Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
28-02-2010
De storm
We kunnen iedereen geruststellen wij hebben deze keer geen schade gehad van de storm. Ons departement is er goed vanaf gekomen. Het was vooral iets noordelijker en aan de kust dat ze het zwaar te verduren hadden. Het heeft hier ook wel serieus gewaaid maar doordat de luiken dicht waren hebben we er toch goed doorgeslapen. En deze morgen was de rust volledig weergekeerd en nu schijnt de zon !
Sirka is weer helemaal de oude. Ze eet goed, gaat mee wandelen, blaft als ze iets hoort en... ze ligt terug op haar vertrouwde plekje voor de kachel te genieten van de warmte! Ook het litteken op haar buik is al heel mooi genezen en haar haar begint ook weer goed te groeien op de plaatsen waar het afgeschoren was. Enfin we zijn in ieder geval blij dat ze zo goed hersteld is en dat zonder dat er nog speciale medicatie nodig was.
Gisteren hadden we een afspraak met Patrick Somers van Château Les Donats om onze Bergerac wijnen voor het nieuwe seizoen te gaan aankopen. De wijngaarden lagen er erg nat bij, volgens Patrick had het daar de laatste weken alle dagen geregend en dat was eraan te zien. Maar dat zou goed zijn voor de druiven want de kleigrond houd het water zeer lang vast en zelfs in de zomer zouden de druiven daar nog hun profijt uithalen. Uiteindelijk wonen wij maar een goei 80 km zuidelijker maar bij ons heeft het toch duidelijk minder geregend, alhoewel dat er naar ons iedee ook al meer dan genoeg gevallen is deze winter en het mag nu stilaan echt eens gaan veranderen! We snakken echt naar een paar mooie zonnige dagen!!!
De wijngaarden liggen er echt nat bij en de lucht voorspelt niet veel goeds!
Deze voormiddag hebben Rudy en Kerim verder hout opgeruimd. Er ligt ondertussen al een mooie voorraad in de schuur.
Ik heb gekokkereld want we kregen bezoek van Annette en Johan. Daarmee kon ik weer eens wat nieuwe recepten uitproberen voor het nieuwe seizoen. Als voorgerecht maakte ik een quiche met ricotta en gerookte zalm. Dat viel goed in de smaak en is voor herhaling vatbaar. Het recept kwam uit de Libelle maar ik heb het wel serieus moeten aanpassen. Ik heb meer ricotta en zalm gebruikt en ipv de aangegeven 12 !!!! minuten heb ik het zo'n 25 minuten laten bakken in de oven. Daarna aten we kippebouten met een saus van paprika, tomaten, ajuin, gerookte ham en olijven met rijst. Makkelijk om voor veel mensen klaar te maken want je kan het bijna helemaal op voorhand bereiden. Het dessert was een pavlova met mango. Ook een nieuw recept en heel lekker. In de zomer zal dat met rode vruchten ook wel in de smaak vallen! Het was een toffe namiddag met leuke babbels. Ik gaf ook nog een demonstratie met mijn strijkrol voor Annette. Ze heeft er ook één besteld en ik denk dat ze die nooit meer zal willen missen
Omdat hij wat extra zakgeld wil verdienen om een laptop te kopen is Kerim al de ganse dag aan't helpen om al het hout op te ruimen. Het is hier 15° in de schaduw, maar in de zon, en als je zo'n zwaar werk doet, voelt het natuurlijk véél warmer aan, getuige Kerim zijn outfit
Eindelijk, na meer dan 2 maanden (feestdagen, sneeuw, regen, koud, enz....) is Christian vandaag komen verder werken om de bomen achter de schuur uit te doen. En deze keer had hij niet alleen hulp meegebracht maar ook zijn gloednieuwe tractor die hij gekocht heeft "voor zijn pensioen" Zo kon hij de bomen naar de juiste kant trekken, want vermits ze allemaal tegen de schuur aanstonden was dat niet evident. Het grootste deel ligt al om maar volgende week gaat hij toch nog eens moeten terug komen. Nu zullen Rudy en Kerim de volgende dagen weten wat te doen: al dat hout verzagen en opruimen!
