Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
31-03-2013
Pasen
Alhoewel ook hier het weer beter zou kunnen (wat minder regen aub) en in België de winter nog steeds niet gedaan is wensen wij u toch:
De eerste stageweek van Kerim was er één met hindernissen.
Op weg naar Lauzerte had hij zijn eerste aanrijding met de auto, gelukkig zonder veel erg. Alleen de linkerzijspiegel is aan flarden, en Kerim was niet in fout. Een vrouw was serieus uit de bocht gegaan maar gelukkig had Kerim het zien aankomen en kon hij haar nog grotendeels ontwijken.
Gisteren zou hij dan naar huis komen, ik dacht in de namiddag, en toen hij hier 's avonds nog steeds niet was begonnen we ons toch serieus ongerust te maken. Na ettelijke telefoontjes die natuurlijk niet beantwoord werden, belde hij uiteindelijk toch om te zeggen dat het maar na de avondservice was dat hij naar huis kwam.
Een half uurtje later, het was dan 23u, terug telefoon. Hij had blijkbaar toch wat overstuur na zijn accidentje dinsdag, zijn sleutels op het contact laten zitten en de auto afgesloten. Hij kon dus niet meer in zijn auto!
En ja, of wij de reservesleutel konden brengen naar Lauzerte.
Nu moet je weten dat hij de GPS mee had en dat het restaurant waar hij werkt NIET makkelijk te vinden is, en al zeker niet in de pikkedonker.
Ik dus vlug op internet een wegbeschrijving gezocht en wij dus met z'n tweeën op weg voor een ritje van 3 kwartier, naar een restaurant waar we nog nooit geweest waren, zonder straat en huisnummer, want ja dat kennen ze hier niet op de boeren buiten!
Enfin gelukkig was onze zoon al te voet tot Lauzerte dorp gestapt, om 12u 's nachts en in de pikkedonker zodat we hem daar konden oppikken.
Dan zijn we samen tot aan het restaurant gereden en, neen, dat zouden wij NOOIT gevonden hebben, zo afgelegen dat dat ligt!
Op de koop toe werd ik ook nog kei misselijk in de auto van het bochtige parcours ( de zenuwen zullen ook wel een rol gespeeld hebben)
Allez, we zijn dan in't terug naar huis rijden maar gewoon onze Kerim gevolgd en we waren tegen 1u45 's nachts eindelijk terug thuis.
Hij is nu vrij tot zaterdagnamiddag en 's avonds moet hij weer gaan werken.
Ieder jaar in de lente krijgt ons terras een serieuze kuisbeurt. De hogedrukreiniger wordt boven gehaald en ik ben drie dagen zoet met het afspuiten van alle terrassen. We hebben hier natuurlijk wel ettelijke m² terrassen liggen
Maar daarna is alles weer tip top proper en kunnen alle ligstoelen, tafels, stoelen en parasols weer buiten gezet worden.
Terwijl in België de sneeuw nog maar pas gesmolten is en het nog steeds berekoud is, genieten wij hier van het warm lente zonnetje.
En als de zon schijnt dan komen de bloemetjes in de tuin natuurlijk beter tot zijn recht.
De helleborus die je hier overal in het wild ziet staan en waar we 7 jaar geleden enkele plantjes van in onze tuin geplant hebben, staat in al zijn glorie mooi te wezen. Ondertussen hebben de plantjes zich enorm uitgezaaid en staan er tientallen mini helleborusjes klaar om uitgeplant te worden.
De borders kleuren paars en geel.
En zoals elke lente zie je in onze tuin bijna geen gras meer staan, het gras zit verstopt tussen massa's wilde Muscari's (blauwdruifjes), mooie madeliefjes en hier en daar wat paardebloemen.
Gisteren kwamen we met de Belgische Bourgondiërs al voor de 3de keer samen. Voor ons was het niet ver rijden want de gastvrouw en gastheer waren onze buren, Ginette en Jean-Jacques. We werden heel hartelijk ontvangen en alles was tot in de puntjes verzorgd.
Alhoewel Ginette altijd beweert dat ze niet goed kan koken heeft ze het tegendeel bewezen. Alles was perfect gelukt en het werd weer een grandioze namiddag.
