Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
Na een weekje België zijn Rudy en ik gisteren terug thuis gekomen. Kerim blijft nog een paar dagen langer in Leuven en komt pas zaterdag terug met de tgv. Gelukkig verliep de terugreis vlotter dan de heenreis, de sneeuw was overal verdwenen, maar het heeft wel de ganse tijd geregend. In de buurt van Cahors klaarde het eindelijk op en kregen we zelfs de zon even te zien! Het was weer een drukke week, met veel bezoekjes aan de kinderen, familie en vrienden en natuurlijk ook veel en lekker eten. Vooral het weerzien met Nils was natuurlijk super, we hebben ervan genoten! Ik kan nu al beginnen aftellen totdat hij in april naar hier komt! Maar eerst moet hij natuurlijk nog blokken voor zijn examens en hopelijk goede resultaten behalen. We zijn in ieder geval toch blij om weer thuis te zijn en we hebben deze nacht heerlijk geslapen in ons eigen bed. Ook onze Sirka kan weer terug op haar positieven komen en ze ligt al te luieren voor de kachel. Een ganse week van hier naar ginder rijden en geen echte 'thuis" hebben is echt niets voor haar, de laatste dagen wou ze zelfs bijna niet meer eten en drinken.
We zijn deze namiddag rond 15u eindelijk aangekomen in Leuven! Gisteren waren we vertrokken om 13u en dan zijn we eerst tot bij Chantal en Marc gereden om Ecilps af te zetten. Daar lag meer dan 10cm sneeuw en er was geen doorkomen aan. Ze zijn Eclips te voet komen afhalen aan de baan naar Tulle en zijn dan met hem de 5km terug naar boven gewandelt. Op de snelweg was het redelijk te doen, de meeste stukken waren volledig sneeuwvrij gemaakt en we zijn tot Orleans gereden en daar hebben we overnacht. s'Morgens had het daar terug lichtjes gesneeuwd maar het was goed te doen op de baan. Rond Parijs is het dan terug beginnen sneeuwen en dan was het wel traag rijden. Ze waren op de Franse snelwegen wel constant sneeuw aan het ruimen en zout aan't strooien. Maar toen we de grens over gingen was het een ramp, er was maar één rijstrook redelijk bereidbaar en we konden meestal maar tegen 60km per uur rijden. Blijkbaar was het hier deze morgen beginnen sneeuwen en het heeft niet opgehouden tot in de namiddag. Resultaat nog eens bijna 10cm erbij. De grote banen zijn redelijk bereidbaar hier in Leuven maar al de kleinere banen zijn spekglad. Enfin, we zijn uiteindelijk heelhuids hier geraakt en dat is het belangrijkste! Ik duim voor Marc en Chantal en ook voor Kristel en Daan dat zij dinsdag toch nog zullen kunnen vertrekken om de Kerstdagen in België door te brengen!
Ook in Nérac heeft het gesneeuwd, onze Kerim belde vanmorgen om 7u45 om te vragen om hem te komen halen, er was geen les, de leerkrachten raken niet op school. Eerst de honden nog wat hadden laten spelen in de sneeuw, Eclips loves it Sirka was op haar hoede en moest niet echt weten van dat witte tapijt.
Dan de wagen in en op weg, de winterbanden liggen op dus geen probleem, dachten we. Mis dus, we zijn met moeite, met veel slippen, tot net voorbij "Le roc" geraakt en daar hebben we het opgegeven . Sneeuwkettingen dan maar opgelegd en zo terug naar huis. Terug met Kerim gebelt, enfin deze middag zou er nu toch een bus rijden van t' school tot in Agen. We hopen dat de sneeuw dus sebiet weg is en dat we alsnog (eventueel met sneeuwkettingen) tot in Agen raken.
Dat het goed klikt tussen Eclips en Sirka dat wisten we al maar ook met Vedet kan Eclips het uitstekent vinden.
Ook onze Snowy durft al terug in de living een dutje doen alhoewel dat hij die loebas nog niet 100% vertrouwd! Eclips is wel enorm aanhankelijk, veel meer dan Sirka. 's Morgens begroet hij ons uitbundig en soms denkt hij blijkbaar dat hij nog een kleine puppie is want regelmatig komt hij met zijn poten op onze schoot liggen. Het is echt een toffe hond!
Vandaag hebben de twee geliefden nog één keer geprobeerd om kleintjes te maken en ik denk dat het daar nu wel zal bij blijven. Nu kunnen we alleen nog afwachten en we zullen pas binnen een goede maand weten of Sirka echt kleintjes zal krijgen.
Deze morgen kregen we bezoek van één van de jagers en hij had een everzwijnbout bij voor ons van bijna 3kg. De bout zou al ontbeent zijn dus ik denk dat ik hem ga invriezen want 3kg vlees voor 2 personen is wel wat veel. Ik heb al wel eens ragout gemaakt van everzwijn maar nog nooit een bout, dus als er iemand een goed recept heeft, laat het dan maar weten!