Vandaag begint de krokusvakantie voor Kerim, 2 volle weken is hij thuis. Hij moet al zeker een paar uur naar de rijles en hopelijk heeft hij dan op het einde van de vakantie zijn rijbewijs!
Deze namiddag zijn we Sirka haar draadjes gaan laten uithalen, het was een fluitje van een cent, op een halve minuut was het gebeurd! Ondertussen gaat het nog steeds beter met haar. Ze eet goed (ze moet al bijna op dieet van de veearts ), ze is terug wat actiever en komt weer knuffelen.
Vrijdag dachten we dat het noodlot weer had toegeslagen. Santos had zich een ganse dag niet laten zien! Maar gelukkig kwam hij 's avonds toch terug opdagen. Ondertussen ligt hij weer op zijn vertrouwde plekje op Nils zijn bed, waar hij slaapt tussen de poten van een knuffelbeer.
Sinds vanmorgen gaat het duidelijk beter met Sirka. Ze drinkt zelf en heeft voor de eerste keer ook zonder problemen gegeten. Ook vraagt ze terug om buiten te gaan als ze moet plassen. En het tofste is dat ze terug kwispelt als we haar roepen! We zijn weer bij de dierenarts geweest en ze heeft ze nog eens onderzocht. Lichamelijk zou ze 100% ok zijn en volgens haar gaat alles terug goed komen maar moeten we nog wat geduld hebben. Maandag moeten we nog eens teruggaan om de draadjes weg te nemen. We zijn in ieder geval blij dat het de goede kant op gaat.
Vandaag hebben we gebeld met de dierenarts en morgen gaan we terug langs met Sirka, normaal zal ze anti-depressiva pillen moeten nemen. We gaan haar wel eens vragen of er geen homeopatische middel beschikbaar is of wat ze denkt van die Bachbloesemtherapie.
Nu er bijna een week over is gegaan ben ik er eigenlijk meer en meer van overtuigd dat onze dierenarts toch serieus gefaald heeft. Eerst en vooral had ze Sirka zeker niet een nacht moeten ginder houden (ze zat daar trouwens toch alleen, er is daar niemand aanwezig 's nachts). En dan had ze toen we Sirka gingen ophalen ons zeker moeten wijzen op wat de gevolgen van een keizersnede kunnen zijn. Blijkbaar is het niet accepteren van de jongen na een keizersnede geen uitzondering, zeker als moeder en puppy's meer dan 24u van elkaar gescheiden waren. I.p.v. ons aan te moedigen om de puppy's bij Sirka te leggen had ze ons moeten verwittigen om ze constant in't oog te houden en eventueel gewoon verder de fles te geven.
Maar ja, we kunnen de klok niet terug draaien en we moeten verder, maar verwerkt is het zeker nog niet. We gaan nu natuurlijk proberen om Sirka er weer helemaal bovenop te krijgen.
Gisteren kreeg Nils zijn examenresultaten. Uiteindelijk valt het nog goed mee, we hadden erger verwacht! Hij is voor 4 vakken geslaagd, heeft één lichte buis (9/20) en zoals hij al vermoedde, een zware buis voor wiskunde (2/20).
Hij kan nu nog een paar weken bekomen en tegen dat hij met Pasen naar hier komt (nog 6 weken wachten!!!) mag hij stilaan terug beginnen studeren!
Vandaag moest ik voor de 2de keer naar de kliniek in Cahors, voor een spuit in mijn hielspoor. De vorige spuit had helemaal geen verbetering gebracht en na ettelijke weken wachten mocht ik dus vandaag eindelijk terug gaan. Mijn voet werd deze keer verdoofd en na een kwartiertje wachten zette de dokter dan een spuit in mijn hiel tot tegen het bot. Gelukkig heb ik daar niets van gevoeld! Het duurde een paar uur voor ik weer normaal kon stappen en de verdoving uitgewerkt was. Ik heb nu een beetje pijn maar hoop dat het de volgende dagen alleen maar beter zal gaan, en dat ik eindelijk verlost zal zijn van die pijn in mijn hiel zodat ik eindelijk terug mee kan gaan wandelen met Rudy en Sirka.
