor de organisatie en Dimitri en Christophe voor het gastvrije onthaal! Et merci Christophe et Dimi pour le petit déjeuner! Tot volgend jaar in Cahors
We hebben vandaag genoten van een gezellige zonnige dag in Cahors en dat samen met Claude, Isabelle en Maurice. Na een korte stadswandeling met koffiepauze, gingen we naar de Pont Valentré.
's Middags gingen we natturlijk eten op "de boot" en zoals steeds was het eten lekker en vooral de dessertjes zagen er weer prachtig uit en smaakten heerlijk.
Maurice was zoals altijd super braaf en at aan tafel zijn buikje lekker rond. Vooral zijn dessert, een ijsje, vond hij lekker en aan de caneléetjes van bij de koffie kon hij niet weerstaan!
Na de middag slenterden we nog wat door de oude stad en deden nog een terrasje. We reden naar huis via Puy L'Evèque waar we nog stopten in de buurt van Vire sur Lot in het erg gezellig café-atelier "Le Caillau" (http://www.lecaillau.com/) dat uitgebaat wordt door Engelsen. Je kan er in een mooi decor koffie drinken of iets eten en je kan er ook zelf poterie beschilderen. Dit is misschien wel een leuk idee voor de gasten om met kinderen te doen. De beschilderde stukken worden ter plaatse geglazuurd en gebakken en kunnen na 4 dagen opgehaald worden.
Het was een heerlijke dag en Rudy was blij dat hij na 16 dagen eindelijk nog eens een vrije dag had Na al dat uitpikeren en voegen was hij daar echt wel aan toe!
Nu ja, zaterdag is er het jaarlijkse etentje met Vlamingen in de buurt van Toulouse en we gaan er een echt weekendje van maken. Morgen vertrekken we richting Toulouse waar we eerst naar Ikea gaan. Zaterdag gaan we dan gezellig eten samen met oude bekenden (waar we al naar uitkijken) en waarschijnlijk ook nieuwe gezichten.
Dat wordt dus nog een gans weekend ontspannen, en daarna kunnen we er hopelijk met nieuwe moed terug invliegen!
Au Cercle Des Chênes
en toen schreef ik op het formulier "trut" 
