Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
31-08-2009
Kajakken op de Lot
Toen Anke hier was zijn Kerim en Nils met haar gaan kajakken op de Lot. Blijkbaar is het wel vrij zwaar want je moet tegen de stroom in varen. Je kan kiezen voor 10 of 17 km, maar onze jongens (die al het werk moesten doen) vonden 10 km al zwaar genoeg!
Vandaag was het Nils zijn laatste dag hier bij ons in Frankrijk. Deze nacht vertrek ik naar België om hem te gaan instaleren op zijn kot in Leuven. Tom rijd dan ook ineens mee terug. Gisterenavond hadden we nog een vrije avond en zijn we met Tom, Nils en Kerim gaan eten.
De laatste keer in het zwembad samen met Kerim en Charlotte.
Nils zijn beste vriend Nicolas kwam vandaag ook nog afscheid nemen.
Alles steekt in de auto, we zijn klaar om te vertrekken, maar eerst nog zorgen voor de table d'hôtes en dan nog wat slapen zodat we tegen 3u kunnen vertrekken.
Donderdag kwamen Paul en Margerite aan en ze hadden voor Nils nog 6 blikken Ice-tea bij. Die zal hij kunnen opdrinken als we naar België rijden! Ze hadden ook nog een hele stapel boekskes bij, allemaal P-magazines, dat zal wel meer iets voor Rudy zijn om in te lezen, ik hou het wel bij Feeling en Libelle .
s'Avonds haalde Marguerite al dadelijk een "wondermiddel" boven. Rudy was door een "geppe" gestoken op zijn oor en dat werd direkt helemaal dik. Marguerite heeft een middel van in Oostenrijk, met geheime ingrediënten, en door dat op de beet te houden trok de zwelling dadelijk weg!
Gisteravond trakteerden Anne en Paul iedereen op "bubbels", ze waren namelijk 26 jaar getrouwd!
Kerim kwam terug thuis na 10 dagen verlof in België. Hij heeft serieuze pech gehad met de Franse en Belgische spoorwegen! In het opgaan naar België had de trein van Agen naar Bordeaux een half uur vertraging. Toen hij met vrienden van Leuven naar Oostende reisde hadden ze 2 uur vertraging! En in het traject van Brussel naar Bordeaux waren er 4x problemen, resultaat: 2,5 uur vertraging en een extra overstap in Angouleime!!
Op de laatste dag van zijn vakantie heeft Thomas samen met zijn maat Gert nog een poging gedaan om te leren zwemmen. Thomas is een echte waterrat en is helemaal niet bang, het zwemmen lukt bijna, hij komt vooruit, al is het meer onder dan boven water!
Woensdag was het D-day. Voor de table d'hotes zaten we heel uitzonderlijk met 27 aan tafel! Dirk en zijn vriendin, samen met hun 4 kinderen en goede vrienden van hen ook met 4 kinderen kwamen mee eten. De kinderen genoten eerst nog van een duik in het zwembad.
Alles is uiteindelijk goed verlopen, we hadden ons heel goed voorbereid, maar Rudy en ik hebben wel nauwelijks aan tafel gezeten. Gelukkig zitten er niet alle dagen zoveel mensen aan de table d'hôtes, want dat zouden we echt niet zien zitten! Eén van de kindjes was zijn schoentjes kwijt toen ze moesten vertrekken, maar die hebben we ondertussen terug gevonden. deze morgen vond Rudy ook nog een broek, bloesje en polo. Vermits ik zondag toch naar België rijd kan ik dan alles afleveren in Kessel-Lo!
Eergisteren kwamen Anne en Paul aan samen met hun labrador Uschi. Eigelijk wilden ze bij Marc en Chantal gaan logeren want dat zijn vrienden van hun, maar omdat er daar geen plaats meer was hadden die hun doorverwezen naar ons. Bij deze, nog eens bedankt Chantal en Marc!! Sirka en Uschi kunnen het trouwens al best vinden met elkaar!
