Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
13-09-2013
De laatste gasten.
Momenteel verblijven onze laatste gasten van het seizoen bij ons.
Ja, we stoppen er dit jaar "door omstandigheden" extra vroeg mee .
Zoals de meesten onder jullie al wel weten vertrekken we volgende week samen met Nils naar Zuid-Afrika, om dan daar met Kerim een rondreis te maken. Vermits zijn project afloopt op 19 september moesten wij wel zorgen dat we tegen dan ginder zouden aankomen. Hij zal zich wel nog even alleen moeten bezig houden (dat zal zeker geen probleem zijn ) want wij komen pas aan in Kaapstad op zaterdag 21 september.
Maandag komen Nils en Tom hier aan en Tom blijft dan hier "house sitten" en hij zal natuurlijk ook voor onze beestjes zorgen terwijl wij weg zijn.
Wij namen vanmorgen afscheid van Etienne en Ingeborg die hier hun vakantie afsloten. Het waren weer twee sportieve mensen die iedere dag hun fietstocht deden.
Maar na elke inspanning volgt er natuurlijk ook ontspanning in goed gezelschap, samen met Michel en Eveline, en met een Duvelke en wijntje erbij!
De voorbije dagen was het hier vrij bewolkt met af en toe een bui en zo werden de avonden ineens heel wat frisser. We genoten misschien voor de laatste keer dit jaar van de table d'hôtes buiten op het terras.
De tijd vliegt en Kerim zijn project in Zuid-Afrika zit er bijna op! Op 26 juni vertrok hij richting Kaapstad en ondertussen heeft hij, daar zijn we zeker van, de tijd van zijn leven gehad. Nog een week en zijn 3 maanden vrijwilligerswerk zijn voorbij!
Op die 3 maanden heeft hij heel wat flatgenoten zien komen en gaan, want de meeste vrijwilligers doen maar een project van één maand. Ik weet niet of hij zich de laatste weken nog op "zijn gemak" gevoeld heeft, feit is dat al zijn flatgenoten meisjes waren en ik moet zeggen, blijkbaar was hij toch in "goed" gezelschap. Hij heeft zelfs chauffeur gespeeld voor heel de bende, ze huurden samen een monovolume wagen en hij reed met de meisjes o.a. naar "Kaap de goede hoop" en naar Hermanus, waar ze naar de walvissen gingen kijken.
En ondertussen zijn wij serieus aan't aftellen om hem terug te zien en dan samen met hem en Nils een rondreis te maken in Zuid-Afrika.
We hadden het al enkele jaren uitgesteld, ons Franse rijbewijs. Volgens sommige landgenoten kan je beter je Belgische rijbewijs houden, omdat ze je dan bij een overtreding geen "punten" zouden kunnen aftrekken. Niets blijkt minder waar, ook met een Belgisch rijbewijs moet je niet enkel een boete betalen bij een overtreding maar er worden eveneens punten afgetrokken.
Met onze reis naar Zuid-Afrika in het vooruitzicht en na wat opzoekwerk op internet werd het mij duidelijk dat we dringend een Frans rijbewijs nodig hadden om alzo ook een internationaal rijbewijs te kunnen krijgen. Wij dus naar Agen met de nodige documenten om ons Franse rijbewijs aan te vragen. Daar wisten ze ons te vertellen dat het wel een paar maanden kon duren voordat we ons rijbewijs zouden ontvangen.
Ik zag ons al vertrekken naar Zuid-Afrika met ons "antieke" Belgische rijbewijs, dat van Rudy dateerde al van in 1976, en ondertussen was de foto echt niet meer gelijkend (spijtig genoeg heb ik hier geen foto van genomen, en ondertussen zijn onze Belgische rijbewijzen ingeleverd )
Gelukkig kregen we vrijdag bericht dat ons rijbewijs klaarlag en we zijn het dan ook maandag dadelijk gaan ophalen.
Ik had ineens al de nodige documenten mee genomen om ons internationaal rijbewijs aan te vragen en toen de bediende vroeg wanneer we dat nodig hadden - volgende week - verzekerde ze ons dat het tegen het einde van de week zou klaar liggen. Ze zouden ons op de hoogte houden. Groot was mijn verbazing toen we de volgende dag al een telefoontje kregen om ons te laten weten dat ons internationaal rijbewijs klaar is. Nu nog juist even de tijd vinden om terug naar Agen te rijden (we moeten met z'n tweeën tekenen voor ontvangst) en we zijn "bijna" klaar om te vertrekken naar Zuid-Afrika .
Maar eerst gaan we onze laatste gasten van het seizoen nog een ganse week in de watten leggen zodat ook zij kunnen genieten van hun welverdiende vakantie!
De 2 laatste dagen was het weer ineens heel wat minder: frisser en buien
Wij waren hier nog altijd temperaturen van rond de 30° gewoon en als het dan ineens 10° minder warm is, is dat natuurlijk even wennen.
We hebben dan ook 2 avonden binnen gegeten met de gasten en Rudy stak voor de gezelligheid de open haard aan, wat door iedereen erg geapprecieerd werd. Ondertussen zijn er weer nieuwe gasten aangekomen, Freddy en Rita en dochter Kim en schoonzoon Stefan. Gelukkig zijn de voorspellingen voor de volgende dagen weer beter, de temperatuur stijgt langzaam tot 25° en het blijft droog
Deze morgen was het dan weer tijd om afscheid te nemen van Herman, Lea, André en Annemie. Het was het 4de jaar op rij dat Herman en Lea hier waren en als gasten vrienden worden is afscheid nemen altijd iets moeilijker. Maar we hebben hen beloofd om zeker eens af te spreken als we de volgende keer naar België komen en we kunnen natuurlijk ook samen met hen weeral aftellen naar volgend jaar september, want dan komen ze onder hun vier terug naar ons.
We willen hun allemaal ook nog eens heel erg bedanken voor de geschenken, het etentje en de gezellige tijd die we weer samen met hen mochten beleven.
Zoals ieder jaar zijn er ook dit seizoen weer heel wat nieuwe gerechtjes de revue gepasseerd. Zoals ik reeds aan vele gasten beloofd heb, probeer ik tijdens de wintermaanden de receptjes op de kookblog te zetten.
Hier alvast een voorsmaakje met foto's van een selectie van de nieuwe gerechtjes.
Woensdag stond er een trip naar Toulouse op ons programma.
Er was met de gasten afgesproken dat de mannen een bezoek gingen brengen aan "Airbus" (je moet dit wel op voorhand reserveren of je geraakt er niet binnen!) en de vrouwen zouden een middagje gaan shoppen.
We vertrokken na het ontbijt en waren tegen de middag in Toulouse. Eerst een klein hapje eten en dan reden de mannen richting Blagnac en de vrouwen gingen Toulouse verkennen.
Tegen 16u30 waren de 4 mannen terug van hun uitstap en toen was het hoog tijd om onze dorst nog eens te lessen
De mannen vonden het bezoek aan Airbus zeer interessant maar vonden het spijtig dat ze geen kijkje mochten nemen in de cockpit van de Airbus. Ze wisten ons wel heel wat technische details te vertellen en waren allemaal in hun nopjes!
Wij genoten natuurlijk ook van onze uitstap, een beetje shoppen, een beetje "den toerist" uithangen, enfin het is zeker voor herhaling vatbaar.
We reden daarna terug richting huis, en gingen allemaal samen nog eten in "Le Patio d'Hauteville" in Penne d'Agenais.
Het was een geslaagde dag en iedereen genoot ervan, voor ons was het net al een echt dagje vakantie .
Op de wekelijkse wandeling kwam er een extra viervoeter mee naar huis.
Blijkbaar was het beestje verloren gelopen en hij was de wandelaars dan maar gevolgd. Gelukkig stond er een telefoonnummer op zijn hangertje en Rudy heeft dan dadelijk de eigenaars verwittigd dat ze hun hond bij ons konden komen ophalen.
Marina hield het beestje veiligheidshalve maar even aan de leiband vast en vijf minuutjes later werd de hond terug herenigd met zijn baasje.
We genieten momenteel nog steeds, samen met onze gasten, van de zomerse temperaturen. 's Morgens wordt er buiten ontbeten en ook 's avonds kunnen we nog steeds buiten zitten tijdens de table d'hôtes.
Het zijn gezellige avonden, samen aan tafel, er wordt weer heel wat afgelachen en plezier gemaakt.
Zondagnamiddag kwamen Sam en Sara met hun hondje Fix aan.
Fix is niet echt op zijn gemak met onze 2 loebassen in de buurt en laat regelmatig een "gevaarlijk" gegrom horen, maar Folie laat zich hierdoor niet van de wijs brengen en zou niet liever doen dan wat te rollebollen met Fix. Gezien het verschil in grootte, is dit echter niet mogelijk
Ook Lea en Herman arriveerden,voor hen is het ook alweer het vierde jaar op rij dat ze hier zijn (wat vliegt de tijd toch snel ) en deze keer bracht Lea haar "kozze" André mee, samen met zijn vrouw Annemie.
We werden door Lea en Herman verwend met heerlijke pralines in een mooie chocolade doos, speciaal gemaakt voor "Au cercle des chênes". Voor Rudy waren er natuurlijk Cent Wafels en de honden werden ook niet vergeten!
Annemie had een prachtig kookboek mee gebracht en ondertussen heb ik er al gerechtjes in geselecteerd die zeker gaan uitgetest worden!
Maandagmiddag kwamen dan ook Bart en Marina aan en zo zitten we dus met een ganse tafel mensen uit het Leuvense!
We werden letterlijk "in de bloemetjes" gezet en de fles bubbels gaat zeker één van de volgende dagen gekraakt worden!
Nog eens bedankt aan iedereen voor de leuke attenties!!!
Ons huis is leeg ... enfin, toch voor een paar uurtjes
Vanmorgen zijn Danny en Bea vroeg vertrokken en ze kunnen al beginnen aftellen, want ze komen volgend jaar terug! In ieder geval, de volgende keer dat we naar België gaan zullen we zeker "een warme chocomelk" gaan drinken bij Danny in "De pub" in Korbeek-Lo , zeker nu we weten dat Danny zo graag warme chocomelk maakt .
Ook ons ma, onze pa en Tom zijn vertrokken en ik hoop dat ze zonder "omweg" goed thuis geraken.
We hebben echt genoten van de paar dagen samen met mijn ouders, het heeft me enorm veel plezier gedaan dat ons ma toch nog eens mee gekomen is, ondanks het feit dat ze enorm opziet tegen de reis!
Op de kookvrije dagen gingen we samen uit eten, we deden terrasjes, en ook Sirka & Folie waren content want we maakten verschillende keren een wandeling met hen.
Tussen het borstelen, onkruid wieden, en verdorde bloemen plukken door, heeft ons ma zelfs een paar keer liggen genieten aan't zwembad! Ze gaat het nog leren, om eens 5 minuten niets te doen
Totaal onverwachts is het er na 5 jaar eindelijk nog eens van gekomen, ons ma is hier!
Onze pa is hier al meerdere keren geweest, maar ons ma wou echt niet meer komen na de eerste en enige keer dat ze hier was in mei 2008, en toen het bijna de hele tijd dat ze hier waren regende.
Nu wou ze ineens wel afkomen als ook Tom, mijn oudste zoon, zou mee komen zodat hij en onze pa konden afwisselen met rijden. Tom was akkoord en dus kwamen ze hier maandagavond (nadat ze serieus verkeerd gereden hadden) rond 20u aan!.
Ons ma vond de rit weer verschrikkelijk, maar nu is ze vandaag de ganse dag positief geweest en tot nu toe heeft ze ervan genoten!
Ik ben natuurlijk ook super content dat ze hier nog eens samen zijn, en ik ga er deze week samen met hen van genieten!
Danny en Bea zijn al voor de 2de keer dit jaar bij ons. Omdat we nog een kamer hadden die 3 dagen leeg stond kwamen ze ineens nog 3 dagen vroeger aan dan voorzien.
Door de annulatie van de gasten die gisteren moesten aankomen zijn Danny en Bea hier nu voorlopig alleen en gisterenavond nodigden ze ons uit om mee te gaan eten. We gingen naar "La Peyragude " in Penne en het was, zoals steeds, erg lekker.
We genoten van onze vrije avond en van het gezelschap.
Vandaag was het naar jaarlijkse gewoonte pottenbakkersmarkt in Pujols en we gingen natuurlijk een kijkje nemen. Er stonden prachtige stukken en Danny en Bea lieten zich verleiden tot de aankoop van een paar mooie potten.
We gingen samen nog iets drinken en dan was het voor ons tijd om naar huis te gaan aan de voorbereidingen voor de table d'hôtes van vanavond te beginnen. Na een paar maanden koken voor een volle tafel is het nu even wennen, vanavond zijn we immers maar met z'n vieren!
Onze gedachten gaan naar Goedele, Vie, Femme, Eline en Luna, en we wensen hen veel sterkte toe. Het onverwachte overlijden van Vic gisteren heeft ons met verstomming geslagen.
Normaal zouden ze vandaag bij ons aankomen voor een deugd doende vakantie, maar het lot heeft er anders over beslist.
We willen onze oprechte deelneming betuigen aan Goedele, de kinderen, familie en vrienden van Vic.
Heel regelmatig krijgen wij geschenken van onze gasten en daar willen we iedereen natuurlijk heel erg voor bedanken, maar als de kindjes zelf iets maken voor ons, doet ons dat zeker evenveel plezier!
Van Femke en Myrthe kregen we een mooie tekening om ons te bedanken en een beschreven steen, die we als presse-papier kunnen gebruiken.
De tekening hangt binnen en de steen heeft al een plaatsje gekregen op ons bureau! Bedankt meisjes en tot volgend jaar!
Het is soms moeilijk om afscheid te nemen van sommige gasten, en ook bij de gasten wordt er regelmatig een traantje weg gepinkt.
Dinsdagavond was het de laatste avond voor Inge, Levi, Femke en Myrthe. We kunnen gerust zeggen dat Myrthe de grootste spraakwaterval is die we al ooit over de vloer hadden. Ze wil alles weten, zegt wat ze denkt (zelfs dat Myriam dikke billen en ... heeft ), en lacht en giechelt zoals alleen kleine meisjes dat kunnen. Ze was ook zot van onze Folie en ik denk dat die de volgende dagen wat zal moeten bijslapen, want Myrthe liet haar geen minuut op adem komen .
We hebben genoten van hun gezelschap en we zien ze volgend jaar terug.
Speciaal voor Inge; we duimen mee en hopen dat je volgend jaar voor de volle 100% kan genieten van je vakantie! xxx
De eerste "echte" begrafenis op "Au cercle des chênes".
We kunnen wel zeggen dat het een unicum is, we hadden gisteren onze eerste "echte" begrafenis op "Au cercle des chênes"
De "overledenen" waren o.a. een vlinder, een bij, een paar "vette varkens" en ook nog een prachtig groene sprinkhaan die Rudy in de skimmer van het zwembad vond en die ervoor zorgde dat Femke het kot bij elkaar gilde .
Femke had iedereen opgetrommeld en de meeste gasten (behalve degenen die een uitgebreide middag siesta deden) stonden om 15u30 klaar voor de plechtigheid. Ze had de diertjes mooi op een zakdoekje in een lucifersdoosje gelegd en ieder diertje had ook nog een naam gekregen. Het "kistje" kreeg een plaats tussen de rozenstruiken en iedereen moest nog een toespraakje houden en iets op een briefje schrijven.
Zoals op een echte begrafenis had Femke ook nog voor een koffietafel gezorgd!
Ja, het was een aparte ervaring en we weten niet vanwaar ze het idee haalde maar wie kan er nu iets weigeren aan zo'n lief kind?
We hebben de laatste tijd weer veel sportievelingen in huis.
Cathy is een fervente jogster en gaat regelmatig een "toerke" van zo'n 15km lopen . Ook David gaat soms 's morgens vroeg al joggen.
Peter en Marc hebben zoals ieder jaar hun koersfiets mee gebracht, maar deze keer heeft ook Edith haar fiets bij en ofwel gaat ze 's morgens joggen ofwel gaat ze mee met de mannen fietsen. Ook Zoë gaat soms joggen!
Een dikke pluim voor al die sportievelingen, wij houden het bij een wandelingetje af en toe, op de avonden dat we niet koken!
Edith en Marc zijn samen met Peter en zijn dochter Zoë al voor de 3de keer bij ons en ook volgend jaar komen ze weer terug
Vorig jaar kreeg ik van Edith en Marc een mooi geborduurde keukenhanddoek kado en dit jaar kreeg ik weer een prachtig geschenk! Deze keer hadden ze een schort bij, Marc had een prachtig ontwerp gemaakt op de computer en Edith voerde het uit met de naaimachine! Blijkbaar zitten daar toch heel wat uurtjes werk in en ik ben dan ook erg blij met mijn speciale "Au cercle des chênes" schort! Bij deze nog eens een dikke merci!
Het is hier ondertussen een gewoonte geworden, als onze honden een "boodschapje" doen in de tuin, en we hebben het niet gezien, dan zetten de kindjes een vlagje naast het hoopje, zodat er niemand kan in trappen en zo zien wij ook goed waar we iets moeten opruimen!
Myrthe en Nand zijn (meestal) 2 paar handen op één buik en samen gaan ze vlagjes "planten" in de tuin!
Au Cercle Des Chênes
extra vroeg mee 
.
(spijtig genoeg heb ik hier geen foto van genomen, en ondertussen zijn onze Belgische rijbewijzen ingeleverd 
)
.
), en lacht en giechelt zoals alleen kleine meisjes dat kunnen. Ze was ook zot van onze Folie en ik denk dat die de volgende dagen wat zal moeten bijslapen, want Myrthe liet haar geen minuut op adem komen 
.
