Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
27-08-2009
Verjaardag
Eergisteren kwamen Anne en Paul aan samen met hun labrador Uschi. Eigelijk wilden ze bij Marc en Chantal gaan logeren want dat zijn vrienden van hun, maar omdat er daar geen plaats meer was hadden die hun doorverwezen naar ons. Bij deze, nog eens bedankt Chantal en Marc!! Sirka en Uschi kunnen het trouwens al best vinden met elkaar!
We vierden ook Claudia's verjaardag. Het was het tweede jaar op rij dat ze hier verjaart. Deze keer mocht kleine Thomas mee de kaarsjes uitblazen.
We hebben al veel reacties gekregen op het verdwijnen van onze Xiam. Iedereen denkt dat hij wel zal terugkomen van zijn "liedesuitstapje" maar ik vrees dat het dat niet is. Al onze katers zijn gecastreerd en onze kattin in gesteriliseerd, en dus zijn ze niet meer geïnteresseerd in de andere sexe. Ondertussen blijven we hopen, maar de kans dat hij nog opduikt wordt natuurlijk klein !
Neen, het is niet wat je zou denken, hier wordt 's avonds NIET op tafel gedanst!!!
Wat was er dan wel aan de hand? Wel gisteren en eergisteren hebben we moeten binnen eten wegens onweer en regen. De deuren stonden allemaal open zodat het wat kon afkoelen en toen kwam er ineens een pad binnengewandelt. Sonia had ons al vertelt dat ze een panische angst heeft voor padden en dat is hiermee dus bewezen!!! Ze sprong onmiddellijk op tafel en durfde er niet meer afkomen. De vorige dagen waren er nooit padden te zien wegens véél te warm en te droog maar door de regen kwamen ze nu natuurlijk weer te voorschijn.
Tom had achteraf het lumineuze idee om de pad te gaan pakken zodat we ze nog eens goed konden bekijken.
En nu maar hopen dat Sonja vanavond niet hetzelfde gaat doen, want op ons terras lopen er tegen valavond altijd zo'n 3 padden rond, en vanavond zitten we met 27 ( ja, zevenentwintig) personen aan tafel. Dirk van den Argenta in Kessel-Lo komt met een ganse bende eten.
Gisteren kwamen Claudia, Gert en Charlotte aan. Zij zijn hier ook al voor de 2de keer en slapen dit jaar in de Camelia.
Het is vandaag al de 4de dag dat onze Xiam weg is en vrezen we het ergste! Gisteren is onze Tinka dan ook nog eens een ganse dag spoorloos geweest maar die is 's avonds gelukkig terug thuis gekomen.
Eén van onze 4 poezen, Xiam, is al 2 dagen verdwenen. Normaal komen ze alle 4 trouw 's morgens binnen om te eten. Het gebeurt wel eens dat er eentje te laat is maar dan komt die in de loop van de dag wel thuis. Nu hebben we Xiam al 2 dagen compleet niet gezien en we hebben er het raden naar wat er gebeurt is. We hopen natuurlijk dat hij terug opdaagt. Ik heb vorige week nog een mooie foto van hem gemaakt.
Ja, augustus loopt stilaan op zijn einde en dus hebben we binnenkort enkel nog volwassenen in huis. Deze week logeren Luc, Hilde en Anke en Thomas hier nog. Thomas is een echte "babbelaar", en hij is heel spontaan en heeft heel veel energie.
Deze morgen kreeg ik telefoon van Tom om te vragen welk weer het hier was, en of hij mocht afkomen. Nu zitten wij natuurlijk helemaal vol, maar vermits Kerim naar België is voor 10 dagen is er wel een "privé"-bed vrij. Enfin na wat over en weer bellen is het nu zeker , ik moet hem morgennamiddag gaan ophalen in Agen en dan blijft hij hier tot de 30ste en rijdt met mij en Nils mee terug naar België. Ik vind het natuurlijk tof dat hij afkomt want het is de eerste keer dat hij ons hier komt opzoeken, nu alleen nog wat tijd "vinden" om samen met hem wat uitstapjes te maken!
Binnen een 10-tal dagen verhuisd onze Nils naar België ! Die laatste weken dat hij hier is vliegen natuurlijk voorbij, zeker omdat wij het nu zo druk hebben. Af en toe probeer ik hem nog vlug wat voor te bereiden op het "alleen" wonen, en dus is het nu iedere dag les: was sorteren, wasmachine opzetten, droogkast programeren enz. Op zijn kot staat er een wasmachine en een droogkast en dat zal natuurlijk erg handig zijn voor hem, dan moet hij geen beroep doen op de familie of naar een wasserette gaan. Gelukkig is hij een vlotte leerling en, al doende leert men, dus het zal wel lukken zeker ginder in het verre België???