Nadat we iets gegeten hadden in Cahors zijn we terug gekomen via Douelle waar we onze voorraad "Chateau de Cessac" wijn zijn gaan aanvullen. Daarna werden we door Eric nog uitgenodigd om bij hem thuis, in Albas, te komen koffie drinken en kennis te maken met zijn vrouw Jacqueline.
We hebben onze Sirka meegenomen zodat ze niet alleen thuis moest blijven. Haar toestand is nog altijd hetzelfde, vandaag wou ze weer compleet niet drinken en eten. Dus hebben we haar echt water en brokjes uit onze hand gegeven. Ook begint ze soms te janken en dan zoekt ze precies naar haar jongen. Er lag hier nog een knuffel die in de doos bij de puppy's gelegen heeft en ik heb die wel gewassen maar blijkbaar denkt ze soms dat dat haar kleintje is. Ze likt eraan en jammert dan echt.
Ik ben nu op het internet aan't zoeken wat de gevolgen kunnen zijn van een keizersnede en het wegnemen van baarmoeder en eierstokken, maar ik ben nog niet veel wijzer geworden. Morgen nemen we terug contact op met de veearts en dan gaan we zien hoe het verder moet met haar.
Van Tinka nog steeds geen spoor, dat is dus ook hopeloos geworden. Een ganse week zou die nooit wegblijven. We vragen ons af of er in de buurt misschien vallen staan voor de vossen en of het zou kunnen dat de poezen daarin vast geraken.
Vorige week had Rudy het raam van de keuken aan de buitenkant verder afgewerkt. Door heel de toestand met onze Sirka waren de foto's blijven liggen. Hier dus toch het resultaat van mijn ventje zijn werkzaamheden.
Zoveel reacties op de blog en berichtjes op facebook, zoveel telefoontjes en mailtjes het doet goed dat jullie ons een hart onder de riem steken. Aan iedereen bedankt!
Ons Sirka is nog lang de oude niet, maar het gaat al een heel klein beetje beter. Vandaag heeft ze zelf gedronken (eten is nog steeds uit onze handen) en ze heeft deze namiddag met Rudy een wandelingetje gemaakt. Vandaag kwam Huguette poetsen en normaal vliegt ze daar dan direkt heen om goeiendag te zeggen. Nu bleef ze gewoon liggen en zelfs als we haar riepen kwam ze niet. Af en toe komt ze bij ons al eens een knuffel halen dus we leven op hoop!
Deze morgen zijn we met Sirka terug naar de veearts geweest. Gisteren wou ze niet eten of drinken, enkel uit onze handen wil ze water en als we haar brokje voor brokje geven eet ze een beetje. Ze lag ook de ganse dag apatisch in een hoekje, wou niet bij ons komen of buiten gaan en gromde zelfs op de katten. Ze ligt ook dikwijls te trillen en te beven. Ook begint ze af en toe te jammeren en te huilen en dan is het net of ze haar kleintjes zoekt. Hartverscheurend!!! Ze krijgt nu een extra dosis antibiotica en iets om haar melkproduktie te doen stoppen. Koorts heeft ze niet en haar wonde ziet er ook goed uit dus lichamelijk zou alles goed gaan volgens de dierenarts. Maar blijkbaar is ze nog steeds in shock (wij trouwens ook) en heeft ze een serieus trauma overgehouden aan die bevalling en operatie. Normaal zou ze de komende dagen terug normaal moeten beginnen te reageren. Vrijdag moeten we terugbellen naar de dierenarts voor een evaluatie en eventueel moet er dan gestart worden met medicatie om haar geestelijk weer in orde te krijgen. Haar draadjes moeten er dan volgende week ook nog uit.
Wij hebben hier in huis alles dadelijk opgeruimd, werpkist afgebroken, dekentjes, handdoeken, knuffels voor de kleintjes, puppymelk alles is weg. En ik weet het; misschien is het belachelijk maar hier vloeien nog heel wat traantjes...en dat voor 2 hondjes van 2 dagen oud.