Eigenlijk is ons groepje nog nooit voltallig geweest want Claude en Isabelle konden er nog geen enkele keer bij zijn. Hopelijk lukt het bij de volgende bijeenkomst wel!
Kerim begint vandaag aan zijn laatste stage. Hij gaat 5 weken werken in Hotel-restaurant "Le Belvédère" in Lauzerte.
(http://www.tabledubelvedere.com/)
Deze keer zit hij vrij dicht bij huis maar vermits het toch 45min rijden is zal hij wel ginder overnachten. Iedere dag 2 keer op en af geeft al gauw 3 uur in de auto en dat is er toch wat over.
Normaal moest hij maar maandag beginnen met zijn stage, maar ze zochten nog een extra (betaalde!) kracht voor in't weekend en dus hebben ze hem gevraagd om al 2 dagen te komen werken. Het zal nu weer afwachten worden of hij voor zijn 5 weken stagewerk iets gaat krijgen.
Het was dus vandaag weer eens valiezen pakken, ze waren nog niet uitgepakt van gisterenavond want hij was maar om 23u30 thuis van school.
Vanmorgen is hij nog vlug naar de dokter geweest voor zijn hoest die al weken aansleept (blijkbaar is het toch maar een "gewone" verkoudheid).
Dan moesten ook ineens nog vlug vlug alle papieren van zijn aanvraag voor een reis paspoort in orde gebracht worden!
Op de koop toe bleek dat de olie van zijn auto héél dringend moest vervangen worden dus kreeg hij nog rap les van Rudy. Kwestie dat'em voorbereid is tegen dat hij alleen gaat wonen
Enfin, zoals jullie misschien kunnen zien op de foto, de zon schijnt hier nog steeds, het is vandaag wel minder warm dan gisteren, maar we klagen niet. Naar't schijnt is't in den Belgique heel wat minder ...
Eindelijk, eindelijk zagen we de zon vandaag de ganse dag!
Er is hier al veel afgezaagd over het weer, de laatste dagen, weken, maanden! Iedereen is het erover eens, zo'n sombere winter hebben we hier nog nooit gehad. En elk gesprek begint met wat gemopper over het weer.
Dat het eens sneeuwt daar kunnen we mee leven, dat het koud is, dat hoort er ook bij, maar dat we de ganse winter de zon bijna niet gezien hebben, dat vinden we echt erg.
In ieder geval, vandaag scheen ze en het was genieten want als de zon hier schijnt dan geeft ze ook direct veel warmte.
Rudy heeft vandaag dan ook zijn siësta buiten gehouden en onze Rosso, die genoot ook van de warme zonnestralen!
We waren vanmiddag uitgenodigd om te komen eten bij Annette en Johan. We proberen iedere winter toch eens met elkaar af te spreken en we keken er dan ook naar uit om hen weer te zien.
Er bleken nog 2 Vlaamse koppels te komen, met Willy en Francine hadden we al eens kennis gemaakt op het Vlamingen etentje in Cahors, maar Paul en Yvette kenden we nog niet.
Het klikte en de sfeer zat er direct goed in. Zoals steeds was Johan de perfecte gastheer die iedereen op tijd en stond van drank voorzag en Annette had weer haar best gedaan in de keuken en zorgde voor een lekker diner van hapje tot dessert.
Zoals steeds als we in aangenaam gezelschap vertoeven vloog de tijd voorbij en ineens merkte iemand op dat het al begon donker te worden! Hoog tijd dus om terug richting Lot & Garonne te rijden want wij hadden 's namiddags telefoon gekregen van Kerim dat hij toch onverwachts van school naar huis kwam. Niet dat onze "jongste" zijn plan niet kan trekken, maar als hij dan al eens thuis is willen we hem toch wel graag even zien.
We zijn gisteren achter 11 kippen gereden. Het was niet bij de deur, in de buurt van Gourdon, goed voor een rit van zo'n
1u15. Maar de kippen zijn 16 maand oud en dus leggen ze al eitjes, da't was wat we nodig hebben.
Er was één klein probleempje toen we daar aankwamen, wij hadden geen kartonnen doos bij (niet nodig volgens Rudy), en de mensen waar we de kippen kochten hadden ook geen kartonnen doos in huis .