We vierden ook Claudia's verjaardag. Het was het tweede jaar op rij dat ze hier verjaart. Deze keer mocht kleine Thomas mee de kaarsjes uitblazen.
We hebben al veel reacties gekregen op het verdwijnen van onze Xiam. Iedereen denkt dat hij wel zal terugkomen van zijn "liedesuitstapje" maar ik vrees dat het dat niet is. Al onze katers zijn gecastreerd en onze kattin in gesteriliseerd, en dus zijn ze niet meer geïnteresseerd in de andere sexe. Ondertussen blijven we hopen, maar de kans dat hij nog opduikt wordt natuurlijk klein !
Neen, het is niet wat je zou denken, hier wordt 's avonds NIET op tafel gedanst!!!
Wat was er dan wel aan de hand? Wel gisteren en eergisteren hebben we moeten binnen eten wegens onweer en regen. De deuren stonden allemaal open zodat het wat kon afkoelen en toen kwam er ineens een pad binnengewandelt. Sonia had ons al vertelt dat ze een panische angst heeft voor padden en dat is hiermee dus bewezen!!! Ze sprong onmiddellijk op tafel en durfde er niet meer afkomen. De vorige dagen waren er nooit padden te zien wegens véél te warm en te droog maar door de regen kwamen ze nu natuurlijk weer te voorschijn.
Tom had achteraf het lumineuze idee om de pad te gaan pakken zodat we ze nog eens goed konden bekijken.
En nu maar hopen dat Sonja vanavond niet hetzelfde gaat doen, want op ons terras lopen er tegen valavond altijd zo'n 3 padden rond, en vanavond zitten we met 27 ( ja, zevenentwintig) personen aan tafel. Dirk van den Argenta in Kessel-Lo komt met een ganse bende eten.
Gisteren kwamen Claudia, Gert en Charlotte aan. Zij zijn hier ook al voor de 2de keer en slapen dit jaar in de Camelia.
Het is vandaag al de 4de dag dat onze Xiam weg is en vrezen we het ergste! Gisteren is onze Tinka dan ook nog eens een ganse dag spoorloos geweest maar die is 's avonds gelukkig terug thuis gekomen.
Eén van onze 4 poezen, Xiam, is al 2 dagen verdwenen. Normaal komen ze alle 4 trouw 's morgens binnen om te eten. Het gebeurt wel eens dat er eentje te laat is maar dan komt die in de loop van de dag wel thuis. Nu hebben we Xiam al 2 dagen compleet niet gezien en we hebben er het raden naar wat er gebeurt is. We hopen natuurlijk dat hij terug opdaagt. Ik heb vorige week nog een mooie foto van hem gemaakt.
Ja, augustus loopt stilaan op zijn einde en dus hebben we binnenkort enkel nog volwassenen in huis. Deze week logeren Luc, Hilde en Anke en Thomas hier nog. Thomas is een echte "babbelaar", en hij is heel spontaan en heeft heel veel energie.
Deze morgen kreeg ik telefoon van Tom om te vragen welk weer het hier was, en of hij mocht afkomen. Nu zitten wij natuurlijk helemaal vol, maar vermits Kerim naar België is voor 10 dagen is er wel een "privé"-bed vrij. Enfin na wat over en weer bellen is het nu zeker , ik moet hem morgennamiddag gaan ophalen in Agen en dan blijft hij hier tot de 30ste en rijdt met mij en Nils mee terug naar België. Ik vind het natuurlijk tof dat hij afkomt want het is de eerste keer dat hij ons hier komt opzoeken, nu alleen nog wat tijd "vinden" om samen met hem wat uitstapjes te maken!