En dat is nog niet alles. We hebben nog slecht nieuws! Sinds een 4-tal dagen is onze Tinka verdwenen. Door al de drukte rond Sirka hebben we dat wat op de achtergrong geschoven. Het gebeurd nog wel eens dat er een kat één dagje niet naar huis komt maar 4 dagen... die zien we niet meer terug, zeker omdat het een gesteriliseerde kattin is die gaat zowieso nooit ver weg. Zij is nog mee gekomen uit België en was bijna 7 jaar. Dat is dus al de 2de poes die verdwijnt op een half jaar tijd.
Tinka een tijdje geleden genietend in het zonnetje.
We hebben een verschrikkelijke nacht achter de rug. Toen Rudy deze nacht om 3u opstond om de puppy's te gaan aanleggen bij Sirka had ze haar twee kleintjes dood gebeten. Wij zijn er echt kapot van. Twee maand hebben we toegeleefd naar wat een mooie gebeurtenis moest worden. Twee dagen hebben we de puppy's bij ons gehad en nu is alles zo dramatisch geëindigd.
Deze nacht is Rudy 2x opgestaan om de kleintjes hun flesje te geven. Ze hebben goed gedronken en zijn ook al veel rustiger geworden. Als hun buikje vol zit en als ze hun "boodschapjes" gedaan hebben liggen ze daarna rustig te slapen.
Vooraan op de foto ligt het reutje (met de donkeren neus). Het teefje heeft een bleek neusje en ligt achteraan.
Sirka zijn we vanmorgen om 10u gaan halen. Toen ze thuis kwam heeft ze eerst een volle kom water gedronken en daarna...3x overgegeven. Eten wil ze niet. Echt interesse heeft ze niet voor haar puppy's, ze is er precies bang van als ze beginnen te piepen. Voorlopig heeft ze wel nog melk maar we weten niet of dat zo gaat blijven. Door het wegnemen van haar baarmoeder slaat die hele hormonenhuishouding natuurlijk tilt en dus nu zal hat afwachten zijn. Ze moet ook zware antibiotica nemen omdat ze een erge infektie had. Nadat ze wat bekomen was en rustig neerlag heb ik voorzichtig één kleintje bij haar gelegd en die ging dadelijk op zoek naar een tepel. Toen die goed aan't drinken was heb ik de 2de er ook bijgelegd. Sirka liet hun drinken maar ze heeft ze niet besnuffeld of afgelikt. Ze gromde ook af en toe lichtjes, misschien omdat de puppy's haar pijn deden aan haar wonde.
We hebben de kleintjes nu terug onder de verwarming gelegd om te slapen zodat Sirka wat kan rusten.
Bedankt aan iedereen voor de vele lieve reacties en mailtjes! Het doet ons goed dat iedereen zo meeleeft.
Veel mensen vragen ons ook wat we nu gaan doen met de puppy's. Wel er was al één teefje gereserveerd door Lies, Daniël en Josefien die hier met hun Golden van 10jaar, Tara, al 2x op vakantie geweest zijn. Ik wou zelf ook graag een teefje houden (Rudy was wel nog niet akkoord ) maar vermits er nu alleen nog een reutje overschiet zal die normaal gezien bij ons blijven. Zeker door heel het gebeuren zijn we nu al enorm gehecht aan die 2 schatjes dus denk ik niet dat we van alletwee zullen kunnen afstand doen!
Sirka moet nog een nachtje bij de dierenarts blijven, ze was nog niet fit genoeg om naar huis te mogen. Morgenvroeg mogen we terug bellen en ik hoop dat ze dan naar huis mag komen want dit moet voor haar echt een traumatische ervaring geweest zijn. En dan nu nog de nacht doorbrengen op een vreemde plek!
De 2 puppy's doen het tot nu toe erg goed, ze drinken goed en ze plassen ook goed (ook belangrijk!) en ze zijn al wat bijgekomen. Ze hebben wel bijna de hele tijd op onze schoot gelegen, dan slapen ze en zijn ze rustig, als ze in hun nestje liggen dan liggen ze de hele tijd te piepen.
Ik kruip nu mijn bed in want ik ben echt doodop! Rudy zal normaal gezien opstaan om de puppy's vanacht hun flesjes te geven.