Maar Fransen kunnen goed improviseren en dus bonden ze de poten van de kippen samen (met wat koordjes die ze op de grond vonden ) en zo moesten de kippen dan maar de auto in.
Gelukkig stond er langs de kant van de weg nog een houten kist waar we de arme beestje konden in zetten en lagen er wat handdoeken van de honden in de auto zodat we die over de kist konden leggen.
Blijkbaar waren hun poten toch niet goed samen gebonden, want onderweg waren er al een paar kippen ontsnapt en tegen dat we thuis kwamen waren er nog maar 2 kippen met bijeen gebonden poten!!! Er was er zelfs eentje die onderweg al een ei gelegd had
Enfin, de kippetjes lopen nu rond in hun zwaar beveiligd hok en ... deze morgen lagen er al 11 eitjes.
En bij deze is elke ongewenste bezoeker gewaarschuwd, er staat stroom op de draad dus o wee als er nu nog een vos of marter in de buurt van het kippenhok komt!
Gisterenavond kwam Kerim terug thuis van een weekje vakantie in België.
Normaal zou hij in Agen aankomen om 16u13. Maar ja, als je in Brussel al met een aanzienlijke vertraging vertrekt en daardoor je aansluiting mist op Charles De Gaulle dan is het resultaat dat je met een "kleine" 5 uur vertraging aankomt in Agen!!!
Wat een beetje sneeuw toch al niet kan teweeg brengen!
s'Morgens zag het hier bij ons in de tuin ook nog mooi wit en de muscari's op de tafel zaten nog verstopt onder een dikke laag sneeuw.
Maar de zon liet zich gisteren van zijn beste kant zien en de sneeuw smolt met de minuut meer en meer weg.
Tegen 's avonds was alle sneeuw dan ook weg en we kunnen nu alleen maar hopen dat dit de laatste sneeuw was van deze winter.
Vandaag was het terug een mooie zonnige dag maar het was wel nog redelijk fris.
Ja, de sneeuw is ook tot in zuid Frankrijk geraakt
We hadden het niet verwacht, alhoewel Meteo France het wel voorspelt had, en het was dan ook verschieten toen we deze morgen door het raam keken. "Au cercle des chênes" lag onder een dik wit sneeuwtapijt en het is nu nog steeds lichtjes aan't sneeuwen.
En zeggen dat we vorige week in t-shirt buiten aan't werken waren, we dachten dat de lente nu echt begonnen was!
Terwijl er in België terug een dik pak sneeuw ligt was het hier nog betrekkelijk mooi weer. Het was vandaag wel heel wat frisser dan de vorige dagen maar tot nu toe valt het nog best mee. Als we het weerbericht echter mogen geloven zouden er hier deze nacht ook een paar vlokjes kunnen vallen!!! En de temperatuur zou zakken tot 0°
Gisteren was het nog zonnig en dus heeft Rudy de nieuwe afvoer goten in onze weg geplaatst. Hopelijk gaan deze ijzeren exemplaren langer mee dan de vorige houten. Da's dus weer een klus die van het lijstje geschrapt is.
Ook ik profiteerde van het mooie weer van de voorbije dagen om buiten te werken. In de borders rond het terras is al het onkruid gewied en alles ligt er weer netjes bij. De rozen die voor de winter nog niet gesnoeid waren kregen nu een grondige snoei beurt.
Toen wij naar Portugal vertrokken hadden we nog welgeteld 3 kippen, de 14 anderen waren gedood door een vos of misschien door een marter. Voordat we terug thuis waren hadden we van Kerim al gehoord dat de laatste 3 kippen ook "vermoord" waren en dus bleef er geen enkele kip meer over. Heel raar was dat, na 7 jaar moest Rudy ineens 's avonds geen kippen meer gaan opsluiten en ook 's morgens geen meer loslaten.
Ondertussen heeft hij rond gans het kippenhok beton gegoten en de draad daarin vast gemaakt, zodat geen enkele vos nog een gat kan graven onder de draad. Ook heeft hij rond de Bekaert draad nog extra fijn kippengaas bevestigd zodat de marters niet meer door de gaatjes kunnen kruipen.
