Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
27-10-2009
De laatste gasten
Onze laatste gasten van het seizoen zijn ondertussen allemaal aangekomen en ze hebben echt geluk met het weer. Het is zonnig en dik 20° in de schaduw. We hebben dan ook in de tuin genoten van de welkomstdrank, en iedereen is nog tot na 18u blijven buiten zitten in het herfstzonnetje.
Vandaag verwachten we nieuwe gasten. Morgen komen er dan nog twee koppels aan en die blijven tot zaterdag. Dat zullen dan normaal gezien de laatste gasten voor dit jaar zijn. Gisteren gingen we afscheid nemen bij Helen en Jan Hendrik. Zij vertrokken vandaag terug richting Nederland want de herfstvakantie zit er voor hun kinderen al op. Voor Kerim is de vakantie juist begonnen en hij is thuis tot 3 november.
Sinds vorige week is Nils zijn haar eraf! Na 7 jaar met lange krullen is het voor ons een hele verandering om hem zo te "zien" via de webcam. Ik heb zijn foto al op ons bureublad gezet zodat we eraan gewoon zijn tegen dat we hem terugzien met de Kerstdagen.
Rudy heeft deze middag zijn vader en zijn zus naar Bordeaux gebracht waar ze dan de TGV richting Brussel genomen hebben. Papa was uiteindelijk heel blij dat hij het hier allemaal eens gezien heeft en hij vond ons huis en de omgeving echt mooi. Spijtig natuurlijk dat hij het zolang heeft uitgesteld om eens af te komen waardoor mama de kans niet meer heeft gekregen om ook mee te komen.
Majella is weer in Frankrijk voor een paar weken. Ze heeft wat met haar gezondheid gesukkeld en was in de zomer vroeger dan voorzien terug naar België moeten afreizen maar nu gaat het weer beter met haar en dus is ze weer hier. Ze kwam gisterenavond hier eten, kwestie dat ze haar babbel eens had met den bompa! Alhoewel... we hebben den bompa niet veel gehoord, het was enkel Majella haar "theater" die niet stil stond . Den bompa is er uiteindelijk bij in slaap gevallen .
Voor we met vakantie vertrokken was er één van onze kippen beginnen broeden op 15 eieren. Uiteindelijk zijn er 2 kuikentjes uitgekomen, maar die doen het heel goed.
Zaterdag zijn mijn schoonvader en schoonzus aangekomen met de TGV.
Voor ons was het wel even schrikken toen we ze gingen ophalen in Agen, want papa was de laatste weken ineens erg achteruit gegaan en hij is ook enorm vermagerd. Als Myriam de tickets niet op voorhand gekocht had, waren ze waarschijnlijk niet meer afgekomen. Het was uiteindelijk een hele onderneming om hier te geraken. We zijn dan ook direkt naar de apotheker gereden om een rolstoel te huren zodat we hem toch eens kunnen meenemen om de omgeving te laten zien, want stappen lukt niet goed meer.
Het is nog altijd prachtig weer, 's morgens is het wel erg koud maar overdag warmt het goed op en we hebben s'middags zelfs nog kunnen buiten eten.
Onze vakantie zit erop en we hebben ervan genoten. Het eerste weekend is Kerim met ons meegeweest en zaten we boven de baai van Arcachon in Lége-Cap-Ferret en de volgende dag trokken we verder tot in Lacanau. Het was nog prachtig zonnig en warm weer en Rudy en Kerim en natuurlijk ook onze Sirka hebben zich eens goed laten gaan in de Atlantische oceaan. Sirka had wel schrik van de baren en vluchtte dan ook telkens het strand op als er een grote golf aankwam
Deze morgen zijn onze gasten vroeg vertrokken. Rudy moest dan ook nog Jan Hendrik en Han naar het vliegveld van Bergerac brengen en om 9u30 moesten we de mobilhome gaan ophalen. Het was dus weer stressen en haasten om alles klaar te krijgen. Het toppunt was natuurlijk dat toen we bij de verhuurder van de mobilehome aankwamen...hij niet klaar was!!! Ze waren ons vergeten.... Vorig jaar wilden we daar ook een mobilhome huren en toen ging dat niet want op 3 dagen kregen ze hem niet klaar! Nu hebben ze dus alles moeten doen terwijl wij daar aan het wachten waren Fransen Uiteindelijk is hij toch "klaar" geraakt en zijn we nu bijna ingepakt en klaar om te vertrekken. We moeten om 15u in Nerac zijn waar we Kerim gaan ophalen. De volgende dagen zal het dus maar stilletjes zijn op de blog!
Soms gebeurd het dat we één van onze poezen overdag nergens vinden. Af en toe zie je ze dan ergens liggen waar je het absoluut niet zou verwachten, zoals hier onze Santos. Hier ligt hij te slapen op de schoorsteen van de schuur.
Ja, onze nieuwe gasten zijn naamgenoten! Rudy en Myriam zijn hier met hun (schoon)- ouders Louis en Monique.
Ze hebben geluk met het weer, het is hier nog steeds heel warm en zonnig en dus hebben ze vandaag zelfs nog kunnen zwemmen. Het water is nog steeds 26°!!!
Deze morgen zijn de laatste Zweden vertrokken en vanmiddag stonden onze voorlopig laatste gasten hier al.
Maar we tellen af want vrijdagmiddag vertrekken we op reis om onze batterijen terug wat op te laden! Want het seizoen is voor ons nog niet gedaan, we hebben nog gasten de laatste week van oktober en tussendoor komt er ook nog wat familie langs.
We hebben een mobilehome gehuurd voor een week en we gaan vrijdag Kerim ophalen in Nérac en dan nemen we hem mee voor een weekendje aan de Atlantische kust. We brengen hem dan maandagmorgen terug naar school en rijden dan onder ons twee verder. Naar waar? Dat staat eigenlijk nog niet 100% vast en zal voor een stuk van het weer afhangen. Voorlopig is het hier nog echt zomerweer met temperaturen van rond de 27° en ik hoop dat het volgende week ook nog zo is, want dan trekken we richting La Rochelle en Île de Ré.
Ik laat jullie graag mee genieten van ons diner bij Anne en Tommy. Als aperitiefhapje waren er pruimen met spek en daarbij dronken we Floc de Gascogne. Daarna was er licht gebakken foie gras met sla. Daarna kregen we Coquilles St. Jaques met een tongrolletje op een bedje van groentjes en met een heerlijk sausje.
Dan was er een zelfgemaakte perziksorbet en als hoodgerecht kregen we kalfsfilet met 2 wijnsauzen en een deegrolletje gevuld met paddestoelen en appel.
De Franse kazen ontbraken natuurlijk ook niet.
Het dessert kwam uit een boek met alle gerechten die ooit al gemaakt zijn op de diners van de Nobelprijs uitreikingen, een groene peer met pistache ijs en een groene saus.
Zaterdagavond was het zover, we waren uitgenodigd op het jaarlijkse Baghdad gourmet society diner ( www.baghdadgourmetsociety.com ) dat dit jaar dus doorging bij Anne en Tommy.
Gisteren waren er in totaal 9 chefs, het zijn allemaal Zweden maar ze wonen en werken bijna allemaal in het buitenland. Van Jamaïca tot Maleisië en Saoedi-Arabië, sommigen hadden er een reis van 28 uur voor over om hier te komen kokkerellen.
De club is ontstaan in 1983 in Baghdad. Bij gebrek aan goede restaurants besloten de eerste leden om één dag per week samen te koken. Uiteindelijk werden het vooral gezellige bijeenkomsten waar er samen wordt gebabbeld, gekookt en natuurlijk ook veel gedronken! Doordat de leden vaak verhuizen en over de ganse wereld verspreid zitten houd de club nu jaarlijks één bijeenkomst waar dan telkens een aantal van de leden aanwezig zijn.
Au Cercle Des Chênes
. Den bompa is er uiteindelijk bij in slaap gevallen 
.
