Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
01-08-2009
Herstellingen
Een week of twee geleden hadden we hier op een avond heel felle wind waardoor de stof van onze tonnels begon te scheuren. Annemie heeft dat toen vakkkundig gerepareerd en daarna heeft Rudy gezorgt voor een extra vertsteviging. Hij heeft rieten matjes boven op de stof van de tonnel vastgemaakt waardoor de wind er nu geen vat meer op heeft.
Eergisteren kregen we tijdens de table d'hôtes nog eens "bezoek" van een beestje!
Het was heel lang geleden dat we ze nog zagen, maar door de aanhoudende droogte zijn de relmuizen op zoek naar water. En waar vinden ze dat, in de druiven! Voor de gasten was het de eerste keer dat ze zo'n relmuis zagen, en oh, wat vinden ze dat toch een lief en schattig beestje!
Ik moet er niet van weten, het zijn tenslotte muizen en ze eten al de okkernoten op!
De laatst aangekomen familie zijn door de positieve reclame van Marijke naar ons gekomen. Toevallig zijn ze elkaar dan ook nog tegen gekomen op een terasje in Villeneuve-sur-Lot.
Op de foto: Geert, Ingrid, dochters Eva en Anna en zoon Stan.
We kregen vandaag bezoek van Lieven, Marijke en Karen. Karen was natuurlijk weer erg blij om Sirka terug te zien! Dit jaar logeren ze in de buurt van Périgeux, nadat ze 3 jaar na elkaar hier op vakantie kwamen wilden ze toch ook eens een ander stukje Frankrijk ontdekken. Maar ze reden toch 1,5 uur om ons nog eens te komen bezoeken en ze hadden dan ook nog een prachtige plant voor ons bij! Lieven en Marijke en Karen, het deed ons echt héél veel plezier om jullie terug te zien!!! De volgende keer dat Rudy en ik samen naar België gaan proberen we zeker om ook eens bij jullie langs te komen, dat is bij deze beloofd!
Nils was in België op zoek naar een kot en mits wat hulp van hieruit (ik zocht op internet mee naar geschikte adressen) heeft hij vandaag dan blijkbaar toch een geschikt kot gevonden! Er was natuurlijk al veel verhuurd en het is blijkbaar niet zo simpel om iets degelijks aan een betaalbare prijs te vinden. Het mocht ook niet echt een piepklein kamertje zijn vermits hij daar eigenlijk permanent zal wonen want hij kan in het weekend niet "even" naar huis komen. Het zal natuurlijk een hele aanpassing worden, zowel voor hem als voor ons!!!
Zaterdag kwamen Sofie en Hans met hun dochtertje Lotte aan. Vorig jaar waren ze hier eens een kijkje komen nemen en het is hun hier blijkbaar bevallen vermits ze hun vakantie hier nu doorbrengen samen met hun vrienden Catherine en Filip. Die waren hier al een paar dagen vroeger en ze zaten zaterdag dan ook vol ongeduld te wachten op hun vrienden uit Herent. Door wat files en regen onderweg waren ze hier later dan voorzien en vooral Kamil en Fien zaten te wachten op hun vriendinnetje Lotte.
Gisterenavond zijn we met Kerim gaan eten in L'Air du temps in Penne. Het was de eerste keer dat we daar kwamen en het is er wel heel gezellig en mooi ingericht, met verschillende terrasjes om buiten te zitten. Het eten was ook lekker en we hebben dus genoten van onze vrije avond.
Gisteren moest ik in de voormiddag weer grootte boodschappen gaan doen. 's Morgens vertrokken rond 10u en terug thuis om 13u30. We hadden een barbecue geplant en dus moest ik nog alle groenten kuisen en snijden, dessert klaarmaken, vlees marineren enz... Onze Kerim wou net dan met zijn vrienden naar het meer in Montaigue gaan zwemmen en dus moest Rudy chauffeur spelen en stond ik er alleen voor in de namiddag. Maar aangezien wij zo'n toffe gasten in huis hebben kwam er al vlug hulp, Catherine heeft mee groentjes gekuisd voor 16 personen en ondertussen hadden we nog een toffe babbel.