Binnen een 10-tal dagen verhuisd onze Nils naar België ! Die laatste weken dat hij hier is vliegen natuurlijk voorbij, zeker omdat wij het nu zo druk hebben. Af en toe probeer ik hem nog vlug wat voor te bereiden op het "alleen" wonen, en dus is het nu iedere dag les: was sorteren, wasmachine opzetten, droogkast programeren enz. Op zijn kot staat er een wasmachine en een droogkast en dat zal natuurlijk erg handig zijn voor hem, dan moet hij geen beroep doen op de familie of naar een wasserette gaan. Gelukkig is hij een vlotte leerling en, al doende leert men, dus het zal wel lukken zeker ginder in het verre België???
De voorbije dagen konden we hier "genieten" van een hittegolf. Het was soms zo warm dat het alleen in het zwembad aangenaam was. Kerim is voor 10 dagen naar België en hij dacht te ontsnappen aan de hitte, maar wat blijkt: in België is het even warm, met dat verschil dat hij daar niet zomaar een duik in het zwembad kan nemen Vandaag was het gelukkig al een beetje draaglijker met af en toe een briesje en de zon bleef gedeeltelijk achter de wolken zitten. we zijn er niet kwaad voor, want in de keuken staan met zo'n weer is echt niet plezant meer.
Snuitje is het hondje van Luc en Sonia. Onze Sirka komt er goed mee overeen want het is een kalm hondje, ze is dan ook al 12 jaar.
Luc en Sonia zijn helemaal geïnstaleerd om te gaan wandelen met Snuitje! Omdat ze niet goed tegen de warmte kan rijden ze met haar rond in een buggytje, en ze hebben er zelfs voor gezorgt dat ze in de schaduw zit!
Toen Antoon en Hilde met hun 3 kinderen zondag vertrokken hadden ze voor ons nog een kado bij. Antoon had een Tupperware fruitschaal meegebracht, en die zal zeker nog van pas komen. Vermits hij werkt bij Tupperware is het natuurlijk het laatste nieuwe model!
Een paar dagen voordat Luc en Sonia aankwamen, belde Luc ons met de vraag of wij voor een boeket bloemen wilden zorgen tegen maandagavond. Zijn uitleg was dat ze "iets" te vieren hadden en dat het een verrrassing moest zijn voor Sonia. Dus kocht ik maandag in Agen (toen ik Kerim naar het station bracht) een mooi boeket met zonnebloemen. Luc verwittigde ons nog eens dat we tijdens het eten ons fototoestel moesten klaar houden! Na de kaas verdween hij even en kwam toen terug met zijn bloemen ...Sonia viel uit de lucht... en toen begon hij een tekstje voor te lezen en vroeg hij haar op zijn knieën ...ten huwelijk!!!!!! Blijkbaar heeft ze heel stilletjes "ja" gezegd maar dat hoorden wij niet.
Heidi en Guy wisten al helemaal hoe het hier zou zijn en niet alleen door het volgen van de blog maar ook doordat Heidi's nicht Sofie hier een paar weken geleden was. Heidi en Guy hebben ons verwend met een doos lekkere Leonidas pralines (hoe konden ze weten dat ik die zo graag lust!) Gelukkig dat ik voor het moment niet meer echt dieet, ik ben al blij als ik tot op het einde van het seizoen op mijn gewicht kan blijven!
Ook Sonia en Luc hadden een verrassing voor ons bij, een box met 3 liter Sangria! De andere gasten hebben er tijdens het aperitief al mogen van mee genieten.
Gisteren was er weer iemand jarig. Hilde vierde haar 37ste verjaardag en haar kinderen hadden ons al goed op voorhand verwittigd. Antoon trakteerde iedereen op bubbels en wij zorgden voor een verjaardagstaart. De kinderen moesten we allemaal uit het zwembad halen voor het dessert,want doordat het zo verschrikkelijk warm was hadden ze na de hoofdschotel verfrissing gezocht in het zwembad!
Vanmorgen kwam Axel, de vriend van Anke, aan. Ze hebben hun tentje opgezet in de tuin, want we hebben natuurlijk geen enkele kamer meer vrij. Ze blijven hier nog een dag of twee en dan reizen ze verder Frankrijk door.
Sinds gisteren kan Tibo zonder bandjes zwemmen! Hij is het 2de kind dat hier leert zwemmen en het toeval wil dat hij ook Tibo noemt net zoals de eerste jongen die hier eind juni leerde zwemmen.
Af en toe helpt onze Kerim een handje in de keuken al beperkt het zich meestal tot het maken van desserts. Maar als "grote zus" meehelpt wil hij ook wel helpen met het maken van de aperitiefhapjes, hier zijn het bolletjes meloen met een rolletje hesp.
Sinds gisteren hebben we 13 nieuwe gasten en al die namen onthouden is niet evident, maar ondertussen beginnen we ze al stilaan te kennen.
In de kamer Tournesol slapen: Antoon, Hilde en hun kinderen Tibo, Lore en Line. Zij hadden ons adres gekregen van Sylvia en Stefaan uit Huldenberg, die hier vorig jaar verbleven.
In de Muscari logeren Vanessa en Manuel en Seppe en Lotte. Zij hebben alle tijd om de streek te verkennen want ze blijven hier 14 dagen.
In de kamers Camelia en Helleborus slapen Kathy en Eddy en Lieven en Tom.
Vanmorgen is de ganse bende vertrokken. Bij sommigen was het afscheid heel ontroerend en er vloeiden dan ook heel wat traantjes! Maar het is absoluut geen vaarwel, want heel de groep komt volgend jaar terug. We houden ook zeker contact via mail (ik verwacht er morgen al één van Daphne) en ook via Facebook. Het was een heel toffe week, en voor ons zal het deze avond ook weer even wennen zijn met 13 nieuwe gezichten aan tafel!!
Dat we hier regelmatig sportieve gasten hebben wisten jullie al. Nu hebben ze ook mijn fitnesstoestel in de schuur ontdekt en Myriam en Isabelle hebben al 2 dagen na elkaar hun beste beentje voor gezet!
Gisterenavond is Anke aangekomen met de TGV. Ze komt ons een weekje wat helpen en ondertussen neemt ze natuurlijk ook wat vakantie.
Naast kerstomaatjes hebben we ook meloenen geplant en dat is een echt succes. We hebben er al verschillende van kunnen opeten en er hangen er nog heel wat aan.
Gisteren waren we uitgenodigd door onze gasten om mee te pré aperitieven. Iedere dag trakteert er een ander koppel en die zorgen dan ook voor de hapjes. Om 16u30 werden de flessen zelfgebrouwen bier van Roland geopend en voor de niet bier drinkers was er schuimwijn.
Daarna gingen we met heel de groep uit eten in Penne, in de "Bombecul". Het werd weer een heel gezellige avond en het eten viel ook goed mee. Voor de kindjes was er een speciaal kindermenu met kippeblokjes en frietjes en als dessert kregen ze een hoorntje met artisanaal gemaakt ijs.
Tijdens de table d'hôtes werden we gisterenavond door onze gasten in de "bloemetjes" gezet. Ze waren zonder dat we van iets wisten een prachtige olijfboom met cache-pot gaan kopen.
Tussen het aperitief en het voorgerecht moesten we met al de kinderen meekomen naar de zijkant van het terras waar de plant voor ons klaarstond. Het was een heel ontroerend moment. We wisten natuurlijk wel al dat ze het hier allemaal naar hun zin hebben ( ze hebben allemaal al terug geboekt voor volgend jaar!!!) maar zo'n fantastische attentie doet ons natuurlijk enorm veel plezier!
Al de kinderen bij elkaar: van links naar rechts:Tinne, Robbe, Daphne met Free op de schoot, Cédric en daaronder Wannes en Kaatje.