De voorbije dagen konden we hier "genieten" van een hittegolf. Het was soms zo warm dat het alleen in het zwembad aangenaam was. Kerim is voor 10 dagen naar België en hij dacht te ontsnappen aan de hitte, maar wat blijkt: in België is het even warm, met dat verschil dat hij daar niet zomaar een duik in het zwembad kan nemen Vandaag was het gelukkig al een beetje draaglijker met af en toe een briesje en de zon bleef gedeeltelijk achter de wolken zitten. we zijn er niet kwaad voor, want in de keuken staan met zo'n weer is echt niet plezant meer.
Snuitje is het hondje van Luc en Sonia. Onze Sirka komt er goed mee overeen want het is een kalm hondje, ze is dan ook al 12 jaar.
Luc en Sonia zijn helemaal geïnstaleerd om te gaan wandelen met Snuitje! Omdat ze niet goed tegen de warmte kan rijden ze met haar rond in een buggytje, en ze hebben er zelfs voor gezorgt dat ze in de schaduw zit!
Toen Antoon en Hilde met hun 3 kinderen zondag vertrokken hadden ze voor ons nog een kado bij. Antoon had een Tupperware fruitschaal meegebracht, en die zal zeker nog van pas komen. Vermits hij werkt bij Tupperware is het natuurlijk het laatste nieuwe model!
Een paar dagen voordat Luc en Sonia aankwamen, belde Luc ons met de vraag of wij voor een boeket bloemen wilden zorgen tegen maandagavond. Zijn uitleg was dat ze "iets" te vieren hadden en dat het een verrrassing moest zijn voor Sonia. Dus kocht ik maandag in Agen (toen ik Kerim naar het station bracht) een mooi boeket met zonnebloemen. Luc verwittigde ons nog eens dat we tijdens het eten ons fototoestel moesten klaar houden! Na de kaas verdween hij even en kwam toen terug met zijn bloemen ...Sonia viel uit de lucht... en toen begon hij een tekstje voor te lezen en vroeg hij haar op zijn knieën ...ten huwelijk!!!!!! Blijkbaar heeft ze heel stilletjes "ja" gezegd maar dat hoorden wij niet.
Heidi en Guy wisten al helemaal hoe het hier zou zijn en niet alleen door het volgen van de blog maar ook doordat Heidi's nicht Sofie hier een paar weken geleden was. Heidi en Guy hebben ons verwend met een doos lekkere Leonidas pralines (hoe konden ze weten dat ik die zo graag lust!) Gelukkig dat ik voor het moment niet meer echt dieet, ik ben al blij als ik tot op het einde van het seizoen op mijn gewicht kan blijven!
Ook Sonia en Luc hadden een verrassing voor ons bij, een box met 3 liter Sangria! De andere gasten hebben er tijdens het aperitief al mogen van mee genieten.
Gisteren was er weer iemand jarig. Hilde vierde haar 37ste verjaardag en haar kinderen hadden ons al goed op voorhand verwittigd. Antoon trakteerde iedereen op bubbels en wij zorgden voor een verjaardagstaart. De kinderen moesten we allemaal uit het zwembad halen voor het dessert,want doordat het zo verschrikkelijk warm was hadden ze na de hoofdschotel verfrissing gezocht in het zwembad!
Vanmorgen kwam Axel, de vriend van Anke, aan. Ze hebben hun tentje opgezet in de tuin, want we hebben natuurlijk geen enkele kamer meer vrij. Ze blijven hier nog een dag of twee en dan reizen ze verder Frankrijk door.
Sinds gisteren kan Tibo zonder bandjes zwemmen! Hij is het 2de kind dat hier leert zwemmen en het toeval wil dat hij ook Tibo noemt net zoals de eerste jongen die hier eind juni leerde zwemmen.
Af en toe helpt onze Kerim een handje in de keuken al beperkt het zich meestal tot het maken van desserts. Maar als "grote zus" meehelpt wil hij ook wel helpen met het maken van de aperitiefhapjes, hier zijn het bolletjes meloen met een rolletje hesp.
Sinds gisteren hebben we 13 nieuwe gasten en al die namen onthouden is niet evident, maar ondertussen beginnen we ze al stilaan te kennen.
In de kamer Tournesol slapen: Antoon, Hilde en hun kinderen Tibo, Lore en Line. Zij hadden ons adres gekregen van Sylvia en Stefaan uit Huldenberg, die hier vorig jaar verbleven.
In de Muscari logeren Vanessa en Manuel en Seppe en Lotte. Zij hebben alle tijd om de streek te verkennen want ze blijven hier 14 dagen.
In de kamers Camelia en Helleborus slapen Kathy en Eddy en Lieven en Tom.
Au Cercle Des Chênes
! 