Als je in een zomerseizoen gemiddeld om de week 12 tot 15 nieuwe mensen over de vloer krijgt dan is het altijd weer moeilijk om alle namen te onthouden. Maar als ze zoals nu bijna allemaal 10 tot 14 dagen hier blijven dan ken je ze na een paar dagen natuurlijk wel. Op de foto vooraan: Johan en Annemie met hun kinderen Laura en Stijn.
Gans de familie Van Roosendael in het zwembad: Catherine, Filip, Fien en Kamil.
We hebben hier al een paar dagen redelijk veel wind gehad en eergisteren was het zelfs zo erg dat we tijdens de table d'hôtes, na het dessert, binnen zijn gaan zitten om de koffie te drinken. Op dat moment was het zeil dat op onze tonnels ligt al op een plaats gescheurd door de kracht van de wind. Tegen 's morgens waren er al 3 scheuren in en dan heeft Rudy het zeil eraf gehaalt. Vol goede moed wou ik direkt beginnen aan het verstelwerk, dus stikken (waar ik echt een broertje aan dood heb ) en natuurlijk had ik toen weer juist problemen met mijn naaimachine! Dikke lussen onderaan de stof en niks aan te doen, ik kreeg het niet opgelost! Rudy heeft dan eens gehoord of er bij de gasten geen specialiste was in stikken en 3x hoera, Annemie bleek daar serieus wat van te kennen. Dus heeft zij het stikmachien eerst terug in orde gebracht en ze stelde voor om zij vandaag het hertselwerk te doen. Dus vandaag heeft ze zich achter het naaimachien gezet en ons zeil van de tonnel is prachtig hersteld!!! Ik zou het zelf zeker niet gekunt hebben.
Gisteren zijn er weer 2 nieuwe families aangekomen. Catherine en Filip zijn uit het Leuvense en Catherine heeft onze blog zeer trouw gevolgd. Ze hadden dan ook ice-tea bij voor onze Nils en daarmee zal hij de komende maand wel doorkomen, want we hadden er nog staan van andere gasten die er mee gebracht hadden. Vermits hij in september terug naar België gaat wonen kan hij er daar dan natuurlijk terug zelf kopen. Nils is trouwens maandagavond zonder vertraging goed aangekomen in België, . Catherine had voor mij ook een hele stapel Feelings mee waar ik erg blij mee ben en die ik in de wintermaanden met veel plezier zal lezen. Van Cindy kreeg ik vanmorgen ook nog wat Flair's en andere boekjes dus nu heb ik al een hele voorraad liggen van allerlei lectuur!
Een groententuin hebben we niet wegens te slechte grond, te weinig tijd en natuurlijk ook te weinig water. Maar dit jaar hebben we wel 2 tomatenplantjes en 4 meloenplantjes geplant in de goede grond rond het zwembad. De kerstomaatjes zijn al volop aan het rijpen en we hebben dus voor het eerst kunnen eten van onze eigen tomaatjes. Voor de meloenen is het nog wat wachten, die zijn nog niet rijp.
Af en toe wat reclame mag wel hé, dus hier een foto van de droge worstjes die Frank en Cindy voor ons mee brachten uit Lokeren. Dus iedereen daar in de buurt, ga maar eens langs bij beenhouwerij De Nul als je ze wil proeven!