En de ouders en grootouders erbij. Bovenaan: Joost, Stefaan en zijn vader Roland en Koen. Daaronder Ann, Myriam en helemaal rechts Isabelle en Marleen.
We gingen vandaag met heel de bende naar de markt in Libos. t'Is te zeggen we spraken af op het terras van de "Maki" want wij vertrokken natuurlijk heel wat later.
We zaten juist naast de fontein en hoe gaat dat met kleine kinderen... ze zoeken wat verfrissing in het water en dan vallen ze er ineens helemaal in! Wannes was van onder tot boven nat maar gelukkig drogen kleren snel met zo'n warm weer!
Stefaan met dochter Free.
De fiere grootouders van Free: Roland en Myriam. Roland wil zijn liefde voor bier al duidelijk doorgeven aan zijn kleindochter, maar die houd het toch maar bij flesjes melk.
Daphne kreeg op de markt een t-shirt met...dolfijntjes op. ( ze verzamelt alles met dolfijnen)
Kort na de middag arriveerden gisteren onze gasten uit Snellegem en Lokeren.
Vorig jaar waren beide families hier ook op vakantie en een paar maanden nadat ze weer thuis waren lieten Isabelle en Stefaan ons weten dat er een kindje op komst was, en ja het was hier "gemaakt". Free is vandaag juist 3 maanden jong en is dus al voor de eerste keer op vakantie. Het is een schat van een baby en ongelooflijk braaf, ze slaapt s'nachts door en overdag hoor je haar alleen als ze honger heeft!
Haar zusje Kaat had bloemetjes in een vaasje bij voor mij! Ze had ze zelf geplukt bij familie van hen waar ze even verbleven.
Terwijl ik boodschappen gaan doen was kreeg Rudy vandaag hulp bij het stofzuigen van het zwembad! Filip en Fien hebben samen het zwembad helemaal proper gemaakt. Vermits hij dat nu toch al kan mag hij dat volgend jaar nog wel eens doen, ze hebben hun vakantie voor volgend jaar hier toch al ineens terug geboekt.
Gisteren kwamen Gino, Kristel en Bert aan. Het eerste deel van hun vakantie brachten ze door aan de Atlantische kust, net boven Arcachon. Ze blijven maar 3 dagen hier want we hadden niet meer dagen vrij toen ze boekten.
Het was heel lang geleden (ik denk van begin juni!) maar gisterenavond hebben we moeten binnen eten, wegens een onweer met regen. We waren er wel niet kwaad om want de tuin had héél dringend water nodig! Alles is hier aan het wegkwijnen en verdrogen door het gebrek aan water.
Deze namiddag kwamen Joost en Anne, de broer en schoonzus van Marleen en Koen aan, samen met hun 3 kindjes, Wannes, Tinne en Robbe. Na een lange dag in de auto dachten die kleintjes maar aan één ding: het zwembad. Ze hebben zich dan ook nog eens goed uitgeleefd terwijl de mama en papa een oogje in het zeil hielden van op het terras.
Allez, nu is het wachten op de rest van de familie. Dinsdag komen Koen en Marleen met Daphne en Cédric aan. En ook hun vrienden (die ze hier vorig jaar ontmoetten), Stefaan en Isabelle met hun dochtertjes Kaat en Free. Free is trouwens (voor zover we weten) het eerste echte "Au cercle des chênes kindje". We kijken er echt naar uit om hun na een jaar terug te zien!!! Ook Stefaan zijn ouders komen dinsdag aan. Dan zit het hier dus helemaal vol met bekenden en hun familie!
Een week of twee geleden hadden we hier op een avond heel felle wind waardoor de stof van onze tonnels begon te scheuren. Annemie heeft dat toen vakkkundig gerepareerd en daarna heeft Rudy gezorgt voor een extra vertsteviging. Hij heeft rieten matjes boven op de stof van de tonnel vastgemaakt waardoor de wind er nu geen vat meer op heeft.
Au Cercle Des Chênes
.
! 