Het is een heel zware dag geweest maar we zijn terug wat positiever.
Sirka is nog bij de veearts om te bekomen van de zware operatie. Normaal mogen we haar deze avond gaan ophalen. Volgens de dierenarts versperde het dode puppietje de doorgang voor de andere twee, al bij al nog een geluk want als Sirka goed zou geperst hebben dan zou ze het zeker niet overleefd hebben. Gelukkig dat ik deze morgen direkt gebeld heb naar de dierenarts en dat we dadelijk met haar naar daar gereden zijn, anders was het fataal afgelopen! We hadden zo uitgekeken naar de bevalling en naar een heel nestje pups en we hadden nooit kunnen denken dat alles zo zou aflopen. Uiteindelijk waren er dus maar 3 puppies, wat heel weinig is voor een Golden, maar daardoor waren ze ook al zo zwaar en groot. De twee puppies zijn al thuis, een teefje van 490gr en een reutje van 500gr. Ze hebben al een eerste flesje gekregen en ze zullen nu om de 3u een flesje krijgen. Ze liggen onder een verwarming maar toch zitten ze constant te huilen. Nu maar hopen dat ze goed drinken en goed bijkomen. Sirka zal ze niet kunnen zogen doordat haar baarmoeder en eileiders weggenomen zijn maar we hopen dat ze de kleintjes toch bij haar zal nemen zodat ze van haar lichaamswarmte kunnen profiteren.
Wij zijn terug van de veearts ...eerst bloed genomen en Sirka had dus geen krachtige contracties en er werd beslist een keizersnede te doen.
Wij mochten er niet bij blijven en zijn dan maar een koffie gaan drinken en 45 lange minuten wachten.
Terug bij de veearts was er niet veel positiefs te rapen...Sirka had een gescheurde baarmoeder en die hebben ze volledig moeten verwijderen maar haar toestand was vrij stabiel , maar wij zijn er niet erg gerust in .
Het enige iets betere nieuws is dat ze toch nog twee puppy's overhoud en ééntje was er dood maar of die twee het zullen halen is nog de vraag. Als alles goed komt zal er wel wat leven in huis zijn maar met mate.
Om 14.30 uur mogen we terug naar de veearts en als we terug zijn volgt het vervolg van deze in mineur geëindigde storry.
Voor de vroege vogels alvast een berichtje! Ik ben de ganse nacht opgebleven bij Sirka en ze heeft heel de nacht weeën gehad maar... nog steeds geen puppies! Ze heeft dus ook zo goed als niet geslapen, het was constant in en uit de werpkist, dan weer eens naar buiten voor een plasje (en ja er ligt hier nu ook weer een heel dun laagje sneeuw) en heel de tijd maar hijgen en zuchten en jammeren! Ze is echt moe nu, en ze wil constant geknuffeld worden.
Gisteren hebben we 198 unieke bezoekers gehad op de blog, dat is dus een nieuw record! Iedereen zit blijkbaar samen met ons te wachten op het heuglijke nieuws . Ik hoop echt dat het nu niet te lang meer zal duren want anders zullen zelfs de zalfjes die Jan mij aanraad niet meer helpen tegen de wallen onder mijn ogen
Sirka is sinds gisteren avond heel nerveus en we veronderstellen "in arbeid". Ze heeft de hele nacht niet geslapen en Myriam ook niet, zij heeft de wacht gehouden.
Sirka is dan ook volledig uitgeput en na enkele telefoontjes met de veearts is er afgesproken om nu langs te komen met haar.
Of het al dan niet een keizersnede zal worden dat laten we zo snel mogelijk weten.
Gisteren heeft Sirka van de ganse dag niets willen eten. Alleen drinken doet ze en hondenkoeken die wil ze ook wel eten. Rudy had voor vannacht de wekker gezet om 4u maar om 2u30 was ik al wakker geworden en ben ik dus maar opgestaan en eens gaan kijken hoe het zat. Ze had de werpkist helemaal overhoop gehaald en wou direkt gaan plassen. Ik heb daarna een poging gedaan om terug te gaan slapen maar tevergeefs, ik lag maar te woelen en deed geen oog dicht. Dus maar terug opgestaan en de rest van de nacht boekskes gelezen. Sirka heeft de hele tijd in haar werpkist gelegen en zat regelmatig te hijgen maar voor de rest geen verandering. Om 6u30 ben ik terug gaan slapen en Rudy is dan om 8u opgestaan.
Rudy blijft er allemaal kalm bij en gaat ervan uit dat het nog te vroeg is! Dus wachten we verder af...
Vandaag dag 59 van Sirka's dracht. Normaal heeft ze nog 4 dagen te gaan! We (vooral ik) zijn erg ongeduldig aan't worden. Vanmorgen heeft ze weer niet willen eten, ze gunde haar brokjes (met rijst & soep) geen blik!!! Haar temperatuur is al gezakt met ongeveer 0.5°. Straks gaan we haar t° nog eens nemen en als het dan weer gezakt is dan denk ik ... dat het voor vannacht zal zijn! We houden jullie op de hoogte
De voorbij dagen is Rudy bezig geweest met het gieten van nieuwe dekstenen voor op het muurtje aan de achterkant van het huis. Ook de goot die achter dat muurtje ligt heeft hij helemaal opnieuw uitgecementeerd zodat we nu hopelijk geen nat meer binnen krijgen in onze kelder. De nieuwe dekstenen liggen nu allemaal netjes op het muurtje en dat ziet er toch weeral veel netter uit dan vroeger!
Ik denk dat Rudy altijd maar nieuwe punten toevoegt aan zijn lijstje met winterklussen en nu is hij zelfs al bezig met een lijstje te maken voor volgende winter....
Met een week vertraging (wegens een toch wel zeer hardnekkige buikgriep) heeft Kerim gisteren dan toch zijn verjaardagsetentje gekregen. Op de taart kwamen 18 kaarsjes! Ik bakte voor het eerst een Flan Brésiliënne en ze was goed gelukt en tevens erg lekker. Het was jaren geleden dat we dat nog gegeten hadden. Merci Leen (http://www.bloggen.be/labatissedudelice/) voor het recept!
Sirka heeft gisterenavond uiteindelijk toch nog wat gegeten. Deze morgen was het weer met lange tanden en dus hebben we maar eens een beetje rijst bij haar korrels gedaan en toen ging het wel vlot binnen. Het zullen misschien "zwangerschaps goestingskes" zijn Normaal krijgt ze enkel haar korrels en niets anders, maar aangezien we toch willen dat ze nu zeker voldoende eet zullen we haar maar eens voor een paar dagen wat extra's bijgeven.
Vanmorgen deed Sirka heel raar, ze was rusteloos, kwam altijd tegen ons aan zitten en zat dan wat te jammeren en ze wou niet eten. Lichte paniek dus in "Au cercle des chênes" want het is nog een week te vroeg om te bevallen! Nu is ze weer rustig, maar eten doet ze niet. In ieder geval alles staat klaar, gisteren heeft Rudy nog de verwarming gemonteerd boven de werpkist.
Om ons al wat voor te bereiden hier nog een paar foto's uit de oude doos.
Eclips als puppie tussen zijn broertjes en zusjes. Eclips toen hij pas bij Chantal en Marc was.
Sirka als puppie toen we haar gingen uitkiezen. Sirka toen ze pas bij ons was, nog in Kessel-Lo.
Gisteren kregen we bezoek van Claude en Isabelle met hun 3 kindjes. Dat bracht hier direkt wat leven in de brouwerij! Kleine Maurice is echt een schatje en die hebben we dan ook alleen maar gehoord toen hij honger kreeg. En gegroeid dat hij al is op die paar weken!!!