De tafel is tijdens de table d'hôte weer altijd goed gevuld. Normaal koken we voor zo'n 14 tot 18 personen en dat 6x per week. We weten dus wat te doen! In de Helleborus logeren nu Aimée en Anita. Aimée is ook weer een gedreven fietser en iedere morgen staat hij op om 6u30 en dan vertrekt hij voor een tocht van 50km. Hij heeft zijn sportieve prestatie er dus al op zitten tegen dat hij komt ontbijten! In de Camelia zijn gisteren Frank en Cindy aangekomen. Frank is beenhouwer en ze hadden voor ons super lekkere zelfgemaakte droge worstjes bij! Dat was heel lang geleden dat ik die nog gegeten had en ik vrees dat ze niet lang in de keuken zullen hangen! A propos, iedereen die aankomt vraagt hoe het met mijn dieet gaat... Wel ik ben in totaal 12kg kwijt en voor het ogenblik ben ik gestopt met de proteïnezakjes en probeer ik gewoon op hetzelfde gewicht te blijven. Maar na het seizoen vlieg ik er terug in en ik hoop dan nog een kleine 10kg kwijt te raken.
Eerst "sporten" en daarna...... uitrusten met een "Stella"
De jeugd heeft elkaar ook weer gevonden, spijtig genoeg is Nils vandaag naar België vertrokken en moeten ze het nu met één man minder stellen.
Gisteren hadden we weer een vrije namiddag en avond en we trokken naar Sarlat. In het oprijden zijn we eerst naar Domme geweest, een mooi toeristisch dorp in de Dordogne. We hebben daar 's middags iets gegeten en daarna reden we verder naar Sarlat. Zaterdag is het markt in Sarlat en in tegenstelling tot de markten hier bij ons blijven de marktkramers daar de ganse dag staan. Het was er echt heel druk, massa's toeristen vooral Nederlanders en ook redelijk veel Belgen. Het was de tweede keer dat we Sarlat bezochten (vorige keer was het buiten het hoogseizoen), maar nu was er ook animatie en het was er heel gezellig. Zeker een aanrader voor mensen die bij ons logeren en eens een hele dag op stap willen, het is zo'n 90km van bij ons maar je moet wel rekenen op 1,5u rijden omdat het allemaal via kleine wegen is.
Gisteren vertrokken Daniel, Lies en Jozefien met hun hond Tara. Sirka heeft het echt naar haar zin gehad met Tara, en zal haar de komende dagen zeker missen. 's Morgens stoeiden ze altijd wat en ook in de loop van de dag speelden ze af en toe met elkaar. Nu moesten ze dus afscheid nemen. Tara zat al in de auto en onze Sirka probeerde haar er nog eens uit te lokken maar Tara bleef mooi in de wagen zitten.
Gisteren werd er noodweer aangekondigd met kans op zeer zware plaatselijke onweders. Het was héél warm en dus waren we op onze hoede (na die hagelbui van 2 jaar geleden). We hebben dan ook uit voorzorg onze auto's in de schuur gezet en hadden aan de gasten gezegd dat ze hun wagens er ook mochten in zetten. Uiteindelijk stonden er 5 wagens in de schuur en nog één onder het afdak. Gelukkig zijn wij deze keer de dans ontsprongen. Het heeft in de buurt wel wat gerommeld en gebliksemd en hier heeft het wat geregend maar dat was het dan ook. Nu ja, beter voorkomen dan genezen.
Vandaag is het weer wissel van de 2 familiekamers. Doke en Peter zijn terug naar huis met hun 3 kinderen en ook de mensen van de Muscari zijn vertrokken. Deze avond hebben we dus 2 nieuwe families aan tafel. Eén van de kinderen die erbij zijn kennen we al van vorig jaar. Hannah kwam toen mee met een vriendinnetje en vond het hier blijkbaar zo tof dat ze haar ouders overtuigd heeft om ook naar hier te komen.
Gisteren was Marita jarig en dat werd op gepaste wijze gevierd. Al de kinderen hadden samen een liedje geschreven en dat hebben ze s'avonds samen gezongen voor de jarige.
Au Cercle Des Chênes
) en natuurlijk had ik toen weer juist problemen met mijn naaimachine! Dikke lussen onderaan de stof en niks aan te doen, ik kreeg het niet opgelost! 