Donderdag, terwijl de vrouwen gingen shoppen, ging Rudy met Jean-Jacques op stap.
Rudy wil nieuwe ijzeren afvoer goten leggen in de oprit (de houten die er lagen zijn helemaal stuk gereden) en die kreeg hij niet in onze auto en vermits Jean-Jacques een remorque heeft ging die met Rudy naar KDI om het nodig te kopen.
Ze maakten ineens van de gelegenheid gebruik om eens uit te zien naar schrikdraad en alle toebehoren zodat het kippenhok nog extra kan beveiligd worden.
Ondertussen heeft Rudy niet stil gezeten en alles is geïnstalleerd! De schrikdraad is bevestigd rond het volledige slaaphok en o wee als er nu nog een vos of marter probeert om in het hok te geraken, ze gaan dan toch wel een serieuze snok van de elektriek krijgen
Nog een klein detail, we moeten nu nog wel zien om nieuwe kippen te vinden die al eieren leggen. Normaal kopen we in de lente jonge kuikens maar die beginnen maar na een maand of vier eieren te leggen. Vermits we voor onze gasten in het seizoen verse eitjes willen zullen we nu op zoek moeten naar kippen die al binnen een paar weken beginnen te leggen.
Gisteren gingen de vrouwen van de B&B- club een dagje shoppen in Agen.
Zoals te verwachten was vloog de dag voorbij, in de voormiddag "deden" we wat winkels en s'middags gingen we een dagmenu eten in "Au bonheur des dames", toepasselijk toch !?
Christel en Ginette kenden dat restaurantje al en het was een meevaller. Een mooi verzorgd interieur, gezellig, enfin niet zoals de meeste "Franse" restaurantjes
Voorgerecht, hoofdgerecht en dessert van de lunchmenu worden op 1 bord geserveerd, leuk en origineel en dat allemaal voor 13 euro. We kozen allemaal voor de wrap gevuld met eend en groentjes, iedereen nam ook de vis en als dessert namen de meeste citroentaart met meringue. Christel en ik spraken af om half/half te doen en dus proefden we alle twee van zowel de citroentaart als een bombe met mango en kokos. Ze waren beiden even lekker!
Voor herhaling vatbaar dus
Na de middag gingen we verder shoppen en deden we in de rapte nog een terraske. Daarna was het reppen om nog in de Metro te geraken, ons vooropgestelde doel.
Het was een leuke, maar ook vermoeiende dag en we gaan dit zeker nog eens terug doen!
Zaterdag is in Frankrijk de krokusvakantie begonnen. Twee volle weken vakantie zijn dat hier en Kerim had dus weer tijd om te oefenen voor de wedstrijd die plaats vind in april.
Momenteel zijn het geen makarons meer die hij maakt, maar het is al chocolade wat de klok slaat, en dan voornamelijk pralines. De vulling wordt telkens opnieuw gecorrigeerd, nieuwe ingrediënten worden toegevoegd en er wordt heel wat geëxperimenteerd, met als gevolg, massa's pralines die geproefd en gekeurd moeten worden.
Gelukkig kan ik die pralines ook perfect invriezen want als we die allemaal dadelijk zouden moeten op eten zouden de gevolgen wel eens catastrofaal kunnen zijn
Na het prachtige weer van zondag kregen we gisteren heel ander weer. De zon scheen nog steeds en het was ook nog warm maar we kregen er wel heel veel wind gratis en voor niks bij. Tegen de avond waren het al echte rukwinden en de gevolgen bleven niet uit, we zaten zeker een kwartier zonder elektriciteit. Natuurlijk was dat juist terwijl we naar "Met man en macht" aan't kijken waren. Je zal dat altijd zien, als je dan eens iets aan't volgen bent op tv, komt er iets tussen!
Deze morgen was het nog steeds aan't waaien en in de voormiddag viel de elektriciteit constant uit. Het was echt de moeite niet om de pc terug op te starten want tegen dat hij aan stond viel alles weer terug uit.
We werden echt horendul van al die wind en waar Rudy al voor vreesde gebeurde... er brak weer een dikke tak van de eikenboom die tussen de schuur en ons huis staat.