In de keuken kreeg ik af en toe "hulp" van Aimée en Aurélie. Maar als één van de katten zich liet zien zocht Aimée dadelijk bescherming bij mama of papa. Aurélie durfde na een tijdje toch al voorzichtig de poezen te aaien maar haar broertje moest er echt niet van weten. Ook Sirka hebben we in Kerim zijn kamer moeten zetten, want zo'n groot "monster" dat was er echt teveel aan, voor de kleine held
In de week zag Rudy ineens 2 paarden vooraan in onze wei staan! De koeien van onze buurman hebben hier ook al wel eens komen grazen maar deze paarden kwamen toch van iets verder. Rudy wist direkt dat ze van Marie & Etienne waren, de bioboer van voorbij de watertoren (dus toch dikke 2km van hier). Hij heeft ze dan gebeld en even later zijn ze de paarden komen ophalen. Blijkbaar gaan die beestjes wel eens meer op stap, zin in een wandeling zeker en Etienne en Marie maken zich daar niet echt ongerust over, normaal komen ze toch vanzelf terug naar huis!!!
Reacties krijgen op onze blog berichtjes is altijd leuk, zo weten we tenminste dat onze blog ook echt "gelezen" wordt.
Nu heb ik al regelmatig van mensen gehoord dat het soms niet lukt om een reactie te posten!
Eerst moet je onder het bericht klikken op "reageer". Je moet al je gegevens invullen, naam, e-mailadres enz. Je kan nu een berichtje typen. Dan moet je natuurlijk ALTIJD de veiligheidscode overtypen! Als je ze niet kan lezen (en dat gebeurt al wel eens dat die letters schots en scheef staan), dan kan je naast de code 2 tekentjes zien staan: een microfoontje en 2 pijltjes. Als je op het microfoontje klikt leest er een stem de code voor. Druk je op de pijltjes dan komt er een nieuwe code tevoorschijn die soms makkelijker te lezen is.
Vrijdagavond is Nils met politika op skireis vertrokken naar de Savoie. Ze zijn daar goed aangekomen ondanks alle sneeuw onderweg. Ze hebben al goed kunnen skiën, er ligt veel sneeuw maar het was wel erg koud. Daarnet kregen we een sms dat Nils buikgriep heeft Ik heb hem even gebeld en hij klonk echt ellendig. Er was een andere jongen op de kamer die ziek was en nu heeft hij het dus ook zitten. Dat wordt morgen dus al zeker niet skiën, maar een dag in bed. Hopelijk gaat het vlug over en kan hij toch nog wat genieten van zijn vakantie want dat is nu toch echt de moment niet om ziek te worden!
De werpkist voor Sirka is klaar en dus proberen we haar er al aan te laten wennen. Haar eten geven we nu altijd in de kist maar er in slapen wil ze nog niet. Ze heeft natuurlijk nog even tijd en ik hoop dat als het zover is ze haar jongen niet naast de werpkist krijgt i.p.v. erin!
Vrijdag kwam er hier een pakje van Eva uit België aan voor Kerim. Ik was natuurlijk nieuwschierig om te zien wat er in zat! Zaterdag heeft hij dan de doos open gedaan maar er zat een groot papier in dat hij de pakjes niet mocht openmaken voor 31/01 !!
Zondagmorgen heeft hij toen hij wakker werd direkt de pakjes open gedaan, en toen Rudy zijn versgeperst fruitsapje op bed bracht lag hij een heel lange brief te lezen
Ondertussen voel ik mij wat beter. Gisteren heb ik de ganse dag in de zetel en in bed doorgebracht. Deze nacht heb ik geen oog dichtgedaan tot 4u. Toen ben ik 2 Dafalgans gaan nemen en ben ik nog een uurtje voor de kachel blijven zitten. Dan terug gaan slapen en doorgeslapen tot 10u. Enfin het ergste is door, nu maar hopen dat Rudy het ook niet krijgt, want zijn buik begint ook al te rommelen.
Normaal waren we vandaag naar Spanje gereden, we wilden daar wat gaan shoppen en er eventueel één nachtje blijven slapen. Maar die plannen zijn voor onbepaalde tijd uitgesteld
Au Cercle Des Chênes
Zo kon hij de bomen naar de juiste kant trekken, want vermits ze allemaal tegen de schuur aanstonden was dat niet evident.
), ze is terug wat actiever en komt weer knuffelen.
Ik heb hem even gebeld en hij klonk echt ellendig. Er was een andere jongen op de kamer die ziek was en nu heeft hij het dus ook zitten. Dat wordt morgen dus al zeker niet skiën, maar een dag in bed. 