Gisterenmorgend vertrokken we al om 8u richting Chantal en Marc (http://blog.lafermedecharel.com/#home) Toen we rond 10u15 daar aankwamen vielen er juist wat sneeuwvlokjes uit de lucht. Sirka en Eclips konden het dadelijk goed vinden met elkaar (ze hadden elkaar natuurlijk wel al een paar keer ontmoet) en na een partijtje stoeien en dollen nam Eclips zijn taak heel serieus en liet hij ons zien dat hij wel degelijk al volwassen is We genoten van ons dagje bij onze vrienden en 's avonds namen we den Eclips voor een weekje mee naar Auradou.
De rit naar hier verliep probleemloos, Kerim zat in het midden met langs weerszijden een hond die om beurten met het hoofd op zijn benen lagen te rusten. Deze morgen zijn we met alletwee op de weide met de bal gaan spelen. Onze Sirka hield het na één keer de bal te gaan halen al voor bekeken en begreep niet goed waar Eclips de energie haalt om te blijven hollen achter de bal. Ook onze Vedet was van de partij en die croste regelmatig rond samen met Eclips. Die twee zijn dan ook al dikke vrienden. In tegenstelling tot onze Vedet laten de 3 andere katten zich niet meer zien, die hebben een veilig plekje opgezocht in Nils zijn kamer. Chantal en Marc ge moogt gerust zijn hij heeft het hier naar zijn zin en we zorgen goed voor hem! Het weerzien zondag zal natuurlijk wel heftig zijn hé!
We gaan vandaag naar Marc en Chantal en eigenlijk gaan we voor Eclips Onze Sirka is loops en we zouden haar graag kleintjes laten krijgen van Eclips dus, duimen maar dat het lukt! We houden jullie zeker op de hoogte en hopen dat tegen eind februari onze Sirka een nestje met schattige Golden Retriever pups heeft.
Er zat deze namiddag een everzwijn bij onze kippen! Rudy en Kerim waren de takken van de gesnoeide bomen aan het opruimen toen Kerim een everzwijn zag zitten bij de kippen. Hij dacht nog even, tiens hebben ze hier een nieuw huisdier maar hij besefte toen toch direkt dat het een wild zwijn was dat daar opgesloten zat. Waarschijnlijk heeft Rudy deze morgen de poort gaan dichtdoen toen hij de kippen buitenliet en zat het beest er toen al of anders is hij ergens onder de draad binnen gekropen. Direkt de "fotograaf" komen roepen, alhoewel het deze keer Kerim is die de foto's genomen heeft. Ik ben wijselijk op een veilige afstand gebleven want het dier viel Rudy en Kerim dus echt wel aan toen ze dichterbij gingen. Het everzwijn was duidelijk zeer zwaar gewond, één van zijn achterpoten hing los te bengelen aan zijn lijf en er hingen ook darmen uit op zijn buik . Hij was dus afgeschoten, maar hoe!!! Wat nu gedaan, naar verschillende mensen gebeld die we hier kennen, maar dat zijn allemaal anti-jagers (net als wij trouwens) en die zegden dat we naar de burgemeester moesten bellen. Die nam natuurlijk niet op net zoals nog een paar anderen. Naar onze buurman, waarvan we weten dat hij jaagt, wilden we zeker niet bellen gezien onze "fantastisch goede" relatie met hem . Enfin na een half uur kwamen er toevallig jagers langs (waarschijnlijk degene die het beest deze morgen hadden "proberen" te schieten) De oudste heeft dan nog maar eens van zeer dichtbij geschoten op het dier maar toen was hij nog lang niet dood... Hij viel nog steeds aan en uiteindelijk hebben ze hem in een ijzeren ton gamanoevreerd en dan hebben ze met een mes in zijn hart gestoken. Een paar "lange " minuten later was hij dan eindelijk dood! De jacht, een fijne hobby noemen ze dat dan Neen, dit is echt gruwelijk, dit dier heeft dus meer dan een halve dag verschrikkelijk afgezien. Is dat nu echt nodig? A propos, sommige foto's heb ik "gefotoshopt" zodat de gruwelijke details niet te zien zijn!
Vandaag heeft Rudy al de planten die niet tegen de vorst kunnen in de gastenliving gezet. De geraniums en andere kleine plantjes staan onder een plastiek achter het technisch lokaal om te overwinteren. Het is hier nog steeds zacht en zonnig maar ze geven vanaf zondag wel kans op nachtvorst tot -1°.
Onze schuur is ook weer (voor de zoveelste keer ) helemaal opgeruimd. We moeten enkel nog een volle camionet gaan afladen in het containerpark! En nu maar hopen dat er weer geen nieuwe rommel bijkomt . Er staat nog wel een deel waar we "ooit" nog eens mee op de rommelmarkt willen gaan staan. Misschien dat het er volgende lente wel eens van komt.
Christian ziet het helemaal zitten om onze bomen achter de schuur af te zagen . Vermits het hier terug zonnig en zeer zacht weer is kwam hij vandaag al voorbereidende werken doen, een deel van de takken snoeien en sommige bomen al tot beneden afzagen. Eerst werden er een paar ladders op het dak van de schuur gelegd om de pannen te beschermen als de takken erop vallen. Hij was echt in zijn nopjes, want hij doet dat dus graag. Nu moet je weten dat hij dik in de 60 is en hij klimt echt als een aap in die bomen en dat dan nog op zijn "gallochen" en natuurlijk zonder kousen want die draagt hij nooit Niets voor Rudy! Die blijft liever met beide voeten op de grond En ik? Ik neem enkel foto's en verdwijn dan zo vlug mogelijk, want ik sta al te bibberen op mijn benen als ik hem bezig zie Hij zal zeker nog een paar namiddagen terug komen om verder te werken. Dan komt hij met zijn tractor om de "moeilijke" gevallen in de juiste richting te kunnen trekken. Wordt zeker vervolgt ...
Het is hier in huis heel duidelijk wie de baas is, de hond of de katten. Sirka zijn mat ligt vlak voor de kachel want daar slaapt ze het liefst, maar als Vedet binnen is gaat die languit op de mat liggen en moet Sirka genoegen nemen met een klein stukje waar ze juist haar kop kan opleggen.
Sinds vorige week ben ik weer beginnen te verven. Deze winter staan er heel wat ramen en deuren op het programma die eigenlijk nog altijd in de grondlaag stonden. De eerste die ik onder handen genomen heb zijn het raampje, vliegenraam en de deur van de Heleborus.
Onze kerstboom staat er al. 't Is wel nog vroeg maar vermits we binnenkort een week naar België gaan is het anders de moeite niet om er één te zetten. En ik moet zeggen hier in Frankrijk zijn er al heel veel huizen versierd met lichtjes. Eind november beginnen ze daar al mee. Ze vieren hier geen Sint Niklaas en dus staat alles de ganse maand december in het teken van Père Noël. Hier krijgen de kinderen met Kerst speelgoed en niet op 6 december.
Gisteren namen we reeds voor de 3de maal deel aan de Vlamingendag in Toulouse. Vermits het deze keer plaats vond een 35km voorbij Toulouse (toch zo'n 2 uur rijden) hadden we afgesproken met Christel en Anthony en Régine om samen te rijden. Om 9u30 was iedereen hier en na een koffietje vertrokken we richting Toulouse. Met 3 tetterende vrouwen in de auto + 2 mannen die zeker niet moeten onderdoen was het voor Rudy niet altijd even makkelijk om zich te concentreren op de weg. Dus aan de péage in Toulouse al eens verkeerd gereden (ondanks de wijze raad van "de gps-madam"van Anthony) en toen we er eindelijk waren toch nog wat "op en af" gereden om uiteindelijk het restaurant te vinden. We waren met een 30-tal Vlamingen die allemaal hier in het zuid-westen wonen. We konden nu eindelijk ook kennis maken met Karine en Rudi, die we al een hele tijd "kennen" via mail, blog enz. maar die we nog nooit ontmoet hadden. Nadat ze in het restaurant zo stilaan wilden sluiten was Dimitri nog zo vriendelijk om een deel van de bende naar hem thuis mee te nemen om nog iets te drinken. De terugrit verliep perfect dankzij de wijze raad van "de madam" om tot aan de oprit van de autostrade te geraken en ondanks de ambiance in het "busje" Enfin Saskia had deze bijeenkomst weer goed georganiseerd en het was een heel gezellige dag, met lekker eten en veel toffe babbels.
Dinsdag hadden ze een zonnige dag voorspeld en dus profiteerden we ervan om een dagje te gaan shoppen in Bordeaux.
Rudy heeft zich eens in't nieuw gestoken (ja, echt waar ) en zelf heb ik ook wel het een en ander gekocht. Er was ook nog een antiekmarkt en het was al Kerstmarkt dus we waren tegen 's avonds pompaf van al dat rond lopen.
's Middags waren we iets gaan eten (neen, niet in het restaurantje waar ik de vorige keer een dikke vette rups in mijn sla vond) maar het was wel op het zelfde pleintje, en blijkbaar zijn alle restaurants op dat plein te mijden Toen we bijna gedaan hadden met eten zag Rudy ineens een muis lopen... en ja toen ik me omdraaide om te kijken liep ze daar terug . Daarna liep ze ineens naar de kant waar wij zaten en liep ze juist naast Rudy zijn voeten onder de bank. Ik heb net niet gegild maar het schol echt niet veel . We hebben daar dus maar geen koffie meer gedronken en zijn zo vlug mogelijk vertrokken.
Au Cercle Des Chênes
. Sneeuwkettingen dan maar opgelegd en zo terug naar huis. Terug met Kerim gebelt, enfin deze middag zou er nu toch een bus rijden van t' school tot in Agen. We hopen dat de sneeuw dus sebiet weg is en dat we alsnog (eventueel met sneeuwkettingen) tot in Agen raken.
maar hij besefte toen toch direkt dat het een wild zwijn was dat daar opgesloten zat. Waarschijnlijk heeft Rudy deze morgen de poort gaan dichtdoen toen hij de kippen buitenliet en zat het beest er toen al of anders is hij ergens onder de draad binnen gekropen.
. Hij was dus afgeschoten, maar hoe!!!
.
.
Niets voor Rudy! Die blijft liever met beide voeten op de grond 