De tak blokkeerde de hele doorgang aan de schuur zodat de auto niet meer buiten kon en vermits Kerim morgenvroeg naar't station moet gebracht worden (hij vertrekt voor een week naar België) is Rudy met Kerim maar direct aan de opkuis van de tak begonnen.
Vorig jaar brak er ook al eens een serieuze tak af van dezelfde boom en in het najaar hebben we er dan verschillende dode takken af gezaagd. Rudy denkt er aan om hem nu helemaal kort te snoeien en dan terug te laten uit schieten, want hij vreest dat er bij de eerstvolgende storm toch weer takken zullen af knakken. Het zal natuurlijk een paar jaar geen mooi zicht zijn, zo'n kort afgezaagde boom, maar we denken dat dat de veiligste oplossing is.
Tweede bijeenkomst van de Belgische Bourgondiërs.
Gisteren kwamen we voor de 2 de keer samen met ons groepje "Belgische Bourgondiërs". Deze keer waren we allemaal uitgenodigd bij Luc en Annick in Valeilles.
We hadden het getroffen met het weer en er werd buiten gegeten. Tijdens het aperitief stond er wel nog een fris windje en we hielden nog een extra pulletje aan, maar de wind ging al gauw liggen en toen het was zalig genieten in het zonnetje.
We werden door Annick verwend met culinaire hoogstandjes.
Net als de vorige keer was het een super gezellige namiddag en er werd heel wat af getetterd en gelachen. De mannen zonderden zich na het eten wijselijk wat af en gingen eventjes de benen strekken om hun eten te laten zakken. Ze zorgden er wel voor dat ze geen dorst zouden hebben op hun wandeling
We kijken al uit naar de volgende bijeenkomst die doorgaat bij onze buren, Jean-Jacques en Ginette, maar eerst gaan de vrouwen donderdag samen "shoppen". Als dat maar goed afloopt
Dat het internet tegenwoordig een grote rol speelt in ons leven is geen nieuws meer. Toch verwonder ik er mij nog heel dikwijls over wie je via internet allemaal kan bereiken.
De laatste weken ben ik mij aan't bezig houden met het opruimen van "rommel", ttz ik zet alles wat nog bruikbaar is op "Le bon coin" (de plaatselijke e-bay ) en wonder boven wonder lukt dat heel goed. Van de scooters van onze jongens tot oude ligstoelen, zéér oude fietsen, onze afgedankte Ikea zeteltjes enz enz , het gaat allemaal voor een prikje weg.
Normaal bellen de geïnteresseerden even op voor wat extra inlichtingen en komen dan de gewenste goederen meteen ophalen, maar soms krijg ik ook de vraag om iets op te sturen. Zo stuurde ik o.a. al een antieke kapstok richting Provence. De kosten voor het verzenden worden ook door de koper betaald dus daar maak ik me niet druk over.
Ondertussen durf ik ook al echte "prullen" verkopen. Zo zette ik laatst een houten blokfluit te koop voor 5 euro (nog een exemplaar van één van de kinderen).
Ik kreeg een mailtje met de vraag of ik de blokfluit ook wilde opsturen en wat dat zou kosten. Klein detail: de blokfluit moest naar Île de Réunion, één van de overzeese departementen van Frankrijk, dat ten oosten van Madagaskar ligt! We spreken hier nu toch over een afstand van een "kleine" 10.000 km!!!
Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit, volgens de koper zou het versturen niet veel kosten want je blijft natuurlijk in Frankrijk
Om een lang verhaal kort te maken, vandaag kreeg ik een cheque toe gestuurd van 16 euro, 5 euro voor de blokfluit en 11 euro voor het verzenden (ik had de verzendingskosten al opgezocht op ...internet).
Rudy ging boodschappen doen en bracht ook de blokfluit naar het postkantoor en uiteindelijk koste het i.p.v. 11 maar 8.45 voor de verzending. Ik zal dus nog een cheque van 2,55 moeten terugsturen naar Île de Réunion
Ik weet in ieder geval dat er een meisje héél ver weg in Sainte Clotilde op Réunion binnenkort héél blij gaat zijn als haar blokfluit aankomt! En dat allemaal dankzij het internet!!!
Au Cercle Des Chênes
wensen wij u toch:
