Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
22-08-2013
Acrobaten.
Dat we regelmatig sportievelingen in huis hebben is algemeen geweten, maar acrobaten, dat zijn uitzonderingen.
Gisteren demonstreerden Marc, Peter en Zoë hun kunstjes in het zwembad en wij genoten van op de kant
Het is soms moeilijk om afscheid te nemen van sommige gasten, en ook bij de gasten wordt er regelmatig een traantje weg gepinkt.
Dinsdagavond was het de laatste avond voor Inge, Levi, Femke en Myrthe. We kunnen gerust zeggen dat Myrthe de grootste spraakwaterval is die we al ooit over de vloer hadden. Ze wil alles weten, zegt wat ze denkt (zelfs dat Myriam dikke billen en ... heeft ), en lacht en giechelt zoals alleen kleine meisjes dat kunnen. Ze was ook zot van onze Folie en ik denk dat die de volgende dagen wat zal moeten bijslapen, want Myrthe liet haar geen minuut op adem komen .
We hebben genoten van hun gezelschap en we zien ze volgend jaar terug.
Speciaal voor Inge; we duimen mee en hopen dat je volgend jaar voor de volle 100% kan genieten van je vakantie! xxx
De eerste "echte" begrafenis op "Au cercle des chênes".
We kunnen wel zeggen dat het een unicum is, we hadden gisteren onze eerste "echte" begrafenis op "Au cercle des chênes"
De "overledenen" waren o.a. een vlinder, een bij, een paar "vette varkens" en ook nog een prachtig groene sprinkhaan die Rudy in de skimmer van het zwembad vond en die ervoor zorgde dat Femke het kot bij elkaar gilde .
Femke had iedereen opgetrommeld en de meeste gasten (behalve degenen die een uitgebreide middag siesta deden) stonden om 15u30 klaar voor de plechtigheid. Ze had de diertjes mooi op een zakdoekje in een lucifersdoosje gelegd en ieder diertje had ook nog een naam gekregen. Het "kistje" kreeg een plaats tussen de rozenstruiken en iedereen moest nog een toespraakje houden en iets op een briefje schrijven.
Zoals op een echte begrafenis had Femke ook nog voor een koffietafel gezorgd!
Ja, het was een aparte ervaring en we weten niet vanwaar ze het idee haalde maar wie kan er nu iets weigeren aan zo'n lief kind?
We hebben de laatste tijd weer veel sportievelingen in huis.
Cathy is een fervente jogster en gaat regelmatig een "toerke" van zo'n 15km lopen . Ook David gaat soms 's morgens vroeg al joggen.
Peter en Marc hebben zoals ieder jaar hun koersfiets mee gebracht, maar deze keer heeft ook Edith haar fiets bij en ofwel gaat ze 's morgens joggen ofwel gaat ze mee met de mannen fietsen. Ook Zoë gaat soms joggen!
Een dikke pluim voor al die sportievelingen, wij houden het bij een wandelingetje af en toe, op de avonden dat we niet koken!
Edith en Marc zijn samen met Peter en zijn dochter Zoë al voor de 3de keer bij ons en ook volgend jaar komen ze weer terug
Vorig jaar kreeg ik van Edith en Marc een mooi geborduurde keukenhanddoek kado en dit jaar kreeg ik weer een prachtig geschenk! Deze keer hadden ze een schort bij, Marc had een prachtig ontwerp gemaakt op de computer en Edith voerde het uit met de naaimachine! Blijkbaar zitten daar toch heel wat uurtjes werk in en ik ben dan ook erg blij met mijn speciale "Au cercle des chênes" schort! Bij deze nog eens een dikke merci!
Het is hier ondertussen een gewoonte geworden, als onze honden een "boodschapje" doen in de tuin, en we hebben het niet gezien, dan zetten de kindjes een vlagje naast het hoopje, zodat er niemand kan in trappen en zo zien wij ook goed waar we iets moeten opruimen!
Myrthe en Nand zijn (meestal) 2 paar handen op één buik en samen gaan ze vlagjes "planten" in de tuin!
Ondertussen zijn er weer 3 kamer wissels gebeurd en hebben we nieuwe gezichten in huis, maar ook weer oude bekenden.
David en Cathy, die hier met hun kindjes Camille en Nand al van vorige zondag zijn, kregen gisteren het gezelschap van hun buren en vrienden, Levi en Inge en hun dochtertjes, Femke en Myrthe. Zij zijn al het derde koppel uit dezelfde straat die hier dit jaar zijn, want ook Inge, Greg en Tibo zijn buren van hen.
Die laatste brachten voor ons echte Belgische Jules Destrooper wafeltjes mee (lekker ) en de honden kregen hondenkoekjes die dadelijk geproefd en goedgekeurd werden!
Bij deze willen we ook Herman en Lea nog bedanken voor de positieve reclame!!! Herman en Lea, tot binnenkort, we kijken er al naar uit om jullie terug te zien!
Ook Peter en dochter Zoë en Marc en Edith arriveerden gisteren en zij zijn hier voor het 3de jaar op rij.
En vermits de boekingen voor juli en augustus in 2014 blijven binnenkomen hebben zij ook ineens terug geboekt voor volgend jaar en voor 2015!
Wie nog wil boeken voor volgende zomer zal zeer snel moeten zijn, want er zijn niet veel gaatjes meer vrij!
Bij deze willen we iedereen die al terug geboekt heeft voor volgend jaar en ook voor het jaar daarna, nog eens heel erg bedanken! Het doet echt deugd als je voelt dat je werk geapprecieerd wordt en dat de mensen graag terug komen!
Maar dit seizoen zit er trouwens nog helemaal niet op, we gaan er nog een paar weken met volle goesting tegenaan en we gaan de volgende weken onze gasten zoals steeds, proberen te soigneren!
Lien was jarig op haar vertrekdag en haar meter had een pakket opgestuurd met geschenkjes en slingers. s'Morgens werd de ontbijttafel dan ook opgefleurd met slingers en in plaats van een gewone taart bakte ik een lichte cake met chocoladestukjes om de 10 kaarsjes voor de jarige op te zetten!
Zondag was het een speciale taartdag. Filip, Catherine, Fien en Kamil die na hun 5de verblijf hier vorige zondag vertrokken naar onze collega's Christel & Anthony, kwamen nog eens langs.
We wisten natuurlijk dat Filip jarig was en hadden dus voor een speciale verjaardagstaart gezorgd. We zaten dus niet enkel met de huidige gasten aan tafel maar met nog 4 extra mensen die toch wel geen gewone gasten meer zijn, maar die we ondertussen vrienden mogen noemen!
Fien en Kamil profiteerden er ondertussen van om nog eens in't zwembad te duiken en wij genoten ondertussen van het gezelschap.
Op de dagen dat we niet moeten koken profiteren wij er soms van om zelf een kleinigheidje te gaan eten. Deze keer gingen we samen met Jean-Jacques, Ginette en Ruben een snackske eten in Café des Arts.
Eens zelf niet een ganse dag in de keuken moeten staan is toch ook plezant! Gewoon even bijpraten en genieten, meer moet dat niet zijn
Eind april kochten we 8 jonge Sussex kippetjes, tenminste dat dachten we.
Ondertussen hadden we al een paar weken geleden gemerkt dat één van de kippen toch wel rare kenmerken had en ja, er loopt dus één haan tussen onze kippen.
Vermits we graag voor rust en kalmte zorgen voor onze gasten en we daarom een paar jaar geleden onze hanen hebben weg gedaan (ze beginnen in de zomer echt al om 3u 's ochtends te kraaien!) zoeken we nu iemand die onze haan voor een spotprijsje wil overkopen!
Andere jaren zijn de zonnebloemen nu bijna allemaal uitgebloeid en staan ze er al zwartgeblakerd bij.
Dit jaar echter staan de meeste velden nog mooi geel te pronken. Door het kille en natte voorjaar hebben de boeren erg laat gezaaid en daardoor kunnen ook de gasten die in augustus hier zijn dit jaar genieten van de prachtige velden vol met zonnebloemen.
Als we de foto's mogen geloven heeft Kerim het duidelijk naar zijn zin in Zuid-Afrika, maar we wisten het al wel van de gesprekjes via skype. Hij heeft al enorm genoten van de voorbije weken. Het werk valt mee, en zeker de mensen en het prachtige land vallen bij hem enorm in de smaak!
Op het werk, bij de cheeta's .
Zalig!
Dit wil ik NOOIT doen!
En dit zeker niet!!! (Dat blauwe stipje is kerim )
De Cango caves.
Wij krijgen in ieder geval ook al heel veel zin om naar ginder te vertrekken maar wij moeten natuurlijk eerst nog heel wat weekjes werken! We kijken in ieder geval al uit naar het moment dat we onze jongste zoon zullen terug zien in Zuid-Afrika.
Folie nam vandaag afscheid van haar speelkameraad, Jaron. De baasjes van Golden Jaron, Guy en Nora zijn na een kleine week Frankrijk door gereden naar zuid-Spanje en dus is Folie haar vriendje kwijt.
Ook al de kindjes die zondag aangekomen zijn zullen Jaron missen want ze vonden het allemaal een super lieve hond. Ze zullen het de komende dagen enkel moeten stellen met onze Sirka en Folie!
Het zijn deels trouwens weer bekenden die zondag zijn gearriveerd. Chris en Liesbeth waren met hun dochters Lien en Kato vorig jaar ook al hier en net als vorig jaar zijn ze terug met het vliegtuig gekomen. Ze hebben dit jaar hun vrienden Philippe en Sabrine en dochtertje Sien mee gebracht.
Liesbeth en Chris verwenden mij met een mooi kookboek waar ik volgende winter zeker weer inspiratie zal uit halen voor het volgende seizoen. Mercikes!
Gisterenavond was het voor drie van de vier families "het laatste avondmaal".
Het was een kookvrije avond en we werden deze keer uitgenodigd door Kim en Laura om mee te gaan eten, samen met al de "vertrekkers".
Er werd veel gelachen en plezier gemaakt en we kregen van Kim en Lara nog een mooie kaart om ons te bedanken voor de fijne vakantie.
Iedere keer opnieuw doet het ons enorm veel plezier als de gasten kunnen terug blikken op een toffe vakantie en we proberen dan ook om daar voor te zorgen. Samen met hen genieten we van de lachende gezichten en de ontspannen sfeer en dat is waar we het uiteindelijk toch ook voor doen. Ondanks het vele werk en de lange dagen tijdens het hoogseizoen geeft het ons enorm veel voldoening als de gasten tevreden zijn!
En vermits deze 3 families ook weer allemaal terug geboekt hebben voor 2014 en .... ja, ook al voor 2015, zullen ze het hier wel echt naar hun zin gehad hebben!
Nog een dikke merci aan Kim en Lara voor het etentje (en al de rest!) en aan iedereen voor al de fijne momenten de voorbije twee weken!
Filip & Catherine en de kinderen wensen we nog veel plezier en een fijne tijd tijdens de rest van hun vakantie in Courbiac!
Heel de bende in het zwembad.
Groepsfoto.
Kim met zijn Siciliaans "biertje", dat blijkbaar helemaal niet lekker was!
Nils woont nu toch al bijna 4 jaar terug in Leuven maar hij blijft contact houden met Nicolas, zijn beste vriend hier in Frankrijk.
Vorige week kwam hij al een dagje logeren en nu is hij terug hier en het is net alsof die twee elkaar elke week zien. Ze hebben dan ook echt dezelfde interesses, voetbal, voetbal en nog eens voetbal en sport in het algemeen!
Ze kunnen zich hier samen eens goed uitleven in't zwembad en voor de rest zitten ze op de pc.
Voor Nils loopt zijn vakantie hier weer stilaan op zijn einde, maandag vliegt hij terug naar België en dan kan hij beginnen studeren voor zijn 2de zit.
Kamil heeft ons laten genieten van zijn kunsten en ik denk dat hij het echt goed zou doen als circusartiest!
Zoals hij met de diabolo overweg kan... ik weet nog dat wij als kind daar ook mee speelden maar verder dan dat ding eens omhoog gooien en terug opvangen kwam ik niet, Kamil daarentegen haalt er ongelooflijke kunstjes mee uit.